Vervelende ex
Mijn ex en ik zijn 4 jaar uit elkaar. We hebben een zoon van 9 jaar. Co ouderschap, ene week bij mij, andere bij hem. Nu in de vakantie is zoon 3 weken bij papa en daarna 3 weken bij mij. Het contact verloopt normaal gesproken redelijk goed, (als het alleen om zakelijke dingen gaat, zoals afspraken over oppas e.d) al heb ik meer contact met zijn nieuwe vrouw (wat overigens een geweldig mens is en heel goed voor onze zoon) dan met hem. Als ik hem vraag hoe het met onze zoon gaat krijg ik altijd alleen 'goed' terug, en van zijn nieuwe vrouw een uitgebreid verslag. Zij laat me hem ook altijd videobellen en spraakberichtjes inspreken. Ik ben bij mij ex weggegaan omdat hij me alleen liet in de relatie. Op het moment dat ik een positieve zwangerschapstest in de hand had was zijn reactie 'dat had ik wel gedacht' en is daarna naar de kroeg gegaan met vrienden. de hele zwangerschap heeft hij me alleen gelaten, niks voor me gedaan, terwijl ik kotsmisselijk was, wel 6 maanden. Ik heb hem vaker om hulp gevraagd maar ik moest alles alleen doen, de boodschappen, huishouden, administratie, koken, afwassen, en daarnaast ook nog 28 uur werken. Meneer deed niks en zat in de avond of in het weekeind altijd te gamen. ( hij werkte op dat moment 40 uur) Wat ook pijnlijk is, is dat hij mijn buik nooit aangeraakt heeft tijdens de zwangerschap, nooit interesse getoond in hoe onze zoon groeide en nooit meegegaan naar een echo, omdat hij daar speciaal vrij voor moest vragen en dat wilde hij niet. Toen onze zoon geboren werd was het niet anders, ik heb alle luiers verschoond want hij kon niet tegen poepluiers. Hij heeft nooit een nachtflesje gegeven, heeft nooit met onze zoon gespeeld, gewoon niks, hij deed helemaal niks!! Zich altijd maar verschuilen achter zijn werk. En als hij thuis kwam was hij daar te moe van en ging gamen. Achteraf denk ik van mezelf, had ik maar wat harder tegen hem opgetreden, ik had op mijn strepen moeten gaan staan, maar ja, dat is achteraf. Daar kan ik nu niks meer aan veranderen. Nu heeft hij sinds een jaar een nieuwe vrouw. Ze zijn al getrouwd en zij is bijna uitgerekend van hun eerste kindje. Ook zijn ze 40 minuten verderop gaan wonen waar ik het eigenlijk niet mee eens was, maar toch gaat het co ouderschap heel goed. Dus ook al vind ik het nog heel lastig dat ze verderop wonen, dat stuk heb ik losgelaten, ik moet wel. Nu zit ik met het volgende. Zoon is nu 3 weken bij hem, en ik ben bang dat hij niet genoeg beweging krijgt. Hij sport niet, mijn ex is al een half jaar bezig om hem op freerunnen te zetten maar neemt daar telkens geen initiatief in. (en dat freerunnen zou bij hun in het dorp zijn. Bij mij zit hij op Jong Nederland en zo zou hij in beide dorpen zijn hobby hebben) Zijn vrouw heeft nu gezegd dat zij er achteraan zal gaan. Laat maar weer zien hoe laks mijn ex is. Mijn zoon heeft een klein buikje, omdat hij het liefst de hele dag op zijn telefoon roblox speelt of YouTube kijkt. Hij is niet actief. Ik vind dat wij dit als ouders niet aan moeten sporen. Ik stuur hem hier geregeld naar buiten naar de speeltuin of ga zelf met hem een uurtje wandelen of fietsen. Als hij op school is krijgt hij nog beweging in de pauze maar dat is nu natuurlijk niet. Ik ben bang dat hij bij mijn ex thuis de hele dag op de bank ligt en dat zijn buikje daardoor erger wordt. Ik heb dit uitgesproken naar ex en gevraagd of hij elke dag minimaal een uur iets actiefs met zoon wilde gaan doen. Zijn antwoord: 'Mijn vrouw loopt op het einde van haar zwangerschap, ik moet haar helpen met het huishouden, ze kan dat niet meer alleen, ik heb geen tijd om elke dag een uur iets met zoon te doen' Hier ben ik dus echt zo kwaad om!!! Bij mij deed en kon hij helemaal niks en bij haar wel... mijn antwoord: ' je bent echt niet elke dag de hele dag bezig met het huishouden, je kunt best elke dag een uurtje voor je zoon vrijmaken' zijn antwoord: ' Ik kap dit gesprek nu af want jij hoeft me niet te vertellen hoe ik mijn leven in moet delen' Ik ben zo kwaad. Het gaat om onze zoon, snapt hij dat dan niet? Snapt hij niet dat het om zijn gezondheid gaat? Ik vraag hem gewoon om nu in de vakantie elke dag een uurtje iets actiefs te doen, zoveel is dat toch niet? Ik ben om te ploffen. In combinatie met zijn lakse gedrag over het freerunnen, en zijn lakse gedrag tijdens onze relatie, schiet me dit echt in het verkeerde keelgat. Wat zouden jullie in zo'n geval doen?
