Halen en brengen, uitspraak en ruzie
hoi, mijn dochter van 8 ziet haar vader sinds 2 jaar weer, daarvoor 3 jaar niet. Reden hiervan is, in het kort: communicatie met vader en mij verliep en verloopt zeel slecht, bijna altijd discussie en ruzie. Onveilige situatie waar mijn dochter toen der tijd bij was, meerdere malen tussen knallende ruzies gezeten bij haar vader en partner. Haar vader heeft toen een rechtszaak op mijn hoofd gegooid. Prima, mijn dochter vond het leuk hem te ontmoeten en gaat best oké, eigenlijk vind ze haar stiefzus de reden om naar hun toe te gaan.. ja nog steeds de zelfde gezinshouding als jaren geleden. Maar goed de rechter vind het niet erg om een meisje van 8 te laten komen tussen de ruzie etc.
Nu heeft mijn ex dus weer wat te zeiken en dat gaat over het halen en brengen van haar. Nu is het 40/45 min rijden van hem naar hier en andersom natuurlijk. Maar vaak bracht ik haar 30 min rijden vanaf mijn huis zodat hij haar daar kon halen en ook weer brengen. Maar nu dus hiervoor weer bij de rechtbank moeten komen.. rechter heeft besloten alles 50/50 te doen. Ik werk hier niet aan mee. Reden: ik gun hem het licht niet in zijn ogen. Ik zorg 24/7 voor mijn dochter, die om het weekend ritjes is de enige moeite die hij zou moeten nemen, want in de weekenden dat zij bij hem is, ligt hij tot laat in zijn nest en de rest van de dag op de bank ( zoals mijn dochter dit zegt ), vandaar dat ze er graag komt om met die stiefdochter te spelen. Maar goed.. ik geef dus aan we kunnen beide helft helft rijden. Scheelt voor allebei, toch!? Maar nee hij moet en zou nu alle regeltjes netjes opvolgen.
Ik werk dan ook als zzp’er en werk bijna altijd de weekenden dat mijn dochter het weekend niet bij mij is.
Wat kan ik doen mensen? En nee, ik leg me er niet bij neer. Het is een vies manipulatief mannetje die iedereen voor zijn karretje wilt spannen, helaas wint hij de rechtszaken ook nog! Gelukkig wilt mijn dochter ook niet altijd meer naar hem toe, scheelt stress en gezeik.
Maar toch ben ik benieuwd of iemand hier ervaring mee heeft.
Ik ben trouwens 4 jaar geleden verhuist vanuit de stam waar mijn dochter geboren is, even later is mijn ex ook verhuist. Dus ik weet ook niet hoe dat met de afstanden zit. Vaak bracht ik mijn dochter naar de geboorteplaats.
Hoop dat iemand de gouden tips heeft!
Ohja, de uitspraak was dan indd beide ouders 50/50 dus moeder brengt vrijdag, vader brengt zondag. En wie hier in verhinderd is moet zelf een oplossing zoeken. Ik weet niet in hoeverre je dit MOET naleven. Zij kunnen zoveel zeggen, maar kennen mijn hele privé leven niet. Vind het allemaal erg makkelijk besloten.
Ook al vind je je exman de grootste oetlul op aarde en gun je hem het licht in zijn ogen niet; het is de vader van je dochter en zij gaat er graag heen. En als moeder gun je haar dat en werk je hier aan mee; voor haar dus. En daar pas je, je priveleven op aan. Aan een uitspraak hoor je je te houden, doe je dat niet is de kans aanwezig dat je exman een nieuwe zaak tegen je start en of de rechter dan begrip heeft voor je houding..
Als je het echt niet eens bent met de rechter staat het je vrij om een nieuwe rechtzaak te starten maar of dat nou wenselijk is en of de kans groot is dat er een andere uitspraak komt...
Veel ruzie werk je ook zelf in de hand, als je al zegt iemand het licht niet in de ogen te gunnen. Probeer wat zakelijker te worden in het belang van je dochter. Verbeter de wereld begin bij jezelf.
je gaat je houden aan de uitspraak van de rechtbank. Het is belangrijk dat je dochter haar vader ziet. Je bracht haar voorheen ook al 30 minuten die kant op en nu is dat 40-45 minuten. Dat is het toch niet waard om zo dwars te gaan lopen doen?
Je doet het voor je dochter. Het is namelijk toch echt haar vader en zij zuet hem wel graag. En dat jij hem een oetlul vindt dat moet je dochter niet merken. Dat is namelijk niet haar probleem.
Als de rechter dit heeft vastgesteld, dan zul je je daar aan moeten houden.
Ik zou ook niet moeilijk gaan doen over tien minuten langer rijden. Ik zou ook liever op vrijdag het hele stuk op en neer rijden dan op vrijdag en op zondag tot de helft.
