Ex liegt en bedriegt over nieuwe relatie en blijft dit ook volhouden
Hoi allemaal. Ben bijna gescheiden van m’n vrouw. Ben sinds eind december 2017 al niet meer samen. We hadden op het laatst alleen maar ruzie en vertrouwden elkaar niet meer. Laatste keer dat we intiem waren geweest was toen m’n zoon 1 was. Hij is nu 5 geworden. Toen we eenmaal niet meer onder 1 dak woonden ging het contact eigenlijk al beter. We konden weer normaal praten en op een goede manier communiceren, vooral voor en door onze zoon.
Zij had wel wat regels verzonnen voor de toekomst.
Zoals nieuwe relatie op tijd melden.
Nieuwe partners blijven thuis bij overleg en bijeenkomsten school.
En nieuwe partners worden geen vader en moeder genoemd.
Prima.
Ze deed al een tijd terug wat raar en liet gek filmpje zien.
Op goede vrijdag mocht ik m’n zoon eerder ophalen.
Met lunchtijd.
Ze zat wat moeilijk te doen en zei toen dat het maar gezegd moest worden.
Madame heeft al sinds vorig jaar november een vaste lat-relatie en heeft dit nu maar opgebiecht omdat ze teveel gespot waren samen.
Was dit niet het geval geweest dan had ze het pas na de scheiding vertelt. Want dat waren haar normen en waarden!
Heeft al het reilen en zeilen bij hem thuis verteld.
Diverse foto’s laten zien van zijn hond( altijd bang voor honden) en dat die ook m’n zoon likt.
Vergat tijdens dit alles om zoon eten te geven.
Nieuwe vriend vond dat ze mij maar 50 euro meer alimentatie moest vragen en zij deed dat ook meteen.
Heb zoon meegenomen maar was luiers vergeten mee te nemen.
Gauw naar binnen bij haar en heb haar gezegd dat ze een achterbaks en respectloos wijf was.
Maandag gevraagd om de tafel te zitten.
Alles ingestudeerd en vanaf toen begon het liegen.
Over alles. Wanneer ze begon met daten.
Liegt zelfs over rookbeleid bij hem thuis.
Hij rookt gewoon binnen en mijn zoon komt daar over de vloer.
En zij vindt dat goed!
Zoon pas 1x ober de vloer geweest bij hem.
Totaal andere dingen zeggen dan vrijdag. Toen sprak ze wel de waarheid.
Het is zelfs zo erg dat ze nu zweert op het graf van haar vader dat ze pas eind november vorig jaar is gaan daten.
Heb geen Facebook maar vriend heeft op haar tijdlijn gezien dat ze officieel een relatie heeft sinds 24 november vorig jaar.
Mag hem niet ontmoeten en vrees zelfs dat mijn zoon emotionele aandacht tekort komt. Hij wil niet eens de auto uit als ik hem terug breng.
Ga eraan kapot. Waarom liegt ze overal over en vooral. WAAROM?
2 woorden
2 woorden: Laat Los
Antwoord op het waarom ga je niet krijgen, haar ga je niet veranderen en je gaat niet over dingen die bij haar gebeuren tenzij acuut levensbedreigend voor je zoon.
Dat je zoon de auto niet uit wil is niet vreemd, kinderen houden niet van omschakelen.
Jullie zijn al meer dan een jaar uit elkaar. Dat het op papier blijkbaar nog niet geregeld is doet niets af aan het geeindigd zijn van jullie relatie. Dat zij in november vorig jaar een nieuwe relatie is gestart is ruim na het einde van jullie relatie, daar heb jij helemaal geen zeggenschap over.
Haar hierom een respectloos wijf noemen is ook respectloos, zo ga je niet met de moeder van je zoon om. Tijd om je excuus aan te bieden dat je zo buiten proportie hebt gereageerd.
inderdaad loslaten
Jullie zijn al anderhalf jaar uit elkaar. Wat je ex doet mag ze helemaal zelf weten. Het is ook niet nodig dat je haar nieuwe relatie ontmoet als zij dat niet wil. Als ik zie hoe je over haar praat en hoe geagiteerd je reageert, begrijp ik eerlijk gezegd wel dat zij weinig behoefte heeft om open kaart te spelen over haar nieuwe relatie. Die zoals gezegd ook niet langer jouw bemoeienis zijn.
