Wat duurt het lang
Ik heb gisteren de brief gekregen over de verlenging van het communicatietraject (zie mijn eerdere posts). Ik dacht dat het tot juni, hooguit juli zou lopen. Maar het gaat nog door tot 30 september! En dan moet er nog een rapport komen voor de RvdK, een advies van hen naar de rechtbank en dan kunnen we pas naar de zitting voor de echtscheiding. Tegen de tijd dat die plaatsvindt, zitten we waarschijnlijk twee jaar na de eerste zitting!
Dit is wel even een tegenvaller. Ik heb sinds januari een nieuwe baan. Die had ik aangenomen met in mijn achterhoofd dat we in de loop van dit jaar naar co-ouderschap zouden gaan werken. Ik moet vanaf september namelijk ook een intensieve opleiding gaan volgen, wat nooit lukt met de huidige omgangsregeling.
Inmiddels is al duidelijk dat de kans op co-ouderschap klein is, omdat mijn ex zijn gedrag niet verandert. Maar nu is er in september ook bij lange na nog geen duidelijkheid over hoe de regeling dan wél wordt, en of de opleiding dan haalbaar is. Mijn baan hangt ervan af, dus ik moet nu na gaan denken over een plan b. Dat is wel even balen!
Ik vrees mevrouw Krul dat jij gedurende de hele kindertijd rekening moet gaan houden met het scenario dat je niet op hem kan rekenen. Co-ouderschap is echt heel ver weg en als er niet een klein wonder gebeurt, lijkt me dat niet haalbaar. Hij zet de kinderen niet op 1. Dat bedoel ik niet qua liefde want hij zal ongetwijfeld veel van ze houden, maar praktisch. Hij denkt: ik wil/moet iets anders doen dus moet mevrouwKrul ze maar nemen. En kennelijk vermindert ‘nee’ die druk niet en doet zich dit keer op keer voor. Jij denkt andersom: als meneerKrul ze kan nemen, kan ik een opleiding gaan doen. Maar de zekerheid die jij nodig hebt om altijd op je opleiding te kunnen verschijnen en het bijbehorende werk te doen, zal hij je waarschijnlijk niet kunnen verschaffen. Ik zou er dus nu al vanuit gaan dat hij dat niet gaat oplossen en andere manieren en mensen zoeken om dat mogelijk te maken. Mensen waar je wel op kan rekenen. En dat is enorm balen. Maar tegelijkertijd ook wel een soort duidelijkheid.
Het is goed om ervoor te zorgen dat je een alternatief achter de hand hebt voor de tijd die je nodig hebt voor je opleiding, maar ik vind het wel heel erg lang duren voordat er afspraken op papier staan en dingen geregeld worden. Niet alleen rond omgang, maar ook rond het huis bijvoorbeeld.
Wie heeft er baat bij om dit zinloze proces nog langer te rekken?
Tsjor
Mija schreef op 31-03-2023 om 14:07:
Ik vrees mevrouw Krul dat jij gedurende de hele kindertijd rekening moet gaan houden met het scenario dat je niet op hem kan rekenen. Co-ouderschap is echt heel ver weg en als er niet een klein wonder gebeurt, lijkt me dat niet haalbaar. Hij zet de kinderen niet op 1. Dat bedoel ik niet qua liefde want hij zal ongetwijfeld veel van ze houden, maar praktisch. Hij denkt: ik wil/moet iets anders doen dus moet mevrouwKrul ze maar nemen. En kennelijk vermindert ‘nee’ die druk niet en doet zich dit keer op keer voor. Jij denkt andersom: als meneerKrul ze kan nemen, kan ik een opleiding gaan doen. Maar de zekerheid die jij nodig hebt om altijd op je opleiding te kunnen verschijnen en het bijbehorende werk te doen, zal hij je waarschijnlijk niet kunnen verschaffen. Ik zou er dus nu al vanuit gaan dat hij dat niet gaat oplossen en andere manieren en mensen zoeken om dat mogelijk te maken. Mensen waar je wel op kan rekenen. En dat is enorm balen. Maar tegelijkertijd ook wel een soort duidelijkheid.
Ik ga daar ook vanuit hoor, inmiddels. Maar er moet een plan b komen. Ik had liever gezien dat er rond de zomer een omlijnd idee zou zijn voor de omgangsregeling vanuit de mensen van het traject. Dan kan het uiteindelijk alsnog wat afwijken als de rechter uitspraak doet, maar dan is er in ieder geval meer richtlijn waarbinnen ik mijn plan moet maken. Ook als dat betekent dat ik de opleiding helemaal niet kan doen en ander werk moet gaan zoeken.
Inmiddels reken ik al helemaal niet meer op hem, m.u.v. de dagen volgens de regeling. Ik trek mijn plan en zorg zelf voor opvang en zo als dat nodig is. Zoals het nu gaat, wil ik zelf niet eens co-ouderschap. Dus het gaat me niet om de vraag of ik op hem kan rekenen, maar meer over hoe het praktisch wordt ingedeeld straks.
tsjor schreef op 31-03-2023 om 15:25:
Het is goed om ervoor te zorgen dat je een alternatief achter de hand hebt voor de tijd die je nodig hebt voor je opleiding, maar ik vind het wel heel erg lang duren voordat er afspraken op papier staan en dingen geregeld worden. Niet alleen rond omgang, maar ook rond het huis bijvoorbeeld.
Wie heeft er baat bij om dit zinloze proces nog langer te rekken?
Tsjor
Ja echt helemaal niemand. Ze zagen vooruitgang en dachten met verlenging de doelen te kunnen behalen. Maar inmiddels zijn er meerdere dingen gebeurd en lijken ook de trajectmensen er niet echt meer heil in te zien. Maar het traject is verlengd, dus nu zitten we er met zijn allen aan vast. En inderdaad, in principe kan de woning ook nog naar mijn ex gaan. Het is echt gedoe.
Ik zou ook niet op hem rekenen wat betreft co-ouderschap. Sowieso is daar een eigen woning voor hem voor nodig (geen idee hoe het gaat met zoeken), maar op het moment dat hij het laat afweten komt het toch weer op jou neer.
Is er qua bso/oppas/buren/vriendinnetjes iets te regelen omtrent die opleiding?
MamaE schreef op 31-03-2023 om 15:55:
Ik zou ook niet op hem rekenen wat betreft co-ouderschap. Sowieso is daar een eigen woning voor hem voor nodig (geen idee hoe het gaat met zoeken), maar op het moment dat hij het laat afweten komt het toch weer op jou neer.
Is er qua bso/oppas/buren/vriendinnetjes iets te regelen omtrent die opleiding?
Precies. Ik overweeg nu een halve dag extra opvang. Maar ik moet ook nog even bekijken of ik dat kan betalen.
Je kan met je advocaat bespreken of je alle punten behalve de omgang/zorgverdeling naar voren kan halen zodat er alvast een paar knopen worden doorgehakt
Temet schreef op 31-03-2023 om 16:58:
Je kan met je advocaat bespreken of je alle punten behalve de omgang/zorgverdeling naar voren kan halen zodat er alvast een paar knopen worden doorgehakt
Dat zou een mooie oplossing zijn.
ga er in je planning vanuit dat de kinderen 100% bij jou zijn. Alles wat hij dan nog opvangt is dan mooi meegenomen maar jij bent er niet van afhankelijk.
Het lijkt of je nog steeds ervanuit gaat dat hij structureel gaat mee zorgen. Ook als de rechter een uitspraak doet zie ik dat niet gebeuren. Hij blijft dan met smoezen komen. En hij blijft er mee wegkomen want sancties staan er niet op niet zorgen.