geheimen van een bonuszoon
Hallo allemaal,
Mijn vriend en ik zijn nu 8,5 jaar samen. Ik heb 1 zoon uit een vorige relatie van inmiddels 14 en hij heeft 2 zoons uit een vorige relatie van inmiddels 17 en 20. De band tussen ons allemaal is altijd goed geweest, waar ik me ontzettend gelukkig mee prijs. De jongens onderling doen niet onder voor echte broers en zij zien ons als ouders ook als stiefvader/-moeder. De jongens van mijn vriend wonen bij hun moeder, maar zijn hier wel regelmatig.
De reden dat ik hier schrijf, heeft te maken met de 17-jarige (ik noem hem hierna even "S"). Hoewel ik met beide jongens van mijn vriend altijd al een hele goede band heb gehad, is mijn band met S altijd sterker geweest. Nu S in de fase van zijn leven zit dat hij begint met uitgaan, tot laat chillen bij vrienden etc., merk ik dat des temeer. De dingen waar hij mee zit en die hem bezig houden, vertelt hij aan mij. Hij appt mij vaak nog 's avonds laat en ik zit hier in het weekend soms tot diep in de nacht met hem te praten. Over ruzies, meiden, dingen die hij meemaakt m.b.t. alcohol/roken/drugs, dat zijn moeder hem niet begrijpt, dat papa hem ook niet zou begrijpen etc.. Hoewel ik hem natuurlijk mijn eigen mening over die zaken geef, zegt hij dat ik de enige ben met wie hij echt kan praten en die hem begrijpt. Vaak zegt hij "jij bent de enige die dit weet". Hoewel ik me toegegeven best wel vereerd voel dat ik diegene ben, komt daar wel het dubbele gevoel bij mij om de hoek kijken, want hij vertelt mij ook dingen waarvan ik ze zelf absoluut zou willen weten als het om mijn eigen zoon zou gaan. Begrijp me niet verkeerd dat ik toch dit onderscheid maak, maar hoewel ik ontzettend veel houd van de jongens van mijn vriend, ben ik uiteindelijk niet hun biologische ouder.
Misschien is er iemand die in eenzelfde soort situatie zit of heeft gezeten, die tips heeft hoe hiermee om te gaan? Dit is nieuw voor mij, met mijn bonuszoon van 20 heb ik dit niet meegemaakt. Ik ben op dit moment niet van plan om iets aan mijn vriend te vertellen, omdat S er dan sowieso achter zou komen en mijn goede band met hem dan geruïneerd zou zijn. Aan de andere kant weet ik zeker dat mijn vriend woest op mij zou worden als hij later wel bepaalde dingen over S te weten zou komen en er dan achter komt dat ik dat allang wist (en hem niks verteld heb).
Groetjes Judith
Ik lees nergens dat zoon wil dat wat hij zegt geheim moet blijven.
Hij zegt alleen: 'Jij bent de enige die mij begrijpt'. Geen vreemde uitspraak voor een puber, die zich vooral verder onbegrepen voelt, vaak omdat hij/zij zichzelf niet begrijpt en die onder de vleugels vandaan wil komen van de mensen die verantwoordelijk voor hem/haar zijn: de ouders. Het is een onderdeel van identiteitsontwikkeling: je eigen keuzes maken op een terrein dat je nog niet eerder verkend hebt, en daar ook onzeker over zijn. De uitspraak is ego-strelend, maar neemt niet weg dat zijn ouders zijn ouders blijven. Ik denk alleen dat zijn vader geen zin heeft om in weekenden nachtenlang op te blijven om te praten.
Tsjor
tsjor schreef op 24-08-2022 om 09:36:
Ik denk alleen dat zijn vader geen zin heeft om in weekenden nachtenlang op te blijven om te praten.
Die zal zeggen dat de nacht is om te slapen. Lijkt erop dat bonuszoon vooral goedkeuring zoekt voor iets waarvoor hij die niet krijgt bij zijn vader en zijn moeder.
