Scheiden na 21 jaar

Relatietherapie

Met 2 jonge kinderen moet je er mijns inziens echt alles aan gedaan hebben om je relatie te behouden, voor je besluit te scheiden. Hebben jullie al relatietherapie geprobeerd? Ik zou jullie aanraden een goede EFT-therapeut te zoeken. En het boek Houd me vast aan te schaffen. Dan kun je alvast zelf aan de slag en kijken of het wat voor jullie is. Heeft hier heel goed uitgepakt.

Oh alsjeblieft

Alles? Je ook door de kamer laten gooien?
De toon is gezet, dit gaat echt niet zomaar veranderen.

Ik zou zeggen relatietherapie: prima. Maar dan wel allebei vanuit een ander huis.

Er zijn relaties die niet goed zijn. Ook (juist!) als je kleine kinderen hebt.

termen

Ik word altijd wat zenuwachtig van woorden als 'intens' en 'heftig'. Meestal zijn dat verhullende woorden omdat toegeven dat de werkelijkheid verschrikkelijk is.

Iemand 2 meter door de lucht duwen noem ik niet 'heftig' : dat noem ik mega-agressief.

Je moeder en je zus zeggen het niet voor niets. Die hebben meer dan genoeg gezien en gehoord.

tja...

Twee meter door de lucht, noem dat maar "niet agressief"...

Hier is echt iets heel erg mis. En dat krijgen de kinderen allemaal mee...

Therapie zou eigenlijk al veel eerder ingezet moeten zijn. Denk je dat dat nog kan?

Maar zo doorgaan op de oude voet kan absoluut niet, ook al is het tussen de uitbarstingen rustig. Want die uitbarstingen, inclusief geweld (ja, dit is geweld), zijn niet goed voor jou, en al helemaal niet voor de kinderen.

By the way: drinkt hij vaker dusdanig dat hij de controle over zichzelf verliest?

Wat leren je kinderen

Als je kinderen hebt, dan weet je dat zij van jullie relatie leren hoe echtgenoten zich tegenover elkaar en het gezin gedragen en gaan dat later misschien ook zo doen.
Wil jij dat je kinderen leren dat het voor de man goed is om twee keer per jaar een uitbarsting te hebben, je vrouw door de kamer te gooien en dat het daarna na wat excuses en goedmaakseks weer koek en ei is?

Termen inderdaad

Wat betekent in 's hemelsnaam 2 meter 'door de lucht duwen'? Je moet wel verdomde sterk zijn om iemand twee meter door de lucht te gooien, dus wat is er nou eigenlijk gebeurd?

En ja, de kinderen zijn belangrijk. Dus relatietherapie sowieso.

Je weet het zelf

Niemand anders kan dat voor je bepalen. Zoals wij ook geen geschikte partner voor je kunnen uitzoeken. Ik zou wel nog een paar dingen overwegen:
- jullie hebben nog geen relatietherapie geprobeerd, dus ben je op voorhand niet te pessimistisch over de uitkomst?
- na een scheiding zal je man ook voor de kinderen gaan zorgen, zonder dat jij erbij bent. Besef je dat?

Tsjor

Wat Tsjor zegt

Als je er allebei echt voor open staat kan therapie je heel veel brengen. En zelfs al ga je alsnog scheiden, dan kan de juiste therapie jullie helpen om dat op een prettige en harmonieuze manier te doen.

Ik heb voor mezelf een theorie (ook al erg jong relatie met mijn man gekregen) dat je dan toch niet op een echt volwassen manier met elkaar om leert gaan. Dat hebben wij daar wel geleerd. En onze relatie is nu beter dan ooit. Wij waren zelfs al bijna gescheiden en man had al een ander. Het is geen wondermiddel en het is lang en hard werken, vaak ook heel confronterend, maar juist daardoor heel erg de moeite waard. Ook voor jezelf, ook als het toch een scheiding wordt.

therapie

Ik denk niet meteen aan samen, maar werk eerst eens aan jezelf. Een kwaaie dronk, twee meter door de kamer. Dat is niet niks en het gaat niet zomaar weg na een paar keer samen praten.
Los van wat je je kinderen meegeeft, zorg voor jezelf. Ga ergens wonen waar je aan jezelf toekomt. Samen kan altijd nog.

Pennestreek

Jullie hebben een pittige tijd meegemaakt. Maar was er bij jullie ook sprake van drank en fysiek geweld?

wel relatietherapie

Relatietherapie doe je ook om goed uit elkaar te gaan. Om nog wel samen door 1 deur te kunnen want je blijft door de kinderen altijd verbonden met deze man.

Systeemtherapie is misschien ook wat

Dan heb je eerst ieder je eigen therapeut om later met zijn vieren bij elkaar te komen in relatietherapie

Sally

Nee. Wel van niet kunnen communiceren en samen in een verkeerd patroon 'gegroeid' zijn. Dat denk ik hier ook te herkennen. Maar ik kan het mis hebben, en misschien is het ook niet te redden. Fysiek geweld is ook zeker niet iets dat ik wil bagatelliseren. Maar ik lees dat beide partners inzien dat ze hulp nodig hebben. En dat ze allebei bereid zijn naar zichzelf te kijken. En ik denk ook dat TS nog van haar man houdt, ook al voelt ze zich door de recente gebeurtenissen niet meer veilig bij hem. Ik lees ook dat dit fysieke geweld eenmalig is. Of in ieder geval schrijft ze dat hij niet agressief is. Het kan de wake up-call zijn die ze nodig hebben (gehad) om in actie te komen.

