Hoe ver moet je inspanningsverplichting gaan?

De kinderen zijn 14 en 18, is het niet mogelijk dat ze zelf naar hun vader gaan en weer terug? En vinden zij de tijden nog wel zo aansprekend?

Veel kinderen op deze leeftijd hebben helemaal geen zin meer in die logeerpartijtjes en als je als vader het contact met je kinderen wil voortzetten vraagt dat andere momenten en bijdragen.

Het gaat niet om het recht van vader. Ik zou het loslaten en het uitleggen aan vader. Het is niet anders, op deze leeftijd gaan ze eigen plannen maken en zelf bepalen waar en wanneer ze wat gaan doen en jij hebt de mazzel dat ze bij jou wonen, dus dan zie je ze vanzelfsprekend, maar verder is dit de tijd van 'hotel mama' en zijn de kinderen te groot om hun tijd voor hen in te vullen.

Misschien juist wel de kinderen het uit laten leggen? Ik snap de wens van de kinderen om de confrontatie niet aan te gaan en jouw gevoel ze ervoor te beschermen, maar kan me voorstellen dat het voor man nu lijkt alsof jij bepaalt en het een hij tegen jullie strijd is. Zeker voor kind van 18 is het misschien wel een goede stap richting een volwassen relatie met haar vader om dit soort zaken zelf bespreekbaar te maken

Tijd voor een rijbewijs voor je oudste? En tot die tijd een beetje schipperen.

Dat jij nu meer rijdt lijkt me logisch. Maar dan wel op tijdstippen die jou ook passen. En misschien kan hij als tegenprestatie een bordje eten voor je regelen? Dat scheelt jou dan weer koken.

Ik vind het nogal raar dat jullie als ouders zomaar de omgangsregeling van een 14- en een 18-jarige hebben aangepast. Heb je de kinderen gevraagd wat ze daarvan vinden?

Elke week een gedeelte van het weekend naar vader (in totaal dus 75% van de weekendavonden) vind ik zeker voor een 18-jarige echt veel te veel. Het gaat op die leeftijd niet meer alleen om vader versus moeder. Het gaat om de "eigen plek" van het kind, waar het geworteld is, waar het vrienden/school/werk/feestjes heeft, waar het zich redelijk onafhankelijk van de ouder kan rondbewegen en plannen kan maken, versus een tijdelijke plek waar alles in het teken staat van de ouder. Nu is die eigen plek van je kind toevallig nog bij jou thuis, maar dat blijft natuurlijk niet altijd zo?

Als die kinderen niet bereid zijn met de fiets of OV te gaan, is dat misschien een signaal dat die wekelijkse omgang te veel voor ze is? Tieners hebben nu eenmaal meer behoeftes dan alleen maar contact met beide ouders. 

Zeg tegen de kinderen dat je ze niet gaan rijden, en dat ze zelf met ex moeten regelen hoe en of ze bij 'm komen. Spreek apart met de 18-jarige om te vragen wat ze wil en of ze hulp nodig heeft om dat te communiceren.

Als die 18-jarige de bezoekfrequentie wil afbouwen (wat me heel logisch lijkt), is dit een mooie gelegenheid om daar mee te beginnen zonder dat alle schuld meteen bij "het kind" komt te liggen. Jij zelf gaat ook niet meer elke week naar je ouders, toch? 

> De kinderen zitten niet te wachten op "een hoop gedoe" zoals ze zelf zeggen. Daarom houd ik de kinderen er een beetje buiten.

Tja, dat hebben die kinderen natuurlijk van jou. Jij hebt geen zin in een hoop gedoe met je ex dus je geeft hem zomaar die extra vrijdagavond. Jij offert je tijd op voor halen en brengen. Jouw kinderen hebben diezelfde karaktertrek. Conflictvermijdend. Maar ondertussen willen ze helemaal niet zo vaak naar vader (het is voor hun natuurlijk een veel grotere opoffering dan voor jou). Dat conflict gaat er toch een keer komen. Je kinderen kunnen echt niet tot vader dood gaat 75% van hun weekendavonden met hem doorbrengen. 
Als je je kinderen er echt buiten wilt houden, kom dan op voor wat je weet dat ze willen ook al durven ze het niet tegen vader te zeggen. 

Nog even een andere invalshoek: voor zover het probleem hem zit in het vervoer zou je ook nog kunnen kijken of jullie als ouders met een lokaal taxibedrijf (of een kennis met tijd over en een auto) afspraken kunnen maken dat die tegen een redelijke vergoeding de kinderen op bepaalde tijden haalt of brengt. En dan de kosten delen. Maar goed, dat is hooguit een deeloplossing. 

Groeten, 

Temet

Het antwoord is eigenlijk heel eenvoudig: "sorry, dat gaat niet lukken. Ik heb een lange reistijd naar mijn werk. Voor onze 18 jarige zul je het met hem/haar moeten afstemmen, die is meerderjarig daar ga ik niet meer over. Onze jongste heeft inmiddels ook een leeftijd dat zij/hij zelf mag gaan aangeven wat ze/hij wil. Indien mogelijk en gewenst door de kinderen zal ik rijden. In de andere gevallen moeten jullie samen een oplossing bedenken." 

Mijn 15 jarige bepaalt nu ook zelf wanneer hij naar zijn vader gaat. Ik stimuleer nog wel, bv verjaardag van vader of zusje of vaderdag, maar verder zoeken ze het zelf uit. Hier woont vader 45 autominuten weg, maar wel met een goede ov verbinding.

Alternatief: hij betaalt een taxi. Overigens vind ik wel dat hij moet zorgen voor een rustige omgeving als dochter moet studeren voor proefwerkweek.

Maar er komt een moment dat kinderen niet meer meedoen met omgangsregelingen. Dus daar zal hij toch op voorbereid moeten zijn. Op een dag is het voorbij.

Tsjor

Waarom ben jij verantwoordelijk voor de bezoeken van de kinderen aan hun vader? Hij heeft een vervoersprobleem dus hij lost het maar op. 

Mocht jij een keer zin en tijd hebben zou je kunnen overwegen de kinderen te brengen/halen maar dat is dan helemaal op vrijwillige basis en dat mag hij zeker niet van jou vragen/eisen.