Kind 18 en studie kosten

ouderbijdrage

Gaat het om de ouderbijdrage die je ex zou moeten betalen, of wil je meer dan dat krijgen?
DUO rekent deze bedragen uit m.b.v. de belastingaangiften, dus je zou zeggen dat dat dan 'eerlijk' verdeeld is.
Je zou een berekening kunnen maken van wat je nu kwijt gaat raken aan toeslagen en wat de kosten gaan zijn en dit aan je ex laten zien.
Mijn ex betaalde kinderalimentatie (niet heel veel) maar de kinderen kregen hier wel een goede aanvullende beurs (hoeft niet te worden terugbetaald) dus toen viel het allemaal eigenlijk best mee qua extra kosten. Ik ging er wel wat op achteruit natuurlijk maar niet gigantisch veel.
Je dochter kan natuurlijk ook gaan lenen voor haar studie, dat doen ook meerdere kinderen van vrienden van mij, als ze klaar met haar studie is, kan ze gaan afbetalen en misschien zit jij dan ook wat ruimer en kan je tegen die tijd haar wat helpen ermee, en wellicht haar vader ook. Ik kan me voorstellen dat een vader dat tegen die tijd liever doet dan jou nu extra geld geven (als dat allemaal wat gevoelig ligt)

Hmmm

Daar had ik niet zo over nagedacht...dat is best een ok plan. Ik heb wel een overzicht gemaakt qua kosten ed.
Hij wil de alimentatie overmaken aan dochter, heb al met dochter afgesproken dat zolang ze bij mij woont het doorgesluisd word, als een soort kostgeld. Ik betaal haar telefoon en uitvaart verzekering, telefoon betaalt ze zelf, staat wel op mijn naam.
Dat van de lening ga ik naar kijken. Dank!

Inderdaad

Stop met heen en weer schuiven van geld. Het moet maar êên kant op als je het mij vraagt. Zelf alles laten betalen dus en een deel kostgeld als je dat wil.

Plots

Ik vind het altijd zo apart hoe een baby van het een op het andere moment 18 wordt.

Ik?

'Ik kan de kosten voor dr studie niet alleen dragen, is het reeel om vader hiervoor aan te spreken? I'

Jij hoeft de kosten voor de studie ook niet te dragen, dat is aan je dochter. En zij (!) is degene die haar vader om een extra bijdrage kan vragen. Het geld voor de KA komt haar ook toe. Dat jij voortaan minder geld hebt, is haar probleem toch niet?

Bedankt

Bedankt voor de reacties. Inzichten gekregen die ik zelf nog niet had, dat is fijn.

Ik snap de reactie van Dees alleen niet.

Ben het tot op bepaalde hoogte eens over de alimentatie. Ex betaalt dit nu aan mij voor het onderhoud van de kinderen. Als ik geen kostgeld zou gaan vragen, zou er een gat komen van ruim 400€ in de maand. Dat is echt veel geld. Met mijn salaris kan ik dat niet missen.

Geenidee

'Als ik geen kostgeld zou gaan vragen, zou er een gat komen van ruim 400€ in de maand. Dat is echt veel geld. Met mijn salaris kan ik dat niet missen.'

Dus je kind moet opdraaien voor het vervallen van jouw toeslagen en kinderbijslag? Dat slaat nergens op.
Bovendien, je weet toch al jaren dat je geen toeslagen meer krijgt als je kind 18 wordt? Daar kun je je op voorbereiden (ik vermoed dat Dees dat ook bedoeld).

Tja

Ik vind dat best veroordelend als je dat zo noemt. Jaren heb ik op een minimum geleefd, en natuurlijk weet ik dat mijn kinderen 18 worden. Op dit moment kan ik niet meer dan parttime werken. Er was absoluut geen mogelijkheid tot sparen, anders had ik dat met alle liefde van de wereld gedaan.
Dat ik de toeslagen moet missen, dat begrijp ik. Maar er veranderd niets aan de situatie wb de alimentatie, die word toch uiteindelijk betaald voor het levensonderhoud van kind? Die blijft bij mij wonen, ik zorg voor haar, dat word niets anders nu ze 18 gaat worden.

