Hulp bij omgang met ex met bordeline (BSP)
Radeloos word ik er van. Mijn ex met bordeline. Niet alleen ikzelf, maar ook de mensen om mij heen die mij steunen en opvangen.
Het kan zo niet meer verder. Ik heb daarom besloten om hulp te zoeken. Een specialist die echt weet hoe je effectief kan omgaan meet iemand die leidt aan het borderline syndroom, zodanig dat je er niet steeds meer door geraakt wordt. Niet een algemene psycholoog of jurist, die denkt dat hij/zij met wat algemeenheden en spiegelen je weer naar huis kan sturen.
Bij voorkeur in de omgeving van Arnhem.
Wie heeft hier ervaring mee?
spreek je Engels
Dan raad ik aan skype consulten met deze dame te nemen: https://www.littleshaman.org/menu
Haar naam klinkt hippie-achtig en zo ziet ze er ook uit maar geloof me, ze is de meest doorwrochte en rationele hulp voor mensen die van doen hebben met cluster-b personen (borderline, narcisten, psychopaten etc)
hier een talk van haar :
https://www.youtube.com/watch?v=fulY7y2vcMY
Ook juridisch advies
Mari,
Dank je voor jouw tip. Ik ga zeker haar podcasts afluisteren. Ik ben echter wel op zoek naar een Nederlandse adviseur, omdat ik in mijn geval er niet omheen kan dat er ook over de juridische kant gesproken wordt.
Mijn ex bestookt mij namelijk ook met juridische dreigementen doe ze wil uitvoeren.
schoenmaker blijf bij je leest...
Hendrik, voor juridische vragen moet je bij een jurist zijn. Voor vragen over borderline moet je, neem ik aan, bij een psycholoog of psychiater zijn. De kans dat iemand beide disciplines beheerst lijkt me minimaal, dus aan die zoektocht zou ik geen tijd verspillen.
Ik zou een gespecialiseerde echtscheidingsadvocaat in jouw regio zoeken voor de juridische ondersteuning. Of, als het niet zo ingewikkeld is en er geen procedures hoeven te komen, kan je ook beginnen met advies vragen bij het Juridisch Loket.
Een advocatenkantoor dat je misschien zou kunnen benaderen is Boulevard Heuvelink Advocaten (www.bdhadvocaten.nl). Ik kom zelf uit het westen en ken maar éen advocaat van dat kantoor, Alfred Balkema, een sociale-zekerheidsnerd van bijna legendarische status onder de vakgenoten. Daar heb jij dus niks aan, maar dat kantoor (dat al lang bestaat trouwens) richt zich wel op de sociale rechtshulp. Dat heeft twee grote voordelen: ten eerste zijn ze waarschijnlijk ook redelijk betaalbaar als je niet in aanmerking komt voor gefinancierde rechtsbijstand, en ten tweede kijken ze niet raar op van vreemde figuren, als cliënt of als wederpartij. Ze doen ook personen- en familierecht (ook psychiatrisch patiëntenrecht trouwens, maar dan hebben we het iha over dwangopnames en die doelgroep zijn meestal weer geen borderliners).
Sterkte ermee
Temet
Ik zoek juist een
Temet,
Dank je voor jouw reactie. Een goede jurist heb ik, helaas zou ik zeggen.
Ik zoek primair iemand die verstand heeft van omgaan met een borderliner, maar dan wel met enige kennis van de rechtspraak, omdat zij me met weer een rechtszaak drijft om mij kapot te maken.
Met mijn jurist heb ik de eerste zaak gewonnen. Uit wrok zegt mijn ex nu dat ze mij kapot wil procederen met behulp van een toegevoegde (dus gratis) advocaat. Het gaat dus primair om de psychologie achter de reactie van de borderliner. Ons fijne rechtssysteem, waarin elke seconde van een juridisch adviseur richting 10 cent kost, is niet rechtvaardig voor mensen die belaagd worden door idioten met een borderline stoornis.
Dreigen
Dreigen wil nog niet zeggen dat ze overgaat tot een nieuwe procedure.
Ik heb begrepen dat je toch ook toestemming moet hebben voor een zaak als je om een toevoeging vraagt. Dubieuze zaken krijgen geen toestemming.
En ook al heb je een toevoeging dan ben je minimaal nog bijna 300,- euro kwijt aan eigen bijdragen en griffiekosten.
Misschien moet je eerst iets lezen van Jan Storms.
Mijn advocaat, psycholoog in een vorig leven, meldde overigens dat de rechtspraak niets kan met persoonlijkheidsproblematiek.
ja ik dacht hetzelfde
eerst als Temet: voor juridische zaken heb je een jurist nodig
en toen dacht ik hetzelfde als AnneJ: misschien toch Jan Storms benaderen. Hij is jurist noch psycholoog maar heeft wel veel ervaring in zaken.
Klopt
'Ons fijne rechtssysteem, waarin elke seconde van een juridisch adviseur richting 10 cent kost, is niet rechtvaardig voor mensen die belaagd worden door idioten met een borderline stoornis.'
Dat klopt helaas. Tenminste, dat komt overeen met een ervaring in mijn omgeving.
Er zijn lotgenotengroepen voor partners van mensen met borderline. Misschien zou je daar iets aan hebben? Of bij PsyQ of Parnassia nagaan wie zich met borderliners bezig houdt.
tikkie ot (over toevoegingen en onzinzaken)
Een advocaat op basis van een toevoeging is niet gratis. Je bent inderdaad geld kwijt aan een eigen bijdrage (kan oplopen tot 881 euro) en griffiegeld (daar krijg je in dat geval wel korting op.