Ik begrijp dat je woedend bent, wat een treurig geval.
Zit er nog oud zeer, dat hij haar wel met het huishouden helpt aan het einde vd zwangerschap en bij jou niks deed? En daarbovenop de laksheid van het niets doen met je zoon - dat is blijkbaar geen prioriteit.
Sporten en naar buiten gaan is belangrijk maar is je zoon gelukkig? De drie weken dat hij wat minder doet, zal vast niet resulteren in veel meer kilo’s. Ik zou vooral letten op hoe hij zich daar voelt, wordt hij betrokken bij het gezin - krijgt hij gezond te eten en zit hij lekker in zijn vel? Zo ja, spaar je kostbare energie voor als hij weer bij jou is en de routine weer start. En wees blij dat je van zo’n vent af bent.
Je hebt uiteindelijk vooral invloed op het leven bij jou thuis dus zou je daarop focussen. Verder valt er misschien nog wat te overleggen met zijn vriendin, met wie je wel normaal kunt communiceren?
Succes TO!
begrijpelijk dat je boos bent maar je ex heeft wel een punt; hoe zij hun leven daar invullen heb jij niks over te zeggen.
Vervelend dat hij laks is naar zoon toe maar veranderen kun je het niet. Gelukkig groeit hij niet meteen dicht in 3 weken, maar ik snap je frustratie.
Gingergirl schreef op 05-08-2022 om 12:07:
begrijpelijk dat je boos bent maar je ex heeft wel een punt; hoe zij hun leven daar invullen heb jij niks over te zeggen.
Vervelend dat hij laks is naar zoon toe maar veranderen kun je het niet. Gelukkig groeit hij niet meteen dicht in 3 weken, maar ik snap je frustratie.
Hij heeft zeker een punt, ik heb me niet te bemoeien met zijn huishouden. Maar ik wil wel tot gezamelijke afspraken komen omtrent onze zoon. En dat is soms met hem heel lastig!
Yara2022 schreef op 05-08-2022 om 10:48:
Ik begrijp dat je woedend bent, wat een treurig geval.
Zit er nog oud zeer, dat hij haar wel met het huishouden helpt aan het einde vd zwangerschap en bij jou niks deed? En daarbovenop de laksheid van het niets doen met je zoon - dat is blijkbaar geen prioriteit.
Sporten en naar buiten gaan is belangrijk maar is je zoon gelukkig? De drie weken dat hij wat minder doet, zal vast niet resulteren in veel meer kilo’s. Ik zou vooral letten op hoe hij zich daar voelt, wordt hij betrokken bij het gezin - krijgt hij gezond te eten en zit hij lekker in zijn vel? Zo ja, spaar je kostbare energie voor als hij weer bij jou is en de routine weer start. En wees blij dat je van zo’n vent af bent.
Je hebt uiteindelijk vooral invloed op het leven bij jou thuis dus zou je daarop focussen. Verder valt er misschien nog wat te overleggen met zijn vriendin, met wie je wel normaal kunt communiceren?
Succes TO!
Mijn zoon is zeker gelukkig, zeker sinds zijn nieuwe vrouw in beeld is gaat het daar thuis super! Het doet mij ook gewoon pijn dat hij er nooit voor mij was en dat dat nu ineens wel kan. Dat vind ik gewoon frusterend. Ben ook gewoon boos op mezelf dat ik het zo ver heb laten komen toen. Maar goed, daar is niks meer aan te doen. Ik kan het altijd nog met zijn nieuwe vrouw bespreken want die staat wel open voor het gesprek.
Ik zou er als ik jou was rekening mee houden dat zijn uitspraak over het moeten helpen in de huishouding niet op waarheid berust. Wat ligt nu meer voor de hand: dat hij opeens grondig is veranderd of dat hij uit laksheid een voorwendsel geeft om iets niet te hoeven doen?
RodeKrullenbol schreef op 05-08-2022 om 15:56:
Ik zou er als ik jou was rekening mee houden dat zijn uitspraak over het moeten helpen in de huishouding niet op waarheid berust. Wat ligt nu meer voor de hand: dat hij opeens grondig is veranderd of dat hij uit laksheid een voorwendsel geeft om iets niet te hoeven doen?
