Mijn ex is een narcist... na 8 jaar de omgang gestopt en toch doet het me pijn.
Sorry, ik moest het ergens van mijn afschrijven. Ik dacht dat ik het verwerkt had, maar wellicht komt nu het verdriet er toch eindelijk eens uit. Alvast bedankt voor het ' meelezen' en ik vrees herkenbaar voor iedereen die ook met een narcist te maken heeft.
Na een helse relatie van 7 jaar en 3 kinderen mam ik het uit. Al het gelieg en bedrieg zat. Het eeuwige uitstel dat morgen alles beter zou zijn (de liefdevolle charmeur die nooit thuis was, altijd werkte, maar nooit en cent meebetaalde) beloofde me dat. Maar omdat ik me in de schulden had gezet omdat meneer en auto nodig had voor zijn eigen bedrijf, geld geleend had van mijn ouders, en vof gedwongen op mijn naam had gezet... was het mijn enige hoop die ik had. Want de realiteit waarin ik langzaam was ingesleurd begon mij langzaam te bekruipen. De zogenaamde 'rijke' succesvolle man, met een vakantiehuis, mooie auto, bleek in mijn eerste zwangerschap al langzaam barsten te krijgen. Zelf verdiende ik ook aardig goed... En daar begon hij misbruik van te maken, want zijn geld zat vast... Nou goed, uiteindelijk besloten om erg te gaan, nooit samen gewoond, maar wel een vof op mijn naam terwijl ik gewoon werkte. Maar dit was tijdelijk omdat hij geen bankrekening kon openen voor zijn nieuwe bedrijf. En met dat nieuwe bedrijf zou hij die 22.000 euro die hij van mij en mijn ouders geleend had terug betalen. Nou goed, je raad het al... dat geld nooit terug gehad en nadat ik de vof gesloten had bleek hij dus voor 65.000 spullen te hebben gekocht en dochteronderneming op de vof te hebben gezet in dranken en evenementen organiseren. 1 week nadat het uit is woont hij bij zijn nieuwe vriendin, ik wil haar waarschuwen en stop en heel pakket daar haar brievenbus met bewijzen. Maar ik wist afgeschilderd als panische ex vermoed ik een krijg haar nooit meer te zien of spreken. Bij mij dreigt hij dat als ik nog een keer zoiets doe hij mij en de kinderen nooit met wil zien. Allimentatie betalen doet hij niet. En adres heeft hij heel soms, steeds weer ergens anders en n regelmatig ook in het buitenland. Geld verdienen doet hij zwart. Dus alles van de vof komen ze bij mij halen en allimentatie eisen zonder woonadres is niet mogelijk, ook al weet ik waar hij zich bevind. Ik maak voor mezelf de keuze om de omgang met de kinderen toch voort te zetten en op de blaren te zitten. En na 5 jaar bikkelen, echt bikkelen... heb ik alles weer op de rit. Ik zie hem als oppas in de weekenden dat hij oppast, zodat ik kan gaan werken om geld te verdienen en besluit ik dat de kinderen zelf maar moeten ontdekken hoe hun vader is. Omdat ik bang was daar alla ik ze dat had ontzegt hij mooi weer zou spelen als ze hem daarna ooit zouden opzoeken, want het lijkt de ideale vader van buitenaf en zelf loopt hij altijd in de mooiste kleding en rijd de mooiste auto's, gaat naar de exclusieve feesten en heeft BNN'ers als vrienden. Zijn nieuwe vriendin is ook gelijk zwanger... En ook daar gaat het precies hetzelfde. Alleen heeft zijn ditmaal en bedrijf alleen op haar naam en uiteindelijk ook een op haar broers naam. Na 8 jaar gaat ook deze relatie uit en zit zij nu in de schuldsanering.. na enig onderzoek wat ik heb gedaan nadat ik net uit elkaar was kwam ik erachter dat hij zo meerdere vrouwen heeft bedrogen, ook al voor mij... En ook minimaal 3 kinderen heeft waar ik nooit van wist. En bij allemaal heeft hij hetzelfde gedaan....
