Stiefmoeder
Goedemorgen,
Ik heb dringend advies nodig hoe te handelen. Sinds 2 jaar heb ik een leuke
en lieve man ontmoet. Na een paar maanden daten besloten we samen te wonen.
Hij heeft twee kinderen en ik drie. Mijn kinderen zijn allang de deur uit .
Hij heeft nog een zoon en dochter. De zoon woont op zichzelf maar de dochter
van bijna 18 komt iedere Weekend op zondag bij ons. Zij heeft een licht
verstandelijke beperking en woont al enig tijd in en opvangtehuis voor
jongeren met gedragsproblemen. Zij maakt mij leven met haar vader onmogelijk.
Als zij haar zin niet krijgt neemt zij mijn spullen mee zonder iets te
zeggen. En als zij ermee geconfronteerd wordt liegt ze keihard. Ik probeer
uit de strijd te blijven maar ze maakt het me onmogelijk waardoor mijn vriend
en ik woorden krijgen en ons relatie wordt er niet beter van. Zij negeert mij
als ze op bezoek is bij haar vader ,zegt niks tegen me behalve als ik tegen
haar praat. En ga zo maar door. Om een voorbeeld te noemen. Zij dwingt haar
vader een scooter af. Ze appt hem de hele tijd en wil een scooter . Haar
vader vind het geen goed plan en dus geen scooter. Vervolgens komt ze hier op
bezoek en neemt mijn spullen (parfum ect) mee zonder iets te zeggen en kom ik
de volgende dag achter. En dit is niet de eerste keer en aangezien ik geen
ruzie met haar wil vraag ik mijn vriend om te vragen waarom zij spullen mee
Neemt.Zij heeft haar vader belooft om het niet meer te doen, maar dit
gedrag blijft zich herhalen .vervolgens krijg ik een Appje dat ik een hoer
zou zijn en haar vader inpik voor geld.Toen ik dit las was ik echt
goed boos en dat is zachtjes uitgedrukt .Hoe durft zij ,ik heb altijd mijn
best gedaan om met haar te praten maar voor mij is de maat vol. Ik heb genoeg
geduld gehad en heb tegen mijn vriend gezegd even geen contakt met haar te
willen en wil haar niet in ons huis omdat ik haar niet meer vertrouw.
Ik hou zielsveel van mij mijn vriend en heb al genoeg mee gemaakt in mijn
eigen leventje en had gehoopt nu eindelijk gelukkig te zijn. Het maakt mij
heel verdrietig dat zijn dochter mij eigenlijk niet mag en zij het idee heeft
dat ik haar vader van haar afpak. Zij heeft lak aan iedereen en walst gewoon
over haar ouders heen. Mijn vriend zegt ook vaak dat hij niet weet hoe met
haar om te gaan. En ik weet dat ik dat niet mag vragen van mijn vriend maar
hoe kan ik deze situatie te baas zijn. Hoe moet ik hiermee omgaan? Mede
hierdoor is er spanning in huis . Mijn vriend vind haar gedrag onacceptabel
maar geeft ook tegelijk aan dat het wel zijn dochter is. Moet ik dan laten
uitschelden door haar ? Wat verwacht hij ? Hij gaat haar zondag halen en
brengt gewoon de middag met haar doorBrengen en brengt hij haar naar de
opvang als of er niks aan de hand is . Hij zegt ook niet te weten wat precies
te doen. Mijn vriend heeft haar proberen te bellen maar zij neemt niet op en
heeft haar dus een appje gestuurd dat zij zich moet verontschuldigen voor
haar gedrag en vervolgens krijg ik een Appje dat ik een hoer zou zijn. Dit
slaat nergens op. Terwijl ik dit schrijf gaat er van alles door me heen. Ik
probeerde ook in de schoenen van mijn vriend te staan en hoe ik zou reageren
as zij mijn dochter zou zijn. in ieder geval laat je niet uitschelden door
een tiener. Ik hoef haar voorlopig niet te zien . Hoe verder ,hoe moet
hiermee omgaan. Handel ik goed ?
Niveau?
Je schrijft dat dochter een licht verstandelijke beperking heeft.
Op welk niveau / leeftijd functioneert ze?
Dan moet je haar ook op dat niveau behandelen, maar ik neem aan dat je dit weet?
Hebben jullie al eens gesproken met de begeleiding hoe zij omgaan met dit soort gedrag?
Roos
'Na een paar maanden daten besloten we samen te wonen.' Dat is snel. Blijkbaar niet goed beseft dat dochter er ook was. Dochter kan niet functioneren volgens wat jij zou willen dat zij zou doen, anders zat ze niet in een gespecialiseerde instelling. Wellicht is er maatschappelijk werk bij die instelling en zou je daarmee in gesprek moeten gaan om te leren hoe je hiermee om kunt gaan. Je mist natuurlijk jarenlange ervaring en ontwikkeling hierin, dus je hebt een versnelde bijspijkercursus nodig.