Laat het los, maak geen ruzie, daar heeft je zoon echt het allermeeste aan.
uit elkaar
Ja ik heb eigenlijk ook wel dezelfde mening. Jullie waren op het beginnen van haar nieuwe relatie al een jaar niet meer bij elkaar. Dat zij die regel had verzonnen van het tijdig melden van de relatie en het vervolgens zelf pas na 6 maanden met het melden komt is wat vaag. Maar ja, wie weet had ze van jou al een boze reactie verwacht en het daarom voor zich uitgeschoven?
Voor wat betreft de alimentatie, dat kan officieel berekend worden, dus dat zou ik laten doen.
Verder schrijf je dat ze zweert dat ze eind november vorig jaar is gaan daten en een vriend heeft op haar tijdlijn gezien dat ze officieel een relatie heeft sinds 24 november vorig jaar. Dan is dat toch kloppend allemaal?
Ik begrijp dat je het heel vervelend vind, maar het liegen en bedriegen: het is niet meer jouw zaak, het draait nu alleen nog om jullie zoon, geef aan dat je het vervelend vindt dat hij in een woning is waar gerookt wordt, maar meer kan je niet doen. Wat zij doet in haar tijd is haar keuze en andersom voor jou ook. Er zullen in de toekomst waarschijnlijk echt wel dingen gebeuren die je zelf niet met je kind zult doen, en waarschijnlijk vindt zij dat van jou ook, zolang het niet levensbedreigend is, zal je het moeten loslaten.
Sterkte ermee, het zal echt niet makkelijk zijn, maar met de tijd wel gaan wennen.
En:
get a life. Jullie zijn al sinds eind 2017 uit elkaar en toen was de relatie al een tijd niet goed meer. Als je er nu nog aan kapot gaat als ze een relatie heeft, wordt het tijd jezelf bij kop en kont te pakken en echt aan je nieuwe leven te beginnen. Als het nodig is zoek je daar hulp bij. Maar deze reactie is niet gezond. Je ex een respectloos wijf noemen omdat zij wel verder is gegaan met haar leven ook niet. Excuses (aan haar!) zijn inderdaad op hun plaats.
Afspraken over de introductie van nieuwe liefdes, dat werkt nooit. Moet je niet willen. Je doet het toch allemaal op je eigen manier, en je hoopt dat je ex (en je ex hoopt dat over jou) zorgvuldig mee omgaat in het belang van jullie kind. Maar zoals gezegd, jij gaat daar niet over.
Verder zul je moeten werken aan een soepele(re) overgang voor je zoon. Als hij de auto niet uit wil, is dat niet meteen een teken dat hij niet naar zijn moeder wil, maar dat de manier waarop niet bij hem past. Misschien is het voor hem fijner als het wisselmoment op een schooldag is. Jij brengt hem naar school, je ex haalt hem daar op. Of andersom natuurlijk. Zo is er in ieder geval geen spanning als jullie elkaar tegenkomen.
Alimentatie: ze kan zoveel vragen natuurlijk. Als dat gewoon volgens de normen is berekend, en er is niets in jullie situatie veranderd, gaat dat gewoon niet gebeuren. En anders moeten jullie bij het op papier zetten alsnog goed door laten rekenen en vastleggen. En ik zou even vaart maken met het officieel regelen van die scheiding. Dat helpt je denk ik ook in het loslaten en afstand nemen. Nu ben je officieel nog met elkaar, dan niet meer.
tijd voor actie
het is tijd voor actie.
waar anderen het hier over een excuus richting je ex hebben, is dat iets waar je eigenlijk niet mee bezig hoeft te zijn. dit omdat er van beide kanten geen respect meer is. wees wel vanaf nu rustig, schelden en dergelijk kan tegen je gebruikt worden. tevens is het niet goed voor jullie zoon!
wel zou ik de omgang van nieuwe partners in jullie zorgplan verwerken die jullie waarschijnlijk al hebben in geleverd ivm de scheiding of dit nog gaan doen.
