leuke man ontmoet
Goedemorgen allemaal,
Wat een heftige tijd heb ik achter de rug, en ik zie nu in hoeveel stappen ik al gemaakt heb (waar ik best een beetje trots op ben).
Nu ben ik benieuwd, want een stemmetje in m'n hoofd zegt dat ik te snel ga (ik heb niet echt dat gevoel, maar meer de angst voor de buitenwereld).
ruim 12 jaar relatie gehad, jonge kinderen (oudste is 6).
Het heeft circa 1,5 tot 2 jaar geduurd.. dat mijn man twijfelde aan onze relatie. Ik heb gevochten, en nu achteraf veel ste veel gegeven en te lang doorgegaan.
Hij had een ander, zag ik achteraf. Maar meneer ontkent nog steeds, ik weet wel beter.
Vind hem nog steeds een grote klootzak, om dit de moeder van je kinderen aan te doen.. en niet te vechten voor je gezin. Ik probeerde me op mezelf te focussen, wat had ik een zware tijd. En elke keer als ik me op mezelf focusde (zie ik nu in) kwam hij soort van terug. Dan twijfelde hij of hij wel de juiste keus had gemaakt, dan had hij ineens weer positieve gevoelens voor me etc.
Als ik daar dan op in ging, en ik kwam weer wat meer naar hem toe (want ik wilde niets liever!) dan duurde het maar even en rende hij weer weg.
En nu.. nu ben ik er echt klaar mee. Focus op mezelf, en het is niet altijd makkelijk maar ik wil hem niet meer terug.
Begin van het jaar gescheiden, sinds maart/april leven we met de omgangsregeling kinderen en is hij meerdere dagen uit MIJN huis. Want ik kan blijven wonen.
Nu ben ik iemand tegen gekomen, leuke man om te zien, en we kunnen heel fijn praten. Zijn relatie is op een soortgelijke manier ten einde gekomen, dus we hebben veel raakvlakken.
Ik merk dat er echt een klik is.. alhoewel ik absoluut niet op zoek was. Want ik wil mijn scheiding goed verwerken, en er later geen last van krijgen.
Maar deze man trekt mijn aandacht, hebben paar keer afgesproken en dat was gezellig, fijn en leuk. Kan ik op deze voet verder gaan, gewoon rustig elkaar verder ontdekken...
of moet ik hem laten schieten? Omdat ik ergens bang ben dat mensen dit te snel vinden? Is dit te snel, krijg ik hier later last van?
Ik denk dat die 2 paden (verwerken, en evt nieuwe liefde) naast elkaar kunnen lopen. Ik ben me er in iedergeval bewust van en er is ruimte om er met hem over te praten.
Zou het dan kunnen?
Wat denken jullie, of iemand zoiets zelf meegemaakt?
Nou wat mensen denken doet er natuurlijk niks toe. Wat er toe doet is wat jouw gevoel zegt. En blijkbaar is je gevoel aan het twijfelen anders stel je deze vraag niet.
Je kan er toch ook een beetje voor gaan? Heel rustig aan doen, niet gaan samenwonen of zo. Eens exploreren hoe een nieuwe liefde voelt? Met in je achterhoofd dat je over drie maanden toch denkt en voelt: nee het is beter voor me om eens een jaartje of twee alleen te zijn.
Wat “mensen” vinden is irrelevant. Ik zou zeggen: houd rustig contact met deze man, kijk hoe het gaat en laat je niet te snel meeslepen in praten over een toekomst samen, voorstellen aan de kinderen etc. Je merkt in de loop van de tijd vanzelf wel of het echt iets voor de langere termijn is of dat jullie elkaar nu gevonden hebben omdat jullie een soortgelijke klap te verwerken hebben.
Ik heb al uitgesproken dat ik het rustig aan wil doen, en daar is alle begrip voor en hij wil het ook rustig aandoen. Hij is al wat langer single.
Ik twijfel omdat ik niet te snel wil gaan, en daarmee bedoel ik dat ik me niet nu wil storten hierop en daardoor bepaalde gevoelens etc. niet goed verwerk en dat later weer op mijn bordje komt.
Dus ik wil het NU goed verwerken, en dan hopelijk door met mijn toekomst. En ergens zegt mijn gevoel, omdat ik me hier zo bewust van ben dat die 2 wel naast elkaar kunnen lopen.
Maar rustig aan doe ik zeker, samenwonen de komende jaar(jaren) nee! en voorstellen aan de kinderen? Ook dat nog lange niet.
Eerst samen het maar eens langere tijd volhouden 
Leuk en fijn voor je dat je na de zware, heftige tijd een leuke man hebt ontmoet. Ik zou zeggen, niet teveel over denken, geniet ervan, en inderdaad, niet te snel gaan, rustig aan, go with the flow en dan komt je er vanzelf achter of jullie verder met elkaar willen. En wat anderen erover denken, daar moet je je helemaal niets van aantrekken. Veel succes en geluk gewenst!
hi!
Wat fijn voor je dat je een leuke man hebt ontmoet. Hoe gaat het nu met je?
Ik reageer ook omdat ik me herken in je verhaal. Alleen mijn ex en ik hebben geen kinderen, dat maakt het minder complex wellicht.
Zelf ook begin dit jaar de relatie geëindigd. Gezamelijk besluit, we zijn er beide beter van geworden en ik voel me goed.
Ook ik ben een leuke vent tegen gekomen. Ik herken je gevoel van twijfelen wat de buitenwereld zal zeggen/denken/oordelen. Heb het een paar vriendinnen verteld en mijn gevoel gedeeld en zij reageren allemaal positief en met begrip. Hoe gaat dit nu bij jou?