Opvoeding door ex

Die rolverdeling is ook een dikke ergernis hier. Naast de ervaring dat je een ander niet gaat veranderen. 
Elke x dat ik iets hoor dat het anders moet helpt de zin: hè anders neem jij het eens door de week op je. Dan opeens kan een man (in dit geval) niet werken en kind door de week erbij hebben. Of naar een oudergesprek of naar zwemles, vul maar in. Kind is aangepast op werk. Maar als mama werkt moet ze wel gewoon werken en kinderen tegelijk oplossen. 
Het is in al die jaren niets veranderd (had ik ook niet verwacht) maar net vandaag zegt kind, ik ga na school naar papa. En ik blijf er misschien ook eten. Huh? 
Dertien jaar verder ben je. 
De tips dat je met kinderen in gesprek gaat dat het hier zo gaat en daar anders, is ook waar. Je kunt ze echt zelf inzicht geven dat een appel tussendoor net even die vitamientjes aanvullen omdat ze nou eenmaal in de patat missen. En bij jou halen ze die vast wel in, als papa geen fruitschaal heeft. 
Besef goed dat je er slechter tegen kan dat die man jouw ex is waar je aan ergerde. En hierin ook. Maar bepaalde dingen niet goed kunnen in de opvoeding heb ik ook. Andere dingen kan ik dan weer heel goed. 

Engeltje schreef op 17-02-2022 om 09:30:

Ik kan daar ook slecht tegen, die stereotype rolverdeling. Hier ook. Bij papa mag alles en ik ben 'streng' in de zin van op tijd naar bed, beperkte beeldschermtijd en checken of het huiswerk klaar is. Met als gevolg bij mij dat jongste besloten heeft helemaal niet meer hier te willen wonen...
[...] 

Maar hou er serieus rekening mee dat als ze ouder zijn, en zich af gaan zetten, jij helemaal de boeman zult zijn.

Hoe ga jij daar mee om, dat je kind liever bij je ex is en jij de boeman bent? 

Temet schreef op 17-02-2022 om 08:55:

" Vaders zijn vaak wat minder verzorgend dan moeders en dagen hun kinderen meer uit. Daar zitten ook goede en positieve kanten aan.
Bij jou hebben ze discipline. rust en regelmaat en vader laat ze andere kanten van het leven zien. Lol maken, de kunst van lanterfanten, het voor zichzelf zorgen en opkomen. Daar kunnen ze een hoop van opsteken."

Dit soort betogen lees je vaker en ik word er altijd bijzonder chagrijnig van. Moeder mag, omdat zij nu eenmaal geen piemeltje heeft, de reinheid, rust en regelmaat verzorgen. En toezien op een gezond eetpatroon. Als dat niet voldoende gebeurt, wordt zij erop aangekeken. En vaders mogen de boel de boel laten, en dat is dan ineens heel waardevol en uitdagend en goed voor de kinderen. Waardoor moeder ook amper nog de mogelijkheid heeft om zelf eens lekker de teugels te laten vieren, want die is alleen maar bezig met de kinderen reguleren.

Waarmee ik Pinokkio niks verwijt, want zoals gezegd, dit hoor je regelmatig. Maar ik zou wel blij zijn als dat een keer ophield.

En wat de vraag van Dinges86 betreft: nee, ik ben bang dat het weinig zin heeft om hier een zaak over te beginnen. Zolang de kinderen niet overduidelijk nadeel lijden van de omgang zal de rechter deze regeling niet wijzigen, want omgang wordt heel belangrijk gevonden. En als vader er een zootje van maakt dan wordt dat geschoven op "iedere ouder doet het nu eenmaal op zijn/haar eigen manier"". Wat op zich natuurlijk ook wel weer waar is.

Ja Temet ik snap je helemaal en als iemand zich ergert aan klassieke rolverdeling ben ik het wel. 
Maar inmiddels ben ik wel zover dat ik denk dat onderkennen van dit gegeven onontkomelijk is.

