Vechtscheiding gaat maar door
Ik probeer mijn verhaal eens van mij af te schrijven.
Sinds vorig jaar relatie verbroken met mijn ex, twee jonge kinderen. Mijn ex nogal egoïstisch, nooit omgekeken naar de kinderen en hun verzorging. Vaak van huis (kroeg, vrienden). De laatste tijd had ik vermoeden van alcohol verslaving. Geld werd verbrast. Ex was nachten per week van huis en lag sochtends laveloos op de bank. Niet aanspreekbaar voor de kinderen, erg kort lontje, niet beschikbaar voor de kinderen. Dit vreselijke voorbeeld wilde ik niet langer aan mijn kinderen meegeven.
Ex wilde geen afspraken maken, wilde het huis niet verlaten etc. Ik kwam erachter dat ex naast vele drinken, ook cocaïne gebruikt. Situatie werd onveilig, zijn houding was onvoorspelbaar en fysiek dreigend. Maatschappelijk werk ingeschakeld, politie gesproken. Niemand kon iets betekenen. Ik ben met kinderen naar mijn moeder gegaan. Te gek voor woorden aangezien mijn ex geen cent betaalde aan het huis of vaste lasten. Op mijn aandringen 3x mediation geprobeerd. Mijn ex speelde een mooie rol ‘natuurlijk ga ik het huis uit als dat beter is voor de kinderen, dat had je toch gewoon kunnen overleggen?’ Gelukkig is hij uiteindelijk inderdaad vertrokken naar zijn moeder. Zijn nette verschijning is slechts schijn en houdt hij niet lang vol, telkens is hij boos uit gesprek weg gelopen waardoor mediator aangaf niets verder te kunnen betekenen. Hij heeft daar toegegeven cocaïne te gebruiken, maar alles besproken bij de mediator mag niet gebruikt worden.
Ik heb zoveel kansen gegeven qua omgangsregeling met de kinderen. Telkens kwam hij niet opdagen of kwam de gemaakte afspraken niet na. Ik kan hem niet vertrouwen. Door het te weten komen van cocaïne gebruik heb ik de omgang stop gezet. Hij heeft een rechtszaak aangespannen wegens het ontnemen van zijn kinderen. De rechter pakte hem hard aan. Er kwam uit dat hij de kinderen alleen mocht zien onder toezicht van familie, een middag per twee weken. Als het goed zou gaan, uitbreiden met hulpverlening. Wederom kwam hij afspraken niet na, liet zijn familie voor de kinderen zorgen ipv enige verantwoordelijkheid te nemen. Nadat ook bij zijn moeder thuis, waar de omgangsregeling plaats vond, cocaïne is aangetroffen heb ik ook deze regeling gestopt omdat ik mij zorgen maak over veiligheid. Hij is daar uit huis gezet en woont nu bij zijn verloofde, waar hij overigens vrolijk door gaat met zijn leugens en bedrog.
We zijn inmiddels ruim een jaar verder. Hij betaalt geen alimentatie, hij blijkt dusdanige schulden te hebben opgebouwd het afgelopen jaar dat het ook niet te innen is bij hem. Gelukkig red ik mij, heb een goede baan. Maar waar ik tegenaan loop is dat hij mij vrijwel dagelijks benadert/lastig valt. Dat ik hem zijn kinderen ontneem, dat hij een goede vader is maar geen kans krijgt, dat hij de kinderen zal vertellen dat ik de boosdoener ben, dat de kinderen schade oplopen doordat ik hem geen omgang geef. Ik heb juist altijd kansen gegeven, zelfs in corona tijd nog aantal keren buiten met hem afgesproken zodat hij de kinderen kon zien. Maar ik ben hier onlangs mee gestopt omdat ik het niet meer trek om dagelijks zijn beschuldigingen en verwijten aan te horen. Hij heeft twee FaceTime afspraken per week, dat is zelfs al meerdere keren niet nagekomen.
Ik vind het vreselijk dat dit allemaal maar kan. Hulpverlening laat al maanden op zich wachten. Ik zorg 24/7 voor mijn kinderen, dat is intensief naast de vechtscheiding. Ik vraag me af hoe lang ik dit nog vol moet gaan houden.
Contactverbod vragen zodat hij geen rechtstreeks contact kan opnemen (in reallife dan)
Voor vragen kan hij mailen en voor de rest zou ik het zeker aan instanties overlaten. Je wilt je kinderen nou eenmaal niet bij een vader achterlaten die aan de coke zit. De kids zullen je dit later ook zeker niet kwalijk nemen, eerst moet vader zijn zaakjes op orde hebben.
Plan B
'Hij heeft een rechtszaak aangespannen wegens het ontnemen van zijn kinderen. De rechter pakte hem hard aan. Er kwam uit dat hij de kinderen alleen mocht zien onder toezicht van familie, een middag per twee weken. Als het goed zou gaan, uitbreiden met hulpverlening.'
De familie zal/zou hebben moeten aangeven dat het niet goed gaat. Dan kun je zelf naar de rechter stappen. Het kan zijn dat hij dan via hulpverlening onder toezicht afspraken kan maken. Het kontakt tussen jou en hem moet dan via de hulpverlening lopen.