Tsjor.
Beperking
Het leven in "gewoon" een samengesteld gezin is al ingewikkeld genoeg. Zijn dochter heeft een verstandelijke beperking en ze woont in een voorzienjng voor jongeren met gedragsproblemen. Dat vraagt andere vaardigheden en inzichten van ouders. Je vriend zegt dat hij niet weet hoe met haar om te gaan in deze situatie. Dat blijkt ook wel uit het verhaal van die scooter. Hij moet daar als de donder werk van maken en advies gaan vragen bij professionals, om te beginnen bij degenen die zijn dochter begeleiden. Hij is de vader, is er ook een moeder? Jij kunt hier helemaal niets mee, hoe graag je ook zou willen en hoe moeilijk het ook is voor jou.
Iets meer
'Jij kunt hier helemaal niets mee, hoe graag je ook zou willen en hoe moeilijk het ook is voor jou.'Ze zal toch iets meer ermee moeten, anders blijft ze in haar boze houding hangen. Meer inzicht en ook meer adviezen hoe je daarmee omgaat. Dat wil niet zeggen dat zij de hoofdopvoeder moet worden, maar ze zal er toch mee moeten leren omgaan, ook zonder dat ze vervalt in ouderlijke bemoeienis.
Beiden samen kontakt opnemen met de instelling en vragen om begeleiding is het beste. Dan weet je ook van elkaar wat je weet.
Tsjor
Tsjor
Ja, natuurlijk moet ze er iets mee, dat floepte er wel heel snel uit. Het verbaast me dat vader niet bedenkt dat de situatie met zijn dochter toch wel uitzonderlijk is en dat hij niet op zn minst advies vraagt bij de instelling waar zij woont.
Op zondag weg en spullen op slot
Ik zou voorlopig op zondag weg zijn. Nu snap il dat in Corona tijd moeilijker is maar.je slaapkamer met je spullen op slot en wandelen gaan? Zo ga je uit het conflict.en geef je je vriend de kans om met zijn dochter te zijn. Als hij met haar rond 12.00 thuis aankomt (desnoods eerder boodschapprn doen met haar) en haar na het avondeten terugbrengt...?
Hetn s niet zo leuk maar voor een paar keren misschien een oplossing.
Daarnaast.moet je vriend het op gaan lossen. Nu weigeet hij iets te doen en het is een beetje laf.
Sini
Het voelt goed aan
Hallo iedereen, dank je wel voor het reageren . Er is wel een moeder en dochter krijgt voldoende hulp. En ja ik wist wel hoe het met haar zat voordat ik verder ging met mijn vriend. Ze gedraagt zich als een kind van 12 jr. ik heb ook een zoon waar ik behoorlijk veel problemen mee heb gehad en dat zij gedragsproblemen heeft daar kan ook mee omgaan. Maar dat geeft niet weg dat zij mij gaat uitschelden of wie dan ook gaat uitschelden zonder enige reden en vooral afblijven van spullen die niet van jou zijn. Haar vader heeft contakt gehad met haar begeleider en bleek dat zij ook met de begeleider een aanvaring heeft gehad. Mijn vriend heeft besproken met de begeleider en zij heeft advies gegeven dat haar gedrag onacceptabel is en dat er met haar besproken wordt. Zij komt zondag niet hierheen en gaat iedere weekend naar moeder en zij brengt haar weer terug. De exfamilie van mijn vriend zijn ook een aparte mensen. Een jaar geleden is zijn dochter zonder enige reden van huis weg gelopen. Na een week hebben ze haar gevonden bij een vreemde vent en bleek ze ook daar geslapen te hebben met verschillende mannen. Er was een rechtszaak en ik ging mee om mijn vriend te steunen. De moeder van zijn ex was er ook bij. Nou ..de wereld was te klein voor mij. Ik kreeg te horen dat ik daar niet welkom was en dit een familieaangelegenheid was. Ze wisten wie ik was ,heb ook even staan praten met zijn ex. Maar de moeder van de ex vond dat ik daar niet hoorde . Ik heb har wel duidelijk gemaakt dat ik er voor mijn vriend was en Tuurlijk ook voor zijn dochter. We waren immers allemaal vreselijk geschrokken dat zij van huis was weggelopen en dat ze niet ergens in de goot lag. Mijn gevoel zegt dat zij door oma opgefokt waardoor zij in combinatie met haar eigen gedragsprobleem op deze manier reageert. Want in haar Appje stond (dit was haar eerste zin) dat haar familie mij niet mag. Dit geeft wel aan dat er over mij en ons gepraat wordt en niet in een goeie zin.
Jaloezie?
Jaloezie van dochter, dat is de logische verklaring die als eerste in mij opkomt. De vraag is of je van dochter mag verwachten dat ze de sociale omgangsvormen in acht neemt. Je zou het graag anders zien, maar je hoort dit vaker, ook bij kinderen die geen beperking hebben: die zitten niet op een stiefmoeder te wachten. Zeker niet als ze hun vader daarvoor jarenlang één op één voor zichzelf hadden. Je vriend zit nu tussen jou en zijn dochter en kan dat duidelijk niet handelen.