Maarrr: mensen die een inkomen hebben op het sociaal minimum kunnen vaak - dit is wel afhankelijk van de gemeente - bijzondere bijstand krijgen voor de kosten van eigen bijdrage en griffiegeld en dan blijft er nog maar weinig te betalen over. Het is inderdaad, helaas, mogelijk dat iemand die procedeert op toevoeging de andere kant, die dat niet kan doen, financieel de grond in procedeert.
Het is niet zo dat inhoudelijk getoetst wordt of een zaak ergens op slaat voordat een toevoeging wordt afgegeven. Wel is het zo dat voor bepaalde soorten zaken niet wordt toegevoegd, maar de Raad Rechtsbijstand (die de toevoegingen afgeeft) gaat verder niet op de stoel van de advocaat zitten. Extra zuur is dat in het familierecht de proceskosten gewoonlijk worden gecompenseerd: elke partij draagt de eigen kosten. Maar dat is geen wet, en als het echt de spuigaten uitloopt, kan het zijn dat de rechter een van beide partijen in de kosten veroordeelt. Dan gaat het om forfaitaire bedragen die de werkelijke kosten van een niet-toegevoegde advocaat niet dekken, maar het doet wel degelijk pijn. Maar dergelijke proceskostenveroordelingen komen in het familierecht maar hoogst zelden voor (plus dat je die kosten dan ook nog maar eens moet zien te innen).
Wat nog minder voorkomt, is dat de *advocaat* in de proceskosten wordt veroordeeld, omdat die een compleet belachelijke zaak heeft aangebracht. Dat is het zogenaamde "eigen beursje", en de advocaat die dat overkomt voelt het niet alleen in de portemonnee maar vooral ook in zijn of haar trots, want het is absoluut een blamage (van het soort waar vakgenoten achter je rug stiekem om gniffelen). Maar daarvoor ligt de lat nog veel hoger.
Wat nog wel een beetje paal en perk stelt aan onzinzaken - mag je hopen - is dat advocaten er vaak zelf ook niet zo'n zin in hebben. De kans op ruzie met je cliënt is groot (want die wil iets wat jij niet voor elkaar krijgt) en de kans op een minachtende blik van de rechter is ook groot. Teveel van dat soort zaken, en ze nemen je op de rechtbank ook niet meer serieus. Maar de een is gevoeliger voor dat soort factoren dan de ander. Plus dat een advocaat die aan een zaak begint ook niet altijd weet dat de zaak minder eenvoudig ligt dan de cliënt hem in het eerste gesprek voorspiegelt, zodat het nogal eens voorkomt dat de advocaat in de loop van de zaak erachter komt dat zijn cliënt niet helemaal in orde is en bovendien het onmogelijke wil. Maar ja, dan maak je de zaak meestal toch maar af.
De rechtspraak kan inderdaad niet zoveel met persoonlijkheidsproblematiek. Omdat het een grondrecht is je zaken aan de rechter voor te mogen leggen is er niet zoiets mogelijk als een soort straat- en contactverbod voor de rechtspraak. Het is bijzonder zuur, vooral voor de ongelukkige die op die manier met procedures wordt bestookt, maar in het huidige systeem is er geen oplossing voor dit probleem.
Het afsnijden van de weg naar de rechter zou er vermoedelijk trouwens toe leiden dat de strijd met andere middelen wordt voortgezet. En ook daar is niet echt een kruid tegen gewassen.
Groeten,
Temet
Proceskostenveroordeling
Temet zei “ Extra zuur is dat in het familierecht de proceskosten gewoonlijk worden gecompenseerd: elke partij draagt de eigen kosten. Maar dat is geen wet, en als het echt de spuigaten uitloopt, kan het zijn dat de rechter een van beide partijen in de kosten veroordeelt. Dan gaat het om forfaitaire bedragen die de werkelijke kosten van een niet-toegevoegde advocaat niet dekken, maar het doet wel degelijk pijn. Maar dergelijke proceskostenveroordelingen komen in het familierecht maar hoogst zelden voor”
Mijn lief zit ook in deze situatie; jarenlang wordt er al door zijn ex geprocedeerd obv toevoeging. Vaak om zaken waarbij ze het onmogelijke eist en gelukkig ook niet toegewezen krijgt. (Ze heeft nog geen zaak gewonnen)Gelukkig zag de rechter dat en is zij uiteindelijk wel veroordeeld tot het betalen van de proceskosten (binnen enkele dagen te betalen!). Dit heeft er in iedergeval wel voor gezorgd dat het rustig is vanuit het front. Geen nieuwe rechtzaken. En we mogen op vakantie met de kinderen. Wel nog een lopende zaak die maar niet ten einde komt om pensioengeld. (Vertraagd door achterstand werk rechtbank en corona).
Kortom; ooit houdt het op.
Stichting
Er is een stichting die speciaal is gericht op het ondersteunen van familie/partners van mensen met een psychische stoornis. Ik heb ze ooit gebeld, toen ik helemaal vast liep met mijn (nu) ex in het scheidingsproces. Ik ontmoette niet alleen veel begrip (wat heerlijk, iemand die nu eens snapt waar je het over hebt!) Maar kreeg ook praktische hulp. O.m. een verwijzing naar een advocate die met de stichting samen werkt en weet hoe je op juridisch gebied met de problematiek om moet gaan. Die dame heeft mij toen goed geholpen.
Kortom; aanrader. Zoek op 'Stichting Labyrinth in Perspectief'.
Dank voor de tips.
Dank voor de tips. Inkom snel terecht bij mijn POH. Het bleek dat hij de nodige ervaring heeft met Borderline.
Verder heb ik de juridische info met veel interesse gelezen.