Hoe verder
Goedemiddag dames,
Ik ben een jonge moeder van 24 jaar en heb een zoontje van 5. Op dit moment zit ik nog samen in een relatie met mijn partner. Maar al enkele jaren zie ik het eigenlijk niet meer zitten met hem. Ik vind dat hij me erg weinig helpt en daarnaast ben ik eigenlijk allang niet meer verliefd op hem. Ik ga naar school en heb me eigen woning, hij woont bij mij en helpt me met de huur wanneer dit hem uitkomt, terwijl hij wel een fulltime baan heeft. Hij helpt wel veel met spulletjes voor mijn zoontje , maar daarnaast niet veel. Daarnaast doe ik eigenlijk bijna alles zelf voor ons kindje. Zoals naar school brengen en ophalen , koken, eten geven , douchen , in bed leggen , eigenlijk alles wel een beetje. Hierbij vind ik het soms nog wel leuk om dingen met vriendinnen te doen, zoals even wat eten of een feestje, als ik hem dan vraag of hij met ons zoontje wilt blijven ,is zijn reactie hierop dat hij alleen op hem past , wanneer het belangrijk is, dus als ik moet werken of naar school moet. Ik vind dit natuurlijk erg oneerlijk, omdat hij wel gewoon zijn dingen kan doen wanneer die dit wilt. Nu sta ik eigenlijk op het punt om hem er gewoon uit te sturen. Omdat ik dit net zo goed alleen kan doen. Alleen vind ik het erg moeilijk omdat mijn zoontje ongelofelijk gek op hem is, en ik dit niet van hem wil afnemen...
Jullie kind
Gaat dit nu om jullie zoon of is het jouw zoon en is hij je nieuwe partner en niet de vader van het kind?
Als het jullie zoon is dan wordt het tijd dat hij zich ook als een vader gaat gedragen. Hij past niet op hij is de vader. Dus ga gerust op stap. Doe ook je eigen dingen. Laat hem veel meer samen met zijn zoon doen.
Is hij niet de vader dan wordt het tijd voor nieuwe afspraken. Waarom doe jij alles in huis? Waarom betaalt hij alleen huur als het hem uitkomt?
Oppassen?
Het gaat toch om zijn eigen kind? En 'helpen' het is geen helpen als het om je eigen kind gaat. Dit zou ik hem nog maar eens goed duidelijk maken.
Voor de rest moeten jullie echt afspraken maken over de financiën en de verdeling van taken. Het is bij jullie ongelooflijk ongelijkwaardige verdeeld, daar zou ik niet langer mee instemmen.
Wil hij dit niet, of houdt hij zich niet aan afspraken, dan zou ik toch echt na gaan denken over een scheiding. Vertel hem dan wel dat dit zal betekenen dat hij niet meer de vrijheid zal hebben die hij nu heeft, hij wordt dan immers alleenstaande vader. Aan hem de keuze.
Hou je nog wel van hem?
Reactie
Goedemiddag dames,
Het is inderdaad de vader van mijn zoontje. Jaa dat is precies het probleem, ik heb hem heel vaak geprobeerd uit te leggen dat het geen “oppassen” is , omdat het zijn eigen zoon is. Hij is van mening, dat hij juist erg goed helpt, door met zijn zoon te blijven als ik moet werken of naar school moet. Gewoon mijn eigen ding doen heb ik geprobeerd, maar dan kleed tie zich gewoon aan en geeft aan zelf weg te gaan, zodat ik niet meer weg kan. Wij zijn trouwens niet getrouwd, we hebben al 8 jaar een relatie, en ik ben hierbij ook niet meer verliefd op hem. Maar de knoop door hakken vind ik erg lastig, omdat ik denk dat ik hierbij verpest voor mijn zoontje, die is dol op hem. Afspraken maken heb ik geprobeerd , dat ging dan even goed en vervolgens niet meer.
