Vriend en ik gaan uit elkaar. Wat is redelijkheid

Houtplankje

Beetje off topic, maar toch relevant : ik heb een LAT relatie met mijn vriendin; stel dat ik bij haar intrek (koopwoning), dan kan zij mij op gelijk welk ogenblik vragen om er terug uit te trekken; dat maakt onze relatie dan toch heel ongelijkwaardig.

Wél on topic : 5 weken als ultimatum is toch echt wel te weinig, zelfs voor iemand die wel gewoon is om initiatief te nemen. Het is toch ook de bedoeling dat hij een beetje goed terechtkomt en niet onder de eerste beste brug dient te slapen.

5 weken

Ik vind 5 weken helemaal niet te weinig. Als er niet op zo'n korte termijn nieuwe woonruimte gevonden kan worden, kan de vriend van Houtplankje altijd nog een vakantiehuisje huren om de periode te overbruggen. Dat is buiten het seizoen nog heel betaalbaar ook.

Ach

Lieve Houtplankje, wat jammer dat het nu toch zo loopt.
Ik heb geen tips voor je, geen idee wat je met zoiets aan moet. Maar ik wil je veel sterkte wensen, ik hoop dat het snel voor jou wordt opgelost en je dan ook even de tijd kan nemen voor dat dekentje en Netflix. Het is jou zo gegund!!

Waarom wilde hij zich niet inschrijven?

Het komt zo wereldvreemd over allemaal. Ik vind de termijn van 5 weken heel schappelijk. Je kunt niet voor iemand blijven zorgen. Het is je kind niet. Time to grow up.

Sterkte!

Sterkte gewenst! Ik vind je dapper

Niet ongelijkwaardig

Soms gaat het zo in het leven, dat de één een huis heeft en de ander niet, of een kapitaal of de mogelijkheid om veel geld te verdienen met weinig inspanning of of of. Such is life lijkt me. Als je last hebt van zo’n situatie is het slim om daar wat mee te doen en anders is het slechts een kwestie van schakelen op de consquenties. En dat is wat de ex van Houtplankje nu voor heeft liggen. Hij wist zelf ook hoe zat hé. Tis niet dat hij dacht dat het huis ook van hem is. Of dat Houtplankje nooit heeft aangegeven dat ze moeite had met de situatie.
Dus nee, niet ongelijkwaardig, onhandig wel, van hem. Hij had zich kunnen inschrijven, beter de regie op z’n leven kunnen houden

Ely

Mooi gezegd.

Lange adem

Houtplankje, je bent al zo lang aan het twijfelen, je hebt zo'n lange adem gehad. Je hebt al vaker op dit punt gestaan dat het toch niet doorging. Ik hoop dat je het nu doorzet want je hebt natuurlijk ook een 'soft spot' voor hem. Maar anders blijft het dweilen met de kraan open. sterkte

Ely - ongelijkwaardigheid in de relatie

In ons geval hebben mijn vriendin en ikzelf beiden een koopwoning, maar ik weet dat wanneer we ooit zouden samenwonen, het in de woning van mijn vriendin zal zijn, en ik ben daar de consequenties van aan het inschatten.

In het geval van Houtplankje is er wel degelijk ongelijkwaardigheid in de relatie en geen klein beetje; of die vriend er nu kan aan doen of niet, dat is eigenlijk niet relevant voor de boodschap die ik wilde meegeven. En die is dat ongelijkwaardigheid in de relatie op termijn dikwijls uitmondt in het falen van de relatie; in deze case stond het zelfs in de sterren geschreven.

William

Ongelijkheid is toch niet hetzelfde als ongelijkwaardigheid? Het kan best zo zijn dat de een financieel meer bijdraagt dan de ander en dat kan leiden tot problemen. Maar dat hoeft helemaal niet.

William

Hier hetzelfde "probleem". Wij latten en ik heb een goedkoop, fijn huurhuis, alleen als we ooit gaan samenwonen zal het in het koophuis van mijn partner zijn. Dit is logistiek en qua ruimte de beste plek, alleen zit ik ook een beetje met 'wat te doen als het misgaat' want dan heb ik geen woonplek meer. Ik sta nu 3 jaar opnieuw ingeschreven bij woningnet omdat ik mijn woonjaren niet op een of andere manier kan behouden als ik mijn huurhuis uit ga. Ik had me nooit eerder ingeschreven omdat ik dacht dat ik deze woonduur kon meenemen als ik naar een ander huurhuis ga (dat is ook zo, maar in dit geval ga ik niet naar een huurhuis maar geef ik mijn huur op)
Dus ja, ik weet het ook nog niet. Vind mijn nieuwe partner heel leuk (we kennen elkaar nu 5 jaar) maar zomaar mijn zekerheden opgeven, poeh, lastig, ik heb veel te verliezen.