ik ben dan ook van mening dat het ontmoeten van je ex nieuwe relatie wel jouw zaak is, tot een zeker hoogte natuurlijk. deze persoon gaat een rol in de leven van je zoon spelen, of je wilt of niet. maar hier mag jij en andersom in de toekomst je ex ook wel bepaalde voorwaarden aan stellen. hoeft niet, maar als 1 van de 2 hier behoefte aan heeft is dit schijnbaar wel nodig en dus wenselijk!
probeer vooral het gesprek met je ex als de moeder van je zoon te voeren, wat haar nieuwe relatie vind is niet aan de orde en dit mag je (probeer dit neutraal en rustig te doen) haar ook melden.
wat betreft het roken is huis, waar je zoon verblijft. maakt je niet te druk! maar als dit echt een punt voor jou is, kun je dit bij je ex aangeven en zelfs in jullie zorgplan verwerken. betekend wel dat je hierdoor wel de deur open zet tot een hoop regeltjes en gedoe. maar het kan!
wat betreft het liegen en dergelijke, maak je niet druk is niet meer jouw zaak, is niet meer van belang tenzij het zaken zijn die DIRECT met jullie zoon te maken heeft.
Daddy
De omgang met nieuwe partners in een zorgplan verwerken? Hoe zie je dat voor je dan? Dat je de nieuwe partner wil ontmoeten, tuurlijk, dat lijkt me logisch. Maar er voorwaarden aan stellen? Voorwaarden waaraan? Aan de ontmoeting of aan hoe en wanneer die nieuwe relatie wordt vormgegeven? Dacht het toch niet zeker? Daar ga je als ex niet over. Alsof je bepaalt voor je buurvrouw wanneer haar lover langs mag komen?
Nee, over nieuwe relaties heb je als ex niks te zeggen. Ook niet over de omgang van die nieuwe relatie met je kind. Vaak is dat tenenkrommend, want je zou het zelf allemaal helemaal anders doen/aanpakken, maar dat helaas pindakaas. Je wil ook niet dat je ex zich met jouw nieuwe relatie gaat bemoeien.
Verder, er is geen respect meer tussen de ex-partners, dus het lijkt me zaak dat weer terug te krijgen. Daarom zijn excuses van Rol1978 wel degelijk belangrijk. Dan kan hij daarmee ook aantonen dat hij van goede wil is en een goede relatie met zijn ex (als moeder van zijn kind) ook belangrijk vindt.
je begrijp mij niet goed.
je hebt al vader/ex niks inhoudelijks te vertellen van de relatie tussen ex en nieuwe partner, dit moet je ook niet willen.
echter heb je wel wat te vertellen hoe binnen deze situatie er met jouw kind wordt omgegaan. begrijp mij goed, dit dient samen in overleg in zo'n zorgplan te worden verwerkt.
dat dit tenenkrommend kan zijn, zou goed kunnen, maar het kan en mag wel!
dit weet ik daar dit reeds is voorkomen in mijn omgeving en dit is oa online te controleren.
op de vraag'' hoe zie je dat voor je dan?'' kan ik moeilijk beantwoorden daar het niet mij zelf betreft en inhoudelijk afhankelijk is van wat vader en moeder willen en waar ze het over eens kunnen worden.
maar je kunt bijvoorbeeld samen de voorwaarde stellen dat een nieuwe relatie pas na een bepaalde tijd (duur relatie) aan de kinderen wordt voorgesteld en op welke manier.
je kunt bijvoorbeeld als voorwaarde stellen dat een nieuwe relatie zich niet bemoeid in de opvoeding van je kinderen. je kunt aan alle voorwaarde een termijn stellen en bij naderen van dit termijn beide weer over deze voorwaarden buigen, zijn de nog relevant enz.
dit alles werkt natuurlijk van 2 kanten, zal een moeilijk traject zijn maar in bepaalde situaties is dit echt wenselijk.
wat betreft een eventuele excuus. beide, dus ook moeders/ex zijn niet respectvol naar elkaar geweest. dat hij vervolgens dit in woorden heeft gebracht door te gaan schelden is natuurlijk niet netjes en moet hij ook niet weer doen, maar niet hij alleen is een eventuele excuus verschuldigd! als hij met de billen bloot moet, dan zal zij moeten volgen.