Verder denk ik dat vooral vrouwen zich ergeren aan deze verdeling, ik hoor er zelden mannen over. 
En uiteraard moeten we ons blijven verzetten en inzetten om eea te veranderen bij mannen (ze meer betrekken bij zorgtaken) maar van de andere kant lijkt het me ook goed om te kijken hoe wij vrouwen kunnen leren van de manier van zorg geven van mannen. Zeker in situaties waarin het zoveel frustraties oproept. 
Zeker niet omdat zij het beter doen maar het zou wel fijn zijn als we wat minder afhankelijk zouden worden. (Verbeter de wereld enz) 

(In ons gezin speelt bijv vooral dat partner zich veel minder druk maakt om de hygiëne in huis dan ik. Ik heb daar veel strijd om geleverd maar in feite gaat hij veel zorgvuldiger met het leven om, hij zorgt veel beter voor zichzelf. Hij heeft zich heus ook flink aangepast aan mij maar ik kan ook nog steeds leren van zijn manier van leven, veel leuker voor mij en het gezin. 

En Temet, ik bedoel dus dat wij (vrouwen) best wat minder RRR mogen verzorgen, als we dat willen, wat mij betreft. Het is vaak toch iets dat we ons zelf opleggen en niemand anders. 
Ook niks mis mee, dus je kunt het ook koesteren en er de positieve kanten van zien. Dat het je minder populair kan maken is dan wel evident. Maar ik relateer mijn zorgen voor de kinderen daar niet zo aan. 

Pinokkio schreef op 17-02-2022 om 23:08:

[..]

Verder denk ik dat vooral vrouwen zich ergeren aan deze verdeling, ik hoor er zelden mannen over.

Ik heb daar veel strijd om geleverd maar in feite gaat hij veel zorgvuldiger met het leven om, hij zorgt veel beter voor zichzelf. .

Lijkt me nogal logisch dat vooral vrouwen zich druk maken om deze verdeling. De mannen doen veel meer hun eigen ding, denken echt minder aan de behoefte van de ander. Daar hebben ze zelf geen last van. En zolang je als partners bij elkaar bent, kan je meeliften op de rol van de ander. Maar als úit elkaar gaat, zit je als vrouw over het algemeen met de gebakken peren.

Terug on topic, ik heb te doen met TO. Met de houding van ex wordt ze alleen nog maar meer in de rol van de verstandige ouder gedrukt. Lijkt me vreselijk moeilijk. 

Ja maar tegen die rol verzetten heeft geen zin. Je kunt een hoop leren van die houding van de ouder die zich lekker ontspant. En van de andere kant ben jij juist belangrijk want zonder jou zou het helemaal niets worden. (Behalve als je misschien er niet meer bent, dan zal de ander uiteindelijk het moeten gaan uitzoeken). 

Pinokkio schreef op 17-02-2022 om 23:19:

En Temet, ik bedoel dus dat wij (vrouwen) best wat minder RRR mogen verzorgen, als we dat willen, wat mij betreft. Het is vaak toch iets dat we ons zelf opleggen en niemand anders.
Ook niks mis mee, dus je kunt het ook koesteren en er de positieve kanten van zien. Dat het je minder populair kan maken is dan wel evident. Maar ik relateer mijn zorgen voor de kinderen daar niet zo aan.

Het kan ook én én zijn. Hier rust reinheid en regelmaat qua eten, slapen en hygiëne, maar ik ben ook eindeloos met dochter het bos in geweest, we hebben geknutseld, gedanst, zijn naar het theater en de bios geweest, geschaatst, gesleed, gepicknickt... lekker vuil worden en dan 's avonds een gezonde maaltijd, een lekker bad en op tijd slapen. Ook heb ik altijd tegen dochter gezegd: als je iets wilt, maak maar een plan. Dan kijken we er samen naar en stellen we het samen bij op punten die nog niet helemaal doordacht zijn, binnen de kaders die hier thuis gelden. Zo had ze de vrijheid, maar binnen de haar bekende regels. Hartstikke leerzaam. Dochter heeft wel eens gezegd dat ze als ze bij papa zou zijn opgegroeid nooit zo ver had kunnen komen als ze nu is gekomen. Niks mis met RRR, zolang er genoeg aandacht is voor leuke dingen.

