Verhuizen

Co-ouderschap vooral populair bij hoogopgeleiden

https://www.rtlnieuws.nl/gezin/artikel/3771131/co-ouderschap-vooral-populair-onder-hoogopgeleiden

Tussendoor zelfs 27% co-ouderschap geweest.

Locatie

Hoogopgeleiden hebben vaak meer (oa. financiële) mogelijkheden. Bij mij in de familie een gezin dat nog heel lang aan bird nesting heeft gedaan, tot de kinderen jongvolwassen waren. Een ander stel, een collega, woonde op etages boven elkaar, ze hadden hun huis daartoe verbouwd.
Wij hadden een meer traditionele regeling maar wonen vlak bij elkaar zodat kinderen naar hun ouders heen en weer kunnen lopen en fietsen. Dan is er ook in de week meer contact mogelijk.

Maar voor co- ouderschap

heb je niet zoveel financiële middelen nodig. Alleen maar twee ouders die zich betrokken voelen bij hun kinderen. Dat kan ook wanneer je minder geld hebt.

Kijk maar naar al die moeders die na een scheiding de zorg voor de kinderen combineren met een baan. Die zijn vaak niet rijk, maar ze hebben wel de zorg voor hun kinderen op zich genomen. Waarom zou een vader daar niet toe in staat zijn?

huisvesting Lanza

Huisvesting is wel een dingetje. Als je alleen nog een sociale huurwoning kunt vinden in de provincieplaats verderop begin je niet zoveel. Iets meer geld, hoger opgeleid kan leiden tot wat meer inkomen, kan betekenen dat het eenvoudiger is om bij elkaar in de buurt te blijven wonen. Toch wel handig in geval co ouderschap.

Als je je

daardoor uit je ouderrol laat ontzetten jarenlang, dan is dat behoorlijk slappe hap. Als je echt betrokken bent bij je kinderen en je neemt je rol als ouder serieus, dan zul je alles op alles zetten om een woning in de buurt te vinden waar je je kinderen kunt opvangen.

Ik zie moeders dit altijd zo regelen (met wat moeite uiteraard, maar ze krijgen het wel voor elkaar), terwijl zij meestal financieel de beroerdste positie hebben na een scheiding. Ze vinden altijd een manier om hun kinderen te kunnen verzorgen en op te vangen. Simpelweg omdat hun allergrootste prioriteit heeft en het vaak ook gewoon 'moet', omdat de kinderen anders in een pleeggezin zouden worden geplaatst.

Dat co ouderschap niet mogelijk is, omdat de vader zijn deel van de zorg niet kan doen, geloof ik daarom niet. Het is meestal een kwestie van niet willen. Aan beide kanten overigens.

Lanza

Wat w je nou zeggen? Dat mijn vriend geen goede vader is voor zijn dochter?!

Co ouderschap is hier niet mogelijk, of iig niet toen zij gingen scheiden vanwege zijn werktijden. Je kan een kind niet om 4 uur wakker maken om naar dr ma te brengen of om die tijd oppas regelen (js een hele dure misschien). Na de scheiding was hij alleen en zij had al een andere vriend..
Door de weeks kan hij haar wel elke dag uit school halen gelukkig en dit zou zich gewoon zo voort kunnen zetten als we ietsje verder zouden verhuizen. Ja de tijden zouden íets veranderen en ja het is iets verder weg. Maar nu wordt ze ook al meeste door papa naar huis gebracht.
Het leeuwen deel van de opvoeding wordt echt biet door mams gedaan hier. Die kamt nooit dr haren en doucht dr nooit. Hebben zelfs afspraken moeten maken wanneer ze waar doucht en élke keer wordt ze alleen bij ons gedoucht. Fruit eten doet ze nooit bij dr moeder, en zo nog veel meer dingen.

De plaats waar wij eventueel zouden gaan wonen is voor haar gewoon makkelijk bereikbaar, ze zit er zo met het ov als ze daar oud genoeg voor is. Het is nl een rechtstreekse verbinding waardoor ze er met een klein half uur al kan zijn.

