Wel of niet informatie delen over jongvolwassenen kinderen
Ik vind het volgende echt lastig om een mening over te hebben. Mijn ex woont nu anderhalf jaar ergens anders. Hj probeert contact te krijgen met onze jongvolwassenen zoon die bij mij woont en dat contact afhoudt. Mijn ex maakt zich zorgen om onze zoon. Hij lucht zijn hart bij een kennis van ons en vraagt of deze kennis af en toe bij mij op bezoek wil komen en zo zelf er wat van te kunnen zien hoe het met onze zoon gaat en het daar ook met mij over te hebben en mij dan ook advies te geven hoe met bepaalde kanten van hem om te gaan. Deze kennis weigert dat, maar spreekt mij wel aan in de stad. Ik weet niet zo goed wat de bedoeling is en als dat een beetje tot mij doordringt app ik hem dat hij mijn ex maar moet doorgeven als hij hem nog een keer spreekt dat ik best wel aan mijn ex er wat over wil meedelen hoe het met onze zoon gaat. En dat het wel raar zou zijn als hij dat wel via iemand anders van mij zou willen horen en niet van mijzelf.
Nu krjg ik hier van mensen in mijn omgeving kritiek op. Dat had ik niet mogen doen.Hoe denken jullie hier over? Met dit in gedachten:
Ook in ‘gezonde’ gezinnen delen ouders wel eens informatie over volwassen kinderen met elkaar zonder te weten of dat kind dat wel wil.
Ik heb het aanbod gedaan dat ik er wel ìets er over wil delen hoe het met zoon gaat, wat natuurlijk niet betekent dat ik dan geen onderscheid meer zal maken in wat ik deel.
Hoi, ik begrijp het niet goed: wat had je niet mogen doen? Gaat het erom of het oké is om dingen over je jongvolwassenen kind met je ex te delen?
als dat de vraag idd is: ouders die niet gescheiden zijn praten toch ook over hun kind? Aan de andere kant, ik ben wel gescheiden en ik deel niks meer met mijn ex. Ja, als er echt iets met een van de kinderen (ook jongvolwassen) zou zijn wel denk ik. Maar als het min of meer oké gaat, dan niet. Hij kan toch zelf contact houden en als een kind dat niet wil, jammer voor hem
Dat is het punt inderdaad, niet alles gaat oke. Ex probeert zelf contact te krijgen met zoon, maar dat lukt niet.
Twee mensen die ik sprak waren er gewoon wat verontwaardigd over dat ik informatie wilde delen met mijn ex terwijl mijn zoon zelf (niet zonder reden) geen contact met zijn vader wil.
Je zoon is volwassen en kiest er zelf voor geen contact te hebben met zijn vader. Dan zou ik niet ongevraagd informatie over hem delen. En al helemaal niet met een niet terzake doende derde. Je kunt wel aan je zoon voorstellen dat jij bepaalde informatie aan je ex geeft zodat zoon dat zelf niet hoeft te doen. Hoe dan ook is de man wel zijn vader en het lijkt mij positief dat er wel interesse is van vaders kant. Of denk jij dat die interesse een of ander narcistisch doel dient (ik ken je geschiedenis een beetje).
Jonagold, je schrijft: En al helemaal niet met een niet terzake doende derde.
Dat is eigenlijk wel een beetje wat mij ertoe bracht dat aanbod te doen. Het idee dat ex wel via iemand anders van mij informatie probeerde te krijgen om in mijn huis iemand zou laten informeren maar niet mijzelf zou vragen.
En wat ik zou vertellen zou zijn dat het met zijn studie goed gaat en dat het probleem niet verslechtert. (Voor de volledigheid, ik heb dat ondertussen ook al gedaan, dus ik vraag niet jullie toestemming vooraf, maar jullie mening om dit te wegen achteraf) Het is zo dat mijn ex als hij zijn hart lucht bij anderen de indruk wekt dat het allemaal nooit goed kan komen met zoon.
Op je vraag naar het narcisme.. Ik denk wel dat hij zich echt zorgen maakt. Zou het het verhaal helemaal anders op het moment dat het om een narcistische ouder gaat? Dat zijn allemaal vragen die mij nu bezig houden.
Thera schreef op 10-10-2022 om 16:09:
Op je vraag naar het narcisme.. Ik denk wel dat hij zich echt zorgen maakt. Zou het het verhaal helemaal anders op het moment dat het om een narcistische ouder gaat? Dat zijn allemaal vragen die mij nu bezig houden.
Ja, wat mij betreft wel. Als zoon om die reden het contact afhoudt, zou ik dat strikt respecteren.
Ik mis in de antwoorden wel een optie, namelijk dat jij je zoon vertelt dat zijn vader om informatie gevraagd heeft, en vraagt of zoon zelf wat wil vertellen, of jij wat mag vertellen (zo ja, wat wel en niet?) of dat hij niet wil dat er informatie gedeeld met pa wordt.
Dat lijkt me de nette oplossing.
Ja, ik heb daar niet aan gedacht.