Mijn kinderen hebben langzaam ontdekt hoe hun vader was, laatste jaren kregen zij geen verjaardagscadeautjes meer, want die kregen ze van mij zei hij. Mijn oudste zoon heeft ooit twee paar schoenen van hem gehad omdat hij ze een paar keer had gedragen en ze toch niet leuk vond. Ook met kerst en sinterklaas keken ze vol ongeloof toe... Hoe zijn nieuwe zoon verwend werd, terwijl zijn zelf niets kregen. Nooit heeft hij zich geintreseerd in school of iets van de kinderen. Wel vond hij het leuk om met ze te showen en nam ze graag overal mee naar toe. Vakanties deed hij met zijn eigen gezin, en in de grote vakantie bracht hij ze na 5 dagen alweer terug omdat hij moest werken. De oudste en de jongste wilde niet meer naar hun vader. De middelste wel, die lijkt nog steeds op tegen hem.
Nu ben ik van de week uitgevallen tegen hem... mede omdat ik eindelijk verdrietig was dat hij al weken niets van zich had laten horen. Normaal gesproken ben ik alaltijd degene die hem om het weekend vraagt of de kinderen naar hem konden, maar had in verband met besmettingsgevaar besloten dat ze beter thuis konden blijven. Maar nu ik er echt wel doorheen zat met dat coronagebeuren... niet 1 telefoontje hoe het met ze gaat... heb n ik geen uitgescholden als waardeloze vader... hierna zadel hij simpelweg... prima, dan stop ik er toch mee. En heeft hij iedereen mijn en mijn kinderen geblokkeerd. En heb het altijd geweten dat het een keer zou ophouden, als het te ingewikkeld zou worden. Maar toch... doet het mijn verdriet... Mijn kinderen zijn er niet echt mee bezig, want echt als vader zagen te hen toch al niet... Maar toch doet het mij pijn. Mijn kinderen zijn verder zielsgelukkig en hebben alles wat een hartje begeerd, maar vooral ook veel liefde en hebben van alles wat we hebben meegemaakt alleen maar mooiere en liefdevolle herinneringen. Hebben de waarde geleerd van geld, maar vooral van de grootste rijkdom, het gezin en de vrienden en familie om je heen. Maar toch blijft het schuldgevoel dat ik ze geen vader heb kunnen geven.... Maar desondanks weet ik dat het afscheid nemen nu... juist is.
Tinky
Ten eerste: ik zou maar niet het woord narcist noemen als er geen duidelijke diagnose is: je krijgt iedereen over je heen. Ik zeg niet dat hij het niet is hoor maar je kan het beter gewoon over het gedrag hebben.
Stap uit het schuldgevoel dat jij je kinderen geen vader hebt kunnen geven. Hij gedraagt zich niet als vader, stapt zelf uit het contact.
Het is jouw taak niet, het was zijn taak en die heeft hij afgestoten. Ja dat doet pijn, maar pas op dat je jouw pijn niet op de kinderen projecteert. Zij hebben het nu goed daar gaat het om. Sterkte
Oplichter
'na enig onderzoek wat ik heb gedaan nadat ik net uit elkaar was kwam ik erachter dat hij zo meerdere vrouwen heeft bedrogen, ook al voor mij... En ook minimaal 3 kinderen heeft waar ik nooit van wist. En bij allemaal heeft hij hetzelfde gedaan....'
Dan is het toch gewoon een oploichter? Nee, die doen meestal niet aan liefdadigheid.
Verder vind ik het nogal raar: je weet niet war hij is, de kinderen zijn wel bij hem in het weekend, dan weer niet. nou ja, ingewikkeld dus.
Het kan dus best zo zijn dat de kinderen een oplichter hebben als vader. Dat is een ander soort vader dan de lieve omgangsmeneer/oppasouder.
Als jij een oppas wil, dat je dan ook een oppas moet zoeken.
Ik zou aangifte doen van oplichting en kijken of je via het gastouderbureau kinderopvang kunt regelen.
Tsjor
Tsjor
Maar ga je nu niet voorbij aan het feit dat je als moeder ook de pijn kan voelen van het feit dat kinderen hun hoop opgegeven hebben op een band met hun vader, wat inhoudt dat ze die hoop dus wel gehad hebben? Of hebben ze dat nooit gehad Tinky? Je schrijft dat ze langszaam hebben ontdekt hoe hun vader was.
