Ouderverstotingsyndroom ofwel pas
Hallo,
Wie heeft ervaring met het ouderverstotingssyndroom ofwel 'parental alienation syndrome' (PAS)? Het komt vooral voor bij moeders richting vaders, maar ook omgekeerd: in 10 procent van de gevallen is de moeder de klos. Ik ben zo'n moeder. Vader van dochter van 9 jaar is haar stelselmatig aan het bei"nvloeden over mij, haar moeder, ik zou zelfs willen stellen 'vergiftigen'. Hij verklaart zelfs dat ik borderline heb en dat ik mijn dochter toen zij baby was in de steek heb gelaten. (ik ga niet op die verhalen in, wellis-nietis heeft in dit soort gevallen een averechts effect en ik wil per se niet dezelfde fout begaan door kwaad te spreken over haar vader).
Het is zelfs zo erg dat zij inmiddels niet meer bij mij wil wonen en wel bij haar vader (we hebben een omgangsregeling die royaal is maar hij wil haar fulltime hebben). Dit verklaart ze overal, behalve tegenover mij.
De band met mijn dochter is altijd sterk en goed geweest. De afgelopen twee jaar is hij steeds meer verslechterd. Ik probeer die weer te versterken door dingen met haar alleen te plannen, maar ze wil dat niet eens.
Heeft iemand hier ervaring mee, want dit gaat ten koste van mijn kind!
Groet en dank,
Ker
2boodschappen
Het eerste wat in mij opkomt.
Ik zou hier 2 boodschappen uitzenden.
1. naar vader: ophouden met commentaar over moeder, doe leuke dingen met je dochter maar laat mij erbuiten, geen commentaar. Kind heeft een vader en een moeder en ouders moeten er geen wedstrijd van maken, dat is slecht voor een kind. Stuur desnoods een ansicht want ik zou er niet over in discussie gaan.
2. naar dochter: je hebt een vader en een moeder, die houden allebei van jou maar willen allebei niet beledigd worden en je wilt niet moeten kiezen. Laat je niet meeslepen door vader. Zeg gewoon dat je niet wil dat vader lelijk over moeder spreekt.
Verder kan ik me voorstellen dat het een nare ervaring is waar jij nog je dochter mee gediend zijn.
Mijn ex-man hield hele tirades over mij, maar dat was voor de kids tenminste duidelijk dat dat in elk geval niet spoorde.
Advies psycholoog
Ben benieuwd wat een psycholoog dan voor advies zou geven Sinilind. De psych lijkt me niet het antwoord maar het advies wel.
Advocaat
In dit advies lijkt een goede voorbereiding op het juridische systeem, en een goede advocaat bekend met PAS, een eerste vereiste.
Zonodig ondersteund door een goede psycholoog, bekend met PAS.
Ekc
Mogelijk dat een eigen kracht conferentie kan helpen. Dat kun je ook zelf aanvragen.
In alle gevallen lijkt het me een intensieve zaak waarin je goed op jezelf moet passen.
Valkuilen
http://www.stichtingkog.info/pages/publicaties/de-jungle-van-de-jeugdzorg.php
En je uiterste best doen niet in handen van jeugdzorg te vallen.
Het kon nog weleens andersom uitpakken namelijk. Dan ben jij degene die versneld je dochter kwijtraakt.
Heu
Waarom is je dochter vatbaar voor die verhalen? Waarom hecht ze er geloof aan?
Ik geloof niet zo in PAS als medisch probleem, wel in het opstoken van kinderen tegen de andere ouder. Maar dan moeten die kinderen ook opgestookt kunnen worden, en kinderen zijn vaak loyaal.
Beste Tinus-p
Ik denk dat je onderschat PAS doet. Ten eerste is hier aan gehaald dat het op de psyche werkt , en dat is iets anders dan een medisch probleem.
Ten tweede denk ik dat je onderschat hoe een kinderbrein beinvloed kan worden !!! En juist omdat kinderen loyaal zijn !!!
groet , marja
hallo Ker
Ik wil je van deze kant heel veel sterkte wensen .