Natuurlijk kun je kostgeld vragen

Zo te lezen woont je dochter bij jou. Jij hebt je kosten voor huis, gas/water/licht, eten, andere zaken. En vader droeg daar tot nu toe aan bij.
Nu is je dochter volwassen en moet zij voor zichzelf zorgen. En de ouders hebben de plicht om daaraan bij te dragen. Jij doet daar in natura, zie de kosten hierboven. Hij doet dat door zijn bijdrage aan haar over te maken. Dat mag ze zeker van hem vragen.
Jij en dochter kunnen vervolgens een financieel overzicht maken van al haar kosten. En haar inkomsten. En zij heeft misschien een baantje of kan dat nemen.
Afhankelijk van die berekening, kunnen jij en dochter samen beslissen wat zij aan kostgeld gaat betalen.

Nogmaals

Je dochter zou niet jouw inkomstenbron moeten zijn.

Wet

'Maar er veranderd niets aan de situatie wb de alimentatie, die word toch uiteindelijk betaald voor het levensonderhoud van kind? 'Nou nee, er ligt al heel lang vast in de wet dat kinderalimentatie vanaf 18 jaar overgemaakt kan worden aan het kind zelf. Er is dus wel degelijk iets veranderd met betrekking tot de alimentatie als het kind 18 wordt.
Je kunt dat deels ondervangen door kostgeld te vragen.

Tsjor

Sydney

Inderdaad hoort een kind geen inkomstenbron te zijn maar een kind dat achttien wordt ontneemt je mogelijk wel een paar inkomstenbronnen, zoals de kinderbijslag en in sommige gevallen ook toeslag of toeslagen of zelfs een deel van een uitkering.
Dan is het niet verkeerd om even te kijken of er een nieuwe verdeling moet komen om samen toch het huishoudboekje sluitend te houden.

Dit

Dus eigenlijk zou een kind van 18 alles zelfstandig moeten kunnen financieren? Dat is het uitgangspunt? Ze is 18 en ik moet financieel gezien m’n handen er van af trekken. Ze woont bij me in, eet mee, verbruikt gas en elektra. Maar mag hier niets voor vragen, want anders is ze een inkomstenbron?!?

Hoe moet een bijstandsmoeder met 975 én de vaste lasten betalen én een puber te eten geven? Ik verdien zelf net boven het minimum. De minimale bedragen zijn gebaseerd dat een kind zodra het 18 is voor zichzelf gaat zorgen?
Zonder huurtoeslag zijn de vaste lasten hoger dan het inkomen, daar kun je niet ook nog een puber van onderhouden.

Vanaf 18 jaar.

https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/achttien-jaar-worden/vraag-en-antwoord/checklist-bij-18-jaar-worden

https://www.nibud.nl/consumenten/uw-kind-wordt-18-jaar/

Wendelmoed en Geenidee

'maar een kind dat achttien wordt ontneemt je mogelijk wel een paar inkomstenbronnen, zoals de kinderbijslag en in sommige gevallen ook toeslag of toeslagen of zelfs een deel van een uitkering.'

Welnee, een kind dat 18 wordt, ontneemt jou helemaal niets. De regering geeft (!) jou een tijd lang toeslagen en kinderbijslag, en stopt daarmee. Daar heeft het kind toch niets mee te maken? Als hee kind 18 wordt, kan de ouder (bijvoorbeeld) meer gaan werken. Of een beter betaalde baan met meer reistijd zoeken.

'Dus eigenlijk zou een kind van 18 alles zelfstandig moeten kunnen financieren? Dat is het uitgangspunt? Ze is 18 en ik moet financieel gezien m’n handen er van af trekken. Ze woont bij me in, eet mee, verbruikt gas en elektra. Maar mag hier niets voor vragen, want anders is ze een inkomstenbron?!?'