Als het ouderschapsplan gemakkelijk in een co ouderschapsplan omgezet kan worden zouden we dat gelijk doen. Maar, elke kleine aanpassing wat 'in papa's voordeel' is mag natuurlijk niet, maar elke kleine aanpassing in mama's voordeel moet. Doet papa moeilijk? Dan dreigt ze dat hii dr niet meer mag zien op andere dagen/tijden of gaat gewoon zelf naar school en trekt dr mee.

Lastig

Ikzelf vind dit een lastige situatie.
Enerzijds begrijp ik jou wel, je wil samen iets opstarten, wil verder met jullie leven.

Maar anderzijds, het sociaal leven van de kinderen op punt houden, ook op termijn, daar moet toch ook even bij worden stil gestaan.

Hier zitten we in de andere situatie, mama wil terug naar haar roots, 28km verder van de kinderen hun leven nu, ze wil de kinderen meenemen, daar naar school laten gaan en hun sociale leven opstarten.
Mijn vriend moet het daar maar eens mee zijn, want anders is hij maar een vader van niets, en krijgt hij het verwijt dat hij niet geeft om de kinderen.
Als "mama" heb je volgens haar ook meer te willen.
Ze verwacht van ons ook dat we hen volgen, wat gewoon niet haalbaar is.

Wij wonen bewust nog niet samen omwille van de kinderen.

Toekomst

Nu is het inderdaad allemaal nog prima te regelen met halen en brengen. Ik zou echter wel alvast wat vooruit denken. Over een paar jaar tijd is je stiefdochter oud genoeg om meer zelf te bepalen waar ze heen wil gaan. ook moeder zal dan minder in te brengen hebben en ze zal meer haar eigen beslissingen nemen. Een vader op loopafstand is dan bijzonder waardevol. Een half uur met de bus zullen de meeste tieners echt niet doen na school met enige regelmaat want ze willen naar hun vrienden en daarna hebben ze nog hun huiswerk en dergelijke. Dus hoe makkelijker het is om naar vader te gaan hoe eerder ze dat zal doen.

half uur ov

is te ver om even aan te waaien.
Een puber plant niet die doet en wel gelijk. Dus ze appen (bellen doen ze niet) en spreken af over 10 minuten en een uur later zijn ze weer thuis en heb je 5 giebelende meiden thuis, een half uur later zijn ze weer weg want nr 6 heeft nog koekjes thuis en dan weer een uur later heb je er weer 1 thuis want er moet huiswerk gemaakt worden.

Als alle vrienden/vriendinnen op een half uur ov afstand zijn en dus eigenlijk langer want je moet naar de bus/trein en die gaat niet elke 5 minuten dan kiezen pubers voor de makkelijke weg en komen niet naar jou als ze er maar even onderuit kunnen. Hoeveel ze ook van hun moeder/vader houden.

Echt ik zou deze grotere afstand ten zeerste afraden. Jullie denken als volwassenen met een jonger kind, niet als een puber.

Flavia

Ja ik begrijp het, dankjewel voor je serieuze reacties. Gaan er echt wat mee doen hoor. Ik wordt er gewoon moe van dat de vader altijd maar als laks en onbetrokken en niet serieus wordt gezien. Dan voel ik me toch weer verplicht om daarop in te gaan.

Er speel hier nog véél meer dan ik heb verteld, natuurlijk mijn vriend is ook niet heilig, maar om alles te vertellen hier duurt veel te lang. Helaas ben ik dan toch wel weer te dom om toch op die rare reacties in te gaan weer.

We gaan iig wat met je tips doen, nogmaals bedankt.
Waar ik me dan wel een beetje druk om maar. Stel we blijven hier of hier in de buurt wonen. Dan kan dochter makkelijker hierheen, maar dr moeder ook. En ze is in het verleden al zó vaak huilend meegetrokken.. ik vraag me af in hoeverre ze dat over een paar jaar ook zal doen stel hun dochter wil hier wat vaker zijn.

