Echtscheiding en erna
Mimi1980
28-07-2023 om 19:16
Partner heeft affaire en wil samen in een huis blijven wonen
Mijn man heeft sinds maart een affaire met een collega. Het was niet de bedoeling dat ik erachter kwam, maar dat kwam ik wel en dat was ook vrij snel nadat hij een heel weekend met haar seks heeft gehad in ons huis (ik was dat weekend bij mijn ouders met de kinderen). Na een time-out van een aantal maanden te hebben gehad (waarin we beide om beurten thuis waren voor de kinderen of op een vakantiepark), heeft hij nu aangegeven niet meer met mij verder te willen. Ik wilde dat nog wel en heb meermaals gevraagd zijn affaire te beëindigen en in relatietherapie te gaan. We zijn 18 jaar samen en hebben 2 kinderen die nog op de basisschool zitten. We hadden al langer strubbelingen maar dit had ik nooit verwacht en ik wilde ook vanwege het feit dat ik nog veel van hem hou en ons gezin niet kwijt wil, in relatietherapie gaan. Hij heeft nu de keuze gemaakt en ik zal me daarbij neer moeten leggen. Hij gaat verder met zijn collega, die 10 jaar jonger is en zelf nog geen kinderen heeft. Los van het feit dat ik me enorm verraden en vernederd voel, krijg ik ook de gedachte van die twee samen rollebollend op mijn bank niet uit mijn hoofd. Ik ben bang dat zij straks zwanger van hem is en ze 'mijn plek' inneemt.
Mijn man woont (nog) niet samen met zijn collega en wil we dat we voorlopig weer samen in ons huis gaan wonen met de kinderen. Hij geeft aan dat dat het beste is voor de kinderen, dat we als ouders samen zijn maar niet meer als partners. Ik heb aangegeven dat niet te willen/kunnen, ik ben erg emotioneel onder de situatie en kan niet met hem onder 1 dak wonen terwijl hij doorgaat met zijn affaire. Hij kan/wil daar geen begrip voor opbrengen en vind dat ik me over mijn emoties heen moet zetten. Ik wil geen strijd of vechtscheiding maar weet niet goed hoe ik hiermee verder moet. Ik kan in mijn eentje niet het huis bekostigen en een (betaalbare) huurwoning lijkt niet te vinden te zijn. Mijn voorstel om dan nog maar een poosje op vakantieparken te verblijven om beurten, schiet hij af maar hij komt niet met een alternatief behalve samen in 1 huis wonen. Ik heb te kampen met een flinke depressie en angstklachten, waarvoor ik in behandeling ben, ik sta dus niet in mijn kracht. Ik zoek adviezen hoe hiermee om te gaan en misschien ook wel een hart onder de riem. Ik ben bang voor de toekomst en hoe ik het allemaal moet gaan doen.
S.ndra
29-07-2023 om 22:26
O jakkes, Temet. Dat doet me denken aan mijn eigen scheiding. ZIJ moest beschermd worden, ZIJ wilde dit of dat niet, zij kon wel mijn leven verruïneren, maar opdraaien voor het gedoe, o nee, ZIJ niet, dat mocht ik doen.
Of je nou eerder relatieproblemen had of niet, dat wil nog niet zeggen dat het okee is om zo behandeld te worden. Laat je niet gek maken, Mimi, als zijn vriendin niet wil samenwonen, is dat hun probleem. Hij kan ook niet bij jou in huis. Je hoeft niet aan te sturen op een vechtscheiding, maar je moet wel voor jezelf opkomen, want hij gaat dat zeker niet doen.
Elpisto
30-07-2023 om 09:36
cdw057 schreef op 30-07-2023 om 08:24:
- quote verwijderd -
Het is nog maar zondagochtend, maar nu al genoeg onzin gelezen voor de heel week.
HarrieDelSol
30-07-2023 om 20:13
Samen blijven wonen lijkt me in elk geval niet de beste oplossing. Hoe had hij dat in gedachten? Thuis beetje gezellig blijven doen, maar ondertussen ligt hij daar te vogelen met zijn nieuwe vlam als jij even van huis bent?
Een scheiding is wat het is. Jullie kinderen zijn niet de eerste en ook niet de laatste kinderen die te maken krijgen met ouders die uit elkaar gaan. Denk dat je beter effectief ook uit elkaar kunt gaan dan proberen de schijn op te houden, wat ongetwijfeld uit gaat monden in geruzie onder een dak met de kinderen erbij.