Vandaag + Vraag

Voel ik me goed hoewel ik nog steeds het gesprek van vrijdag aan het voorbereiden ben in mijn hoofd. Ik ervaar weer wat energie, waar ik al weken compleet uitgeput was en 's middags meestal een dutje ging doen. Gisteravond met een vriendin gegeten, vandaag lang gebeld met andere vriendin in het buitenland. Ik begin plannetjes te maken voor de Kerstvakantie, dagje Den Bosch met vriendin, 4 dagen met zoon naar mijn vader die in Portugal overwintert.
Ik lees met veel interesses de reacties en ben ontzettend blij met de steun. Ik merk dat ik bij William iets van irritatie voelde. Waarschijnlijk niet terecht. Ik weet ook dat mijn vriend tijdens het gesprek boos gaat worden en waarschijnlijk een paar keer gaat roepen dat hij dan maar onder een brug gaat wonen. Dat heeft hij namelijk al een keer of twee gedaan tijdens ruzies.
Ergens merk ik ook dat ik altijd rekening gehouden heb met de mogelijkheid van het niet werken van de relatie. Ik kwam vandaag, bij het opruimen van een lade, de oude koperen plaat van mijn voordeur met alleen mijn naam en die van mijn zoon erop. En nu weet ik dat ik het niet weg wou doen toen ik het voor een andere plaatje verving 3 jaar geleden.
Het enige wat ik de komende weken kan doen is heel actief worden om niet te vaak samen thuis met hem zijn. Dat vind ik zwaar en ergens vervelend, het is mijn huis. Maar aan de andere kant wil ik hem de tijd geven om zijn vertrek te plannen, ook al verwacht ik niet veel actie van zijn kant helaas.
Ik heb wel een vraag: ik ben goed bevriend geworden met een vriend van hem en ook met de vrouw van die vriend. Ik kan ze zeker vrienden noemen, ook al is die man een jeugdvriend van mijn vriend. Ik vraag me af of ik ze niet moet bellen om ze (na het gesprek van vrijdag) op de hoogte te stellen van wat er gaande is. Het idee erachter is dat ze dan misschien vriend proberen te helpen. Als het aan mijn vriend ligt ben ik bang dat hij compleet catatonisch gaat afwachten dat ik hem werkelijk eruit moet werken. Aan de andere kant ben ik weer voor hem dingen aan het regelen als ik het doe. Ik twijfel, wat is wijsheid hierin?
Houtplankje

niet bellen

zoals je aangeeft: dan regel je weer wat.

Als je oprecht wilt uitstralen dat je hem zelf de regie wilt laten nemen over zijn leven (ook al twijfel je of hij actie gaat ondernemen, dat geeft niet, jij wilt vanaf nu hem als mens in zijn waarde laten maar niet meer als partner hebben - hij leeft zijn leven en jij het jouwe) dan moet je dit niet doen. Ook niet per ongeluk vrijdag zeggen dat je erover gedacht hebt.

Doe zennnnn en zie het vrijdag als een zakelijk gesprek met iemand die je probeert vanaf afstand te bekijken zonder rancune, zonder medelijden, wel met mede-leven, maar niet als een probleem wat je moet helpen oplossen. Dit kún je niet voor hem oplossen. Mediteer je suf, de komende dagen, zou ik zeggen

gr Angela

Angela

"Mediteer je suf, de komende dagen, zou ik zeggen "
Met veel kaarsjes 😂

Wel bellen

Ik zou die vrienden wel bellen. Je hoeft hem toch niet helemaal aan zijn lot over te laten? Zijn passiviteit lijkt me eerder onmacht dan onwil. Stel dat dit het beste is wat hij kan? Dat er gewoon niet meer in zit. Het is toch juist fijn als anderen hem kunnen helpen? Dat ontlast jou zelf ook weer en de kans is groter dat hij eerder een eigen plek vindt met hulp van anderen. En ik kan me voorstellen dat het voor jou ook fijn is om met hen te praten als het ook jouw vrienden zijn geworden.

