Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

Hoofdverblijf van mijn dochter


A12345 schreef op 01-09-2021 om 10:46:

[..]

Een rechter doet normaal toch een uitspraak?

Ik had daar eerder ook verduidelijking over gevraagd maar to reageert niet.

MamaE schreef op 30-08-2021 om 09:46:

Heel vreemd dat dit zomaar kan. Ik dacht altijd dat als de ouders er niet samen uitkomen dat de rechter dan een omgangsregeling vaststelt. Verhuizen kan soms wel, maar je bent wel verplicht de ander in te lichten over het nieuwe adres als jullie beide gezag hebben.
Kun je niet bij hun vorige gemeente de verhuisgegevens opvragen? Ik snap dat ze die niet aan iedereen mogen geven, maar aangezien jij gezaghebbend ouder bent van een minderjarig kind heb je wel het recht om te weten waar ze woont.
Verder zou je eventueel de politie in kunnen schakelen, want het is toch een soort van ontvoering. Of een rechtszaak starten.
Scholen zijn overigens ook verplicht om informatie over de voortgang en ontwikkeling van een kind naar beide ouders te sturen. Nu zal de moeder jouw gegevens echt niet hebben doorgegeven op de nieuwe school. Maar je zou contact op kunnen nemen met de oude school.
Wil je dochter wel contact met jou?

Recht hebben en recht krijgen. Dat zijn 2 verschillende dingen. Als je je helemaal niets aantrekt van het systeem, dan kan je gewoon je gang gaan. Moet je wel een dikke huid hebben. 

Ook wij hadden een omgangsregeling. Zodra die in ging, begon ze te mekkeren en ging gewoon haar gang of de rest van de wereld niet bestond. Uitspraken van de rechter legt ze gewoon naast zich neer. Aan oproepen van de rechtbank geeft ze gewoon geen gehoor. De rechtbank heeft haar zelfs verscheidene malen gebeld om ajb naar de zitting te komen. Ze doet het gewoon niet. Dus proforma worden uitspraken gedaan. Ondanks dat, doet ze nergens wat op uit. Dus nee hoor, je kan het recht hebben, maar zie het maar te krijgen met zo iemand.

Ja, een rechter doet uiteindelijk altijd een uitspraak. Ik neem aan, op basis van de openingsposting, dat de uitspraak hier was dat het verzoek om een omgangsregeling is afgewezen (zoals Tsjor ook al zegt). Die rechter heeft dan ook uitgelegd waarom dat de beslissing is. Tegen de uitspraak van een rechter staat overigens ook nog hoger beroep open.

Maar dit - waarom heeft de rechter dit beslist, wat moeten/kunnen we nu, en wat zijn de kansen - zijn allemaal dingen die TS met zijn advocaat moet bespreken en als het goed is al besproken heeft. 

Als het TS gaat om alsnog toestemming voor de verhuizing - ik denk niet dat die verhuizing teruggedraaid kan en gaat worden. Als het alleen gaat om te achterhalen waar ex en kind naartoe zijn: ik zou het langs informele weg proberen (via gemeenschappelijke kennissen), je zou misschien ook naar een advocaat kunnen stappen met het idee een procedure te beginnen (bijvoorbeeld voor een informatieregeling) en die advocaat kan voor die procedure uittreksels uit het bevolkingsregister opvragen. Het kan zijn dat je dan niet achter het specifieke adres komt, maar mogelijk wel de gemeente waarheen ze is verhuisd (omdat je van het oude adres de mededeling krijgt "uitgeschreven naar..."

Is jeugdzorg nog op enig moment betrokken geweest in dit hele verhaal? Want net als anderen vermoed ik dat hier een bak narigheid achter zit waar in je openingsposting weinig tot niets over staat dus het zou mij niet verbazen als jeugdbeschermers zich hier ook nog mee hebben bemoeid.  

