Omgangsregeling met narcistische ex
Hi,
Ik ben even opzoek naar advies en wellicht kan iemand mij helpen of vertellen waar ik terecht kan.
Ik ben inmiddels al 5 jaar gescheiden, twee kinderen (7 en 11) en om het weekend bij hun vader. Vader betaalt geen alimentatie (volgens berekening niet nodig omdat ik meer verdiende). Sinds 3 jaar betaald hij ook op de spaarrekening niet. Kortom hij betaalt niks. Daarnaast is er geen enkele betrokkenheid en ben ik overal verantwoordelijk voor. De eerste jaren heb ik hem nog veel extra dagen met de kinderen aangeboden in de vakanties maar hij heeft weinig toegehapt. Sinds vorig jaar weet ik zeker dat het een narcist is (altijd ontkent) en mijn zoon (oudste)heeft hier veel last van. Zijn zelfvertrouwen wordt compleet naar beneden gehaald en iedere keer probeer ik hem weer positief te benaderen.
Nu gaat het in de weekenden niet goed daar (ze voloen niet aan de perfecte beeld dat hij heeft van kinderen) en roept vader altijd als er ruzie is "ga dan maar weer terug naar je moeder". Mijn zoon deed dat dan en ik bracht hem weer terug. De deur werd altijd weer dichtgegooid. Toen besloot ik om dat nog maar eenmalig te doen. Eenmalig terug brengen. als de deur weer dicht ging kon ie bij mij blijven.
Nu is het zo dat mijn dochter ook niet meer wil en ze een weekend samen terug zijn gekomen.
Het verwijt naar mij is dat ik altijd maar de deur openlaat voor de kinderen. Ja mijn deur staat altijd open voor mijn kinderen!
Nu geeft hij zelf aan dat als ze niet willen komen ze niet hoeven te komen. Maar ja hier komt mijn dilemma. Ik wil graag dat ze goed contact onderhouden met hun vader en dus de weekenden gewoon blijven gaan maar hij werkt het tegen. Voor de bescherming van de kinderen is het fijn als ze bij mij blijven. Ik kan niet iedere keer als ze bij hem zijn met de kinderen terug lopen en dan zien dat vervolgens de deur weer dicht blijft. Dit doet wat met ze.
Ik wil mij aan de regels houden en het contact niet onthouden. Maar ik zie ook dat mijn kinderen hier schade door oplopen en beter rust kunnen hebben bij mij. Daarnaast wil hij ze dus zelf ook blijkbaar niet om hem heen hebben. Los van zijn weekenden is er overigens geen enkel contact met vader en de kinderen. Hij heeft ze beide zelf geblokkeerd op de app. Eigenlijk heeft en neemt hij geen enkele verantwoordelijkheid richting de kinderen.
Wat kan en mag ik doen. Ik wil ze naar hun vader sturen volgens afspraak; maar zodra het mis gaat komen ze bij mij en blijft de deur daar dicht. Waar doe ik goed aan?
'Nu geeft hij zelf aan dat als ze niet willen komen ze niet hoeven te
komen. Maar ja hier komt mijn dilemma. Ik wil graag dat ze goed contact onderhouden met hun vader en dus de weekenden gewoon blijven gaan maar hij werkt het tegen.'
Met welke vader wil je dat ze kontakt houden? Dit is de vader zoals die is. Het is niet de ideale vader van een plaatje. Mijn ervaring is dat al mijn kinderen op een gegeven moment (puberteit) om goede redenen geen contact meer wilden met hun vader. Dat heb ik zo gelaten, ook niet geproblematiseerd of gedramatiseerd. Op een later moment, soms jaren later, kwam het contact toch wel weer tot stand. Hij heeft veel dingen van de kinderen gemist. Maar de kinderen hebben de kans gekregen om zelf vorm te geven aan het kontakt met hun vader en daarin de goede dingen terug te vinden en om te leren gaan met de moeilijke kanten. Dat gaat nu goed.
ik zou dus zeggen: praat met je kinderen, wat zij willen; benadruk wel dat het wel hun vader is en dat die is zoals die is, dat ze geen andere vader hebben, en gun ze de tijd en de mogelijkheden om daarmee om te gaan.
Tsjor
In aanvulling op Tsjor en met het oog op mogelijke praktische problemen in de toekomst: zorg dat backups maakt van mails, appjes en voicemailberichten waaruit blijkt dat vader de kinderen liever bij jou laat. Want als daardoor nu het contact verwatert kan het over een tijdje zomaar ineens zijn dat hij alsnog weer omgang wil, en vervolgens jou de schuld geeft van de stagnatie als jij (en de kinderen) niet meteen meegaan in dit scenario.