Nee, bepaalde afspraken werken niet
En wat dan, als je samen bijvoorbeeld afspreekt dat de kinderen er pas na 6 maanden bij betrokken worden en dit gebeurt al na 2 maanden? Dan kan je helemaal niets, ja je boosheid tonen maar dat brengt niemand iets.
Dat moet je helemaal niet willen Daddy
Je moet een zo min mogelijk gedetailleerd zorgplan opstellen, want die gedetailleerde regels maken het alleen maar moeilijk.
Je kunt ook niet van een ander verlangen wanneer een relatie aan je kind wordt voorgesteld. Kom op zeg, dat is vragen om ruzie. (Wat niet betekent dat je daar geen mening over mag hebben, maar die zou ik fijn voor me houden.)
Het enige wat je kunt doen is het voor jezelf bij jezelf zo verantwoord en verantwoordelijk mogelijk houden en hopen dat de ex dat ook doet. En dat zal ook best, want het is ook het kind van de ex en die houdt ook van jullie kind. Maar jullie zijn beiden ook andere mensen en dus zal het bij beiden anders verlopen.
Dus Rol1978, probeer de goede vrede te herstellen, ga niet zitten muggeziften over wanneer je ex wel of niet een relatie had en wanneer die relatie dan aan je kind werd voorgesteld.
Ik word al moe als ik het lees, je wilt toch vooruit en verder met je leven, en je niet blijven bemoeien met dit soort dingen. Je bent uit elkaar. Dus ik sluit me aan: laat het los!
Update
Ik heb alles wat meer laten bezinken.
Wil meer rust en vrede tussen ons hebben maar zij is weer bezig om mij zoveel mogelijk overal als slechte vader neer te zetten.
Het gedrag van mijn zoon wordt steeds heftiger.
Afgelopen zondag bracht ik ‘m weer naar z’n moeder en hij zag z’n tuinhek en begon meteen te schreeuwen en te schoppen. Wilde weer de auto niet uit.
Heeft 5 minuten geduurd voordat ik ‘m eruit kreeg.
De achtertuin in en ex deed deur open en stond met open armen gehurkt om zoon te omhelzen.
Keek z’n moeder aan en toen mij.
Wilde meteen de auto weer in!!!!
Krijg ik de schuld dat hij overstuur was.
Later hoorde ik dat hij dit bleef tot dinsdag.
Beschuldigd mij ervan dat ik rekening moet houden met overgangen.
Pardon? Bij mij is alles hetzelfde gebleven.
Zij heeft nieuwe vent en daar verandert van alles.
En nu ineens mag ik hem wel ontmoeten
Vanochtend einde vd morgen.
Kon niet want was bezig met juniorbed te regelen.
Of vandaag en anders pech gehad.
Gezegd dat partner dus boven belangen zoon gaan.
Dit meerdere malen gezegd.
Bleef aanhouden alleen vandaag.
En na 10 minuten ineens omschakeling.
Schiet mij maar lek.
Oud-collega’s van haar zeggen dat ze borderline heeft
Dat klopt aardig.
Zelf rustig blijven
Het is heel erg vervelend (understatement) als je kind zo duidelijk laat merken dat hij graag bij jou wil zijn, maar dat dat helaas neit kan. Je kind reageert ook op wat jij zelf denkt en vindt van de situatie. Probeer toch om zo neutraal mogelijk te blijven tegenover je kind en hem te helpen om met de moeilijke situatie van gescheiden ouders om te gaan.
Wat betreft je ex, misschien helpt het voor jezelf om op internet wat informatie te zoeken over borderline en hoe je daarmee om kunt gaan, zodat je weet wat mogelijk (!) wel en vooral ook wat niet werkt in de omgang. Maar verder kun je niet zoveel met wat de collega's zeggen: de collega's zijn geen psychiaters en zij is dadelijk niet meer je vrouw. Het zou alleen voor jezelf zijn: levert dat tips of adviezen op waar je wat aan hebt?