Het zal best dat vrouwen streng zijn voor zichzelf, maar ik geloof toch echt dat als een kind onverantwoorde eetgewoonten heeft, te laat naar bed gaat of schermverslaafd is, toch eerst en vooral moeder daarop wordt aangekeken. Vader hoeft, om een goede vader gevonden te worden, niet heel veel meer te doen dan in dezelfde ruimte te zitten als zijn kinderen en een beetje aardig tegen ze te zijn.

Temet schreef op 18-02-2022 om 13:09:

Het zal best dat vrouwen streng zijn voor zichzelf, maar ik geloof toch echt dat als een kind onverantwoorde eetgewoonten heeft, te laat naar bed gaat of schermverslaafd is, toch eerst en vooral moeder daarop wordt aangekeken. Vader hoeft, om een goede vader gevonden te worden, niet heel veel meer te doen dan in dezelfde ruimte te zitten als zijn kinderen en een beetje aardig tegen ze te zijn.

Heuh Temet, helemaal eens maar volgens mij zijn het vooral moeders die moeders erop aan kijken en oordelen. 
Daarnaast denk ik dat als we echt willen dat mannen (als grote groep) voldoende serieus genomen worden als zorgende wij als vrouwen ook ruimte moeten geven aan andere denkbeelden over zorg. Wij (vrouwen) weten het ook wel altijd beter. Daar zou ik als man zijnde ook van gaan achter over leunen en wegduiken. 

Dymo schreef op 18-02-2022 om 12:56:

[..]

Het kan ook én én zijn. Hier rust reinheid en regelmaat qua eten, slapen en hygiëne, maar ik ben ook eindeloos met dochter het bos in geweest, we hebben geknutseld, gedanst, zijn naar het theater en de bios geweest, geschaatst, gesleed, gepicknickt... lekker vuil worden en dan 's avonds een gezonde maaltijd, een lekker bad en op tijd slapen. Ook heb ik altijd tegen dochter gezegd: als je iets wilt, maak maar een plan. Dan kijken we er samen naar en stellen we het samen bij op punten die nog niet helemaal doordacht zijn, binnen de kaders die hier thuis gelden. Zo had ze de vrijheid, maar binnen de haar bekende regels. Hartstikke leerzaam. Dochter heeft wel eens gezegd dat ze als ze bij papa zou zijn opgegroeid nooit zo ver had kunnen komen als ze nu is gekomen. Niks mis met RRR, zolang er genoeg aandacht is voor leuke dingen.

Dymo , het leven is altijd leerzaam 

Jij beschrijft het ideale correcte pedagogische plaatje anno nu. Veel vrouwen maar ook steeds meer mannen streven dit ideale plaatje na. Maar het is natuurlijk niet de enige manier van opvoeden/ opgroeien en ook zeker niet de enige die deugt. 

Maar een afwijking hiervan wordt al heel snel als een afwijking genoteerd: zie post van Temet waarin ze grote woorden gebruikt zoals beeldschermverslaving en slechte eetgewoontes. Het kader van wat deugt wordt mi soms ook erg eng gesteld. 

Pinokkio schreef op 18-02-2022 om 23:41:

[..]

Heuh Temet, helemaal eens maar volgens mij zijn het vooral moeders die moeders erop aan kijken en oordelen.
Daarnaast denk ik dat als we echt willen dat mannen (als grote groep) voldoende serieus genomen worden als zorgende wij als vrouwen ook ruimte moeten geven aan andere denkbeelden over zorg. Wij (vrouwen) weten het ook wel altijd beter. Daar zou ik als man zijnde ook van gaan achter over leunen en wegduiken.

Er wordt veel gesproken over emancipatie, weg van de klassieke rolverdeling, etc. Een van de gevolgen daarvan is natuurlijk ook wel dat mannen na 'n echtscheiding ook een flink deel van de opvoeding voor hun rekening willen nemen. 

Ook in dit topic lijken sommigen te denken dat 'n man bij voorbaat al een slechte opvoeder is.