groeten, 

Temet

'Dus dan maar gewoon toegeven?' Als alle juridische en hulpverleningstrajecten uitgeput zijn, dan zul je het toch moeten accepteren. 'Toegeven' lijkt alsof je nog in de vechtmodus staat: je blijft je verzetten. Tegen wie? Tegen wat?
Je kunt je gaan herbezinnen: waar is dit fout gegaan. de uitspraak van de
rechter (geen omgang) is geen 'normale' uitspraak. Zijn er dingen die je
zelf fout hebt gedaan, zijn er dingen waardoor de ex het handiger heeft
gespeeld (als het haar wens was), zijn er dingen in het proces die fout
zijn gegaan? De fouten zijn nu niet meer te herstellen, maar je kunt er
wel van leren.
Het tweede is: hoe ga je nu verder? Op dezelfde voet (weer naar de rechter) zal hetzelfde resultaat opleveren. Als je op afstand bent gezet kun je bedenken hoe je
vanaf die afstand uitdrukking kunt geven aan de zorg voor je kind, ook
al zal zij het nu niet meteen kunnen zien. Bijvoorbeeld door een dagboek of een spaarrekening voor als ze 18 wordt.
Stel: je hebt het adres, je weet waar ze naartoe verhuisd zijn. Wat dan? 
Tsjor

CompetentSparrow79

CompetentSparrow79

01-09-2021 om 12:22

tsjor schreef op 01-09-2021 om 12:00:

'Dus dan maar gewoon toegeven?' Als alle juridische en hulpverleningstrajecten uitgeput zijn, dan zul je het toch moeten accepteren. 'Toegeven' lijkt alsof je nog in de vechtmodus staat: je blijft je verzetten. Tegen wie? Tegen wat?
Je kunt je gaan herbezinnen: waar is dit fout gegaan. de uitspraak van de
rechter (geen omgang) is geen 'normale' uitspraak. Zijn er dingen die je
zelf fout hebt gedaan, zijn er dingen waardoor de ex het handiger heeft
gespeeld (als het haar wens was), zijn er dingen in het proces die fout
zijn gegaan? De fouten zijn nu niet meer te herstellen, maar je kunt er
wel van leren.
Het tweede is: hoe ga je nu verder? Op dezelfde voet (weer naar de rechter) zal hetzelfde resultaat opleveren. Als je op afstand bent gezet kun je bedenken hoe je
vanaf die afstand uitdrukking kunt geven aan de zorg voor je kind, ook
al zal zij het nu niet meteen kunnen zien. Bijvoorbeeld door een dagboek of een spaarrekening voor als ze 18 wordt.
Stel: je hebt het adres, je weet waar ze naartoe verhuisd zijn. Wat dan?
Tsjor

Dus gezag hebben is waardeloos als het om je rechten voor omgang en informatie gaat? 

'Dus gezag hebben is waardeloos als het om je rechten voor omgang en informatie gaat?' Nee, zeker niet.  Maar het kan beperkt worden. Daar moet dan wel een rechter aan te pas komen, het wordt niet zomaar beperkt.

Tsjor

BlueHeart schreef op 01-09-2021 om 12:22:

[..]

Dus gezag hebben is waardeloos als het om je rechten voor omgang en informatie gaat?

Je hebt in principe omgangsrecht. Mits de rechter anders bepaalt. En wil een rechter daartoe besluiten, dan zal er toch wel iets aan de hand zijn.

Natuurlijk zijn rechters ook maar mensen en maken ze fouten, maar toch... als ze een van de ouders omgang met het eigen kind ontzeggen, dan is er wel iets aan de hand. Rechters gaan daarbij niet over een nacht ijs.

En na een uitspraak van een rechter, kun je nog in hoger beroep gaan. En daarna nog een nieuwe zaak aanspannen als er nieuwe feiten zijn die van belang zijn. 

tsjor schreef op 01-09-2021 om 09:55:

'Dan moet je het toch wel heel bont hebben gemaakt?' Hij, of zij, of allebei. Het is zeker een uiterste noodgreep.
Als alle juridische stappen al doorlopen zijn, dan lijkt mij 'terug naar de advocaat' een zinloze en dure exercitie, die de onrust alleen maar langer laat duren.

Tsjor

We weten niet of alle juridische stappen zijn doorlopen. De advocaat is degene die daar goed advies over zou kunnen geven.

Daglichtlamp schreef op 01-09-2021 om 15:14:

[..]

We weten niet of alle juridische stappen zijn doorlopen. De advocaat is degene die daar goed advies over zou kunnen geven.

Blijkbaar is hij niet in beroep gegaan. Dan is de uitspraak van de rechter definitief.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.