Tsjor
Nog ff iets
We zijn wel vaker uit elkaar geweest.
Zij heeft altijd vrij vlot erna weer iemand.
Ze allemaal ontmoet. Geen probleem.
Maar bij deze gast heb ik zulke grote twijfels.
Heeft op profielfoto Lexa geen gouden oorringen in en slechts stukje bovenkant erop staan.
Verbergt de rest van z’n lijf.
Pas als ie voor de deur staat zie je pas hoe hij echt is.
Daar begint ‘t al mee.
Heeft Amerikaanse Stafford als statussymbool en gaat niet met hond naar training.
Bemoeit zich met scheidingszaken.
Zou regelen dat weekenden synchroon lopen met die van mij zodat zijn zonen bij ex zijn en mijn zoon bij mij.
Nog steeds niet dus.
Zij luistert klakkeloos naar hem en denkt niet als moeder meer na. Vergeet mijn zoon dan zelfs aandacht te geven.
Niet expres maar het gebeurd wel.
Vertrouw nieuwe vriend voor geen meter.
Precies het tegenovergestelde waar ze wel op zou vallen.
Hij heeft iets achterbaks en gewelddadigs qua uitstraling.
Collega’s ex
Die oud collega’s zitten allemaal in de zorg.
En eentje is haar begeleider geweest notabene.
Gelukkig
Hoef je alleen maar te scheiden van haar en niet te trouwen met hem. zij moet voor zichzelf zorgen. Voor je zoon moet je zorgen dat je er zoveel mogelijk bent voor hem en da tje er alles aan doet om de spanningen in de relatie tussen zijn ouders niet of zo min mogelijk door te laten klinken in zijn leven.
Tsjor
Idd
Doe ik ook. Geniet van de tijd dat hij bij mij is.
Vader en zoon dingen doen.
Hij wil tegenwoordig ook zo veel met papa knuffelen. Alsof hij dat tekort komt.
Houd zoveel van m’n knul.
Zeg ik ‘m ook altijd.
Mijn grote knul.
Zal er altijd voor je zijn.
Maar mijn zoon heeft wel met hem te maken.
Daar zit ik mee.
Niet met ex.
Kan niet normaal nadenken als ze met haar vriend is.
Dat knaagt juist.
Ik begrijp goed dat dat knaagt
Alleen, die zorgen brengen jou niks, en kosten alleen maar veel energie. En het helpt je zoon ook niet. Dus kun je het maar beter loslaten, echt.
Het enige wat je kunt doen is het bij jou goed en fijn hebben. Probeer te voorkomen dat je zoon jouw gepieker over zijn moeder en haar nieuwe vriend meekrijgt.
En blijf wel alert.
Ik schrik wel van wat je schrijft over een niet-getrainde staffordshire als statussymbool... Hmm, maar ook daar kun je niets aan doen. Tenzij je zoon daarover dingen aan jou vertelt. Maar ook daar moet je mee uitkijken, je moet ook voorkomen dat je hem angsten aanpraat.
Je bent uit elkaar met je ex en je hebt ook niks meer te maken met haar liefdesleven. Ja, het kan bijzonder spijtig zijn dat je kind daarmee geconfronteerd wordt, en het is ook erg naar als je twijfelt over zo'n partner, maar zorg ervoor dat je er niet in wordt meegezogen. Laat je niet gekmaken door berichten van anderen. Hou je rustig, hou de relatie met de moeder van je kind goed, en probeer je zoon te helpen bij de overgang naar zijn moeder. Praat hierover met je kind zelf. Zeg dat je het vervelend voor hem vindt dat hij de overgang zo moeilijk vindt, en vraag hoe je kunt helpen het voor hem gemakkelijker en fijner te maken. Kinderen hebben vaak goede ideeën. Het hoort trouwens ook echt bij de leeftijd, jonge (en trouwens ook oudere) kinderen houden gewoon niet van overgangen.