Als hij geen appjes stuurt, kan jij dat wel doen (en daarvan een backup maken). Dus iets als "Pietje en Marietje stonden weer voor de deur en ik begreep dat jij tegen ze gezegd zou hebben dat ze maar naar mij zouden moeten. Dus ze zijn nu hier, als er sprake is van een misverstand, laat het me dan even weten".
Of, als je vindt dat het nu welletjes is: "Ik begreep van Pietje en Marietje dat ze niet meer bij jou hoeven te komen als ze dat zelf niet willen. De laatste keer zijn ze halverwege naar mij gekomen omdat jij had gezegd dat dat moest, en nu willen ze niet meer naar je toe. Ik ga ervan uit dat ik ze nu inderdaad niet hoef te brengen, maar als ik het verkeerd heb begrepen hoor ik dat graag".
Als er dan in de toekomst weer discussie over de omgang zou komen, dan kan je laten zien hoe het komt dat de omgang is stilgevallen.
Het klinkt niet als een betrouwbare vader. Jonge kinderen zomaar wegsturen als ze iets doen wat hem niet bevalt. Ik snap dat ze er niet meer heen willen. Ik zou ze ook niet terugbrengen als ze naar jou komen omdat vader ze wegstuurt. Dan worden ze twee keer vernederd.
Documentatie vastleggen lijkt me zeker handig voor het geval hij het tegen je gaat gebruiken.
Het is wel erg verdrietig, deze situatie. Je zult maar zo ontzettend afgewezen worden door je vader. Hij toont sowieso geen verantwoordelijkheidsgevoel. Een normale ouder zet zijn kinderen niet zomaar de deur uit.
Wellicht alleen kijken naar wat er wel mogelijk is. Overigens is het tegenwoordig zou dat er altijd een minimale bijdrage van ouders verwacht wordt, dus zelfs bij een minimum inkomen. Maar ik geloof dat ik daar geen energie is zou stoppen als je nu rondkomt.
Misschien lukt eens per week daar eten wel oid. Of dat vader komt kijken bij sport oid.
"Misschien lukt eens per week daar eten wel oid. Of dat vader komt kijken bij sport oid."
Dat zou ik toch echt alleen vragen als ik het idee had dat de kinderen zoiets willen. En anders zou ik het initiatief bij vader laten.
Ik ben het wel eens met Thor, maar je wilt natuurlijk wel achteraf voorkomen dat er straks discussie komt van "ze houdt de kinderen bij me weg" en dat het dan woord tegen woord wordt.
Ik zou dit dus zeker wel op de een of andere manier vast proberen te leggen.
Voor de rest doe je er weinig aan. De kinderen willen blijkbaar niet naar hem en hij vindt dat wel best.
Heb er helaas ervaring mee.
dank voor jullie reacties. Ik kan gelukkig goed rondkomen en ergens blij dat ik daarin niet afhankelijk ben van alimentatie oid. Dat zorgt dat ie daar geen controle over heeft bij mij.
Het vastleggen doe ik zeggen. Heb alles via de app nog bewaard van de afgelopen jaren en maak ook vaak printscreens. Hij belt meestal maar ik wil niks mondeling bespreken dus app of mail alleen. Alles wat ik zeg wordt verdraaid. Dus inderdaad duidelijk de vraag terug stellen wat hij wil.. “dus je zegt dit”..”je bedoelt dus dat..”
Juist met de gedachten wat als ie er wel een zaak van gaat maken. Ik kan mezelf in de spiegel aankijken en heb altijd gestimuleerd om naar vader te gaan. Maar in m’n eentje ben ik daar niet verantwoordelijk voor. Integendeel.
Goed bezig dus! Alleen de kinderen terugbrengen, nadat ze zijn weggestuurd, zou ik niet meer doen. Deur open voor de kinderen wel. Als ze daar niet welkom zijn in zijn tijd, dan is het juist goed dat jij er wel voor ze bent.
Het is wel vreemd van vader dat hij jou verwijt dat je de deur altijd open laat staan voor de kinderen, terwijl hij zelf degene was die zei dat ze maar naar jou moetsten gaan toen hun gedrag niet naar zijn zin was.
Het lijkt mij een goed idee om inderdaad kortere bezoekjes af te spreken. Zo stimuleer je het toch nog. Voel je niet te verantwoordelijk voor het contact wat ze met vader hebben. Hij moet het ook willen en energie in willen steken.