Moeder weigert te communiceren en omgang met dochter te bewerkstellen
Beste ouders.nl ,
Mischien is dit een noodkreet en aan de andere kant een middel om het van mezelf af te gooien. In de afgelopen maanden verkeer ik voor mijzelf te beschrijven in een emotionele rollercoaster.
Voorgeschiedenis situatie;
Uit relatie van 6 jaar geleden is mijn prachtige dochter gekomen en na zwangerschap zijn moeder en ik ongeveer nog een jaar samen gebleven . De 5 jaar daarna hebben we met ups en downs veel dingen ondernomen in samenhorigheid zoals uitstapjes , vakanties kind om en om naar school brengen , zwemles , sport etc.
In deze 5 jaar hebben wij geen fysieke relatie gehad maar in belang van kind wel heelveel tijd doorgebracht samen en kon ik mijn dochter zien wanneer ik dat wenste . Soms ook een maand niet maximaal , maar kwam dit door werkzaamheden in het buitenland.
Huidige situatie ;
Sinds eind november 2019 heb ik een nieuwe vriendin en is de moeder van mijn dochter dusdanig psychisch in een trip beland . Begin December valt ze mij en mijn huidige vriendin midden op straat aan terwijl wij uit eten waren. En is normale communicatie niet meer mogelijk en heb ik dochter tot eind januari 2 keer een dag kunnen zien. Eind januari tot eind februari ben ik voor werkzaamheden een maand lang in Spanje verbleven. Na terugkomst is het eerste wat ik deed me dochter opzoeken en dit ging een weekje goed. Tot na eerste keer ophalen ik haar terugbreng moeder op eerste hulp ligt , met nog steeds onduidelijke redenen. Ook op dat moment waren ruiten van haar huis ingeslagen , en het antwoord hierop is dat het inbrekers zouden zijn geweest .
Weekend erop haal ik mijn dochter weer op en is bij terugbrengen op zondag moeder nergens te bekennen. Hierop wordt ik door buurman naar binnen gehaald en komt de mededeling van hem , dat moeder mishandelt is zowel in huis als voor de deur en deze gasten met haar auto ervan door zijn gegaan (beter gezegd mijn auto). Politie komt weer ter plekke omdat ze geen benul hadden waar dochter op dat moment verbleef. Hierop dat zij aangeven dat het beter is dat ik dochter met mij mee naar huis neem. Politie lichte toe dat nieuwe vriend van moeder een pooier is en week daarvoor ook al de ruiten ingooiden en moeder weigert aangiftes tegen hem te doen. Politie en zowel ik achten situatie daardoor uitzonderlijk onveilig en hebben hiervan meldingen gedaan bij veilig thuis.
Omdat mijn eigen huis in renovatie zit ben ik hierna met dochter naar mijn ouders gegaan. Moeder heeft geen enkel vorm van contact met mij op te nemen hoe en wat verder of waar eventueel haar dochter is. 2 vriendinnen hebben mij noemenswaardig via Snapchat aangesproken en die heb ik aangegeven dat ik gwn bij mijn ouders zit met haar. Dinsdag avond staat mevrouw opeens schreeuwend bonzend en krijsend voor deur . Hierop heb ik dochter boven op zolder laten spelen zodat Ze niks mee krijgt en de politie gebeld , politie heeft haar weggestuurd omdat het te laat was voor kinderbescherming om nu nog te komen. Woensdag de volgende ochtend gaat kinderbescherming eerst naar moeder en komen ze daarna bij mij op gesprek .
Omdat ik niet de gezaghebbende ouder ben en kinderbescherming en veilig thuis na aanhoren van haar poppenkast de situatie thuis veilig achten wordt ik gedwongen dochter aan moeder af te geven omdat kinderbescherming anders de politie zou inschakelen . ( terwijl politie situatie onveilig acht en de enige zijn die aan directe waarheidsbevinding bij moeder thuis hebben gedaan, toch blijkbaar in dienst staat van kinderbescherming en als afgerichte hondjes naar die instantie dient te luisteren).