Ik heb helaas ook te kampen met het feit vervreemd te zijn geworden van mijn zoon waarmee ik tot de scheiding , een sterke en open band had. Nooit gedacht dat hij dingen klakkeloos aan zou nemen zonder ook maar benieuwd te zijn naar mijn kant . Dus weet ik helaas hoeveel pijn dat doet.
En in mijn geval wast de vader zijn handen in onschuld , terwijl hij heel subtiel, er voor heeft gezorgd dat mijn zoon geen contact meer wil .
Ik hoop dat er voor jou een oplossing komt , je bent en blijft de moeder !Een kind heeft , als het mogelijk is , beide ouders nodig ,en ik hoop dat je ex gaat begrijpen dat het voor jullie dochter schadelijk is als hij negatief over jou praat !!Ze is ook een deel van jou !!! Dus geeft hij , vast onbedoeld , het signaal dat er dus ook iets met haar niet klopt , en daar kan ze dan later weer last van krijgen ! Dus dat vergiftigen moet omwille van je dochter stoppen!!! En natuurlijk ook voor jou ,zodat je weer een gezonde band met je dochter kunt opbouwen!
Sterkte en wijsheid wil ik je wensen , m.v.g.marja
Hoi Ker,
Ik ben een ervaringsdeskundige van ouderverstoting. Ik heb drie zonen, die ik 4 jaar niet gezien heb. Ze zijn nu 21, 19 en 18.
Allereerst wil ik wat kwijt in algemene zin over "Ouderverstoting".
De term Parental Alienation Syndrome, "PAS" is een (misschien wat hard gezegd) foute aanduiding.
De definitie van een syndroom:
"Syndroom - Alle verschijnselen van een ziekte bij elkaar, vaak zo met elkaar gecombineerd dat de dokter ze samen als een aparte ziekte herkent (uitspraak: sin-DROOM)."
- Bron: ensie . nl
Ouderverstoting is geen ziekte. Ouderverstoting is een gedragstoornis bij kinderen, waarbij het hechtingscentrum van het kind op een negatieve wijze wordt beïnvloed. Omdat het een gedragstoornis is en geen ziekte moet gesteld worden dat Parental Alienation, Ouderverstoting geen syndroom is.
Dit is van belang, met name in ongeving van advocaten en rechtzalen omdat, ervan uitgaand dat het een ziekte zou zijn, er oneindig geprocedeerd kan blijven worden en de dader, de verziekende ouder, buiten schot blijft. Het is immers een ziekte, niet geneesbaar en ja, dan moeten we er maar mee leren leven....
Hoe kan het dan beter genoemd worden?
Dr. Graig Childress, (helaas Amerikaans) klinisch psycholoog en vooraanstaand wetenschapper op het gebied van Parental Alienation heeft dit zijn levenswerk gemaakt en onderzocht. Hij kwam tot een diagnostiseerbare gedragstoornis, welke via de diagnosesystematiek uit de DSM 5 vast te stellen is. Dr. Childress heeft er de term aan gegeven:
AB-PA, Attachment Based Parental Alienation, Op Hechtingsbasis geënte ouderverstoting.
Het hechtingcentrum in een kind zorgt voor de binding naar anderen, in eerste en sterkste instantie met de ouders. Dit zit in ieder kind. Een dergelijke binding kan alleen verbroken worden door een persoon binnen de leefwereld van dat kind, die een band van gelijke of grotere sterkte heeft met het kind. Aangezien er geen sterkere band is dan de band tussen ouder en kind (vooral als ze nog jong en afhankelijk zijn) is er bij ouderverstoting dus altijd sprake van dat dit, per definitie, alleen beïnvloed kan worden door de andere ouder.
Kan een kind vanuit zichzelf, vanuit nature, vanuit de genen een falend hechtingscentrum hebben? Opzich zou het kunnen maar dit wordt UITERST zeldzaam geacht.
Waarom?