T.I.L
19-09-2023 om 11:10
Mimi, hoe is het nu met je? Jouw verhaal is (bijna) identiek aan het mijne..ook sinds maart dit jaar heeft mijn ex een affaire met collega; het is p.o. eind juli uitgekomen omdat onze jongste zoon (13) berichtjes op zijn tel voorbij zag komen. Zijn gedrag is precies hetzelfde als in jouw situatie.. red je het een beetje?
Izza
19-09-2023 om 12:39
To als eerste wat een vreselijke situatie. Hopelijk kan je dit bespreken met een hulpverlener (en anders naar de huisarts voor een verwijzing) en met mensen om je heen. Doe dit emotionele stuk niet langer met hem. Hij kan er niets mee, en de persoon die jou dit aandoet is niet tegelijkertijd de steunpilaar. Hou het naar hem toe dus zakelijk. Hij doet je alleen maar pijn.
- Jij kunt het huis niet overnemen en hem uitkopen begrijp ik? Kan en wil hij dat wel? Dan samen dit zo snel mogelijk in gang zetten. Als jij elders wat wilt heb je de uitkoop nodig voor jouw toekomst. Dus financieel adviseur en taxatie regelen.
In de tussentijd afspreken wie er tijdelijk in het huis blijft. Jullie moeten loskomen van elkaar hij is daarin verder. Absoluut niet blijven samenwonen in de huidige situatie! Echt je gaat dan kapot. Beiden hebben privacy en rust nodig. De kinderen duidelijkheid en geen details of ruzie.
Ga richting mediator (als dat kan) of advocaat om te kijken of je samen alles op papier krijgt.
Als hij het huis kan overnemen is het misschien een idee dat hij daar nu blijft (hoe vervelend dat ook klinkt). Anders moet je later weer wisselen. En voor jou zit er natuurlijk een smet op de woning als zij daar gewoon blijft komen op momenten dat jij er niet bent (want dat zal wellicht gebeuren).
Mimi1980
30-09-2023 om 17:24
We zijn bij een mediator geweest waar we 3 gesprekken hebben gehad. Hij wil het huis overnemen maar kan dit pas over 1,5-2 jaar dan gaat hij meer verdienen. Ik heb gezegd dat ik niet zolang wil wachten. Hierop heeft hij de stekker uit de mediation getrokken en komt te pas en te onpas thuis, wat voor veel verwarring zorgt bij mij maar vooral ook bij de kinderen. Vorige week is het geëscaleerd tussen ons omdat hij zijn relatie met die collega actief wil onderhouden onder mijn neus (zit steeds met haar te appen waar ik naast zit). Ik heb hem gestompt op zijn arm, ik was woest en heb zijn spullen buiten gegooid. De woede die ik in maart/april niet voelde kwam er nu uit. Ik had het niet mogen doen, dat weet ik. Hij heeft 112 gebeld en de politie heeft hem vervolgens gevraagd weg te gaan, waar hij heel boos om werd. De kinderen waren hier niet bij, gelukkig. Inmiddels ligt er een verzoek bij de rechtbank voor voorlopige voorzieningen (alleenrecht op het huis voor de duur van de scheiding). Hij krijgt dit morgen te horen maar ik kan nu al invullen dat hij hier woest van wordt. Ik merk dat ik op ben, ik kan niet meer. Het hele gedoe moet stoppen. Ik wilde het zo graag netjes en in goed overleg afhandelen maar hij laat me geen keus. Hij houdt zich aan geen enkele afspraak en doet met waar hij zin in heeft. Ik ben in continue tweestrijd of ik het verzoek niet moet intrekken omdat hij eerder dreigde met een vechtscheiding en dat is wel het laatste wat ik wil. Aan de andere kant als ik nu niet voor mezelf kies, verandert er waarschijnlijk ook niets. Zijn er meer die met die hiermee te maken hebben gehad? En hoe lang duurt het voordat je dit een beetje te boven komt?
Ysenda
30-09-2023 om 21:17
voor het verwerken van een scheiding, zelfs als het geen vechtscheiding is wordt er gerekend met een jaar of 3. En nee, je bent niet de hele tijd diep ongelukkig natuurlijk maar gemiddeld na een jaar of 3 is er weer een nieuwe balans.
Ik heb mijn maatschappelijk werker destijds hartelijk uit gelachen omdat ik het niet geloofde maar het bleek wel zo ongeveer te kloppen.