Vanaf dit moment begint de chaos voor mij en wordt ieder contact wat ik probeer te leggen genegeerd. Elke dag stuur ik sms’jes met wanneer ik me dochter mag zien en wordt niet gereageerd , ik stuur brieven waarop niet wordt gereageerd , telefoontjes worden niet opgenomen . Hierop ben ik een aantal keer aan de deur geweest met toch de vragen wanneer ik me dochter mag zien en mijn spullen kan ophalen die nog bij haar in huis staan en wanneer ze mijn auto teruggeeft. Bij eerste bezoek wordt eerst niet opengedaan en na meermalig aanbellen wordt de schreeuwend open gedaan met de melding vandaag niet en ik moet oprotten . Terwijl mij. Dochter binnen huilt dat ze naar papa wilt. De 2de keer was nadat ik via advocaat aansprak had gemaakt op teruggave van mijn auto en gooide ze sleutels en papieren naar buiten en nadat ik aanbel begint weer het geschreeuw dat ik moet oprotten terwijl ik gwn wil vragen wanneer ik mijn dochter kan zien . Ook heeft ze mij en mijn familie op haar iPad geblokkeerd zodat we niet kunnen video bellen meer. Na weer 2 weken bellen en sms’en tevergeefs ben ik weer langs gegaan en wordt weet geschreeuw en verwacht dat ik oprot , ik was hier niet mee eens en heb aangegeven dat ik net zolang voor het huis in de auto gaat zitten tot dochter een keer naar buiten komt . Hierop heeft zij de politie gebeld , en die hebben haar uitgelegd dat ik niet strafbaar ben om voor het huis in een auto te gaan zitten. Hierop heeft politie bemiddeld dat ik toch met dochter achter het huis in de speeltuin een half uur met dochter nog doorbrengen . Nadat half uurtje stel ik weer de vraag wanneer ik haar mag zien en wordt verwezen maar op bericht van haar advocaat te wachten . Mijn brief was toevallig 3 dagen daarvoor verzonden en had zij nog 4 dagen om eventueel te reageren.
Na 10dagen geen reactie op brief van mijn advocaat te krijgen heb ik een rechtszaak ingediend met provisionele vordering , met hierin dat de zorg en omgang 50/50 wordt verdeeld in ieder 15dagen per maand met een hele mooie constructie dat ophaalmomenten na school zijn en terugbreng momenten op school plaats vinden , zodat wij elkaar voor zo nu niet te vaak zien , omdat mevrouw dat niet aankan.
Na 14 dagen komt bericht van haar advocaat , dat ze eist dat ik respect voor haar toon ( ik ben van mening dat ik me eigen mening over haar gewoon mag uiten , buiten dat mijn dochter hier iets van zou mee krijgen en dat je mij niet kan dwingen tot respect hebben voor iemand die dat ook niet voor jou doet) , ik 8 proefmiddagen moet draaien met dochter , en daarna 1 keer in de maand een weekend mag hebben met de onderbouwing dat ik dochter niet heb thuisgebracht en 3 dagen te lang bij mij thuis heb gehouden. Maar wie was er niet thuis toen ik haar terugbracht en wie heeft hier 0 effort ingestoken om met mij te communiceren hierover. Ik ben hier uiteraard niet mee akkoord gegaan omdat rechtszaak toch al ingediend is. Nu is rechtszaak met provisionele voorziening al 2 weken geleden ingediend en als ik aan mijn advocaat vraag wanneer rechter hierover uitspraak geeft is het allemaal onduidelijk en zegt ze niemand weet dat momenteel met de Corona maatregelen .
Ik zit nu elke dag in een rollwrcoaster in hoeverre moeder gelijk gaat halen bij de rechter ze betwist alles wat ik zeg en zou geen waarheid zijn. Ze reageert op geen enkele communicatie en ik ben heel bang dat dochter en ik elkaar maanden niet gaan zien . Moeder denkt als je mij vraagt alleen in eigen belang. Ook Veiligthuis kinderbescherming politie huisarts etc etc willen geen rapportages aan mij afstaan over dochter omdat ik niet de gezaghebbende ouder bent , terwijl deze rapporten in komende rechtszaak toch wel echt aan de orde zijn om mevrouw haar valse beschuldigingen tegenover mij tegen te kunnen spreken.
Ik ben er helaas ook achter gekomen dat vaders 3-0 achterstaan in dit land , en het voelt alsof dochter en ik de dupe moeten zijn omdat mevrouw graag met pooier vriendje de buurt op stelten wilt zetten.