Pre-historie... Kinderen en moeders zijn in het dorp, Vaders zijn "op jacht". Een kind met een falend hechtingcentrum heeft geen of zeer slechte hechting met de ouder, in dat geval: De moeder. Het kind loopt daarom het dorp uit om op eigen houtje de wereld te ontdekken. Het heeft immers geen drang, geen hechting om daar te blijven. Dit kind overleeft het dus niet. En dit gebeurt vóór het kind zich heeft voortgeplant. Deze genen sterven dus uit.... Er zijn genetisch dus geen kinderen die een falend hechtingcentrum hebben. De enige waar dit bij zou kunnen gebeuren, zijn kinderen waarbij een genetische fout zich heeft voorgedaan op die specfieke plek in het DNA. Derhalve: UITERST ZELDZAAM
Omdat een kind zich aan beide ouders hecht en dat de sterkste band is in de natuur van de mens, is er dus een persoon met gelijkwaardige band nodig die de band naar de andere ouder onder druk kan zetten. Om dat te bewerkstelligen dient er een perverse (=ongepast, ongewenst) generatieoverschreidende coalitie te worden aangebracht tussen kind en verziekende ouder om de doelwit-ouder af te gaan stoten. Dit wordt gedaan door narcisitische/borderline invloeden van de verziekende ouder.
Borderline en Narcisme zijn gedragstoornissen met gelijke bron en basis van ontstaan. Borderline kenmerkt zich daarin in openbaar ongecontroleerd excessief gedrag (de ouder die op het schoolplein tegen het kind staat te voeteren dat de andere ouder een nietsnut is en dat het kind er nooit meer naar toe mag enz.). De narcist is gevaarlijker. Deze doet het wel-overwogen door op de, voor de narcist juiste momenten empathie te tonen en empathie weg te laten en het kind te manipuleren in het geloof dat de andere ouder "de vijand" is. "Oh... ging je vader nu wel met je naar het strand? Dat deed hij vroeger nooit. Dat dat nu dan ineens wel kan...." (het slachtoffer zijn wordt benadrukt... kind, jij moet mij redden...je vader heeft mij pijn gedaan en jij kunt m straffen)
De stelregel is eigenlijk heel eenvoudig:
Een kind zal NOOIT UIT ZICHZELF een ouder verstoten, die:
1. beschikbaar
2. liefhebbend
3. opvoedend
is. Verstoot een kind een dergelijke ouder wel, dan is er PER DEFINITIE sprake van AB-PA, welke ook per definitie wordt veroorzaakt door de andere ouder middels narcistische / borderline beïnvloeding van het kind. De verziekende ouder smeedt zo een perverse generatieoverschreidende coalitie om de andere ouder aan te vallen. Grondslag hiervoor is onverwerkt trauma bij de verziekende ouder.
Ouderverstoting (AB-PA) moet net zo maatschappelijk onacceptabel worden als roken in een klas met kinderen, jezelf laveloos zuipen terwijl je zwanger bent, lijfstraffen op school, een vrouw een pak rammel geven als ze niet zou luisteren. Dit kan alleen door het constant naar voren te brengen. Wetgevers, rechtspraak, hulpverlening, scholen, sportclubs, werkgevers van kinderen, allemaal moeten deze het gaan her- en erkennen.
Mijn bron is overigens Dr. Graig Childress. Ik ben zelf geen psycholoog maar heb mij er wel behoorlijk in verdiept.
Ik kan hier nog geen linkjes plaatsen: zoek op video's "Childress Parental Alienation" en klik op het YouTube filmpje:
"Parental Alienation: An Attachment based model"
Spendeer 1 uur en drie kwartier om dit filmpje te zien.. Het is zooooo verhelderend...
Nog een filmpje onder dezelfde zoektermen, van ongeveer even lang omtrent de behandeling van kinderen die de gedragstoornis vertonen:
"Treatment of Attachment-Based "Parental Alienation"
Ik wens je superveel succes.... Het is een strijd met, op de verziekende ouder na, alleen maar verliezers kent, en die ook ik voor mijn kinderen niet heb weten te "winnen"....en wat is winnen in deze.....
Rechters begrijpen het (nog) niet. Advocaten verdienen teveel aan slepende kwesties. Hulpverlening heeft geen notie en leeft in de wereld "waar er twee vechten hebben er twee schuld" en "er zal bij u (de doelwit-ouder) nog wel heel veel te verbeteren zijn".