Izza
30-09-2023 om 23:26
Heel goed dat jij die 2 jaar niet gaat afwachting. Hij is onberekenbaar en wie zegt dat het over 2 jaar zo gaat als nu gesteld? Werkeloosheid, ziekte, veranderingen op het werk etc. Zaak is om met een goede advocaat alles er zo snel mogelijk door te krijgen. Ophouden met afwachten. Misschien moet je wat inleveren maar dat is dan zo. Jij kunt pas verder als alles is afgerond. Dan komt de verwerking. Dat duurt zeker een jaar maar kan ook langer zijn. Zoek ook hulp voor jezelf bij de praktijkondersteuner.
Bedenk dat hij tal van zaken kan beloven. En op ieder moment een vechtscheiding kan beginnen. Beloftes zeggen niets. Alleen wat op papier staat is echt.
tsjor
01-10-2023 om 07:27
Mimi1980, wat betreft het huis, kun jij het huis overnemen? Dan zou ik stappen zetten in die richting. Goed dat je voorlopige voorzieningen hebt aangevraagd. Wordt dit wel of geen vechtscheiding? Dat is nu niet te voorspellen. Je zit nu midden in de storm. Veel zal afhangen van het resultaat van die storm.Heb je zelf al zicht op een andere woning als je niet kunt blijven wonen?
Tsjor
Pippeltje
01-10-2023 om 12:30
Wel heel grappig eigenlijk dat hij zelf 112 belde en de politie hem vroeg het huis te verlaten. Gelukkig dat de kinderen er niet waren.
RoodVruchtje
01-10-2023 om 12:51
Eens met de post van Izza, deze man is blijkbaar al de hele tijd ontoerekeningsvatbaar gebleken. Leeft al zijn leven alsof hij gescheiden is, komt (niet) thuis wanneer het hem uitkomt en dan zou jij dit allemaal maar in mee moeten gaan de komende 1,5/2 jaar, omdat pas dan hij genoeg verdient om het huis te kopen?
Als er 1 zorgt voor het feit dat het een vechtscheiding wordt is hij het wel
Heel goed dat jij je grens trekt en voorlopige voorzieningen hebt aangevraagd, niet intrekken hoor! Gaat ie maar lekker bij zn nieuwe vlam intrekken als ie daar zo gelukkig mee is.
Ik snap dat dat allemaal heel makkelijk schrijven is voor mij hoor, maar kom op, die man staat stijf van de verliefdheidshormonen gezien zijn idiote denkwijzen. Word er plaatsvervangend boos van, laat staan hoe jij je moet voelen, heel verdrietig!
Ook hier dezelfde vraag als Tsjor, zie jij mogelijkheden het huis te kunnen overnemen en/of een huurwoning?
Heel veel sterkte gewenst
tsjor
01-10-2023 om 13:45
Uit je openingspost: 'Ik kan in mijn eentje niet het huis bekostigen en een (betaalbare) huurwoning lijkt niet te vinden te zijn.' Dat is voor jou nu een belangrijk aandachtspunt. Ik zou me daarop concentreren, want je zult toch ergens onderdak moeten gaan vinden, als het niet nu is dan wel over anderhalf jaar.
Een paar stappen:
-heb je een actuele waardebepaling van de woning en weet je hoe hoog de hypotheek is; de helft van de overwaarde is voor jou.
- heb je eigen inkomen, wat zijn dan je moeilijkheden op de koopmarkt;
- ben je ingeschreven voor een huurwoning en heb je al gereageerd; soms gaat het met behulp van loting en kun je onverwachte kansen krijgen.
- heb je inzicht in de markt van particuliere huurwoningen, beschikbaarheid en prijzen, kun je daar iets mee?
Het zijn pijnlijke stappen, maar het gaat nu om jouw toekomst. Tsjor
Victoria123
28-10-2023 om 17:19
Mimi1980, ik ben benieuwd hoe de zaken er nu voor staan. Kies alsjeblieft voor jezelf en je kinderen. Ik hoop dat de voorlopige voorzieningen nu getroffen zijn. Probeer je emoties met je vriendinnen te delen, en stel je koel en zakelijk op richting je a.s. ex. Deel je emoties niet met hem, want dat brengt je niets. Je zei dat je d.m.v. de overwaarde van je huis waarschijnlijk wel iets kunt kopen. Focus je daar op. Laat het huis z.s.m. taxeren en informeer wat voor hypotheek je kunt krijgen, en ga op zoek naar een woning. Voor mij is het inmiddels bijna 8 jaar geleden, maar ik zat in een soortgelijke situatie. Daarna is mijn leven alleen maar beter geworden.
Verder, zoals Tsjor zei: Kijk of je binnen de organisatie waar je werkt of elders een beter betaalde functie kunt krijgen en/of meer uren dan je nu werkt (althans, wanneer je je beter hebt gemeld). Heel veel sterkte en succes!
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.