Gezag
Het lijkt mij dat je dan eerst zal moeten regelen dat je ook gezag krijgt over je dochter.
Nog beter dat je een koel berichtje stuurt aan moeder dat je aanbiedt voor je dochter te zorgen zolang moeder een relatie heeft met een onbetrouwbaar en ongeschikt figuur.
Ze mag haar dochter dan altijd komen opzoeken.
Die twee dingen.
Hopelijk heb je een goede advocaat. En maak er niet meer drama van dan er al is.
Houd het neutraal en feitelijk.
Gezag
Tja, je hebt geen gezag geregeld in de tijd dat het nog goed ging, en daardoor sta je nu op achterstand. Niet omdat je een vader bent.
Heb je het kind wel erkend?
Nog meer achterstallig onderhoud
Blijkbaar hebben jullie ind e afgelopen 5 jaar de boedel nog niet verdeeld, heb je je auto daar laten staan (en eis je die terug op een verkeerd moment, want het ging om je dochter), heb je indertijd niets vast laten leggen over jullie onderlinge relatie, heb je geen ouderschapsplan gemaakt en geen afspraken laten vastleggen over omgang.
Ik snap best dat alles pas een probleem is geworden sinds zij een verkeerd vriendje lijkt te hebben. Maar er is veel achterstallig onderhoud, waardoor de puinhopen nu erg groot zijn.
Heb je het kind wel erkend?
Nu alsnog ouderlijk gezag aanvragen staat in het licht van de problematiek tussen jou en je ex. Het wordt dan een verzoek tot gezamenlijk (!) ouderlijk gezag en moeder moet daarmee instemmen. Gezien de verslechterde sfeer zal dit niet zomaar kunnen.
Wat betreft omgang, elke dag sms-sjes, op onregelmatige tijden op de stoep staan, dat is allemaal niet zo productief. Je zult eerst iets op papier moeten zien te regelen (ook al is papier geduldig).
Ik snap dat je je grote zorgen maakt over je dochter. De kinderbescherming heb je nu niet aan je zijde, de politie wel. Wellicht kun je bij de politie laten vastleggen dat, mocht het kind op een onverwacht moment weggehaald moeten worden bij moeder, dat het kind dan bij jou kan komen. Ondertussen kun je ervoor zorgen dat je bij de kinderbescherming bekend komt te staan als een redelijke ouder, die om kan gaan met tegenvallers, en toch redelijk blijft.
Maar er is wel nog meer nodig. Een maand in het buitenland verblijven (voor werk) betekent dat je niet op onverwachte momenten beschikbaar bent om je dochter eventueel op te vangen. Een ouder die er is als het werk het toelaat (dus tweede plaats) is geen stabiele opvangplek.
Er is dus nog heel veel te doen, voordat je in de ogen van instanties (en daar ben je nu van afhankelijk) voor je dochter een betrouwbare ouder bent, waar zij op kan rekenen.
Zorg eerst voor rust tussen jullie beiden. Kijk dan of je overleg kunt oppakken, eventueel met een mediator. Bedenk goed waar je prioriteiten liggen (auto? Na 5 jaar?). En neem je verlies: jullie hebben de onderlinge relatie, zowel het samengaan als het uit elkaar gaan verwaarloosd, evenals de relaties die belangrijk zijn voor je dochter. Sommige dingen kun je niet alsnog met terugwerkende kracht recht zetten, bijvoorbeeld de boedelscheiding. Sommige dingen vragen veel meer inspanning, doorzettingsvermogen en strategisch zinvol handelen dan het sturen van sms-jes of in de auto voor het huis blijven zitten.
Zoals het nu gaat gaat het niet goed. Het is een ongeregelde, explosieve situatie, waarin je dochter geen enkel houvast heeft in de vorm van enige juridische bescherming. Ze is speelbal tussen twee vechtende exen. Als je echt iets voor je dochter wil doen, ga dan de taaie vraagstukken aan.
Tsjor
Ik heb wel de erkenning natuurlijk , en in de afgelopen 6 jaar heb ik wel vaker het gezag gesproken maar als je tegen haar praat komt er totaal geen antwoord terug. In principe als zei communiceert en de omgeving van mijn dochter kan veilig houden . Wat voortgaans altijd gebeuren ben ik ook de laatste die klaagt.