ik zou dan wachten

wacht eerst eens het gesprek af vrijdag. als die vrienden goede vrienden zijn kan hij zelf op het idee komen om hen te bellen. Het zijn tenslotte zijn vrienden. Als het helemaal niet opschiet kan TS het suggereren aan hem. En ze laat hem niet aan zijn lot over en hij heeft zich in de jaren voordat TS met hem samen was ook 'gered' op zijn manier (met hulp van anderen).
gr Angela

(deels) eens met Anemone

Als je het nog kunt opbrengen en als het jou rust brengt, zou ik in die laatste periode nog meewerken / bijdragen aan het gewenste resultaat. Je bent er in gedachten toch nog mee bezig en het is fijn als hij een stap verder komt. Na die 5 weken kun je dan echt ECHT alles loslaten. Hopelijk met een redelijk gerust hart. En anders met een minder gerust hart, maar wel met de gedachte dat je hebt gedaan wat je kon.

Maar als de koek voor jou op is en het meedenken je niks oplevert dan meer ergernis en zorg, dan is het op. Jammer voor hem, maar je hebt sowieso al veel voor hem gedaan.

Nu alle energie steken in het strikt bewaken van je grenzen, kost je misschien wel meer energie dan dat het je geeft. Loop er niet op leeg, dat is zonde.

Niet bellen.

Als het een echte jeugdvriend is, vrienden door dik en dun, zal hij het misschien liever zelf vertellen. Eerst "het gesprek" samen Vrijdag.

Over dat bellen

Ik was sowieso niet van plan om ze te bellen vòòr vrijdag. Ik vind dat het gesprek eerst met hem plaats moet vinden, in plaats van over zijn hoofd heen.
Aan de andere kant, ik ken hem. De kans is helaas groter dat er niets gebeurt dan dat er wel iets gebeurt. Alleen al omdat hij zich zal "schamen": zijn ex vrouw "gooide" hem eruit 6 jaar geleden, nu zijn vriendin na 4 jaar relatie en 3 jaar samenwonen. Een keer kon pech of een bitch van een wijf, twee keer...
Ik merk gewoon dat ik er zo klaar mee ben. In mijn hoofd ben ik al kilometers verder, terwijl ik drie wekem geleden nog zo heftig aan het twijfelen was. Dat is voor hwm natuurlijk anders en ik weet dat het gesprek vrijdag daarom moeilijk gaat worden.
Houtplank

Na afloop bellen

‘Mindfulness je suf’ Is een verschrikkelijk advies omdat je het vaak krijgt in een nare situatie, maar is soms het enige wat je kunt doen.

Ik zou die vrienden vrijdag na het gesprek op de hoogte brengen. Nee, normaal laat je dat aan hem zelf over maar dit is iemand die al heeft aangetoond het leven niet zo goed te kunnen organiseren, en je geeft hem zo een zetje mee. Bied jezelf misschien ook net iets meer rust.

Gelijktijdig; besef je dat je het nooit goed kunt doen? Hoe graag je ook wil, deze relatie gaat niet op een voor beiden prettige wijze eindigen. Alleen al omdat hij het niet wil. Dat betekent dat hij ongetwijfeld naar over jou gaat spreken zoals hij dat over zijn ex deed. Probeer daar ook overheen te ‘mindfulnessen’, dat is zijn manier van reageren en zegt niets over jou.
Sterkte.

Niet bellen

Het is nu aan hem. Ook iemand die ADHD heeft kan een telefoontje plegen en iets regelen voor zichzelf. Het is onzin dat hij dit niet kan. Hij is passief geworden, omdat zijn leven lang anderen het wel voor hem oplossen.

In zijn belang is het beter om nu uit dat patroon te stappen.

Nou een keer op de man dan

Lanza,

LIeve, lieve, lieve, Lanza. Misschien moet je eens uit je bubbel stappen. ADHD is geen gedragspatroon maar een weeffout in de frontale hersenkwab. Die ervoor zorgt dat alle prikkels de hele dag ongefilterd binnen komen en je niet in staat bent om daaruit de juiste keuzes te maken.
In tijden van stress, en het opbreken van een relatie is zo'n periode, zal die ADHD zich dan ook nog veel duidelijker laten zien en resulteert dan vrij vaak in een lethargie. Dat is geen patroon, maar een normale reactie die bij de man's ADHD hoort en is mij ooit omschreven als passieve faalangst. Te bang om de juiste keuzes te maken uit al die prikkels - dus dan doe je maar niets. En natuurlijk kan houtplankje ervoor kiezen de man het maar te laten uitzoeken.

