Kind 7 jaar mee 'uit' nemen???
Hoi iedereen, ik ben nu al een aantal jaar 'gescheiden' van mijn ex, hij heeft een nieuwe vriendin en er zal binnenkort uitbreiding in dat gezin komen. Maar dat terzijde, hij en ik hebben een dochter van 7 samen. Naast een aantal andere dingen die mij frustreren en zorgen baren, kwam ik onlangs (helaas) weer achter iets nieuws wat ik echt niet vind kunnen. Ze zijn met haar naar een soort feest 's avonds in de stad gegaan, dat is allemaal nog oké voor een keertje... alleen is dit niet de eerste keer (niet om het weekend maar wel vaker voorgekomen in vakantieperiodes) en was het behoorlijk laat toen ze daar nog steeds waren, sowieso na 10 uur en misschien zelfs wel tegen middernacht. Ik persoonlijk vind dit echt niet kunnen, het is sowieso veel te laat maar het is ook echt geen omgeving voor kinderen en denk aan de dronken volwassenen die daar rondlopen. (En zoals ik ze ken, hadden ze als zijn vriendin niet zwanger was geweest, zelf ook wat drankjes genuttigd.) Wat vinden jullie hier nou van? En wat zouden jullie doen?
Peiling
Wat vinden jullie? En graag toelichten in een reactie!
tsjor schreef op 18-08-2023 om 08:57:
[..]
Jij gaat je dochter niet tot laat meenemen naar een feest. Een variant op wat de rest zegt: het is niet aan jou om te vertellen wat ader wel en niet moet doen.
Stel: vader komt bij jou en zegt: goh, dochter klaagt erover dat het bij moeder zo saai is, altijd vroeg naar bed, nooit een feestje, je zou eens een keer een feestje kunnen organiseren of haar 's avonds ergens mee naartoe nemen. Wat denk je dan? Bedankt voor je advies, ik zal het doen? Of word je boos en denk je: waar bemoei jij je mee? Of ga je in de aanval: mijn ideeën zijn beter dan jouw ideeën.
Als je dochter in twee weken tijd zo afgevallen is dat je de maat van haar kleding moet aanpassen, dan zou ze echt ondervoed zijn (dus ook geen snoep) of wellicht erger, een onderliggende ziekte hebben. Als ze ondervoed is kun je veilig thuis inschakelen, bijvoorbeeld door haar eerst te laten onderzoeken door de huisarts en op die manier veilig thuis in actie zetten. Als ze een ernstige ziekte heeft moet je toch naar de huisarts.
Zoals iedereen hier al zegt: het welzijn van het kind is niet de kruiwagen op basis waarvan je kunt ingrijpen in andermans leven. Dat moet je overlaten aan instanties en als je dat niet wil doen, dan doe je het niet.
'Maar inderdaad, hij voelde zich vooral 'aangevallen' en ging meteen in de slachtofferrol alsof ik hem een slechte vader noemde en dat alles wat hij deed slecht zou zijn. (Wat ik absoluut niet doe, ik heb geen moeite om mensen en zelfs hem, te complimenteren wanneer ik iets moois of waardevols zie.)'
Hier pleit je jezelf behoorlijk vrij. In dit stukje alleen al laat je je behoorlijk negatief uit over je ex en zijn vriendin, en als het ene voorbeeld niet werkt komt er wel een volgend voorbeeld aan. De grondtoon is negatief. Ja, dat voelen mensen. Bovendien vind je het goed van jezelf dat je ook complimenten uitdeelt, maar je bent geen beoordelaar! Ze staan niet onder jouw toezicht. Het is niet aan jou om na te denken over of een feest wel of niet een goed feest is. Of dat ze goed in het bos gewandeld hebben en waarom niet.
Het is zoals dymo zegt: je voedt je kind op als je kind bij jou is, daar heb je invloed op. Na een scheiding is dat vaak helaas maar een deel van het leven van je kind wat onder jouw invloed staat. Wat niet eens altijd het beste deel hoeft te zijn.
Tsjor
Ik las het anders, namelijk dat ze heel erg aangekomen is in die 2 weken. Verder eens met je post.
Het is wellicht wat mosterd na de maaltijd, maar is het dan zo apart om je kinderen mee te nemen naar een feest? Dat ze niet met een techno-feest mee kunnen, dat snapt iedereen wel gok ik. Maar er zijn volgens mij hele hordes mensen die van iets als carnaval al van jongs af aan een gezinsfeest maken, als wij een feest hebben van de voetbal, gaan de kids ook mee. Toegegeven, dat is overdag meestal. Maar een kind van 7 later dan 10:00 op bed lijkt me niet direct iets wereldschokkends ofzo.
