Hoe om te gaan met gezin uit elkaar en nieuwe partner.
Hoi ,
Iemand ervaringen tips met mij wil delen. Ik en de vader van me 2 kids van 3 en 5 jaar zijn uit elkaar nu heeft nieuwe vriendin. Hij heeft altijd gezegd nooit 3e te willen en zelf als de laatste tweeling was dat een niet hoefde. Nu lijkt met zijn nieuwe vriendin opeens alles te kunnen zou nog kind krijgen. Kan in eens wel uiteten weekendje mee weg staat in een keer hele Facebook vol foto's . Toen met haar bezig was waren wij nog proberen . Daardoor vind ik heel moeilijk deze relatie serieus te nemen. Ook omdat zeg gezin te missen dat mij schuld is omdat ik weg bent gegaan klopt omdat hij met ander meiden apte. Denk ik Ja als je anders wilde jij kies toch voor haar . Maar hij zegt dit tegen mij en als ik met haar praat doet zo van wij blijven voor altijd bij elkaar en willen ze opeens 1 week en 1 week kids en zelf een kind. Ik weet echt niet zei praat zo en hij zo . Vind heel moeilijk onzeker hoe toekomst gaat lopen blijf zei leven van me kids veel moeite mee dat er broertje of zusje kun krijgen wat niet van mij is snap geen invloed op heb en los moet laten maar lukt niet . Iedereen vergelijk ook met me ex en wil me gezin gewoon terug als hij ook mis wrom doet r geen moeite voor of zeg dan niet tegen mij. Heb idee geen ander man kan me gezin compleet maken. Kun je beter vrienden worden met zijn vriendin of gewoon zo min mogelijk contact?
Ik vind je bericht erg moeilijk leesbaar en daardoor ook lastig om advies te geven. Ik heb je andere topics daarom ook even gelezen en vraag me af of je ook professionele hulp hebt? Ik lees een vrouw die niet kan accepteren dat de relatie met de vader van haar kinderen over is, ondanks dat hij verder is gegaan. Je houdt vast aan wat hij zegt, maar beter om te kijken naar hoe hij handelt, want zijn woorden stellen niets voor en zijn vooral leeg.
Vandaar dus mijn vraag of jij hiervoor hulp hebt, want op deze manier blijf je hangen en aan een dood paard trekken helaas.
Hulp zoeken lijkt mij heel wijs. Het is verdrietig om iemand te moeten loslaten als je dat zelf niet wil. Maar als die ander je steeds pijn doet, niet eerlijk tegen je is en je laat bungelen, is dat toch het beste. Heb je al eens met je huisarts gepraat over hoe moeilijk je dit vindt?