Het overviel me wel dat het zo streng gebracht wordt terwijl het toch op zich ook in ‘gezonde gezinnen’ een grijs gebied is.
Wat het nog weer wat ingewikkelder maakt is dat de vader wel via de jongere broer die wel regelmatig naar zijn vader gaat dingen hoort over hem.
Thera schreef op 10-10-2022 om 16:22:
Ja, ik heb daar niet aan gedacht.
Het overviel me wel dat het zo streng gebracht wordt terwijl het toch op zich ook in ‘gezonde gezinnen’ een grijs gebied is.
Wat het nog weer wat ingewikkelder maakt is dat de vader wel via de jongere broer die wel regelmatig naar zijn vader gaat dingen hoort over hem.
Je kunt het je zoon alsnog vragen.
Wat de jongste al gedeeld heeft, is niet jouw verantwoordelijkheid. Dat moet je zoon maar met zijn broertje bespreken.
Even voor een goed beeld, dit vind je niet als ouders niet uit elkaar zijn?
Dus je ex doet naar een kennis toe alsof er een groot probleem is met je zoon en alsof jij weigert te communiceren met je ex.
Jij wordt overrompeld door deze beschuldigingen, en begint ze meteen tegen te spreken: ik ben WEL bereid om te communiceren en met zoon gaat het PRIMA!!!
Als je ex op een normale manier met zijn "bezorgdheid" was omgegaan, zonder allerlei beschuldigingen de buitenwereld in te slingeren, dan had je waarschijnlijk rustig nagedacht en overlegt met je zoon. Zoals iedereen op dit forum voorstelt.
Maar omdat ex bedoeld of onbedoeld jou en je zoon zwartmaakt bij buitenstaanders, schiet je in de verdediging en ga je impulsief een weerwoord bedenken op de beschuldigingen zonder overleg met je volwassen zoon.
Dat moet je dus niet doen. Je laat je manipuleren door je ex.
JIJ bent niet degene die moet gaan afwegen op je ex gewoon een terecht bezorgde vader is, of een narcist, of een stalker, of een goedbedoelende maar wel onterecht bezorgde vader die vanuit misplaatste bezorgdheid de reputatie van jouw zoon beschadigt bij vrienden en familie. En of het verschaffen van informatie de bezorgdheid wegneemt, of dat meer informatie alleen maar voedingsbodem is voor meer "bezorgdheid".
Je zoon is volwassen en is degene die die afweging moet maken.
En als het niet de vader was van je zoon, maar de ex van je zoon, hoe zou je dan handelen?
Het is je zoon goed recht om geen contact meer met zijn vader te hebben, net zoals het wel jouw goed recht is om over je zoon te praten met je ex. Alleen wel in transparantie met je zoon, dus dat hij weet dat jij wel met zijn vader over hem spreekt en als hij wil weten waarover je dat ook eerlijk aan hem verteld (dus ook als jullie zorgen hebben). Ik vind ook niet dat je zoon je dat zou mogen verbieden, maar als er dingen zijn die hij liever niet deelt met zijn vader kun je wel met zoon overleggen wat wel en niet besproken kan worden met ex.
Op deze manier schendt je niet de privacy van je zoon maar kan je wel communiceren naar je ex.
Keer het eens om, vind je het ook een goed idee dat een van je kinderen informatie over jou met anderen deelt, terwijl jij die anderen niet wil spreken of zien? Zonder daarvoor jouw toestemming te vragen?
Als je het vertrouwen van je zoon wil verliezen is achter zijn rug om informatie met zijn vader delen inderdaad een hele snelle manier.
Ja, het is wel zijn vader. Nee, die heeft geen recht op informatie want je zoon is volwassen en je ex heeft niks over hem te zeggen. School noch zorg delen informatie achter de rug van een volwassene. Met reden. Doe dat dus ook niet.
Helemaal eens met Wendelmoed.
Met wie wil je een goede relatie, met je ex of met je zoon?
Eventueel kun je een keer tegen je ex zeggen: je hoeft je niet al te veel zorgen te maken. Maar verder wil ik er niet meer tussen zitten en is dit iets tussen jou en Y.
@Syboor mijn ex vertelt niet aan mensen dat ik niks wil vertellen. Hij heeft mij eerder nooit wat gevraagd omdat hij mij jaren negeerde. Dus kon hij nu zelf niet bedenken dat ik iemand ben aan wie je ook iets kunt vragen. Dat heb ik aan hem doorgegeven dat dat wel kan.
En ik heb niet reactionair gezegd dat het PRIMA ging. Ik heb gezegd (schreef ik al) dat zijn studie goed gaat en dat het probleem niet verslechtert.
Je vraagt of ik hetzelfde zou doen met de ex van mij zoon. Daar ben ik samen niks mee, maar met mijn ex ben ik nog samen de ouders van onze kinderen. Of moet dit helemaal geen rol meer spelen als een kind volwassen wordt? Misschien niet hoor. Ik verdedig hier ook geen mening, het is een vraagstuk voor mij.