volwassen kinderen in NSG
ik ben 3 jaar samen met mijn vriend; wij hebben een LAT relatie. Hij heeft 2 kinderen, 19 en 21 jaar oud, waarvan eentje bij de mama woont en eentje op zichzelf woont. Ik heb 4 kinderen, die permanent bij mij wonen. Ons terugkerend probleem betreft zijn ouders en kinderen. Zij steunen hem niet in zijn relatie. Ze werken niet openlijk tegen, maar veeleer psychologisch. Nooit vragen naar mij, doen alsof ik niet besta, met zijn kinderen is het op en af, soms een goed/leuk contact, dan weer geen contact. Hij communiceert heel moeilijk terwijl ik een prater ben. Met zijn ouders of kinderen wordt dus niet gecommuniceerd dus die blijven lekker hun gang gaan terwijl hij er zich ziek in maakt en onze relatie eraan kapot aan t gaan is. Wie heeft wat tips, mogelijke oplossingen? Hoe kan je als koppel verder als er geen contact is tussen mij en zijn ouders en kinderen? Ik heb met zijn ouders en kids al gepraat, die vallen dan zogezegd uit de lucht, want weten niet waarover het gaat edgl ....
waarvoor is er steun nodig?
Zijn kinderen zijn volwassen en hebben hun eigen leven, die hoeven jou geen goedkeuring te geven of gezellig met je te zijn. Zijn ouders zijn waarschijnlijk op leeftijd en hoeven ook geen goedkeuring te geven.
Mijn schoonouders had ik geen slecht contact mee maar ze vroegen nooit naar mij, mijn ouders ook niet die hadden het te druk met hun eigen leven en mijn kinderen vragen ook niet naar mij. En zo gaat dat bij veel mensen, ik ben geinteresseerd in mijn kinderen omdat ik van ze houd maar ik verwacht niets terug want ik begrijp helemaal hoe druk ze op die leeftijd met andere dingen zijn.
Verwacht niets, dan kan het altijd nog meevallen!
Verwachtingen
En hoe gaat het tussen jouw kinderen en je vriend? Dat is het enige wat van belang is, lijkt mij. Misschien had je iets in je hoofd, een bepaald plaatje. Ik denk dat het je vooral stoort dat je positie niet wordt erkend, dat je van belang bent voor de andere kant, zijn ouders en kinderen. Maar het is zoals het is en het is zonde als jullie er gedoe over krijgen.
Zijn kinderen waren tieners toen je je vriend leerde kennen, die hebben dus geen geschiedenis met jou. Een vriendschappelijke band is het hoogst haalbare... maar ook dat is iets wat je niet kunt afdwingen. Zijn ouders vinden het waarschijnlijk lastig dat er weer een andere vrouw in het leven van hun zoon is. Ik weet nog wel dat mijn ouders tegen me zeiden dat ze het best lastig vonden dat mijn ex-man – die daar jaren over de vloer kwam – min of meer weg viel en dat ze een paar jaar later weer opnieuw een band moesten opbouwen met mijn huidige partner.