Maar net zoals je dat bij probleem kinderen doet, het helpt meer als je mensen aan het handje neemt. Zodat ze wel de juistere stappen zetten. En natuurlijk gaat houtplankje dan voorbij aan wat normaal is in een relatie, maar ze helpt a.s. ex. En daarmee ook zichzelf, want als a.s. ex iets meer geholpen wordt, zou het zomaar kunnen dat hij sneller weg is. En daar profiteert houtplankje van.

Eigenlijk is dat zoals als dat ik jou dit nu weer uitleg en je aan het handje meeneem om je iets van je troon af te krijgen en je te verplaatsen in anderen. Dat zou ik niet hoeven te doen, ik kan je negeren, maar ik kies ervoor om je te proberen te helpen om het anders te zien. In de hoop dat je er een leuker mens van wordt, en om mezelf te helpen me niet aan je te irriteren.

Biebel

Amen!
Heel goed uitgelegd maar waarschijnlijk weer aan dovemansoren.
Ik heb geen adviezen voir Houtplankje, ben niet bekend met ADHD noch met het opbreken van een lange relatie maar volg het wel, omdat ij het met haar te doen heb, haar sterkte wens in deze moeilijke tijd.
Die kort door de bocht posts van L irriteerden mij ook.

Ik ken behoorlijk

wat mensen met adhd, maar geen van allen gedraagt zich als een complete idioot, zoals ex van ts doet. Die mensen hebben gewoon banen, runnen een huishouden en nemen hun verantwoordelijkheden.

Ze hebben wel duidelijk meer moeite met organiseren, plannen en concentreren, maar daar hebben ze handigheidjes in ontwikkeld over de jaren en in combi met medicijnen hebben ze geleerd zichzelf te redden.

Bij deze man lees ik dat hij geen enkele verantwoordelijkheid neemt over zijn eigen leven, dat is niet typisch gedrag voor iemand met adhd.

Olivia

Ik begrijp perfect jouw probleem; het houdt mij ook bezig.
Als je graag wat gedachten hierover wil uitwisselen, kan je altijd jouw contact email adres laten doorgeven via de redactie.

Lanza

Je stelligheid siert je in dit geval niet. Weet je ik ben de eerste die zich ergert aan (ex)vriend maar een compleet idioot is hij ook weer niet. De combinatie ADD-ASS maken het in zich geval bijzonder moeilijk om (1) dingen te overzien - ADD en (2) niet compleet te blokkeren bij nieuwe situaties -ASS. Hij is het slachtoffer van zijn hersenen. Hij was al diep gevallen toen zijn ex vrouw de relatie verbrak, ik ben gewoon bang dat hij nu nog dieper valt. En dat wens ik hem niet, daar heb ik nog teveel genegenheid voor hem.
Houtplankje

dan hou je de dynamiek tussen jullie in stand, dat kan natuurlijk ook. Mijn voorspelling is dat je in januari nog steeds aan hem vastzit, dat je er in februari achterkomt dat hij schulden heeft gemaakt op jouw naam, dat je er in maart achterkomt dat hij nog steeds ingeschreven staat op jouw adres waardoor jij toeslagen misloopt, dat hij in april een abonnement heeft afgesloten op jouw naam en dat hij in de zomer zijn kinderen nog steeds bij jou onderbrengt als hij werkt en jij dit toestaat, omdat het anders toch ook wel sneu is.

Zijn hond moet in september een operatie ondergaan van 2000 euro en hij komt snikkend naar je huis, of jij het wil betalen hij, zijn ex en de kinderen zijn zo dol op de hond.

En zo ettert het nog zeker drie jaar door. Wil je dit echt?

Lanza stop terug in je hok!

Als je niks helpends te zeggen hebt ga dan op je handen zitten. Je moet niet reageren in dit soort draadjes, je kan meepraten als je iets zinnigs te zeggen hebt. Hier heeft Houtplankje niks aan, het maakt haar alleen maar meer onzeker of ze het wel goed doet.

hart

Je hoeft niet overal op in te gaan ,doemscenario's moet je niet maken. Je hebt je hart op de juiste plek door hem niet te hard te laten vallen, vind ik. Tenslotte was en is het een relatie van 2, als jij anders in elkaar had gezeten had het wel kunnen werken, maar jij hebt een meer stabiele partner nodig, wat hij niet is (en niet wordt), misschien dat latten met hem wel werkt, zolang je maar niet in de 'moederrol' schiet.