Veilig thuis - Niet veilig voor moeders en kinderen
Als je als moeder denkt dat Veilig Thuis je zal beschermen tegen een narcistische ex-partner, dan moet je goed opletten. Mijn ervaring met deze instantie is ronduit schokkend. In plaats van mijn noodkreet serieus te nemen, werd ik neergezet als de "moeilijke" ouder, terwijl ik alleen maar mijn kinderen probeerde te beschermen.
Veilig Thuis zegt dat ze werken in het belang van de kinderen, maar in werkelijkheid dwingen ze moeders om mee te werken aan een omgangsregeling – ongeacht de emotionele of psychologische schade die dit bij de kinderen veroorzaakt. Mijn ex-partner heeft jarenlang manipulatief en intimiderend en agressief gedrag vertoond, maar dit werd compleet genegeerd. Zijn rechten als vader leken zwaarder te wegen dan de veiligheid en het welzijn van mijn kinderen.
Wat doet Veilig Thuis fout?
⚠️ Ze luisteren niet naar de moeder – Je wordt meteen als "de strijdende partij" gezien als je je zorgen uit.
⚠️ Ze kijken niet naar patronen van misbruik – Hoeveel bewijzen je ook aandraagt, het wordt afgedaan als “ouderconflict”.
⚠️ Ze negeren de emotionele impact op kinderen – Dat kinderen bang zijn, bedplassen of last hebben van stress na een bezoek, wordt weggeschoven.
⚠️ Ze dreigen in plaats van helpen – In plaats van te beschermen, dreigen ze met een ‘jeugdbeschermingstafel’ als je niet meewerkt.
Voor moeders die in een soortgelijke situatie zitten: vertrouw niet blind op Veilig Thuis. Zoek juridische hulp, documenteer alles en wees voorbereid op een strijd. Het systeem werkt niet in jouw voordeel, maar dat betekent niet dat je moet opgeven.
Ik plaats deze recensie om andere moeders te waarschuwen: je bent niet alleen, en je bent niet gek. Het systeem faalt, en het is tijd dat we daarover spreken.
Tja narcistisch misbruik is een dynamiek die, als er geen duidelijk fysiek geweld is, moeilijk te onderkennen is voor buitenstaanders. Dat geldt zelfs voor doorgewinterde psychologen, dus laat staan voor veilig thuis. Die trappen er zo in. Ze lopen nu eenmaal achter in kennis en inzicht in dit onderwerp (vergeleken bij wat er in het collectief al bekend is) Het zal nog jaren duren voordat in dit soort organisaties coercive control en andere manipulatie technieken een onderwerp van beschouwing zijn. Dat de slachtoffers daardoor onderworpen worden aan secundaire gaslichting kan zeker gebeuren. Dat is geen excuus maar een verklaring. Heel rot want je staat er nog meer alleen voor en je ziet de impact op je kinderen. Nee verwacht niks van ze. Sta pal voor je kinderen, ook al moet je meewerken aan een omgangsregeling, een gezonde ouder aan de andere kant kan veel goed maken. Kijk deze video, haar naam klinkt zweverig maar ze is heel erg to the point en nuchter:
https://www.youtube.com/watch?v=x2wpp34IVrU
( en nog een tip: maak niet zo'n opsomming met gevarendriehoeken. Dat komt pamflettistisch over. Ik ben het met al je argumenten eens hoor, maar als tekstschrijver denk ik dat je ze beter zonder zo'n driehoek en niet bold kan zetten) Heel veel sterkte
Zo herkenbaar, een paar weken terug de zitting voor voorlopige voorziening gehad. Al mijn argumenten werden genegeerd. Er werd enkel naar mijn ex geluisterd. Het leek alsof bij voorbaat al was besloten dat ik de slechterik was.
Niemand begrijpt hoe ze tot het besluit zijn gekomen om ons tweejarige kind toe te vertrouwen aan mijn narcistische ex en mij af te schepen met een regeling van 2 keer per week 3 uurtjes omgang.
Hij heeft nog geen eens een tik op z'n vingers gehad voor de zes weken dat hij mijn kind onrechtmatig bij mij weghield.
Nu afhankelijk van het onderzoek van de RvdK om het tij nog te kunnen keren. Ik vrees het ergste eerlijk gezegd..