Je hebt het over financieel je handen er van af trekken én een vergoeding vragen. Dat is met elkaar in tegenspraak.
Het eten, gasverbruik en electriciteit zijn jouw bijdragen aan haar levensonderhoud, net als dat de kinderalimentatie de bijdrage van haar vader is. Of dacht je dat hij de enige was met een onderhoudsplicht? Jij hebt ook onderhoudsplicht tot haar 21e.
Kostgeld vragen doe je als je kind een (goede) baan heeft. Niet als ze moet lenen om te kunnen eten.

Ik heb ook geen idee

Zonder huurtoeslag zijn de vaste lasten hoger dan het inkomen, daar kun je niet ook nog een puber van onderhouden.

Wat bedoel je met "zonder"?
Bij een laag inkomen heb je toch recht op huurtoeslag

Ik heb ook zo'n keldering in mijn inkomen (op bijstandsniveau) gehad toen de jongste 18 werd.
De oplossing heb ik bij mijzelf gezocht door vier uur meer te gaan werken in de week (nog steeds parttime).
Kinderen moesten zelf al hun financiën regelen. Maar nooit heb ik hen verplicht om te gaan werken of om mij kostgeld te betalen.

Bijstandsmoeders

Krijgen niet alleen een uitkering, maar ook zorgtoeslag en huurtoeslag.

'Ze is 18 en ik moet financieel gezien m’n handen er van af trekken. Ze woont bij me in, eet mee, verbruikt gas en elektra. Maar mag hier niets voor vragen, want anders is ze een inkomstenbron?!?'
Nee, je kunt best iets afspreken over kostgeld. Stel dat ze zelfstandig zou gaan wonen vanwege haar studie, dan zou ze ook meer kosten hebben en daarvoor moeten werken of lenen. Er is wel een (klein) verschil in aanvullende beurs tussen thuiswonend zijn en uitwonend zijn.
Wat een goed bedrag als kostgeld is weet ik niet. Het bedrag van 200 euro is genoemd, dat zou best goed kunnen zijn. Je kunt, zoals ik eerder al beschreef, een aantal kosten ook over laten gaan naar haar.

Waar je vraag en inzet aanvankelijk over ging was dat de kinderalimentatie van vader nu naar jou zou moeten gaan. Dat is niet zo.

Let wel, als je dochter uit huis gaat of zou gaan raak je die extra inkomsten (kostgeld) ook kwijt. Dan heb je wel minder kosten (eten en drinken, iets minder water en electra) maar je zult het dan toch zelf moeten redden.

Tsjor

...

Welnee, een kind dat 18 wordt, ontneemt jou helemaal niets. De regering geeft (!) jou een tijd lang toeslagen en kinderbijslag, en stopt daarmee. Daar heeft het kind toch niets mee te maken? Als hee kind 18 wordt, kan de ouder (bijvoorbeeld) meer gaan werken. Of een beter betaalde baan met meer reistijd zoeken.

Er is nog een kind onder de 18. Meer werken of andere baan zit er niet in, had ik al genoemd ergens.

Bedankt

Maar laat de (goedbedoelde?) adviezen maar voor wat t is.
Waarschijnlijk zijn jullie allemaal twee verdieners met heel veel geld om handen.
Ik voel me veroordeeld om mijn lage inkomen, om het feit dat ik niet heb kunnen sparen voor mijn kinderen. Ik had beter moeten weten en elke maand geld opzij moeten leggen, maar tegelijk elke dag brood met pindakaas moeten eten.