De keren dat ik op de stoep stond heb ik dit ruimschoots ook al vermeld in brief of textberichten , dus zei was hier bewust op voorbereid. En ik ben hier nooit agressief of iets dergelijks geweest(wat zei wel beweerd naar veilig thuis en kinderbescherming) en was zei degene die uit huis loopt te schreeuwen met een huilende dochter in huis.
Ook ben ik zeker bewust dat werkzaamheden in buitenland niet meer gaan, gezien de situatie . En zie je mij deze werkzaamheden ook niet meer aannemen voor de komende 6 a 8 jaren, want ik zet het belang van mijn kind voorop hierin.
Ook het feit dat zei een vriend zou hebben doet me eigenlijk niks, maar zodra deze de veiligheid van mijn dochters omgeving schaadt, ben ik natuurlijk iemand die daar wat van gaat zeggen. En als zei daar mee verder wilt ben ik van mening dat je dochter beter bij mij kan laten wonen zodat je zelf ieder weekend uit kan gaan, en je lekker kan misdragen met deze vriend . Dan heeft niemand last van hun namelijk. Momenteel wordt dochter sinds mijn nieuwe relatie , ieder weekend bij haar sociale contacten gedumpt om uit te kunnen gaan of dergelijke.( maar geen 1 instantie die hier aan enige waarheidsbevinding op uitoefen ).
Ook ben ik van mening dat als je normaal communiceert met elkaar en normale normen en waarden hanteert in het belang van je kind , dat papierwerk over omgang niet eens aan de orde zou hoeven te zijn. Zoals het jaren is verlopen.
Van mijn dochter bijna elke dag zien wilt zij nu dus ook dat ik maar even weekendpapa wordt 1 keer in de maand . Terwijl ik heel graag en al jaren ook doe mee werk aan de opvoeding van mijn dochter In haar dagelijkse leven en geen pretpapa ben. Dus de mening daarbij mijn dochter als speelbal gebruikt ben ik niet mee eens , ik probeer er juist alles aan te doen dat moeder haar niet gebruikt als wapen in ons conflict. Maarja moeder is de zogenaamde machthebbende over mijn dochter in dit land. Terwijl zij alle belangen over dochter aan de kant schuift.
Ps. Vanochtend gebeld door Veiligthuis dat zij onderzoek hebben afgerond en dat ze hebben aangegeven dat ze in alle poppenkast van moeder zijn ingetrapt. Ook geven zij aan dat moeder even mentaal niet in staat is om contact met mij te leggen. Sorry dat ik het zeg maar ben je dan niet weer in je eigen belang aan het denken . En ziet Veiligthuis dan niet in dat zei met zulke uitspraken niet meewerkt aan omgang tussen dochter en vader?
Normaal
'Ook ben ik van mening dat als je normaal communiceert met elkaar en normale normen en waarden hanteert in het belang van je kind , dat papierwerk over omgang niet eens aan de orde zou hoeven te zijn. Zoals het jaren is verlopen.'
Die afspraken zijn er niet voor als alles goed gaat.
'Maarja moeder is de zogenaamde machthebbende over mijn dochter in dit land.' Moeder is niet de zogenaamde gezaghebbende, moeder is de enige gezaghebbende, omdat je het ouderlijk gezag niet hebt geregeld. Dat had je kunnen doen voordat je een kind kreeg (verstandig) of zelfs vlak daarna, toen alles nog goed was (ook een oplossing).
'Ook het feit dat zei een vriend zou hebben doet me eigenlijk niks, maar zodra deze de veiligheid van mijn dochters omgeving schaadt, ben ik natuurlijk iemand die daar wat van gaat zeggen. En als zei daar mee verder wilt ben ik van mening dat je dochter beter bij mij kan laten wonen zodat je zelf ieder weekend uit kan gaan, en je lekker kan misdragen met deze vriend .'
Helaas, jullie zijn uit elkaar dus jouw mening over haar vriend is een ongewenste inmenging in haar privéleven.
Nu jullie het zelf niet geregeld hebben kom je in handen van instanties als Veilig Thuis en kinderbescherming. Dat zijn niet jouw vriendjes. Zij gaan voor 'het belang van het kind'. Als kind al jarenlang bij moeder woont en er nu heibel is met ex vanwege nieuwe vriend, dan kiezen ze voor stabiliteit van het kind. Dan heb je het nakijken, ook al is jouw visie op de situatie volkomen anders dan hun visie.