Hoe kan het systeem zo hard falen?
Ik hoor dit ook vaker om me heen. Ik heb het vermoeden dat -nu er zo veel wordt gescheiden- er onvoldoende serieuze maatschappelijke instanties zijn die hier op zijn voorbereid.
Kleine aantekening: Veilig thuis is niet allleen voor moeders. Primair voor kinderen.
Het valt mij op dat er direct met diagnoses wordt gegooid. Alle mannen zijn narcistisch en alle vrouwen hebben borderline. Maar tenzij dit officieel is vastgesteld moet men zich onthouden van deze termen.
Daarnaast heb je ooit zelf besloten kinderen te krijgen met deze persoon. En ja die hebben gewoon recht op omgang met hun beide ouders. Instanties zijn er ook niet voor de ouders maar voor het kind. En je moet met heel wat (objectief) bewijs komen wil omgang beëindigd worden.
Izza schreef op 18-03-2025 om 15:49:
Het valt mij op dat er direct met diagnoses wordt gegooid. Alle mannen zijn narcistisch en alle vrouwen hebben borderline. Maar tenzij dit officieel is vastgesteld moet men zich onthouden van deze termen.
Daarnaast heb je ooit zelf besloten kinderen te krijgen met deze persoon. En ja die hebben gewoon recht op omgang met hun beide ouders. Instanties zijn er ook niet voor de ouders maar voor het kind. En je moet met heel wat (objectief) bewijs komen wil omgang beëindigd worden.
Ja dit is erg makkelijk gezegd en juist is deze houding het probleem: waar het normaliter (en zelfs bij clusterb problematiek) opportuun is om niet als leek een diagnose te stellen, komt bij narcisme om de hoek kijken dat deze mensen zich vrijwel nooit zullen laten diagnosticeren. En daarom krijgen juist narcistische manipulatietechnieken vrij spel. Ik heb een ex die die ook had. Iedereen vond het hem zo'n toffe peer en zo' n fijne mooie man (wat hij soms óok kon zijn) maar men zag niet hoe hij achter gesloten deuren was. Hij pakte zelfs de therapeuten in. Totdat hij bij een instituut kwam dat gespecialiseerd was in persoonlijkheidsproblematiek en hij de diagnose narcistische persoonlijkheidsstoornis kreeg. Daar had ik geluk mee anders was ik nooit geloofd, ook door vrienden en familie niet.
Dus uit opportunistische redenen kan de partner het inderdaad beter over het gedrag van die persoon hebben, maar omdat de hulpverlening qua inzicht in deze stoornis ver achterloopt én de persoon zelf zich meestal niet laat diagnosticeren, komt op deze manier vrijwel nooit boven tafel hoe ingenieus vilein deze mensen kunnen opereren en dit is met name voor kinderen een desastreuze invloed. Dit is een zaak die aan ontwikkelend inzicht onderhevig is in het collectief en omdat daar nog te weinig inzicht in is, is dat een hele moeilijke zaak voor hen die bij zo iemand betrokken zijn in een intieme relatie
Je bent een van de vele vrouwen die hun ex meteen een narcist noemen na een scheiding. Ik denk dat Veilig Thuis daar wel doorheen prikt en de zaak wat neutraler bekijkt.
Annaniem2023 schreef op 18-03-2025 om 17:48:
Je bent een van de vele vrouwen die hun ex meteen een narcist noemen na een scheiding. Ik denk dat Veilig Thuis daar wel doorheen prikt en de zaak wat neutraler bekijkt.
Ja dat kan. Het kan ook dat de man hoog scoort op narcistische trekken maar manipulatief is en dat daar niet doorheen geprikt wordt door VT. Dat kunnen we van hier af niet zien.
Annaniem2023 schreef op 18-03-2025 om 17:48:
Je bent een van de vele vrouwen die hun ex meteen een narcist noemen na een scheiding. Ik denk dat Veilig Thuis daar wel doorheen prikt en de zaak wat neutraler bekijkt.
Lexus schreef op 18-03-2025 om 18:28:
[..]
Ja dat kan. Het kan ook dat de man hoog scoort op narcistische trekken maar manipulatief is en dat daar niet doorheen geprikt wordt door VT. Dat kunnen we van hier af niet zien.