" Ik weet niet in hoeverre je dit MOET naleven. Zij kunnen zoveel zeggen, maar kennen mijn hele privé leven niet. Vind het allemaal erg makkelijk besloten."
Daar is het hoger beroep voor uitgevonden. Als je het niet eens bent met deze beslissing, kan je dat voorleggen aan het gerechtshof.
Ik ga ervan uit dat de beslissing van de rechtbank "uitvoerbaar bij voorraad" is verklaard, wat betekent dat deze nu al meteen geldt, ook als je in hoger beroep gaat. Pas als het Hof jou gelijk geeft, ben je ervan af.
En ja, daar moet je je dus aan houden. Doe je dat niet, dan komt er gedonder van. Het is namelijk niet de bedoeling van rechtspraak dat je na een uitspraak van de rechter zelf nog eens mag gaan bedenken of het eigenlijk wel schikt dat je je aan de uitspraak houdt.
Jullie hebben kennelijk allebei de flexibiliteit van een looien deur? 50/50 vastgesteld door de rechter en dan ruzie maken of dat betekent: allebei één hele rit of allebei twee halve ritten? En dat dan tot (nog) een rechtszaak laten komen? Als dat de situatie is dan moet je je eens achter je oor krabben waar je nou precies die negatieve energie aan vergooit.
En het zal gerust waar zijn dat je ex een lamlul is en je mag best hier even stoom afblazen van mij maar voor je dochter hoop ik toch dat je jezelf wat beter leert beheersen. Voor haar is het rampzalig dat ze twee van die ruziezoekers als ouders heeft. Het is niet ‘terecht’ dat jij ruzie met hem maakt omdat hij zo’n lul is. Zelfs als hij zich slecht gedraagt: get a grip! Het gaat niet om hem maar om je dochter. Stap over je eigen schaduw heen omdat je van haar houdt en het beste voor haar wil en stop zo weinig mogelijk energie en aandacht in je klootzakkerige ex. Dat is voor jouw gemoedsrust uiteindelijk ook een stuk beter trouwens. Vijandschap in leven houden, kost een hoop energie.
Sabster schreef op 20-04-2022 om 13:18:
Ohja, de uitspraak was dan indd beide ouders 50/50 dus moeder brengt vrijdag, vader brengt zondag. En wie hier in verhinderd is moet zelf een oplossing zoeken. Ik weet niet in hoeverre je dit MOET naleven. Zij kunnen zoveel zeggen, maar kennen mijn hele privé leven niet. Vind het allemaal erg makkelijk besloten.
In normale gevallen kun je best onderling een keer wisselen als het zo uitkomt, maar jullie gedragen je allebei (!) zo ontzettend kinderachtig dat de rechter het blijkbaar noodzakelijk vond om alles tot in detail vast/op te leggen. Dus je hebt alleen jezelf ermee gehad dat je het zover hebt laten komen.
Mocht je nou toch nog denken dat je best met je ex kunt communiceren als je een keer op vrijdag niet kan en wil ruilen, vooral proberen, maar dan zou ik het a. netjes vragen en b. niet verbaasd zijn als hij dat niet wil. En dus c. zelf altijd een alternatief achter de hand hebben (en dus niet weer vinden dat hij een oetlul is, hij houdt zich dan gewoon aan de uitspraak van de rechter. Als hij geen alimentatie zou betalen, of minder, of alleen maar wanneer het hem uitkomt, wil je toch ook graag dat hij zich aan de uitspraak van de rechter houdt).
Als ik het goed begrijp ben jij dus een half uur de ene kant uit verhuist en je ex een kwartier de andere kant op, zodat het in totaal nu dus drie kwartier enkele reis is.
Als ouders er onderling niet uitkomen is het heel logisch dat de rechter ook bepaald wie er moet brengen. Meestal wordt dan gekozen voor brengen, dat schijnt voor kinderen gemakkelijker te zijn dan gehaald worden.
Blijkbaar is het nu een half uur extra voor jou op vrijdag en hoef je op zondag dus niet meer te rijden. Dus netto ga jij erop vooruit. (en voor je dochter is het fijn dat ze gewoon van deur tot deur gebracht wordt).
Jij wil helemaal geen tips, jij wil alleen maar horen dat je gelijk hebt. Ga maar flink eigenwijs lekker door met ruzie maken en dwars liggen: daar zal je dochter nog een hoop profijt van hebben.
Daglichtlamp schreef op 20-04-2022 om 17:12:
Als ik het goed begrijp ben jij dus een half uur de ene kant uit verhuist en je ex een kwartier de andere kant op, zodat het in totaal nu dus drie kwartier enkele reis is.