Nieuwe dingen
Maakte laatst geintje dat hoe ze nu bezig is alleen nog luipaardprint ontbreekt. Was gisteren het geval. Was weer aan het proberen mij te triggeren. Niet gelukt. Haar zelfs een paar keer vast gepraat. Wat blijkt. Deed ze omdat ze hele gesprek had opgenomen.
Zowel zij als mijn zoon zijn aardig aangekomen.
Laatste keer geweest dat ik normaal en eerlijk wou praten. Dat is nu voorbij.
Mijn ex Irene is dood.
Daar is Anita voor in de plaats gekomen.
Wat kunnen mensen ineens zo beïnvloedbaar zijn en cals en achterbaks. Wil hem niet eens meer ontmoeten. Weet ondertussen genoeg. Passen goed bij elkaar. Vals achterbaks en respectloos. Tokkies. En mijn zoon begint nu ook afwijkend gedrag te vertonen. Positief naar mij toe maar emotioneel verwaarloosd.
Onvoorstelbaar
Dat jullie nog zo met elkaar bezig zijn. 'Haar zelfs een paar keer vast gepraat.' En, was je tevreden? Voelde je je de koning? Had je het gevecht gewonnen? Wat wilde je bewijzen? Denk je dat ze op een dag zal beamen: je hebt gelijk, ik ben een vals, achterbaks en respectloos mens? En dan, ben je dan blij?
Ik begrijp je zorgen om je zoontje heel erg goed, maar zolang jullie zo intensief met elkaar bezig zijn komt er geen ruimte om te bedenken wat je voor je zoontje kunt doen. Je verhaal gaat alleen maar om haar.
Tsjor
Erger geworden.
Ze blijft overal over liegen. Krijg tegenwoordig niet eens meer te horen wat ie allemaal gedaan heeft thuis en op school. Z’n gedrag is heel anders. En is nu constant moe. M’n ex wil nu ineens dat ik ‘m 2 weken heb met zomervakantie i.p.v. afgesproken 1 week. Kan ze bijkomen. Tuurlijk. Bij mij dumpen. M’n zoon weet niet hoe snel hij met mij naar buiten moet. Wil niet eens uit zichzelf moeder knuffel meer geven. Wordt steeds erger allemaal. Merk dat hij aandacht tekort komt.
Wat zeur je nou?
Je bent veel te veel bezig met je ex, moppert over hoe het er bij haar aan toe gaat, en hebt het over het dumpen van je zoontje.
Wees blij daarmee, zou ik zeggen. Vraag om gelijkwaardig co-ouderschap, en de helft van alle vakanties. Twee weken is niet de helft. Pak je verantwoordelijkheid als ouder. Als je denkt dat een situatie niet goed is voor je kind, regel dan minstens 50/50 co-ouderschap, regel naschoolse opvang.
En laat het verder nou eens los. Wees blij dat jullie uit elkaar zijn.
Tjonge
De zomervakantie is 6 weken. Jij zou je zoon 1 week daarvan zien.
Wees blij dat het er nu 2 zijn. Heb het niet over dumpen en volgend jaar ga je voor 3 weken.
En zeur niet zo over je ex. Jullie zijn niet voor niets gescheiden. Jij hebt nu jouw leven en zij heeft haar leven. Jij hebt helemaal niks over haar leven te zeggen of te vinden.
Tjonge wel 2 weken
Dit valt me tegen van je.
Als vader hoor je te knokken voor een gelijkwaardige verdeling van de vakanties.
Je zoon heeft 12 weken vakantie per jaar daar zou jij er 6 van moeten opvangen.
Ja, net zo als alle andere ouders en alleenstaande ouders: schuiven, opvang en creatief naar een oplossing zoeken.
Ik vind niet dat je ex JULLIE zoon bij jou dumpt, het is andersom jij dumpt hem bij haar en laat haar 5 weken zich in bochten wringen. Zij heeft ook geen 11 weken vakantie per jaar.
Jullie (jij en je ex) gedrag ligt ten grondslag aan het gedrag van jullie zoon. Ipv op elke slak van je ex zout te leggen moet je ook naar jezelf durven kijken en veranderen. Geef je mening dat eens een compliment dat zij wel bereid is 4 weken die zomervakantie bij te vullen terwijl jij hier de steken laat vallen en voor een mager weekje wil gaan ipv tenminste 3 weken.