Hoe je het ook wendt of keert, er valt sowieso weinig over te zeggen bij zo’n summiere, er vooral eenzijdige, openingspost.
Hoe vaak lees je geen topics als deze, waarbij een vrouw al meerdere kinderen heeft/krijgt met haar partner en ‘opeens’ zijn daar de narcistische trekken?! Alsof daar vooraf al geen signalen zijn geweest, maar was daar haar blindheid, want kinderwens of ‘liefde’!
En dan loopt de relatie niet meer zoals het behoort te gaan en zijn het opeens de kinderen die beschermd moeten worden! Dan ben je toch wel een paar jaartjes te laat met dat te bedenken, want waar was je tijdens de conceptie of vlak daarna? Die kinderen zijn ALTIJD de dupe en niet altijd alleen door de zgn narcistische vaders! (Uitzonderingen daargelaten zoals altijd).
Lexus schreef op 18-03-2025 om 16:08:
[..]
Ja dit is erg makkelijk gezegd en juist is deze houding het probleem: waar het normaliter (en zelfs bij clusterb problematiek) opportuun is om niet als leek een diagnose te stellen, komt bij narcisme om de hoek kijken dat deze mensen zich vrijwel nooit zullen laten diagnosticeren. En daarom krijgen juist narcistische manipulatietechnieken vrij spel. Ik heb een ex die die ook had. Iedereen vond het hem zo'n toffe peer en zo' n fijne mooie man (wat hij soms óok kon zijn) maar men zag niet hoe hij achter gesloten deuren was. Hij pakte zelfs de therapeuten in. Totdat hij bij een instituut kwam dat gespecialiseerd was in persoonlijkheidsproblematiek en hij de diagnose narcistische persoonlijkheidsstoornis kreeg. Daar had ik geluk mee anders was ik nooit geloofd, ook door vrienden en familie niet.
Dus uit opportunistische redenen kan de partner het inderdaad beter over het gedrag van die persoon hebben, maar omdat de hulpverlening qua inzicht in deze stoornis ver achterloopt én de persoon zelf zich meestal niet laat diagnosticeren, komt op deze manier vrijwel nooit boven tafel hoe ingenieus vilein deze mensen kunnen opereren en dit is met name voor kinderen een desastreuze invloed. Dit is een zaak die aan ontwikkelend inzicht onderhevig is in het collectief en omdat daar nog te weinig inzicht in is, is dat een hele moeilijke zaak voor hen die bij zo iemand betrokken zijn in een intieme relatie
Ook al heeft iemand narcistische trekken en weigert die persoon zich te laten testen, dan is het nog steeds niet aan de ex om zo'n eigen mening - diagnose te stellen en de ander een narcist te noemen.
Gingergirl schreef op 18-03-2025 om 21:43:
[..]
Ook al heeft iemand narcistische trekken en weigert die persoon zich te laten testen, dan is het nog steeds niet aan de ex om zo'n eigen mening - diagnose te stellen en de ander een narcist te noemen.
Dat ben ik met je eens en mensen die zich echt hebben verdiept in narcisme en te maken hebben gehad met personen die zijn gediagnosticeerd als hebbende NPS zullen dat waarschijnlijk ook niet doen over iemand die ze niet kennen. Ze zullen hoogstens het gedrag benoemen. De term narcisme wordt sinds een paar jaar te makkelijk gebruikt dat ben ik eens. Maar het wordt nu andersom: als iemand de ander een narcist noemt, is hij/zij het per definitie niet en dat is ook niet noodzakelijkerwijs waar.
Overigens vermoed ik dat het al te makkelijke gebruik van de term narcist juist veroorzaakt wordt doordat het proffesionele veld van psychologen achterblijft in het doorzien van de dynamiek. Dat zag je ook bij autisme en adhd. Toen die termen opkwamen werden ze te pas en te onpas gebruikt. Toen de diagnosestelling eenmaal in het proffesionele veld geïntegreerd was, gingen leken de termen veel minder gebruiken. Men zegt nu hoogstens nog ´ik vermoed autisme maar hij moet nog getest worden'
Lexus schreef op 18-03-2025 om 21:49:
[..]