Je kunt de strijd aan gaan, maar je hebt weinig in handen.
Volgens mij kun je nu hooguit een volgende stap zetten: accepteer de uitkomsten van Veilig thuis (niet omdat je het daarmee eens bent, maar omdat dat nu de situatie is zoals die is), accepteer dat moeder 'mentaal' niet in staat is om met je te communiceren en vraag Veilig Thuis om advies (dat horen ze graag) hoe je nu de omgang met je kind weer kunt oppakken. Onder het motto: ik begrijp dat het nu lastig is, maar hoe pakken we dit op, zodat het in de toekomst beter wordt?
Tsjor
Advies van veiligthuist
Dit heb ik inderdaad aan veilig thuis gevraagd en die zeggen dat ik maar moet ingaan met 8 proefmiddagen draaien en dan 1 keer per maand een weekend mijn dochter zien. Sorry maar ik ben geen experiment van de moeder of de overheid om mij aan te stellen tot proefmiddagen met mijn dochter als zij voorheen prima weken bij mij kon verblijven en daar nooit onrust tot aan de orde is geweest. Ook moet ik niet degene zijn die de dupe is van moeder haar escalaties , waar het nu wel op lijkt.
Je draait je eigen deur op slot
Je krijgt de kans om buiten de communicatie om omgang met je dochter te krijgen. en je krijgt de kans om Veilig Thuis aan je zijde te krijgen (je bent nu afhankelijk van dit soort instanties).
Ik snap de weerstand in je hoofd, maar wordt je dochter zo niet de dupe van je eigen gevecht in je hoofd met moeder?
En dan: wat is je alternatief?
Tsjor
Voorlopig
Als je elke week een 'proefmiddag' krijgt (excusez le mot) en dan elke maand een weekend, dan kun je over twee maanden evalueren.
Probeer tijdens de ontmoetingen zo normaal mogelijk te doen, geen extreme dingen, niet vissen naar verhalen over moeder. Mocht je dochter toch iets vertellen wat je erg bang maakt (kan ik me voorstellen) noteer het dan in een dagboekje en geef bij Veilig Thuis aan dat je het moeilijk vindt om te reageren op dergelijke verhalen, hoe je het gedaan hebt (rustig, niet te diep op in gaan) en of ze daar nog tips voor hebben. Ze vinden het prettig als je je afhankelijk en onwetend opstelt van hen (beroep doen op hun hulpverleningsbehoefte) terwijl je ondertussen wel een zelfbewuste vader bent die 'gewoon' met zijn dochter om kan gaan.
Tsjor
Eruit halen wat erin zit
Het is belangrijk strategisch te denken en handelen. Je hebt bij alle betrokken de ruimte afgetast en die is op dit moment niet groot. Er zijn ook geen mogelijkheden om die op korte termijn te verruimen zonder meer schade aan te richten. Ik zou de ruimte die nu geboden wordt meteen innemen en op een coöperatieve manier proberen te verruimen. Kijk waar moeder je nodig kan hebben, bied hulp aan, beweeg mee. Zorg dat je bij de betrokken instanties in een goed daglicht komt te staan. Vraag je steeds af: hoe help ik mijn dochter in de gegeven situatie het meest? De zaak op de spits drijven is dat vrijwel zeker niet, omdat je door moeder stress te bezorgen vrijwel zeker ook meer chaos en pijn in je dochters leven brengt. Alles wat het conflict aanwakkert, is in feite slecht voor je dochter. Denk aan je ex als moeder van je kind en doe vanuit jouw verantwoordelijkheid naar je kind niets wat de uitoefening van de moederrol verder kan verslechteren. Want je kind zal lijden onder de stress van moeder en het risico dat je helemaal geen toegang meer krijgt tot haar, is voor haar ook heel slecht. Steek geen energie in het negatieve, val moeder niet af. Steun je dochter en hou van haar. En kijk vanuit mogelijkheden naar de toekomst. Heb geduld en werk stapje voor stapje toe naar meer. Zet ego en principes opzij en handel naar de werkelijkheid en wat daarin mogelijk is. Dan verspil je de minste energie.
Sterkte!
