Ex heeft nieuwe vrouw gaat gezinnen samenvoegen hoe nu?
Ik be nnog niet officieel gescheiden, maar woon nu drie maanden alleen met de kinderen nog in ons oude huis. Hij woont al 2 maanden samen met nieuwe vrouw, en onze dochters zitten bij elkaar in de klas.
Zij wil een keer koffiedrinken, om zich voor te stellen, maar ik merk dat ik dat heel slecht trek, omdat ik nog heel emotioneel in alles sta, we zijn 25 jaar samen geweest, en hij stapt zo over. Ik heb inmiddels een nieuwe woning, en als ik daar in zit gaan zij hier samen met de hele bubs wonen, dus de gezinnen samenvoegen.
Ik wil haar wel heel duidelijk laten merken waar mijn grenzen liggen en dat mijn kinderen wel mijn kinderen zijn. Hoe hebben jullie dit aangepakt?
Muizemeis
Mirrage
Ik weet niet of het handig is om over de situatie uit te weiden op dit forum. Maar er is inmiddels een hoop gebeurt en ik sta een beetje met mijn rug tegen de muur.
Ik wou dat ik me niet druk hoefde te maken over zijn gevoelens en dat ik geen rekening meer met hem hoefde te houden, ik heb juist het idee dat ik alleen maar daar mee bezig ben.
Zodra ik bezig ben met wat ik wil komt er een hoop bagger op mij af. Maak ik fouten, ja zeker weten. Ik vind het lastig om overal goed mee om te gaan en ook nog eens loyaal naar hem toe te zijn. Dus ja ik maak wel eens een opmerking over hem die niet heel netjes is. Maar dat wordt me dan weer heel erg kwalijk genomen.
Ik voel heel veel dingen zeker als een bevrijding vanaf het moment dat ik hoorde dat er een andere vrouw in het spel was. Ondanks alle pijn en verdriet en frustratie is er ook opluchting en nieuwe kansen. Ik ga ervan uit dat ik het nog heel zwaar ga krijgen, maar ik ben ook regelmatig trots op mijzelf om wat ik alleen kan.
Jouw beeld van hou je naar haar toe zou gaan..... ja dat herken ik helemaal, dat is ook precies mijn beeld, en ook wat me tegenhoud. Zij gaat mij niet op mijn zwakst zien in tranen, daar pas ik voor.
Ik heb zeker meer tijd nodig, en die ga ik weer proberen te nemen.
Muizemeis
Doorbreken
'Als ik tegen mijn ex zeg dat ik het er moeilijk mee heb, vind hij dat inderdaad raar. Als ik hem vertel dat ik het heel moeilijk vind dat ik mijn kinderen moet delen met een voor mij vreemde vrouw dan vind hij dat ook raar. Dat maakt het voor mij zo frutrerend allemaal.'
Het lijkt wel alsof het bijna niet meer mag: ergens moeilijk mee hebben. Dat je vriend het raar vindt is echt een gebrek aan inlevingsvermogen en realiteitszin, maar het maakt eigenlijk niet uit wat hij ervan vindt. Als jij om je heen verspreidt dat jij het er moeilijk mee hebt, dan is dat zo en dat is zo omdat het ook zo is. Natuurlijk kom je daar wel doorheen, alleen op dit moment heb je het er nog moeilijk mee.
Mag dat dan niet meer? Moeten we alles positief bekijken en hup tsjakka overal voordeel uit halen? Er is veel winst te behalen, alleen dat komt nog. Alles heeft zijn tijd en op dit moment heb jij het er moeilijk mee. Je hoeft niet met de vriendin van je ex te mixen, je hoeft jezelf daar niet toe te dwingen.
Omgekeerd: stel dat je dadelijk in verband met je nieuwe woning weinig tijd hebt voor de kinderen, dan zou het prettig zijn als de kinderen langer bij vader kunnen zijn. Dat zou jou dan ontlasten. Het doorbreekt ook dat de kinderen bij vader komen omdat vader en nieuwe vriendin het gezellig vinden. Het gaat niet alleen om gezelligheid en leuk nieuw gezinnetje spelen. Het gaat er ook om dat je alles voor elkaar krijgt wat er moet gebeuren. Dus misschien kun je het initiatief een keer naar jezelf toetrekken: zij krijgen de kinderen niet op hun bestelling, maar jij regelt het zo dat het voor jou het beste uit komt.