Wel heel fijn Tiinky dat ze het bij jou goed hebben!
Pijn
Ik kan me veel voorstellen bij de pijn die Tinky1982 voelde toen ze ontdekte dat ze was opgelicht. En natuurlijk is het bijzonder pijnlijk voor de kinderen dat hun vader een oplichter is. En het is bijzonder pijnlijk als kinderen in hun puberteit of iets later moeten leren leven met het gegeven dat hun vader niet de ideale vader is zoals ze dat gewild hadden, ik herken dat helemaal.
Maar ik wilde eigenlijk iets anders zeggen: 'band met vader' betekent niet 'band met vader zoals die ideaal gezien vader zou moeten zijn'. Het betekent 'band met vader, zoals die vader is.'Zodra kinderen door hebben dat hun vader niet de gedroomde vader is komt de volgende vraag aan de orde: hoe ga ik om, geef ik vorm aan de relatie met vader, zoals vader is. (Geldt ook voor moeders). Het is niet: ideale vader of geen vader.
Ik lees in het verhaal van Tinky, dat ze veel beschrijft over vader, met een analyse komt (narcisme) die wellicht waar is, maar niet de lading van haar ellende dekt. Die ellende is, dat ze opgelicht is door iemand die echt een oplichter is, niet allen bij haar, maar bij veel vrouwen, zoals ze zelf ontdekte. Dan is een korte, maar heldere omschrijving beter: help, de vader van mijn kinderen is een oplichter.
Zo'n analyse doet volgens mij meer recht doet aan haar verhaal, haar pijn en het probleem van de kinderen, dan de analyse dat hij een narcistische vader is die zijn afspraken niet nakomt.
Het maakt ook het vervolg anders. Bijvoorbeeld de vraag: heb je aangifte gedaan van oplichting? Heb je kontakt met die andere vrouwen? Kun je samen aangifte doen? En als justitie niet helpt, zou je dan overwegen om een soort volksgericht te doen, door het te melden bij een televisieprogramma, zodat hij met naam en daad bekend wordt;waarmee je mogelijk andere slachtoffers voorkomt.
Dat is ook een heftige beslissing voor de kinderen, maar daarmee help je de kinderen bij de vraag hoe zij een relatie moeten opbouwen met hun vader. Dus niet met het ideaalbeeld van een vader, maar met hun echte vader. Als jij ermee om kunt gaan hebben zij in elk geval één voorbeeld voor hun eigen relatie. Uiteindelijk zullen ze daar toch zelf hun eigen wijze in moeten vinden in hun leven.
Ik vermoed dat er een ander obstakel is, namelijk dat de omgang met vader ook tegelijk de oplossing is voor opvang van de kinderen als Tinky1982 moet werken. Heel praktisch gezien: als deze man bij meerdere vrouwen meerdere kinderen heeft, dan is het praktisch gezien onhaalbaar dat hij een weekend om-en-om omgangsregeling volhoudt, met al die kinderen. Dat is zijn probleem, maar het is ook jouw probleem, als je die omgangsregeling nodig hebt om te kunnen werken.
Vandaar ook dat ik ben begonnen over een gastouderbureau of een andere mogelijkheid om de opvang te regelen. Het helpt jezelf om minder afhankelijk te zijn.
Naarmate de kinderen ouder worden krijgen ze zelf meer mogelijkheden om de relatie met hun vader vorm te geven. Dat kan afstand zijn, of zelfs afkeer. Maar hun leven is nog erg lang. wie weet hoe het is als de kinderen 30, 40, 50 of 60 zijn. Zolang jij als ouder geen keiharde blokkade oplegt geef je kinderen (en vader) de ruimte om zelf steeds weer een vorm te vinden voor die relatie.
Een keiharde blokkade zou zijn als je omgang gaat verbieden, er niet over wil praten, niet wil dat zij erover praten. Maar daar lees ik in het verhaal van Tinky1982 geen aanleiding voor. De vader is geen gevaar voor de kinderen. Hij is alleen geen modelvader, hij is een oplichter.
Tsjor
Nou ...
"De vader is geen gevaar voor de kinderen."