Ik zou niet iets willen afdwingen wat er van nature niet is. Dus ik zou die zondagen iets leuks voor mezelf plannen. Of afspreken dat je vriend iets gaat doen met zijn dochter. De weg van de minste weerstand. Ik kan begrijpen dat dat niet prettig voelt: weg uit je eigen huis op een middag die je misschien liever met je vriend had doorgebracht. Maar zo met zijn drieën zijn die zondagmiddagen ook niet leuk en een bron van spanning tussen jou en je vriend. Misschien dat er in de toekomst wel meer mogelijk is, maar dat kunnen jullie dan bekijken.
Heftig
Ik had je laatste reactie nog niet gelezen voor ik reageerde. Wat een heftig verhaal, afschuwelijk. Los daarvan, de moeder en haar familie hebben dus duidelijk ook een aandeel in het verhaal. Des te meer reden om afstand te houden. Ik zou voor mijn vriend proberen een zo groot mogelijke steun te zijn. En dan hoop ik vooral dat je vriend en zijn ex de rust kunnen bewaren. Dochter zelf weet er duidelijk geen raad mee hoe ze zich naar jou toe moet opstellen, zit in de knoei met haar loyaliteit.
Mwoa
Ik zou niet al te veel expertise verwachten vanuit de instelling. Ook daar 'weet men het vaak niet'.
Vooral uit conflict blijven, lijkt me.
Je bent snel gaan samenwonen.
Als het voor je mogelijk is, zou ik enorm gaan genieten van het samenwonen en voor die ene dag dat dochter er is een andere oplossing verzinnen, op die dag wonen jullie gewoon niet samen.
Zo hoef je er ook geen last meer van te hebben en kun je partner beter steunen.
Zondag
Jullie zijn inderdaad wel heel snel gaan samenwonen. Mijn dochter heeft er meer dan drie jaar over gedaan voordat ze een beetje aan mijn vriend gewend was en normaal, met hem kon communiceren. Hij komt hier ook alleen maar op zondag. Ik weet nu dat het samenzijn met hem én mijn dochter voor mij ook lange tijd heel erg wennen is geweest. Vergis je niet, misschien vindt je vriend het ook wel heel ingewikkeld. Als ik lees hoe het gaat met zijn familie en jou is het denk ik niet alleen een loyaliteitsprobleem van dochter, maar ook van je vriend. Laat hem alleen met zijn dochter, zoek even een andere plek voor die paar uur en laat hem jou vertellen hoe hij het vindt allemaal. Je hoeft niks met de dochter, wel met hem.
Het klinkt een beetje anders dan wat ik eerder schreef, maar je hebt nu ook meer verteld over de familie. Neem maar wat afstand, dat ks voor iedereen prettiger, ook voor jou.
Jaloezie en misschien meer
Ik denk misschien ook dat het jaloezie zou kunnen zijn. Ik had het graag ook anders gezien maar ik heb al heel lang vrede mee dat dat niet zal gebeuren en wie weet misschien wel nooit. De tijd zal het leren. En misschien dat zij inderdaad niet weet hoe zich op te stellen tegenover mij. Ik heb niks anders dan mijn best gedaan op de dagen dat zij kwam.
de goede adviezen om op zondag iets voor mezelf te gaan doen en dochter en vader even alleen tijd te geven heb ik ook een tijdje gedaan. mijn vriend zegt dan dat ik weg loop van de situatie maar zie ik dat anders. Ik wil dat hij tijd doorbrengt samen met zijn dochter En dat begreep hij wel.
ik werk in de zorg dus twee van de zondagen ben ik altijd op mijn werk en dan brengen ze de Tijs samen door. Ik kan op één hand tellen de momenten dat hij echt genoten heeft van het bezoek van zijn dochter. ik vind het erg sneu voor mijn vriend dat zijn dochter zich opstandig gedraagt waardoor hij ook niet weet wat hij goed aan doet. ik hoor dit allemaal aan en zeg ook vaak dat het maar een fase is is en ook dit gaat voorbij. maar een mens kan maar zoveel hebben , het komt ook allemaal van een kant. ik heb het idee dat zij zich gedraagt op de manier hoe thuis bij haar moeder-overste ons gesproken wordt. In de ogen de ex en haar moeder krijgt mijn vriend alle schuld van de scheiding. en dus ook het gedrag van hun dochter. En weerspiegeld zich op de momenten dat zij bij ons op bezoek is.
en misschien is het helemaal niet zo en heeft zij moeite om te accepteren dat haar vader een vriendin heeft. Volgens mijn vriend is haar gedag altijd zo geweest ,al voordat mijn vriend leerde kennen. feit is dat het erger is geworden.