Nieuw: Ontdek nu alle events en workshops bij jou in de buurt op het Ouders Eventplatform
Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

What to do…

beste allemaal,

na lang wikken en wegen toch besloten mijn verhaal hier te plaatsen.

ik hoop hiermee naast m’n verhaal kwijt te kunnen ook objectieve meningen te ontvangen over wat te doen.

situatie:
Mijn vrouw en ik zijn inmiddels ong 16 jaar samen. Jong samen gekomen en inmiddels 2 kinderen (10&6).

sinds kort getrouwd, hoewel ik daar uiteraard zelf mee ingestemd heb heb ik er altijd over getwijfeld. En heb ik het wellicht meer gedaan om anderen tevreden te stellen.

ik heb vaker op het punt gestaan om de relatie te beëindigen.
Na 16 jaar zijn we aardig uit elkaar gegroeid.
We hebben een totaal andere kijk op situaties (persimistisch vs optimistisch)
En ik merk dat dat mijn geluk en levensvreugde in de weg staat.

we hebben hier meermaals gesprekken over gehad, maar verbeteringen zijn vaak van korte duur.

ik heb daar zelf een aandeel in, ik heb een muur opgetrokken en kan me niet meer 100% geven om ervoor te gaan. Ik trek me liever terug. Meer eigen tijd.

ik weet niet hoe ik tot de juiste keuze kom. Ik worstel daar mee en weet niet welke weg ik moet bewandelen om daar hulp bij te krijgen.
De praktijkbegeleider van de huisarts was geen groot succes.

wie herkent zich hier in of heeft tips?

hi, je lijkt vast te zitten in patronen. Je investeert zelf niet meer? Zij? Juist het pad wat je op bent gegaan zorgt voor verwijdering. Overigens is meer eigen tijd prima als zij dat ook maar krijgt met je jonge gezin. Dat het geen vlucht wordt. Kan het zo zijn dat je vrouw niet gelukkig is, jij zo veel weg bent dat zij alles in huis draaiende houdt? Dat daar negativiteit is ontstaan. 

Weet je een relatie is een keuze. Maar gras is niet altijd groener. Maar vaak ben je zelf groot onderdeel van de onrust. Wat doe jij anders om de relatie een boost, een kans te geven???

Waarom vond je haar leuk? Wat trok jullie in elkaar aan? 

Waarom geen relatietherapie proberen. Is niet zweverig en kan leiden tot of verbinding of netjes uit elkaar gaan. Één ding is zeker: je lost het zelf niet op. 

Je hebt dus eigenlijk altijd al getwijfeld. Heb je wel voor 100% voor kinderen gekozen? Ik denk persoonlijk dat jij met je twijfel eigenlijk nooit voor 100% voor de relatie gegaan bent. 
Ik zou dan ook eerst eens heel goed bij mezelf te rade gaan wat maakt dat je je eigenlijk niet echt wil binden.

ik zou zeggen wegwezen als je er zo over denkt.. je bent nog jong en moet misschien nog wel 50jaar door met je vrouw, plus als je al twijfelt of trouwen wel een goed idee was.. zo’n man zou ik in iedergeval niet willen. Wat als jullie geen kinderen hadden gehad? Had je er dan ook zo lang over na moeten denken?

Ga in relatietherapie of ga weg, maar blijf niet zo doormodderen. Zonde van jouw tijd en de hare. Mogelijkheid 1 heeft wat mij betreft de voorkeur, vanwege de kinderen. Zonder therapie en hard werk was ik tien jaar geleden al gescheiden, en we zijn nu weer hartstikke gelukkig. Als de koek echt op is kun je in ieder geval met therapie op een betere manier uit elkaar

Is dit de kern:
“We hebben een totaal andere kijk op situaties (pessimistisch vs optimistisch)
Ik heb daar zelf een aandeel in, ik heb een muur opgetrokken en kan me niet meer 100% geven om ervoor te gaan. Ik trek me liever terug. Meer eigen tijd.”
?

Als ik dit lees, vraag ik me af wat je van je vrouw verwacht. Ik neem aan dat zij van jullie twee de pessimistische partij is? Een muur opbouwen, er niet meer voor gaan, je terugtrekken… dan maak je het haar ook wel heel moeilijk. Zeker wanneer zij inderdaad van nature een pessimistische inslag heeft. Ik zou me ook afvragen: wat is oorzaak en gevolg? Ben jij afstand gaan nemen omdat zij zo pessimistisch is. Of is zij pessimistisch omdat ze geen verbinding meer met je voelt?

Als iemand deze dynamiek kan ombuigen, dan ben jij het. Je kunt afwachten tot zij jou eens positief tegemoet treedt, maar als dat niet gebeurt, dan is het op een gegeven moment einde verhaal. En ergens denk ik dat je daar nog geen vrede mee zal hebben, anders zou je dit topic niet openen.

Wat wij ooit eens als opdracht kregen van onze relatietherapeut was dat we om de week iets leuks voor de ander moesten verzinnen. Een uitje (wel een uitdaging nu vanwege Covid, maar wees creatief) of andere verrassing. Al zorg je eens dat je iets hebt opgeruimd wat normaal gesproken als vanzelfsprekend haar taak is geworden of zo'n klusje wat al heel lang op de plank ligt maar er nooit van komt. Spreek het niet uit, doe dat gewoon voor jezelf als experiment en kijk wat er gebeurt. Want ik denk serieus dat als jij uit die dynamiek stapt, zij daar ook positief op zal reageren.

Arie86

Arie86

27-11-2021 om 17:38 Topicstarter

super bedankt voor alle reacties!
Ik heb hier veel aan.
Ik heb inmiddels wat onderzoek gedaan en een aantal therapeuten in de buurt gevonden.
Ik zal in eerste instantie alleen een bezoek inplannen. Omdat ik worstel met de keuzes.

mij ben hier wel open over in de relatie. Ze weet hoe ik erin sta.
Wat leanne zegt vind ik ook erg mooi. Ik zal er ondertussen mee bezig gaan.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.