Mijn zoontje
Misschien moet je eens beginnen met JULLIE kind niet MIJN zoontje te noemen, het is jullie zoon. Verder schrijf je dat je partner je helpt, ik snap wel dat hij zich dan ook opstelt als iemand zonder verantwoordelijkheid. Als hij met je samenwoont, zijn jullie samen voor alles verantwoordlijk. Voor de huur, voor de boodschappen, voor het poetsen. Nu lijkt alles jouw verantwoordelijkheid en doet hij alleen iets als het hem uitkomt. Tijd voor een goed gesprek dus waarin je aangeeft dat dit geen gelijkwaardige relatie is en dat je het graag anders wil. Dan kan hij kijken of hij dat wil en zo niet ga je scheiden en gaan jullie co-ouderschap aan. Want dat is de consequentie van scheiden. En dan heeft hij jullie zoon een week en de week erna heb jij jullie zoon. Want de tijd dat de man eens per twee weken zijn kind een weekend had is voorbij.
Begin eens met een vaste avond per week weg te gaan.
"Hij woont bij jou".
Hij woont bij jou in jouw huis, je kan hem er zo uitzetten en hij werkt wel fulltime maar jij kan alles net zo goed alleen en hem wegsturen. Het klinkt, ook voor hem, niet als een gelijkwaardige relatie.
Financieel kan je het ook alleen redden? School en werk bieden genoeg inkomsten Staat er qua huis en jullie zoon niets op papier? Staat je partner op straat als er met jou iets zou gebeuren? En jullie zoon dus ook?
Als je besluit om bij elkaar te blijven zou ik toch wat zaken beter verdelen en wat op papier laten zetten. Het klinkt nu of er niets geregeld is.
Reactie
@wil40,
Het huis staat op mijn naam, hij zal dus inderdaad op straat komen te staan. Hij heeft niet de volledige gezag over ons kind , omdat we niet getrouwd zijn. Voor onze kleine zijn er dan dus geen consequenties wanneer zijn vader het huis verlaat.
Erkend?
Ik begrijp dat jullie niet getrouwd zijn. Heeft hij zijn zoon wel erkend?
Christi.
En als er iets met jou zou gebeuren? Ernstig ziek of nog erger? Wie zorgt er dan voor jullie kind?
Als je partner het huis verlaat of door jou op straat gezet, dan hoeft hij geen verantwoording voor zijn zoon te dragen?
Geen gezag en niets op papier, dus jij kan de zorg en financiën voor je zoon alleen dragen?
Oei
Dat lijkt me dan de eerste stap: hij moet zijn kind erkennen, want hij wil toch ook voor zijn kind zorgen als jullie uit elkaar gaan, lijkt me. Het blijft dan natuurlijk net zo goed zijn kind, dus het is wel fijn dat er iets op papier staat.
Wat betreft je woning vind ik het gek dat hij nergens op een huurcontract staat, of op de hypotheek. Jullie zijn al zolang samen, het is wel zo eerlijk om dat goed te regelen. Is dat ook de reden dat hij niet 50% wil bijdragen aan de vaste lasten?
Over het 'oppassen' kun je niet afspreken dat jij bijvoorbeeld de vrijdag weg kan en hij de zaterdag en dat jullie de rest van de avonden in overleg doen? Het is toch echt de verantwoordelijkheid van jullie allebei.
Bedankt voor de reactie’s
Dankjewel voor jullie reactie’s , ik denk dat ik het nog even goed ga hebben over de afspraken en verantwoordelijkheden met hem!
Gewoon wegsturen
Gewoon wegsturen*. Hij geeft duidelijk niets om je, als hij je al het werk laat doen en ook nog bijna alles laat betalen.
Hij ligt in zo'n heerlijk gespreid bedje dat hij vast wel enige moeite zal doen om dat gespreide bedje te behouden als je hem eens flink de waarheid zegt. Trap daar niet in! Wie zou nou niet zo'n deal willen: af en toe eens een deel van de huur betalen als je daar zin in hebt, en er wordt voor je gekookt en schoongemaakt en gewassen. Hij weet dondersgoed wat dit met jou doet, en als hij echt om je gaf, had hij al lang iets aan deze situatie gedaan.
En ik ben het niet eens met allerlei mensen die zeggen dat je nu van alles voor hem moet gaan regelen voordat je hem eruit zet. Je bent z'n moeder niet.
* NIET zo maar van de ene op de andere dag eruit zetten. Win advies in bij een advocaat wat je plichten zijn en wat rechters graag willen zien in deze situatie. Maar WEL van de ene op de andere dag duidelijk maken dat de relatie over is en dat er niets is wat hij kan doen om jou van het tegendeel te overtuigen.