Dat lijkt me te stellig uitgedrukt. Een oplichter is in ieder geval op drieërlei wijze een gevaar voor zijn kinderen. Ten eerste kan hij ook hen oplichten. Ten tweede kan zijn slechte voorbeeld worden gevolgd. En ten derde is de wetenschap dat je vader een oplichter is - m.n. voor de zonen - psychisch belastend doordat het het lastiger maakt een goede eigendunk op te bouwen.
De film 'The Grifters' van Stephen Frears uit 1990 is aan dit thema gewijd (zie: https://nl.wikipedia.org/wiki/The_Grifters). Alleen gaat het in dat verhaal over een misdadige moeder.
Rode krullenbol
Hoe dan
Hoe wil je zoiets voorkomen als je het beestje nooit bij de naam genoemd hebt en blijft doen of het gaat om de vraag of vader zich aan afspraken wil houden?
'Ten eerste kan hij ook hen oplichten.' Het lijkt me zeker belangrijk dat de kinderen een paar dingen echt op hun hart gedrukt krijgen: niet dezelfde fouten maken als moeder, ook al is het heel chamrant of heel zielig gevraagd.
'Ten tweede kan zijn slechte voorbeeld worden gevolgd.' Pas na de scheiding heeft Tinky1982 ontdekt dat er nog veel meer vrouwen waren en dat hij met dezelfde praktijken doorging. Het is dus niet zo opvallend allemaal. Het is ook niet besmettelijk.
'En ten derde is de wetenschap dat je vader een oplichter is - m.n. voor de zonen - psychisch belastend doordat het het lastiger maakt een goede eigendunk op te bouwen.'Zeker, dat is zeker een aandachtspunt. Maar zoiets verstoppen, waar kinderen dan later achterkomen en tegelijkertijd weten dat je het al die tijd achtergehouden hebt is ook belastend. Het is geen eenvoudige wetenschap. En het is zeker niet dat je ooit in een kwade bui moet roepen. Het zit in de categorie: slecht nieuws vertellen. Maar dan moet je er eerst zelf mee om kunnen gaan, dus zelf dit alles een plek geven.
Als je het zelf allemaal een plaats hebt kunnen geven, als je het slecht-nieuwsgesprek met je kinderen hebt gehad, als je je kinderen verteld hebt waar jouw valkuilen zaten en wat zij vooral niet moeten doen of denken papa is zielig, heeft geen geld etc.), dan kun je de kinderen best weer met hem om laten gaan, waarbij je zelf dan heel erg alert bent op wat ze zien en meemaken en wat het voor hen betekent. Je kent zelf alle valkuilen, dus je kunt ze daarvoor behoeden en waarschuwen. Volgens mij is dat de beste manier om je kinderen sterk te maken, met een gezonde basis, dat wil zeggen een basis waarin ze weten wat goed en fout is en hoe je daarmee om kunt gaan.
Tsjor
Tsjor
Tinky schrijft " Mijn kinderen zijn er niet echt mee bezig, want echt als vader zagen te hen toch al niet... "
En nu trekt vader zelf de stekker eruit en nu moet Tinky het allemaal goed gaan maken? Gaan zeggen waar ze zelf fout zat en dan "kan je de kinderen wel weer naar hem toe laten gaan" volgens jou.
De man wil het niet en de kinderen boeit het niet.
Waar gaat het over?
Wat misverstanden
'En nu trekt vader zelf de stekker eruit en nu moet Tinky het allemaal goed gaan maken?'
Heb ik ergens gezegd dat ze 'het' goed moet maken? Dat ging alleen over het uitschelden. Ik adviseer haar om de vader te beschouwen als een oplichter. Dat lijkt mij niet de beste weg om iets goed te maken.
'De man wil het niet en de kinderen boeit het niet. Waar gaat het over?' Wat wil de vader niet? Uitgescholden worden voor waardeloze vader etc. Verder denk ik dat je dat beter aan Tiny 1982 kunt vragen, zij begon dit draadje.
Tsjor.
dit
wil de vader niet; "dan kun je de kinderen best weer met hem om laten gaan, " En de kinderen dus ook niet zo.
om laten gaan
Wil niet zeggen de kinderen naar hem toesturen. Tsjor