Ex man alcohol en suïcidepoging
Hallo allemaal
Ik zit met een lastig probleem. Mijn zus is gescheiden van haar man en dat al ruim 3 jaar. Zij hebben twee gezamenlijke kinderen die primair bij mijn zus wonen en een bezoekregeling hebben met hun vader.
Mijn zus heeft drie weken geleden een te grote hoeveelheid tabletten geslikt. Dit resulteerde in een opname in het ziekenhuis en dit zien we als een duidelijke suïcide poging. Dit gebeurde onder alcohol invloed en in het weekeinde waar de kinderen bij haar ex man waren .Mijn zus drinkt regelmatig en de laatste maanden gaat dat gepaard met best wel wat emotionele uitbarstingen en stress mede veroorzaakt door mijn vader en broer. Hiermee heeft ze niet echt een goede band. Ondanks ik dit als een probleem zie moet gezegd worden dat ze dit nooit in het bijzijn doet van haar kinderen. Het is een zorgzame moeder met helaas nogal wat problemen uit het verleden.
Nu heeft de vader een enorm.afwijzende houding aangenomen en weigert het onder deze omstandigheden ,mijn zus is inmiddels weer thuis en onder ambulante psychologische behandeling, de kinderen terug naar hun moeder te brengen.
Vader is al lange tijd ontevreden en heeft veel kritiek op mijn zus en de verstandhouding tussen beide is niet echt super.
Voor hem is dit blijkbaar de druppel wat ik ook best begrijpen kan het is tenslotte niet niets. Maar mijn zus is geen gevaar voor de kinderen en ook de psycholoog en psychiater zien hier geen redenen om haar bijvoorbeeld op te nemen.
Het lijkt erop dat de vader de kinderen nu als inzet gaat gebruiken en mijn zus is ten einde raad juist haar kinderen zijn ontzettend belangrijk voor haar en staan geheel los van de onderliggende problematiek.
Nogmaals ik begrijp de ex man ik zou mij denk.ik ook niet prettig voelen maar het lijkt mij ook wel erg ver gaan deze beslissing de kinderen niet terug te geven zonder juridische redenen en uitspraak ?
Heeft iemand hier ervaring mee ? Ik ben zo bang dat ze nu helemaal gaat instorten nu ze het gevoel heeft dat haar ex man de kinderen "afpakt" ??
Eens met Flavia
Contact moet er zeker blijven, maar de basis moet bij hun vader zijn. De kinderen moeten overigens niet het idee krijgen dat ze contact met hun moeder moeten houden omdat hun moeder anders opnieuw een poging zal doen. Die verantwoordelijkheid is echt te groot voor kinderen. Ik vind een zelfmoordpoging omschrijven als "een enkele gebeurtenis" wat optimistisch. De impact moet echt niet onderschat worden.
Maar Jo Hanna
'. Ik lees het als: “Je gooit het hele leven van die kinderen overhoop om 1 gebeurtenis. Dat moet je niet willen.”
De moeder heeft het hele leven van die kinderen overhoop gegooid. De vader probeert alleen de boel te redden.