Dat ben ik met je eens en mensen die zich echt hebben verdiept in narcisme en te maken hebben gehad met personen die zijn gediagnosticeerd als hebbende NPS zullen dat waarschijnlijk ook niet doen over iemand die ze niet kennen. Ze zullen hoogstens het gedrag benoemen. De term narcisme wordt sinds een paar jaar te makkelijk gebruikt dat ben ik eens. Maar het wordt nu andersom: als iemand de ander een narcist noemt, is hij/zij het per definitie niet en dat is ook niet noodzakelijkerwijs waar.
Overigens vermoed ik dat het al te makkelijke gebruik van de term narcist juist veroorzaakt wordt doordat het proffesionele veld van psychologen achterblijft in het doorzien van de dynamiek. Dat zag je ook bij autisme en adhd. Toen die termen opkwamen werden ze te pas en te onpas gebruikt. Toen de diagnosestelling eenmaal in het proffesionele veld geïntegreerd was, gingen leken de termen veel minder gebruiken. Men zegt nu hoogstens nog ´ik vermoed autisme maar hij moet nog getest worden'
Nee dat denk ik niet en zo bedoel ik het niet. De kans kan best zijn dat iemand die persoonlijkheidsstoornis heeft. Het gaat er om dat zolang er geen officiele diagnose is, je iemand zo niet hoort te noemen. Dat iemand zich niet wil laten onderzoeken daarop kun je weinig aan doen. Ook hulpverleners kunnen dat niet afdwingen. Dit is ook weer iets anders dan ASS of ADHD wat ontwikkelingsstoornissen zijn, vaak al in de vroege jeugd herkenbaar.
Uiteindelijk is het toch voor zo'n instantie ook gigantisch lastig om daar een oordeel in te hebben? Als VT ook al aan waarheidsbevinding moet gaan doen tussen 2 mensen die elkaar niet zo heel veel meer gunnen, dan is het einde toch zoek? Narcisme, of geen narcisme.
Ik en mijn ex-vrouw hebben beide een hele andere kijk op wat er gebeurd is en op de acties die ze gedaan heeft. Wat moet VT daar dan mee? Hoe lullig ook, en ja dat gaat echt best wel tegen je ouder-gevoel in, je hebt geen invloed op wat er bij ex gebeurd. Dat is bij bepaalde zaken soms heel moeilijk en je wil je kinderen zoveel mogelijk beschermen, maar je moet je ook realiseren dat dat op een gegeven moment niet meer kan. Je bent er namelijk niet bij. Het enige wat je constant er mee bewerkstelligt, is dat je je kids in een loyaliteitsconflict stuurt.
In het begin had ik dat ook niet hoor, wou ik constant in gesprek met ex waarom ze toch deed wat ze deed en of ze wel in de gaten had wat dat met haar band met de kinderen deed. Maar na 0,0 zelfreflectie kwam ik er al snel achter dat het er alleen maar voor zorgde dat wij nog meer gedoe kregen, dus heb ik me er maar bij neer gelegd. Ja, de kinderen gaan er last van krijgen, de oudste heeft er al last van. Maar dat wordt niet meer of minder als ik constant tegen haar ga aan schoppen.
Veilige thuissituatie bieden en zorgen dat ze weten dat ze altijd bij je terecht kunnen komen met alles wat ze dwars zit, is wat mij betreft het allerbelangrijkste in die situatie.
Gingergirl schreef op 19-03-2025 om 07:41:
[..]
Nee dat denk ik niet en zo bedoel ik het niet. De kans kan best zijn dat iemand die persoonlijkheidsstoornis heeft. Het gaat er om dat zolang er geen officiele diagnose is, je iemand zo niet hoort te noemen. Dat iemand zich niet wil laten onderzoeken daarop kun je weinig aan doen. Ook hulpverleners kunnen dat niet afdwingen. Dit is ook weer iets anders dan ASS of ADHD wat ontwikkelingsstoornissen zijn, vaak al in de vroege jeugd herkenbaar.
Nee maar hulpverleners kunnen zich wel meer trainen in het onderkennen van narcistisch misbruik. Dat hebben ze met fysiek misbruik ook moeten doen.
AnneMea1 De manier waarop je deze openingspost heb geschreven komt een beetje schreeuwerig over terwijl het juist een heel serieus onderwerp is.
Naar aanleiding van jouw laatste zin "het is tijd dat we daar over spreken" hoe zie jij dat verder voor je?
Lexus, complimenten voor jouw geduldige uitleg.