In ieder geval denk ik dat als er nog geen therapie geweest is, of dat nou samen is of voor beiden (eerst) apart, je dat toch nog in moet zetten. Zoals ik al zei, daar word je altijd beter van. Zelf, maar hopelijk ook in je relatie en als dat niet lukt in je na-huwelijk. Maar vooral moet je het aan je kinderen kunnen verantwoorden als je gaat scheiden. Dan moet je echt heel zeker weten dat je alles in het werk hebt gesteld om de relatie te redden. Ook dat vind ik een goed voorbeeld aan je kinderen geven.

Uiteraard niet ten koste van alles, en veiligheid van TS en de kinderen moet natuurlijk niet in het geding zijn. Maar nogmaals, ik denk dat dat hier niet aan de orde is. Dat TS-man ook vreselijk geschrokken is, van zichzelf, en dat het nog niet te laat is om hun relatie te verbeteren.

therapie

Als beiden open staan voor therapie zou ik dat zeker adviseren! Scheiden is een last resort, vooral als er kinderen zijn.

Jij zegt: Hij beloofd beterschap en ik ook want ik trigger hem in zijn acties.

Dat van dat triggeren: is dat iets wat hij wel eens (of ook nu) heeft gezegd dat jij dat doet?

En daarom dus therapie

Om te leren die verandering vast te houden. Want dat kan echt. Man en ik zijn er het levende bewijs van. Wat heb je te verliezen, behalve tijd en geld? En kijk wat het je op kan leveren, een wél goede relatie met de man van wie je houdt.
Bij EFT (Emotionally Focussed Therapie) leer je de patronen te zien, de vaste valkuilen. En hoe en waarom ze ontstaan. En als je dat eenmaal weet kun je het veranderen.

Maar ik geloof dat je je besluit al hebt genomen. Zoals ik al zei kan relatietherapie ook dan helpen om je huwelijk harmonieus af te sluiten. Sowieso klinkt het alsof jullie allebei nog wel het een en ander aan jezelf te sleutelen hebt. Ook in de relatie met je kinderen en een eventuele volgende relatie neem je tenslotte altijd jezelf mee.

Manipulatie

Wannebe, Ik vermoedde al dat hij dat had gezegd over het triggeren. Eigenlijk zegt hij “Het is jouw schuld dat ik zo reageer”. Toch?

“Maar hij heeft daar zoveel spijt van. Hij kruipt door het stof om het goed te laten komen. Hij huilt van verdriet van wat hij mij heeft aangedaan.
Hij wil hulp en ziet nu in wat hij heeft gedaan.
Iets in mij gelooft dat gewoon niet meer.”

Ik snap dat je het niet meer gelooft. Weet je waarom?
Omdat je eindelijk door hebt dat al dat zielige gehuil van hem toneelspel is, of anders gezegd, manipulatief gedrag.

Als ie het vaker hier geadviseerde boek “Destructieve relaties op de schoo” van Jan Storms leest, dan vermoed ik dat je veel zult herkennen.

En dan weet je dat de weg van Pennestreek bij een man als die van jou niet gaat helpen. Die windt de therapeute dan ook om zijn vinger met mooi gepraat en zielig gehuil. Been there, done that.

Lees het boek en je weet dan zeker wat je wilt.
Laat je het weten als je het boek gelezen hebt?

Sterkte. Niet fijn zo’n man.

Klopt

Wat Kate zegt. Het is dus geen liefde, want dat zit in daden en niet in woorden. Dit is op zijn best een soort wederzijdse afhankelijkheid.

Boek

Je begreep vast al dat het boek van Jan Storms “Destructieve relaties op de schop” heet.

Er is niet zo iets als een relatie politie

Dat denken we soms he, dat je een soort van goedkeuring moet hebben van de buitenwereld om te scheiden. Maar dat is er niet. Het gaat niet om wat je man doet, het gaat niet om wat de rest van de wereld van hem denkt of welke indruk hij daar maakt.

Het gaat om wat het met jou en de kinderen doet. Bij jou veroorzaakt het een burnout - heb je daar al hulp bij? Ben je daar open over wat voor soort relatie je hebt, waarbij je therapeut je kan helpen om te zien dat dit niet gezond voor je is. En ook die midlife crisis: het klinkt een beetje alsof je jezelf voor de gek houdt, door ook voor jezelf te verstoppen wat er thuis aan de hand is.