Daar heb je een punt.
RodeKrullenbol schreef op 05-08-2022 om 15:56:
Ik zou er als ik jou was rekening mee houden dat zijn uitspraak over het moeten helpen in de huishouding niet op waarheid berust. Wat ligt nu meer voor de hand: dat hij opeens grondig is veranderd of dat hij uit laksheid een voorwendsel geeft om iets niet te hoeven doen
Dat zou kunnen maar er is ook een andere mogelijkheid en die klinkt voor jou heel rot TO. En dat is dat hij meer om haar geeft dan dat hij om jou heeft gedaan. Omdat zij wel op ' de juiste knopjes drukt' of om weet ik het wat. ( Of het is nog steeds een hork en zij is hem ook beu na een aantal jaar, kan ook)
Maar hoe dan ook jij zit nog met een hoop oud zeer en dat hindert je behoorlijk. Dat is ook super rot maar het lijkt mij dat je er wel iets mee moet.
Die drie weken dat hij daar niet erg actief is lijkt mij nu ook niet het grootste probleem..al zou ik ook balen als mijn zoon hele dagen op de bank lag. Gelukkig wil zijn nieuwe vrouw wel iets ondernemen en kun je het goed met haar vinden.
Kun je hem zelf niet opgeven voor free running? Als je hem opgeeft en je vertelt het zijn vrouw dan zorgt zij waarschijnlijk wel dat hij daar komt.
Ik zou stoppen met iets van je ex te verwachten. Iets met je frustraties doen en doorgaan met je leven. Dat klinkt natuurlijk super makkelijk en dat is het niet als je samen een kind hebt maar nu gaat driekwart van je vraag over pijnlijke herinneringen en frustraties naar je ex en jezelf toe, lijkt mij ook slopend om dat allemaal mee te moeten torsen.
Sterkte TO
Leene schreef op 05-08-2022 om 16:41:
[..]
Dat zou kunnen maar er is ook een andere mogelijkheid en die klinkt voor jou heel rot TO. En dat is dat hij meer om haar geeft dan dat hij om jou heeft gedaan. Omdat zij wel op ' de juiste knopjes drukt' of om weet ik het wat. ( Of het is nog steeds een hork en zij is hem ook beu na een aantal jaar, kan ook)
Maar hoe dan ook jij zit nog met een hoop oud zeer en dat hindert je behoorlijk. Dat is ook super rot maar het lijkt mij dat je er wel iets mee moet.
Die drie weken dat hij daar niet erg actief is lijkt mij nu ook niet het grootste probleem..al zou ik ook balen als mijn zoon hele dagen op de bank lag. Gelukkig wil zijn nieuwe vrouw wel iets ondernemen en kun je het goed met haar vinden.
Kun je hem zelf niet opgeven voor free running? Als je hem opgeeft en je vertelt het zijn vrouw dan zorgt zij waarschijnlijk wel dat hij daar komt.
Ik zou stoppen met iets van je ex te verwachten. Iets met je frustraties doen en doorgaan met je leven. Dat klinkt natuurlijk super makkelijk en dat is het niet als je samen een kind hebt maar nu gaat driekwart van je vraag over pijnlijke herinneringen en frustraties naar je ex en jezelf toe, lijkt mij ook slopend om dat allemaal mee te moeten torsen.
Sterkte TO
Dank je voor je reactie. Er zit inderdaad nog een hoop oud zeer. Ik krijg hier ook hulp voor 
We zijn 12 jaar samen geweest en dat verwerk je niet zomaar.
Het doet me gewoon pijn om dit allemaal te moeten zien, vroeger kon hij met mij niks en voor haar doet hij alles. Misschien voelt hij voor haar wel meer dan hij ooit voor mij heeft gevoeld. So be it. (Al zijn ze pas een jaar samen en in de eerste jaren was hij voor mij ook de meest geweldige, attente man)
Ik hoop voor nu gewoon dat ik met hem goede afspraken kan maken over onze zoon. We moeten wel samen voor hem zorgen. En wat dat freerunnen betreft... zijn nieuwe vrouw heeft al aan mij aangegeven er achteraan te gaan. Dus dat komt na de vakantie wel goed.
Even voor de duidelijkheid, ik mis hem niet. Ik ben weer gelukkig in de liefde met een fantastische man. Ik heb alleen nog een hoop te verwerken uit mijn vorige relatie. De eenzaamheid, het er alleen voor staan, het denigrerende enz.
Leene schreef op 05-08-2022 om 16:41:
[..]