Ik zou ook boos worden als mijn ex niet 3weken zomervakantie met onze dochter zou willen. Mijn ex valt al over 1 vakantie dag of weekend dag minder, dievworden op een ander moment gecompenseerd.
Je zoon zit in een zwaar loyaliteitsconflict veroorzaakt door jullie. Ik heb medelijden met het knulletje.
Het wordt nog erger
Ik val hier ook over: 'M’n ex wil nu ineens dat ik ‘m 2 weken heb met zomervakantie i.p.v. afgesproken 1 week. Kan ze bijkomen. Tuurlijk. Bij mij dumpen.'
eerst tranen met tuiten huilen, omdat je zoontje liever bij jou is, en dan zo tekeer gaan als je een week vakantie extra 'mag' hebben.
en krokodillentranen huilen omdat je zoontje het zo moeilijk zou hebben op school. Maar ondertussen heeft vader helemaal geen tijd voor zoontje, vader is bezig met moeder. Constant, de hele dag.
In twijfel trekken 'omdat zij het niet meer redt', waarom zorg jij dan niet meer voor je zoontje? Of is het wel geoorloofd dat jij het niet meer trekt? ga me niet vertellen dat je het wel graag wil, want dat heb je net om zeep geholpen.
Een vader die er niet is voor zijn kind, maar steeds met moeder bezig is, ten koste van kind; een moeder die het niet meer trekt; en dan een kind daartussen dat volgens eide ouders op allerlei manieren laat zien dat het kind problemen heeft. loyaliteitsconflicten of wat dan ook.
Je zou willen dat iemand het kind uit deze situatie haalt, totdat beide ouders weer bij zinnen zijn gekomen en in staat zijn om voor een kind te zorgen.
Tsjor
Houd zielsveel van m’n zoon.
Jammer dat jullie zo denken hierover.
Voorop staat dat ik door het vuur ga voor m’m Zoon.
Als ik eerst gesmeekt word voor 1 week met m’n zoon en nu ineens bevolen word om 2 weken m’n zoon te hebben klopt dat gewoon niet. Niet met de intentie waarom ok hem mag hebben.
Ze is nergens eerlijk over en m’n zoon wordt door die vent gedrild.
Heeft veel angstige blikken in z’n ogen. Ik ben niet meer met ex bezig maar als ik zoontje bij me heb merk ik gewoon dat er van alles gaande is daar wat niet normaal is. Liefste zou ik hem voor altijd bij mij hebben.
Niet zeuren over intentie
wat kan jou dat schelen? Je moet een gat in de lucht springen dat je hem dan 2 weken kunt 'redden' van die 'Tokkies'.
Ik vind het trouwens nogal wat, dat je zo'n beeld hebt van je ex en haar nieuwe vriend. Kan best dat het klopt hoor, maar het bijna onmogelijk om dan naar je zoon neutraal te blijven over haar. En dat moet je wel doen.
Als je hem het liefste altijd bij je wil hebben, zorg dan dat in ieder geval de verdeling minimaal 50-50 wordt. Wat is de verdeling nu? En hoe hebben jullie dat afgesproken en vastgelegd?
Maar ik ben bang dat je zelf niet ziet waar je mee bezig bent. Je reacties zijn wat dat betreft nou niet direct bemoedigend. Niemand zegt trouwens dat je niet van je zoon zou houden, wel dat hoe jij je nu opstelt niet helpend is voor hem! Waarom heb je überhaupt een gesprek met je ex? En dan ben je ook nog blij als je haar klem zet in het gesprek? Wat is dat voor rare instelling? Communicatie vanaf nu alleen maar zakelijk houden, en uitsluitend over je zoon. Wanneer is hij waar, heeft hij koorts gehad toen hij bij jou was of is hij gevallen, dat soort dingen. En verder gewoon niets. Geen appjes, niet bellen, niet klem l*llen. Gewoon niks. Je bent samen ouders van je zoon, en daar houdt verder alle bemoeienis op.
Doe ik.