Lanza, (#34)

Wij hebben al eens eerder in de klins gelegen. Die moeders die het met financiële moete voor elkaar krijgen hebben wel een verschil met die vaders die het volgens jou niet willen. Die moeders krijgen een sociale huurwoning (met huurtoeslag en diverse andere toeslagen), vaak ook nog alimentatie en kunnen vaak pt werken (in een ander draadje verdedigde jij de gescheiden moeder die pt werkte), veel vaders komen niet in aanmerking voor een sociale huurwoning, ontvangen geen toeslagen, betalen alimentatie en kunnen niet pt werken. Er zijn ook nog (veel) moeders die de verzorging niet over willen laten aan de vader.

Nee

want mannen kunnen per definitie niet parttime werken. Uiteraard X-/ Als het aan de vaders zou liggen dan zou 80%van de kinderen in een tehuis wonen, of bij een pleeggezin, want tja.... het komt niet uit met zijn werktijden en dan stopt het hè?

Iets met prioriteiten. Een kind zou nooit een optie moeten zijn, altijd prioriteit nummer 1. En wil je dat niet? Neem dan alsjeblieft geen kind(eren), zij verdienen echt beter.

Lanza

Was het leven maar zo simpel dat wel niet hoeven te werken. Vader werkt zich de klere om zn huis te kunnen blijven betalen na een scheiding die hij zelf niet wil. Werkt hij minder is er geen huis om zn kind in te ontvangen, werkt hij meer is hij niet genoeg geïnteresseerd in zn kind.

Moeder gaat lekker vreemd en gaat samen wonen met een nieuwe vriend ipv vechten voor haar gezin. Maar neem het vooral altijd op voor de moeder, want ja de moeders zijn nu eenmaal veel beter dan de vaders...

Werken

hoort er gewoon bij, maar als je kinderen hebt dan zul je toch echt voor ze moeten zorgen. De meeste ouders doen dit náást hun werk. Niet het een of het ander, maar allebei. Niet voor je kinderen kunnen zorgen, omdat je werkt vind ik een heel gekke conclusie. Niet werken omdat je kinderen hebt vind ik net zo'n gekke conclusie overigens.

Je zal toch echt genoeg geld moeten genereren om rond te komen en ergens te kunnen wonen, dat geldt voor iedereen niet alleen voor vaders, voor moeders net zo goed. Maar je zult ook echt momenten niet aan het werk moeten zijn om je kinderen op te vangen, op te voeden, liefde te geven.

Voor de meeste ouders is dit gelukkig vanzelfsprekend, alleen vaders maken zich er nogal vaak makkelijk vanaf na een scheiding, want ja 'werk'. Ik vind het een heel slechte reden om niet voor je kinderen te zorgen, want iedereen is gewoon aan het werk en moet genoeg geld verdienen om rond te komen, daarin zijn die vaders niet bijzonder.

Zoals ik eerder al zei

Werkt mijn vriend vroeg zodst hij zn dohter elke dag uit sxhool kan halen. Maar dat is voor jou zo te lezen niet goed genoeg.
Zeker niet slleen vaders maken zich er mskkelijk vanaf na een scheiding. Moeders net zo goed.

Mana3

Je hoeft niet op Lanza te reageren, die gaat meestal als een olifant door de porselein kast en blijkt over 0% inlevingsvermogen te beschikken en gaat alleen uit van haar perfecte wereld.
Jouw reacties gaan daar niets aan veranderen.

Ja maar

Lanza heeft wel een punt. Waarom geen Co ouderschap?

Had ik kunnen weten

Na die reactie van "Vader" van 3.

@bloei. Dat behoorde toen niet tot de mogelijkheden. Een rechter zal een ouderschapsplan nooit zomaar aanpassen en met dr moeder valt daar niet over te praten. Wij zouden het wel heel graag willen nl.

Niet doen

Meer rwoorden heb ik er niet voor. Hier hetzelfde gebeurd, vader is twee keer verder weg gaan wonen en het is er voor de kinderen echt niet leuker op geworden. Vooral nu ze in de puberleeftijd, zitten.

Alle argumenten zijn al genoemd en ik sluit me daar volledig bij aan..