Als ouders er onderling niet uitkomen is het heel logisch dat de rechter ook bepaald wie er moet brengen. Meestal wordt dan gekozen voor brengen, dat schijnt voor kinderen gemakkelijker te zijn dan gehaald worden.
Blijkbaar is het nu een half uur extra voor jou op vrijdag en hoef je op zondag dus niet meer te rijden. Dus netto ga jij erop vooruit. (en voor je dochter is het fijn dat ze gewoon van deur tot deur gebracht wordt).
Ik heb inmiddels het vermoeden dat het een ‘driehoek’ is, waardoor vader langer dat kwartier moet reizen en dat TO het handig kan combineren met iets anders. Ik kan anders onmogelijk verklaren waarom deze twee mensen hier zo’n drama van maken. Overigens is het zelfs dan een kansloze toestand. Wat de rechter heeft besloten, is wat er moet gebeuren en het idee dat je daar met je persoonlijke soap wel een draai aan gaat geven, kon TO nog wel eens zuur opbreken. Bij de (volgende) rechter scoor je daar geen punten mee. Ik denk dat die eerder de duimschroeven gaat aandraaien, als daar mogelijkheden voor zijn. Beter ten halve gekeerd dan te hele gedwaald TO! Blaas de rechtszaak af en doe wat je moet doen voor je kind.
Ga je nou zitten miepen dat je 1 keer 45 minuten moet brengen in plaats van 2 keer een half uur? Terwijl jij dus een kwartier (enkele reis) erop vooruit gaat en degene bent die het verst weg is gegaan wonen?
Wij hebben gewoon gezegd dat diegene die ze heeft ze ook brengt. In ons geval breng ik ze dus altijd op woensdag en hij ze om de week op vrijdag en vast op zondag. Nu wonen wij ook maar een paar minuten bij elkaar vandaan, maar toch. Het is een prima regeling, ook als je verder woont.
Wij hebben op ander vlak zo onze mening verschillen, maar wat jij doet neigt nogal naar egoisme. Maakt niet uit wat hij wil, als het maar op jouw manier is.
ik denk dat dat egoïsme wel meevalt. Ik denk dat het mes meer snijdt in dat de een keihard er het beste van maakt en de ander niet veranderd en zijn recht haalt. Maar feit blijft wel dat je je er beter wel aan kunt houden en je je haat inslikt. Uiteindelijk gaat het om kind wat op zich nog wel die kant op wilt en je in haar behoefte moet voorzien. Dus die keren dat je brengt/haalt hou je je aan die uitspraak.
Beide ouders zijn net zo egoïst als het tegen elkaar gaat en niet meer zo zeer om het kind. Laat je zien dat je de uitspraak uitvoert en het nog hommeles is dan is dat voor latere zorg. Inderdaad in hoger beroep gaan als dat zin heeft.
De grootste les is geen verwachtingen hebben, de haat op iets anders leren botvieren en vooral kijken naar wat goed voor kind is. Laat hem bankhangen en ruzie maken. Jouw wereld is niet die van hem en leer dus slikken. Uiteindelijk komt dat manipulatieve vanzelf ook bij de rechtbank tot uiting. Dus laat hem dat zelf duidelijk uiten zoals ie is zonder dat jij daar woorden aan vuil hoeft te maken.
Rechtszaken lossen niet altijd alles op, want sommige ex-partners vinden altijd wel iets om te zeiken naar de ander toe.
Rechters gaan er wel vanuit dat mensen enige flexibiliteit hebt. Helft is de helft. Dat kun je zelf invullen zoals je wilt.
Je kunt dan effectief ieder de helft van de kilometers rijden en ergens in het midden gaan meeten. Je kunt de een laten halen, de ander laten brengen, etc. Of om en om.
Het gaat om een kwartiertje extra rijden blijkbaar en er ligt een uitspraak van de rechter. Die heb je gewoon na te leven, anders verlies je straks de volgende rechtszaak ook weer.
Verder is het niet relevant waarom je dochter daar graag heen gaat. Of dat nu is voor hem, het zwembad in de tuin, de stiefdochter of de kat van de buren... ze gaat er graag heen en de rechter heeft ook gesteld dat dat moet/mag.
En van "gelukkig wil ze ook niet altijd meer naar hem" gaan m'n haren al helemaal overeind staan.
A12345 schreef op 22-04-2022 om 11:37:
Rechters gaan er wel vanuit dat mensen enige flexibiliteit hebt. Helft is de helft. Dat kun je zelf invullen zoals je wilt.
In dit geval kun je het dus niet meer invullen zoals je wilt, want in de uitspraak staat blijkbaar dat moeder op vrijdag moet brengen en vader op zondag.