Houd het ook zakelijk. Moet wel. Wil alleen eerlijkheid over wat er daar gebeurd met zoon en wordt alleen maar voorgelogen. Ben al van die houding met strijden afgestapt. Ben er voor m’n zoon. Geef ‘m alle liefde die hij zo hard nodig heeft nu. Praat niet over ex met hem in geen enkele vorm. Geniet alleen maar van de tijd dat hij bij mij is. Enige wat ik verlang van ex is eerlijkheid over mijn zoon bij haar thuis en zelfs dat wordt niet gedaan.
Steken in mijn hart. Gaat om mijn zoon en niet om mij. Wil best 50/50 doen over mijn zoon maar dat vertikt zij. Mag niet van hem.
Afspraken
Hoe hebben jullie de verdeling indertijd afgesproken en heb je dat ook vastgelegd?
'Wil alleen eerlijkheid over wat er daar gebeurd met zoon en wordt alleen maar voorgelogen.' Laat het eens uit je hoofd dat je eerlijkheid wil over je zoon als hij bij zijn moeder is. Daar ga je niet meer over. Als je het niet vertrouwt moet je heel andere kanalen gaan bewandelen.
Een eerste stap zou zijn dat je een betrouwbare ouder wordt voor de omgeving van je kind, school bijvoorbeeld. Een betrouwbare ouder is een ouder die niet ondertussen nog een andere agenda heeft, namelijk de ex in de gaten houden en het nieuwe vriendje bestrijden.
Je hebt hierin nog heel grote stappen te zetten.
Tsjor
Huh?
Hij gaat en ging daar niet over. Wat hebben jullie afgesproken, vastgelegd in het ouderschapsplan? Dat hebben jullie samen opgesteld. Waarom is daar dan geen 50-50 in afgesproken? Dat kun je hem niet in de schoenen schuiven want hij was er toen niet.
En je blijft maar hameren over die eerlijkheid over wat er gebeurt. Wat bedoel je dan? Dat je graag van je ex wil horen dat haar nieuwe vlam geen geschikt stiefvadermateriaal is? Verder kan ik me er niets bij voorstellen eerlijk gezegd. Anders dan de noodzakelijke gezondheid gerelateerde zaken. Maar ik heb het gevoel dat dat niet is wat jij bedoelt met eerlijk zijn.
Laat het nou toch los, dat je moet weten wat er daar gebeurt. Als je zoon erover vertelt, mooi. Verder niet mee bemoeien.
Manipulatie
De laatste paar weken ben ik me zakelijk gaan opstellen. Vraag alleen naar zoon gerelateerde dingen. Dan vraag ik waarom m’n zoon ineens afwijkend gedrag vertoond. Meld ze dat hij voor eerste keer daar is blijven overnachten. Heb gezegd dat niet mijn zaken zijn en mij interesseerde. Maar heeft mij lang geleden zelf verteld dat hij met oud en nieuw bleef logeren. Dat snap ik niet. En probeert mij nog steeds te triggeren om uit m’n vel te gaan. Waarom? Spelletje of zo. Niet op ingegaan. Probeer gewoon contact te onderhouden vanwege zoon. Alle bevindingen worden met rare praatjes beantwoord.
Niet echt
Rol1978: 'Dan vraag ik waarom m’n zoon ineens afwijkend gedrag vertoond.' Je kunt jezelf een rad voor ogen draaien en denken dat je dat alleen maar uit bezorgdheid voo je zoon doet, maar het is grotesk duidelijk, dat je echte interesse niet bij je zoon ligt, maar bij je ex en wat zij doet.
Het is lelijk om dit zo te lezen.
Vragen naar 'waarom' kun je niet meer stellen in jouw situatie, als het je zoon betreft en de situatie bij zijn moeder. Je kunt hooguit observeren en aangeven wat je er zelf aan gedaan hebt. Bijvoorbeeld: zoon sliep slecht, heb hem een verhaaltje voorgelezen.
Dus: geen waaromvragen meer. alleen maar vertellen wat je ziet (niet wat je denkt,, want dat is vergiftigd) en wat je zelf gedaan hebt. En dan liefst zo kort mogelijk.
Tsjor