Je geeft aan dat hulpverlening al maanden op zich laat wachten. Ligt er dan wel al ergens een verzoek tot hulpverlening? Kan het zijn dat ze zich lamgeslagen voelen door de coronacrisis en nog niet bedacht hebben hoe ze dit dan op afstand weer op kunnen gaan pakken? Misschien moet je daar wat actiever achteraan gaan: er kan veel, ook op afstand.
Tsjor
Reactie
Bedankt voor reacties.
Zijn moeder is daar getuige van geweest maar spreekt met geen negatief woord over haar zoon. Andere familieleden zien goed wat er aan de hand is maar volgens mijn advocaat allemaal onvoldoende voor bijv eenhoofdig gezag.
Hulpverlening start pas nadat perspectiefplan is opgesteld. Pas na tussenkomst advocaat heeft mijn ex dit ingeleverd, maanden later. Ik vraag regelmatig de contactpersoon hoe het ervoor staat, maar inderdaad vanwege corona langere wachttijd. Belachelijk want werk zelf in vergelijkbare zorg en daar gaat het werk gewoon door.
Perspectief
Het hele verhaal klinkt alsof het je exman niet lukt om ordelijk met een omgangsregeling om te gaan en zijn afspraken na te komen. Vervolgens klinkt het alsof je verwacht dat dat de hulpverlening wel gaat luKken?
Ik zou een ordelijke omgangsregeling opgeven en kijken wat er wel mogelijk is met vader. Jammer dat de kinderen hem niet meer kunnen zien bij hun oma.
Dat zou nog een optie zijn. Dat ze regelmatig naar grootouders gaan, per slot is dat ook hun familie, en dat hun vader hen daar dan ziet.
Dus wat verwacht je eigenlijk van de hulpverlening? Kun je niet beter wat realistisch nagaan hoe de stand van zaken nu is. En er van uitgaan dat het niet beter wordt?
Eenhoofdig gezag klinkt handig maar is het niet. Het is handiger om toch in gesprek te blijven en rekening te houden met het perspectief van de vader van de kinderen, ook al is het iemand die jij een onverantwoordelijke drugsgebruiker vind, het is wel hun vader.
En als het echt tot problemen leidt, bijvoorbeeld vader werkt niet mee aan identiteitspapieren of zo of weigert te tekenen voor noodzakelijke(!) hulpverlening, houdt dan rekening ermee dat je een kort geding aan kunt gaan voor vervangende toestemming.
In het echt kan het hooguit tot een paar lastige momenten leiden maar het is meestal helemaal niet nodig om de route te gaan van eenzijdig gezag.
Het is meer het accepteren dat het is wat het is, het is hun vader, die jij hebt uitgekozen, deal er mee. Zonodig met hulp van de rechtbank.
Brug te ver
'Andere familieleden zien goed wat er aan de hand is maar volgens mijn advocaat allemaal onvoldoende voor bijv eenhoofdig gezag.'
Ontnemen van het ouderlijk gezag is ook weer een brug verder.
Je was nog bij stap a: kontakt onder toezicht van familie. Dat loopt niet.
Ondertussen loopt de hulpverleningsaanvraag al, maar die ligt op zijn luie gat.
Er zijn dan nog twee opties mogelijk: terug naar de rechter, kontakt onder toezicht van hulpverlening (geen familie).
Of een klacht, bezwaar indienen bij de hulpverleningsinstantie over laksheid en het misbruiken van de corona-uitbraak om veel te traag te werken. Met een duidelijke eis: binnen zoveel tijd verwacht ik de volgende stap. Even uitzoeken waar je vervolgens naartoe kunt gaan. Wellicht is dat de wethouder; of een klachteninstantie van het bureau zelf.
Je kunt de hulpverlener ook onder druk zetten door alle mails en appjes steeds naar hem/haar door te sturen. Voor jezelf kan het helpen als je daarnaast een ander abonnement neemt op je telefoon, zodat je niet meer gestoord wordt door telefonische oproepen. Meldt dit soort maatregelen dan wel bij de hulpverlener. Het moet duidelijkw orden dat het water stijgt en bijna tot aan je lippen staat.
Tsjor
Reactie
Mijn ex is al op alle kanalen geblokkeerd. Op aanraden van contactpersoon hulpverlening. Nu gaat hij door op de e-mail. Ik heb gezegd daar voor hem alleen bereikbaar te zijn over belangrijke zaken omtrent de kinderen. Houdt hij zich niet aan.
Deal er mee? Ik word dagelijks lastig gevallen, wat van grote invloed is op mijn persoonlijke leven (burn-out oa). Bedankt voor je reactie AnneJ maar ben het totaal niet met je eens dat ik dit moet accepteren.
Ik verwacht geen enkel resultaat van de hulpverlening. Mijn ex zal niet veranderen in zijn communiceren en omgang met zijn kinderen. Keer op keer weer die teleurgestelde koppies als papa het weer eens laat afweten. Het zal voornamelijk gaan om dossier opbouw voor wanneer het wel opnieuw bij de rechter komt. Ik ben stap a allang voorbij. Ik verwacht van mijn ex dat hij eerst zijn leven op orde brengt voordat ik mijn kinderen bloot stel aan omgang met hulpverlening. Dit weigert hij.