Groot verschil ineens

Ik had het al een jaar voordat de oudste 18 werd zitten uitrekenen. Kindgebonden budget verviel voor hem en ook de kinderbijslag. Dat is dan ineens een heel gat. Gelukkig kon ik een beetje vooruit sparen om hier langzaam aan te wennen. De kinderalimentatie heb ik van 18 tot 21 zo gelaten (ex maakte het over aan mij) dat kon ik dan gebruiken voor alle onkosten voor de kinderen maar het ging ook gewoon in de huishoud pot hoor. (110 euro per kind) ik kocht daar kleren van voor ze, en gewoon uiteraard eten, drinken, iets duurder internet abonnement (ik zou voor mezelf een lagere snelheid niet erg hebben gevonden) maar ook uitjes zoals bioscoop of dagje de stad in. Ex deed niets meer met de kinderen, dus had naast die 110 euro geen kosten.
Het is en blijft wat schipperen, uren uitbreiding was niet beschikbaar naast het werk wat ik deed en qua uren een ander baan erbij vinden om dat aan te vullen al helemaal een utopie (Hallo nieuwe werkgever, ik ben 47 en ik wil graag werken op dinsdag van 15.00-18.00 en op donderdag ochtend van 7.00 tot 12.00 uur, kan dit?) Ik heb een vriendin van 50 met voldoende ervaring en zij is al ruim een jaar op zoek naar werk, wil alles aannemen wat er maar voorbij komt, maar krijgt alleen maar afwijzingen.

Kostgeld

Ik denk best dat je een (redelijk) bedrag aan kostgeld kunt vragen, en wel ongeveer het bedrag dat ze jou daadwerkelijk kost: wat zij eet, de stroom die zij gebruikt, het water dat zij verbruikt, kosten voor vervoer.Haar kostgeld en ook kleding, hobby's etc. zal ze dan moeten betalen van geld waar ze voor werkt, geld dat ze leent, en (een deel van) de alimentatie die ze van haar vader ontvangt. Als ze op kamers wil heeft ze ook kosten, kan ze vast wennen.
Studiekosten zal ze dan moeten lenen. Ze is de enige niet.
Wij zijn wel tweeverdieners. Maar wij hebben helemaal nergens recht op, nooit gehad ook, en dochter mag lenen maar krijgt verder niks aan aanvullende beurs. Je kunt wel bozig doen over tweeverdieners die makkelijk kletsen hebben maar wij werken samen ook minstens 80 uur in de week. Ik voel me niet geroepen om me schuldig te voelen omdat ik dan ook meer te besteden heb. Jij hoeft je ook niet te verdedigen omdat je minder verdient, maar de realiteit is dat ook als jouw dochter niet meer thuis woont, het grootste gedeelte van jouw vaste lasten gewoon doorloopt. Als je dat niet kan opbrengen zonder een bijdrage van haar, zul je nu al moeten gaan kijken hoe je dat straks gaat oplossen.

toevoeging op Alison

Je zult nu ook al moeten gaan kijken hoe je het gaat oplossen als ook je jongste 18 wordt, want dan valt de rest ook weg. Terwijl jij nog steeds tot hun 21e een bijdrage moet leveren. Dat hoeft niet in geld, mag ook in natura, maar ga er nu alvast mee aan de slag.

Ik weet niet of je jongste jonger of ouder is als 12 maar als die 12 wordt valt er ook de inkomensafhankelijke combinatiekorting weg, en dit kan je ook nog eens zo'n € 200 per maand kosten waar geen compensatie voor is.

Terug naar de oorspronkelijke vraag

"Dochter word in april 18, staat bij mij ingeschreven dus ontvang nu alle toeslagen ed. Straks is dat niet meer en ga ik er financieel best iets op achteruit, ongeveer 200€ per maand. We hebben een aanvullende beurs aangevraagd voor dochter. Omdat vader best ok verdient krijgt ze niet de maximaal aanvullende beurs. Hij heeft een ouderbijdrage volgens duo, ik niet. Ik kan de kosten voor dr studie niet alleen dragen, is het reeel om vader hiervoor aan te spreken? Ik heb dus in de maand minder inkomsten maar zou wel meer kwijt zijn ivm de kosten voor haar opleiding.
We hebben destijds niets op papier gezet, wat natuurlijk hartstikke dom is...."