Tsjor
Tijdelijk
Misschien kan je wel, zonder over de hele situatie uit te wijden, vertellen wat de praktische dingen zijn waar je tegenaan loopt. Het moet bijna wel gaan om 'tijdelijke' dingen. Zaken die nu belangrijk zijn, maar op lange termijn zal dit echt nauwelijks nog voorkomen.
Het meeste spijt heb ik van de dingen waarin ik me heb laten chanteren. "Als jij niet... dan zal ik niet..." Achteraf gezien had ik liever een andere oplossing gezocht, ik zag die alleen niet omdat ik zo vast zat in de situatie.
Al met al, nu twee jaar later, is alles redelijk op zijn pootjes terecht gekomen. Het heeft lang geduurd en het was ook zwaar, maar dankzij veel hulp zit ik nu overduidelijk op het goede pad. En flauw maar ook heel bevrijdend: op een veel beter pad dan mijn ex.
Wat mij heel erg goed heeft gedaan was het erkennen van mijn emoties. Ex vond dat ik van alles niet mocht voelen en vinden. Toen ik eenmaal besloot dat ik dat wel mocht, voelde dat als een enorme opluchting. Wat je voelt heb je niet in de hand. Wat je ermee doet wel trouwens. Boos zijn en bedenken dat ik hem wel wat aan wilde doen (en wat precies, omdat vervolgens te visualiseren) voelde als een bevrijding, hem werkelijk wat aandoen is natuurlijk heel wat anders 
.
Tsjor
Fijn dat je alles zo helder voor mij neerzet. Je hebt helemaal gelijk als je schrijft dat het niet uitmaakt wat ervan vind.
De kinderen komen nu van vrijdagmorgen tot zaterdag 16.00 bij hun vader en per maand komt er een dag bij, dit hebben we ooit zo afgesproken omdat ik het moeilijk vind om de kinderen zo ineens een halve week te moeten missen nadat ik altijd fulltime moeder ben geweest. Het is een pluspunt dat hij me dat heeft voorgesteld.
Ik ga er weereens anders naar proberen te kijken.
Muizemeis
Mirage
Ik vrees dat we in een vechtscheiding terecht gaan komen, en dat is wat ik steeds niet gewild heb. En het lijkt haast wel of dit nu ontontkoombaar is. We hebben beiden fouten gemaakt de laatste weken en het lijkt er nu op dat dit is wat er gaat gebeuren en dat doet me nu veel pijn en verdriet. We zitten beiden vast in deze pijnlijke situatie en nemen beiden foute beslissingen. Ik wil absoluut hem niet de zwarte piet toespelen, maar dat is wat ik de afgelopen twee weken wel heb gedaan, was ik me niet bewust van, nu zie ik dat ik dat wel heb gedaan. Daar baal ik heel erg van, morgen ga ik proberen ex te spreken te krijgen en zal ik heel erg goed bij mijzelf moeten blijven, zware opgave maar ik wil het wel heel graag.
Ik denk dat ik verkeerd met mijn emoties omga, maar goed daar ga ik nog even over nadenken, ben er even niet helder in.
Muizemeis
Kritisch
Muizemeis, ben je ook kritisch over de kritiek die je op jezelf hebt? Daarmee vraag ik dus eigenlijk, ben je niet te hard voor jezelf?
Je schrijft dat je verkeerd met je emoties omgaat, maar is eigenlijk niet echt een verkeerde manier. Ik ga er dan voor het gemak maar even vanuit dat je niet werkelijk zijn ballen met een spijker pistool aan een stoel vast geschoten hebt.... Tijdens een scheiding zijn mensen op hun slechts, iedereen, ook jij. Je zegt dingen die je eigenlijk wel meent, maar niet wilde zeggen. Wat je ook gedaan hebt, het valt waarschijnlijk best wel mee. (stel ik me zo voor dan hè) Wees een beetje mild voor jezelf.