Dan nog slechts eenmaal per week zijn mail lezen.
Hij ziet de kinderen toch niet, dus wat kan er nu zo urgent zijn aan zijn mails.
Of laat zijn mails door iemand anders lezen en vraag een zakelijke samenvatting.
Emails kun je ook blokkeren
Ik heb het gedaan met mijn ex omdat hij me bleef mailen over ditjes en datjes en ik werd er knettergek van. Elke mail provider geeft je de mogelijkheid om bepaalde adressen te blokkeren, andere optie is een mailregel instellen waardoor de mails van je ex regelrecht in de spam of prullenbak belanden.
Verder ben ik niet zo thuis in de juridische wereld van hulpverlening maar ik zou niets meer willen en niets meer verwachten van mijn ex.
Sini
Lastig
'Door het te weten komen van cocaïne gebruik heb ik de omgang stop gezet.'
'Nadat bij zijn moeder thuis, waar de omgangsregeling plaats vond, cocaïne is aangetroffen heb ik ook deze regeling gestopt'
Het lastige is dat jij je (ook) niet aan de afspraken houdt. Jij mag de omgangsregeling niet zomaar stoppen. Dat zou een rechter wel eens heel vervelend kunnen vinden, waarna hij in het voordeel van je ex beslist.
Er werd al gereageerd m.b.t. het mailen, bijv. mail blokkeren of slechts eens per week openen.
Een vriendin van mij die al jaren in een vechtscheiding zit en bij vlagen een sms- of mailbom kreeg van haar ex als die het weer op zijn heupen had, heeft haar telefoonnummer en mailadres gewijzigd. Een familielid nam de gegevens van het mailadres over, verzamelde de mails (altijd handig voor de dossiervorming als meneer weer eens een rechtszaak aanspande om iets dat alleen in zijn hoofd zat) en alleen als er relevante informatie werd gemaild kreeg mijn vriendin dat doorgestuurd naar haar nieuwe mailadres (maar zulke informatie had hij nooit).
Het gaf mijn vriendin veel rust, al zal die rust pas definitief zijn als het jongste kind 18 wordt en ze definitief van die man verlost zal zijn.
Ik ga er overigens van uit dat elk dreigement bij de politie terecht komt.
Sterkte met alles!
ElenaH
Strikt formeel heb je gelijk. Maar eerlijk gezegd zou mijn geduld ook op zijn - nog los van cocainegebruik- als ik steeds aan mijn kinderen op een nette manier moet uitleggen waarom hun vader niet komt opdagen. Dat doet namelijk wel wat met kinderen.
nee juist niet
Mijn ervaring is dat rechters liever consequent gedrag willen. Als jij de omgang onveilig vindt maar wel toestaat, waarom zou de rechter je daarin dan steunen?
Romi
'Ik verwacht van mijn ex dat hij eerst zijn leven op orde brengt voordat ik mijn kinderen bloot stel aan omgang met hulpverlening. Dit weigert hij.'
Het is ook nogal wat 'zijn leven op orde hebben'. Bovendien is dit een voorwaarde waar jij neit over gaat. Je bent bij de rechter geweest, er zou eerst omgang bij familie zijn, dat heb je gestopt om voor jou goede redenen, nu moet de hulpverlening verder. Maar de hulpverlening gaat niet jouw voorwaarden uitvoeren.
Tsjor
Berichten reduceren.
Ik ben inmiddels ruim vijf jaar bezig met een vechtscheiding van een vrouw die mij maar niet wil los laten. Gek werd ik van al haar berichten vol verwijten. Letterlijk duizenden mailtjes In enkele maanden. De situatie beheerste uiteindelijk zo mijn leven dat ik burnt-out raakte.
Ik heb daartegen de volgende stappen genomen:
1. Blokkeer de ander in whatsapp. Niets zo vervelend om continu berichten te ontvangen tussen de berichten van de personen die je wel lief hebt.
2. Neem een ander e-mail adres speciaal voor de ex. En blokkeer evt de ex op je reguliere mailadres. Zo kan je zelf beslissen wanneer je de bagger van je ex bekijkt.
3. Kies een vast moment in de week waarop je de berichten van je ex door neemt. (Bijv Woensdag scheidingsuurtje). Daardoor hoef je geen aandacht aan zijn negatieve energie in de rest van de week te besteden.
4. Maak een map aan in je mailprogramma voor emotionele diarree. Zodra een mailtje niet constructief is gooi je het er gelijk in. Ik zou het niet weggooien maar bewaren voor later.
5. Als die niet werkt, laat iemand anders voor jou de communicatie doen. Ik heb het geluk dat mijn zus dat voor mij wilde doen. Zij is emotioneel minder betrokken en heeft enorme resultaten berijdt door consequent en duidelijk te zijn.
Mijn vechtscheidingstraject heeft jaren (>5) geduurd. Als ik de verhalen hier lees, dan is dat geen uitzondering.
Succes en sterkte.