Regeling jonge kinderen en scheiding
Dag allemaal,
Ik ben op zoek naar wat lotgenoten die in scheiding liggen met een jong kind (dochter is 1,5). Mijn zoon is 5 en mijn dochter wordt in juni 2. Helaas komen we er niet meer met elkaar uit, hoe graag ik dat ook had gewild. Nu is het dus vooral vooruitkijken en het goed regelen. En ik vind het belangrijk om hun belang voor op te stellen in plaats van mijn belang. En toch worstel ik met bepaalde gevoelens; namelijk dat mijn dochter nog zo klein is. Ergens voelt het heel natuurlijk dat ze veel bij mij moet zijn.
Zelf heb ik jaren therapie gehad voor hechtingsproblematiek en ik wil koste wat het kost voorkomen dat ik haar iets dergelijks meegeef. Ik pieker dus ook over wat goed voor haar is. Hun vader is ook heel belangrijk en ik vind het belangrijk dat hij net zo'n rol speelt als ik.
Maar toch, een meisje van 1,5 al twee plekken laten hebben en dagen weg bij mij zijn elke twee weken bijvoorbeeld.
Zijn er ouders die hier ervaring mee hebben? Goeie oplossingen? misschien jaarlijks aanpassen? ik zoek vooral inspiratie in de regelingen etc.
ALvast bedankt!
Gr. Leonie
Moederkareltje schreef op 19-03-2025 om 09:12:
[..]
Weet ik maar dat wil hij niet. Hij vind 2 weekenden al te veel dus in praktijk komt hij ze bezoeken. Ik vind mezelf wel de bron, de basis. De veilige haven. Ik heb de kinderen gebaard, gevoed, getroost, 24/7 zorg.
Maar jij ziet toch hopelijk wel in dat dat in 99/100 gevallen absoluut niet normaal is? Ik wil daarmee niet af doen aan jullie situatie, dat is aan jullie en dat moet je allemaal zelf weten. Maar ik ken niet 1 van mijn vrienden die er ook maar een seconde aan zou moeten denken om met een dergelijke regeling akkoord te gaan, inclusief mezelf.
Moederkareltje schreef op 19-03-2025 om 09:12:
[..]
Weet ik maar dat wil hij niet. Hij vind 2 weekenden al te veel dus in praktijk komt hij ze bezoeken. Ik vind mezelf wel de bron, de basis. De veilige haven. Ik heb de kinderen gebaard, gevoed, getroost, 24/7 zorg.
En deze geweldige man als vader voor hun uitgekozen ..
Het wordt in een ander draadje heel goed uitgelegd beter als ik kan, dat je jezelf niet ineens als betere ouder kan gaan benoemen als jij zelf medeverantwoordelijk bent door o.a. je kinderwens voor de wens voor een leuke vader voor die kinderen te laten gaan. Jouw situatie is daar echt 1 van moederkareltje, bij de eerste was hij al geen vader en toch wilde jij perse die 2de want leuk een sibling voor nummer 1.
Moederkareltje schreef op 19-03-2025 om 09:12:
[..]
Weet ik maar dat wil hij niet. Hij vind 2 weekenden al te veel dus in praktijk komt hij ze bezoeken. Ik vind mezelf wel de bron, de basis. De veilige haven. Ik heb de kinderen gebaard, gevoed, getroost, 24/7 zorg.
Er zijn natuurlijk ook vaders die hun kinderen wel leuk vinden en er daadwerkelijk voor zorgen. Die blijven dat ook gewoon doen na een scheiding.
Jeetje, wat een nare reacties alleen als mensen (zoals gevraagd) hun regeling delen.
Als iemand een regeling heeft anders dan 50/50 is dat geen aanval naar de mensen toe die dat wel hebben. Iedereen zijn situatie is anders en zo'n regeling is net als het leven niet in cement gegoten. En dan meteen oordelen over de capaciteiten van de vader of moeder gaat wel erg ver.
Dacht dat een forum is bedoelt om elkaar te helpen in deze situaties maar blijkbaar is dat niet het geval.
Rosetje90 schreef op 19-03-2025 om 09:58:
Jeetje, wat een nare reacties alleen als mensen (zoals gevraagd) hun regeling delen.
Als iemand een regeling heeft anders dan 50/50 is dat geen aanval naar de mensen toe die dat wel hebben. Iedereen zijn situatie is anders en zo'n regeling is net als het leven niet in cement gegoten. En dan meteen oordelen over de capaciteiten van de vader of moeder gaat wel erg ver.
Dacht dat een forum is bedoelt om elkaar te helpen in deze situaties maar blijkbaar is dat niet het geval.
Moederkarel zegt over haar eigen man dat hij de zorg niet aankan he.... dat is geen oordeel van uit ons maar vanuit haarzelf over haar man
Sommige mannen en zowel vrouwen kunnen het ook niet aan opeens 50% (of meer/minder) zorg te dragen alleen voor de kinderen. Kan veel redenen hebben, werktijden, mentale toestand, financieel, huis situatie. Het is voor iedereen uniek. En inderdaad of je nou man of vrouw bent moet niet uit maken helemaal eens.
Maar de load niet 50% verdelen wilt niet zeggen dat je je kinderen niet leuk vind.