Dus nee, je bent niet gek, hooguit neem je jezelf niet serieus. En blijkbaar is dat nu klaar. Je wil niet meer, je wilt een veilig huis voor jezelf en je kinderen. Dat is niet leuk, en dat doet pijn, maar weet dat het als het afgerond is, een stuk beter met je gaat. Maar voor je daar komt: neem stappen. Stop met gooien met termen als narcist, midlifecrisis en jezelf naar beneden halen, en ga in de actie modus. Dat hoeft niet meteen een scheiding te zijn, maar hulp voor jezélf zoeken, of in de hulp die je al krijgt eerlijk zijn, is een eerste stap.
De relatietherapie is een ander traject. of dat leidt tot een wonderbaarlijk nieuwe echtgenoot, of dat ze je helpen te scheiden, dat maakt niet uit. Feit is dat hij zijn best doet. Prima. Een beetje therapeut prikt er echt wel doorheen, maar het begint met dat jíj jezélf serieus neemt, vanaf vandaag. Stop met vergoeilijken, zoek hulp voor jezelf en ben eerlijk naar iedereen die je kan helpen. Hoe eng en spannend dat ook is.

Beschadigd basisvertrouwen

"Ook in de relatie met je kinderen en een eventuele volgende relatie neem je tenslotte altijd jezelf mee."

Ik heb dat zelf ook altijd tegen mezelf gezegd en ben daardoor veel te lang blijven aanmodderen in een slechte relatie. Natuurlijk neem je jezelf mee, maar de interactie kan met een ander heel anders zijn. Ik herken het dat je denkt dat jij ook een aandeel hebt... Je wordt in ieder geval zeker getriggerd en deze man weet na 21 jaar precies waar je pijnpunten liggen dus wéét je ook te triggeren. Hij hoeft maar te reppen over midlife crisis, burn-out, zie je het komt door jou – en bij jou slaat de twijfel toe of je wel voldoende zelfreflectie hebt.
Je staat ervan te kijken hoeveel mensen er in een zieke relatie zitten, waar onderhuids wordt pijn gedaan, puur uit angst om de ander te verliezen of simpelweg onder de duim te houden, omdat dat veiliger voelt.
Ik ben inmiddels alweer jaren met een andere man en ik ben geen van de problemen waar ik in die andere relatie tegenaan liep tegengekomen. Puur omdat er een andere interactie is, omdat ik geen argwaan heb of deze man wel het beste met me voor heeft. Het gaat gewoon makkelijk, ik hoef hier niet hard te werken, dat basisvertrouwen is er gewoon.
Met deze man sta je op een achterstand, wat vertrouwen betreft. Er zijn schadelijke dingen gebeurd. Als je man iets doet wat net zo goed positief uitgelegd kan worden, ben jij standaard eerst achterdochtig. Het is moeilijk om uit die spiraal te komen, maar met hulp niet onmogelijk.

Voor jou nu de moeilijke keuze wat je gaat doen. Die 21 jaar en 2 kinderen zet je ook niet zomaar opzij, maar ga er niet vanuit dat je in een volgende relatie soortgelijke problemen tegen zult komen omdat je jezelf meeneemt.

De reden dat ik systeemtherapie noemde, is om de redenen die hierboven gegeven worden: als je met iemand die een goede manipulator is (of zelfs een narcist) relatietherapie instapt, weet diegene de therapeut vaak ook te manipuleren en blijf je in dezelfde dynamiek gevangen. De meeste therapeuten weten er gewoon nog te weinig van en trappen er gewoon in. Als je eerst allebei zelf met een therapeut gaat praten is die kans wellicht wat kleiner.
De dynamiek die je beschrijft, lijkt wel wat op de narcistische cyclus: ophemelen, denigrerend bekijken/behandelen > laten vallen (love bombing, devaluate, discard). Maar ik heb mijn twijfels: daarvoor zijn de periodes dat het goed gaat te lang. Overigens is 'Destructieve relaties op de schop' een heel interessant boek maar het gaat over psychopathie. Niet alle narcisten zijn psychopaten. Psychopaten hebben wel veel narcistische trekken maar er is meer. Enfin, online is er veel te vinden maar je zal zelf een beeld moeten vormen. Misschien heeft je man echt niet een narcistische persoonlijkheidsstoornis maar erg veel narcistische trekken. Dat is echt wel een verschil. Je kan hier eens kijken wat je herkent aan narcistische trekken; https://www.psychologytoday.com/intl/blog/the-legacy-distorted-love/201412/is-your-partner-narcissist-here-are-50-ways-tell
Het is geen diagnose maar je kan wel een idee krijgen.

Ik heb vele jaren in een opvanghuis voor mishandelde vrouwen gewerkt. Zonder uitzondering gaven deze vrouwen te kennen dat de mishandelaar het altijd zo draaide dat zij hem getriggerd had (en dat ze toch beter had moeten weten want dat hij daar losse handjes van kreeg). Het grote spijt en schuldgevoel achteraf en het dan later toch weer doen hoorde er ook bij.

sterkte

Klinkt niet als liefde

Snap wel dat je weg wilt en vind het knap dat je zelf nu het patroon ziet. Zo ga je kapot. Je weet het zelf al. Dit is een gewelddadige relatie met manipulatie die je zelfvertrouwen ondermijnt. Ik zeg: zorgen dat je er een beetje fatsoenlijk uit weg komt, je familie zegt dit ook niet voor niets.
Sterkte!