Dat zou kunnen maar er is ook een andere mogelijkheid en die klinkt voor jou heel rot TO. En dat is dat hij meer om haar geeft dan dat hij om jou heeft gedaan. Omdat zij wel op ' de juiste knopjes drukt' of om weet ik het wat. ( Of het is nog steeds een hork en zij is hem ook beu na een aantal jaar, kan ook)
Maar hoe dan ook jij zit nog met een hoop oud zeer en dat hindert je behoorlijk. Dat is ook super rot maar het lijkt mij dat je er wel iets mee moet.
Die drie weken dat hij daar niet erg actief is lijkt mij nu ook niet het grootste probleem..al zou ik ook balen als mijn zoon hele dagen op de bank lag. Gelukkig wil zijn nieuwe vrouw wel iets ondernemen en kun je het goed met haar vinden.
Kun je hem zelf niet opgeven voor free running? Als je hem opgeeft en je vertelt het zijn vrouw dan zorgt zij waarschijnlijk wel dat hij daar komt.
Ik zou stoppen met iets van je ex te verwachten. Iets met je frustraties doen en doorgaan met je leven. Dat klinkt natuurlijk super makkelijk en dat is het niet als je samen een kind hebt maar nu gaat driekwart van je vraag over pijnlijke herinneringen en frustraties naar je ex en jezelf toe, lijkt mij ook slopend om dat allemaal mee te moeten torsen.
Sterkte TO
Nee, dat hij meer om haar geeft?? nee hoor, dat denk ik niet. Ik denk dat hij er toch iets van geleerd heeft dat jullie uit eindelijk niet samen door konden en hij nu probeert dingen anders te doen.
Pippeltje schreef op 05-08-2022 om 18:01:
[..]
Nee, dat hij meer om haar geeft?? nee hoor, dat denk ik niet. Ik denk dat hij er toch iets van geleerd heeft dat jullie uit eindelijk niet samen door konden en hij nu probeert dingen anders te doen.
Dat mag je hopen dat hij iets geleerd heeft ja. Overigens denk ik echt dat het ene stel sneller irritaties bij elkaar opwekt dan het andere. En dat sommige stellen meer de goede kanten bij elkaar naar boven halen. Dat wil ik niet altijd zeggen dat er geen liefde is of is geweest. Een collega van mij vertelde eens dat ze een vriend had waar ze een enorm rotkreng door werd. Want hij zei alleen maar ja en amen en ze had gewoon meer tegen gas nodig.
Ik wil TO niet bezeren maar hoe het ook is of dat hij eerst onvolwassener was en nu meer geleerd heeft of dat deze vrouw op een andere manier met hem omgaat wat beter werkt voor hem..of dat de ogen van de nieuwe vrouw nog niet geopend zijn en het opnieuw fout zal gaan.. dat maakt.voor TO ten diepste niet uit. Als zij er maar van geleerd heeft.
Ik merk alleen een enorme frustratie op, die ik wel snap maar ik hoop dat ze er wat los van kan komen..er klinkt gewoon nog heel veel pijn in door. Lastig hoor.. zeker als je het idee hebt dat hij niet goed voor je kind zorgt.
Ik zou vooral blij zijn voor zijn nieuwe vrouw dat hij voor haar wel lief is. Als zij zo'n leuk mens is en dat verdient.
Wel vind ik het heel treurig dat hij zelfs in zijn vakantie geen uurtje tijd voor zijn kind kan maken. Maar over wat hij dan allemaal moet gaan doen, daar heb je geen invloed op en je kunt hem niks verplichten.
Ik zou dan eerder zelf iets meer inzetten op bewegen, weinig schermen, clubjes etc. Als je het van hem blijft verwachten raak je alleen maar gefrustreerd.
Ja, jullie hebben ook allemaal gelijk. Ik ben ook echt blij voor zijn nieuwe vrouw dat hij voor haar wel klaar staat. Dat gun ik haar. Heb ondertussen een redelijk gesprek met hem kunnen voeren hier over.
Mijn ex zei een tijdje geleden, mijn nieuwe vriendin heeft natuurlijk wel versie 2.0 van mij, jij moest het met versie 1.0 doen en ik heb toen veel fouten gemaakt. Tja, misschien toch een beetje 'wat ouder en wat wijzer', alhoewel ik ook denk dat sommige dingen erin blijven zitten. Bijv. luiheid in huis, veel eigen plan trekken. Zijn nieuwe vriendin is veel verzorgender dan ik denk ik, ik liet me niet zo snel als sloofje gebruiken. Het kan zijn dat zij over een paar jaar ook ineens denkt 'zeg doe het eens even lekker zelf'.