In mijn situatie heb ik twee kinderen met een handicap, de oudste moet naar een speciale school ver weg met de taxi. Dat vervoer geregeld krijgen op 1 woonadres is al een drama laat staan op 2 adressen. En dan nog de reistijden, na gemiddeld 3 uur per dag in een busje zitten willen we voorkomen dat hij ook savonds nog eens heen en weer moet naar mama of papa. Vandaar besloten om nu nog niet voor 50/50 te gaan, misschien later wel.
Agja we maken er allemaal het beste van 
Anoniemvoornu schreef op 19-03-2025 om 09:45:
[..]
En deze geweldige man als vader voor hun uitgekozen ..
Achja, ik heb in een ander topic ook wel eens uitgelegd dat het niet standaard is begonnen. Hij was niet mijn grote liefde of jaren verkering. Ik wilde moeder worden. Hij wilde mij helpen een kindje te maken en erna zijn we een relatie gestart. Als ik naar een spermabank was gegaan was er helemaal geen vader. En ja ik wilde een zusje of broertje dus die ging ik ook maken. Nul spijt. Top dat ze nu elkaar hebben. Ik ben de basis. De vader is een leuke extra bijkomstigheid als die er is is mijn visie.
Anoniemvoornu schreef op 19-03-2025 om 09:45:
[..]
En deze geweldige man als vader voor hun uitgekozen ..
Ja, maar zij wist wel precies waar ze aan begon en heeft dat weloverwogen en zonder illusies gedaan.
En dat geldt niet voor iedereen, en dan zit je lelijk met de brokken als je uitverkorene achteraf toch niet de ideale man, echtgenoot en/of vader blijkt. Dus ik weet niet zo zeker of MoederKareltje het nou perse slechter voor elkaar heeft.
En voor de kinderen is een moeder die de situatie precies op waarde schat vast rustiger dan eentje die nog een hele worsteling tussen hoop en vrees en getouwtrek met de ex voor de boeg heeft.
AnnaPollewop schreef op 19-03-2025 om 14:21:
[..]
Ja, maar zij wist wel precies waar ze aan begon en heeft dat weloverwogen en zonder illusies gedaan.
En dat geldt niet voor iedereen, en dan zit je lelijk met de brokken als je uitverkorene achteraf toch niet de ideale man, echtgenoot en/of vader blijkt. Dus ik weet niet zo zeker of MoederKareltje het nou perse slechter voor elkaar heeft.
En voor de kinderen is een moeder die de situatie precies op waarde schat vast rustiger dan eentje die nog een hele worsteling tussen hoop en vrees en getouwtrek met de ex voor de boeg heeft.
Het verschil tussen een donor vader en een afwezige vader is gigantisch voor een kind , kunnen we roepen ja ze tenminste weloverwogen en heeft geen illusies , ja die heeft ze wel ze heeft de illusie dat een kind van een donor hetzelfde is als een kind met een afwezige vader. Een donor kind zal eerder tegen vragen aanlopen als wie is mijn "ander helft" een kind van een afwezige vader zal eerder denken wat maakt dat ik niet leuk genoeg was om me te willen zien, om er voor me te zijn, kans is veel groter dat ze zich afgewezen/minder voelen.
AnnaPollewop schreef op 19-03-2025 om 14:21:
[..]
Ja, maar zij wist wel precies waar ze aan begon en heeft dat weloverwogen en zonder illusies gedaan.
En dat geldt niet voor iedereen, en dan zit je lelijk met de brokken als je uitverkorene achteraf toch niet de ideale man, echtgenoot en/of vader blijkt. Dus ik weet niet zo zeker of MoederKareltje het nou perse slechter voor elkaar heeft.
En voor de kinderen is een moeder die de situatie precies op waarde schat vast rustiger dan eentje die nog een hele worsteling tussen hoop en vrees en getouwtrek met de ex voor de boeg heeft.
Dat klinkt misschien heel nobel en positief, maar het is en blijft en knap staaltje egoïsme, want het gaat helemaal niet om haar illusies en verwachtingen! En ja, een kind ‘nemen’ is altijd egoïstisch, maar om al een kind of 2 te maken met en man die er bij voorbaat al geen zin/interesse in heeft is toch serieus de overtreffende trap.
Kersje schreef op 19-03-2025 om 16:11:
[..]
Dat klinkt misschien heel nobel en positief, maar het is en blijft en knap staaltje egoïsme, want het gaat helemaal niet om haar illusies en verwachtingen! En ja, een kind ‘nemen’ is altijd egoïstisch, maar om al een kind of 2 te maken met en man die er bij voorbaat al geen zin/interesse in heeft is toch serieus de overtreffende trap.
Ach, voor het kind maakt het uiteindelijk weinig uit denk ik, of de moeder vooraf wist dat pa een flapdrol is of er pas later door schade en schande achterkwam dat haar dagdromen onzin blijken.
Uiteindelijk zal een kind het sowieso moeten doen met de keuzes die ouders voor hen maken en een liefdevolle moeder is al heel wat.
Ik snap het gebash naar MoederKareltje niet zo. Ik vind het juist wel positief dat ze zich niet (meer?) onderdanig en bewonderend opstelt tegenover deze man maar hem gewoon ziet voor wat hij is en de consequenties van haar keuzes accepteert.