Neem een adempauze
Broeder, je moet de situatie vanuit een ander gezichtspunt bekijken, waardoor je misschien nieuwe antwoorden kunt vinden. Omdat ik zie dat je een wat gecompliceerde relatie hebt en het altijd goed is om andere perspectieven te zien om het hoofd boven water te houden
corrupte boevenbende
Hoi John,
Wat wordt ik weer boos van je verhaal. In Nederland heb je als vader niet meer rechten dan een hond.
Het familierecht is een aanfluiting en bestaat uit discriminerende, corrupte vrouwen welke niets meer doen dan zaken bekijken vanuit hun vrouwelijke identiteit. Zo ook met al die "hulpverleners", die bijna tot de dood erop volgt de kinderen bij moeder laten.
Uiteindelijk zullen ze na jaren knutselen en alle hulptroepen die mogelijk zijn hebben laten aanrukken, er uiteindelijk achter komen dat ze er met hun bevoordeelde koppen naast zaten en het zwaar getraumatiseerde kind of aan jou toevertrouwen of het in een tehuis stoppen.
Het spijt me, mooier kan ik het niet maken.
Ook ik moest van die proefmiddagen doen. Ik heb toen aangegeven dat ik dat wel wilde doen, maar dan graag ook een beoordeling van hoe moeder met de kids omgaat. Gelijke monikken, gelijke kappen. Toen hoefde ik plots die proefmiddagen niet te doen.
Dhr
Tikje gefrustreerd?
Als het werkelijk een corrupte bende was zouden mannen gemiddeld genomen vaker gelijk moeten krijgen, die hebben (alweer, gemiddeld) meer geld beschikbaar om die beweerdelijk corrupte rechters mee om te kopen.
Groeten
Temet
laat het tikje maar weg Temet
Is toch werkelijk geen hond die gelooft dat mannen gelijk rechten hebben als vrouwen bij het familierecht in Nederland.
https://www.2doc.nl/documentaires/series/2doc/2020/maart/verstoten-vaders.html
nou
Ik zou de vaders die zich weinig tot niet bemoeiden met de opvoeding van de kinderen maar na de scheiding gingen jammeren en zeuren dat alles zo zielig is geregeld voor vaders, oprecht niet de kost willen geven.
Als ook de vaders die amper contact legden met de kinderen toen het huwelijk nog in stand was maar tijdens de scheiding op hoge poten co-ouderschap eisen en vervolgens de zorg voor de kinderen overdragen aan hun moeder of een nieuw modelletje.
De goeden niet te na gesproken natuurlijk. Maar die zogenaamde gelijke rechten voor vaders leidt niet vanzelfsprekend tot een betere situatie voor de kinderen.
Natuurlijk ben ik voor gelijke rechten. Vooral voor het kind. En dan bedoel ik na de scheiding zoveel mogelijk een voortzetting creëren van hoe de zorgtaken ten opzichte van de kinderen binnen het huwelijk verdeeld waren. Dat de rechter daarnaar kijkt en op basis daarvan oordeelt.
Iets te simpel
'En dan bedoel ik na de scheiding zoveel mogelijk een voortzetting creëren van hoe de zorgtaken ten opzichte van de kinderen binnen het huwelijk verdeeld waren.'
Dat zou kunnen als beide partners ervoor zorgen dat de taken binnen het huwelijk zo goed mogelijk verdeeld zijn. Als de een zorgt en de ander werkt, dan kan de een zorgen, omdat er geld binnenkomt van de ander. Maar als de ander weg gaat blijft de een met de kinderen zitten zonder geld.
Dat is niet goed voor de kinderen.
Vandaar dat je na een scheiding in een nieuwe situatie vaak nieuwe afspraken moet maken.
Tsjor
nou nee hoor
Het lijkt me handiger als je voor de scheiding beiden de opvoeding en werken verdeelt.
Mee eens
Tsjor
veel te simpel
Ik was fulltime de verzorger van onze kids.
dhr
Nou dan ben je simpelweg de uitzondering die de andere gevallen bevestigt.
Mark
Nee dat denk ik niet.
Gewoon even filmpje bekijken:
https://www.2doc.nl/documentaires/series/2doc/2020/maart/verstoten-vaders.html
Er zijn tegenwoordig echt geen vaders meer die tijdens het huwelijk helemaal geen contact met de kinderen hebben.