Ik zou zeggen: neem contact op met je ex en bespreek dit. Ja, dat had je ten tijde van de scheiding al moeten doen, maar jullie hebben daar niet aan gedacht, en degene die jullie begeleid heeft (mediator of advocaat) heeft dus een enorme steek laten vallen. Dus heb je alle reden om je ex te benaderen en te proberen hier alsnog uit te komen samen. Als hij een beetje verantwoordelijke vader is, zal hij toch graag willen dat je dochter een goede opleiding kan volgen. En als jouw contact met hem moeizaam is, dan kan je dochter misschien dat gesprek zelf aangaan met haar vader.

Verder denk ik dat het heel goed is dat je dochter zelfstandig wordt op het financieel gebied. Dit is daarvoor een goed moment. Haar vader maakt straks de kinderalimentatie aan haar over. Ze krijgt (neem ik aan) zorgtoeslag (niet vergeten aan te vragen, dat gaat allemaal niet vanzelf), ze krijgt een studiebeurs en misschien werkt ze ook. Dat zijn haar inkomsten. Daarvan moet ze in haar levensonderhoud voorzien, dus kostgeld betalen aan jou. Maak samen met haar een overzicht van haar inkomsten en uitgaven, en kijk wat er dan overblijft.

Verder eens met Flavia, bereid je goed voor op het moment dat je jongste ook 18 wordt. Ik krijg het gevoel dat de 18e verjaardag van je dochter en de consequenties daarvan je een beetje overvallen.

En ik zou toch eens kijken naar je eigen inkomsten, of daar niet wat winst te behalen valt. Iets meer uren, een baan dichterbij zodat je minder reiskosten hebt, een paar uur in de week gaan schoonmaken ergens, ik noem maar wat. Zou je jongste vaker naar vader kunnen, zodat jij meer ruimte hebt om te werken, of een opleiding te volgen zodat je een beter betaalde baan kunt zoeken, bijvoorbeeld? Maar kijk vooral naar mogelijkheden in plaats van naar problemen. Ik snap dat dat moeilijk is, zeker als je in een financieel kwetsbare positie zit, maar het werkt vaak een stuk beter voor jezelf als je in kansen denkt. En vergis je niet, ook tweeverdieners (zoals AlisonH ook al zegt) zijn niet altijd thuis voor hun kinderen hoor. Die luxe heeft echt lang niet iedereen.

Als je moeite hebt met het plannen en budgetteren kun je daar ook nog hulp bij zoeken. Bijvoorbeeld bij de gemeente. Zo kun je misschien ook nog wat efficiënter met je geld omgaan. Misschien valt daar helemaal niks meer te winnen, voel je dan niet aangevallen, maar zoals ik al zei, denk ik mogelijkheden. Dat levert je op alle vlakken veel meer op dan denken in problemen.

Voorbereiden?

Realiseren mensen zich hier ook dat je je niet altijd kan voorbereiden ook al wil je dat wel? Of dat dat voorbereiden de mist in gaat als je van een uitkering afhankelijk wordt? Bijvoorbeeld als je werkt in de schoonmaak, horeca, of vegelijkbaar. Het bruto uurloon bedraagt daar onder de € 11,00 per uur en 8 uur op een dag maken is vaak niet mogelijk, laat staan 40 uur per week. In de thuiszorg is 3 uur per dagdeel al veel. Ook zijn er heel veel mensen met of net uit de schulden al dan niet door hun eigen toedoen, die hebben ook geen spaarpotje kunnen opbouwen.

EllenM

voorbereiden is niet altijd een grote spaarpot aanleggen, wel weten wat er gaat gebeuren bij bepaalde leeftijden.
Hoe ga je het dan opvangen, wat kan het kind dan wel en wat niet, wat verwacht je dan van het kind. Dat is ook voorbereiden. Ook je kind moet weten wat er van hem/haar verwacht wordt.