Wat mij tijdens gesprekken met mijn ex erg helpt is voor ogen houden wat ik eigenlijk wil bereiken. Volgens mij zijn dat hele normale gesprekstechnieken. Je bedenkt van te voren wat je precies wil. Wat is nu belangrijk voor je en wat wil je op korte en lange termijn bereiken, de rest is bijzaak. En wat betreft zijn vriendin, daar zou ik het met hem verder helemaal niet meer over hebben. Als het daar toch over gaat zou ik me houden bij 'ik vind het moeilijk/lastig' om vervolgens weer naar de kern van het gesprek te gaan. Die vriendin is bijzaak, hij en jij zijn de ouders. Met hem maak je afspraken, met hem moet je het ouderschap vormgeven. Hoe hij dan vervolgens zijn deel vormgeeft (samen met haar dus) is verder niet jouw probleem. Tenminste, zolang ze goed is voor de kinderen. Maar zelfs als er problemen zouden komen, dan moet je daar met hem uitkomen. Je vraag hoe zij er mee omgaat als één van de kinderen haar mama noemt zou dan worden: wat doe jij (ex man dus) als één van de kinderen haar mama noemt?
In mijn ouderschapsplan staat trouwens iets in de trant van:"termen als papa en mama zijn voorbehouden aan de ouders". En ook iets waarin duidelijk wordt gemaakt dat nieuwe partner in principe niet welkom zijn op ouderavonden, uitvoeringen, etc., tenzij in overleg. Ex ging daarmee akkoord, blijkbaar leek het hem ook niet zo fijn als ik mijn nog te vinden nieuwe partner mee zou nemen naar dit soort zaken 
.
Mirage
Ik ben wel heel kritisch naar mijzelf ja dat klopt, wil ik ook graag afleren.
Ik ben ook zeker niet bij mijzelf gebleven de afgelopen weken, en ben daar niet blij mee. Heb me erg door de negativiteit van anderen mee laten slepen.
Ga het wederom anders proberen te doen. Elke dag weer een kans om het opnieuw te proberen.
Moest wel een beetje lachen om je spijkerpistoolverhaal, nee dat heb ik niet gedaan, ik heb ook zijn banden niet lek gestoken en ook zijn kleding niet stuk geknipt.
We hebben gebeld en afgesproken het contact minimaal te houden, minimaler nog dan het was. We hebben dit blijkbaar allebei nodig, dat is duidelijk.
Volgens mij gaat zij er wel goed mee om, als ik het zo zie. Vanmorgen ging mijn dochter in de klas naast de hare zitten en ik zag haar contact maken met mijn meisje, en dat zag er goed uit. Natuurlijk doet het ook pijn, maar het zag er ook mooi uit. Klinkt mischien een beetje raar, maar zo kon ik het wel zien.
Wat een achtbaan is dit toch, maar bedankt voor je feedback.
Muizemeis
Knap van je
"Vanmorgen ging mijn dochter in de klas naast de hare zitten en ik zag haar contact maken met mijn meisje, en dat zag er goed uit. Natuurlijk doet het ook pijn, maar het zag er ook mooi uit. Klinkt mischien een beetje raar, maar zo kon ik het wel zien."
Dat vind ik heel knap van je om dat zo te zien. Dat heeft bij mij best wel een tijd geduurt.
Contact met haar kon ik wel hebben, maar niet haar en mijn dochter samen. Maar ja dat is voor jou niet te vermijden.
En je hoeft echt geen rekening te houden met zijn gevoelens. Jammer dan, dat stuk heeft hij teruggegeven toen hij bij je wegging. Voor hem niets anders meer als de gewone fatsoensnormen zoals je die ook voor anderen gebruikt.
Compliment
Wees je niet te hard voor jezelf.
Het is me toch niet wat wat jij allemaal moet verwerken en je roeit zo goed met de riemen die je nu hebt.
Mijn complimenten heb je hoor!
Krasje
Amk
Ik weet niet of ik het elke dag zo zou kunnen zien, maar vandaag viel me op dat ik het kon. Ik weet niet of ik het leuk zou vinden als ik ze huppelend over het schoolplein zou zien. Maar mischien mag ik ook trots op mijzelf zijn dat ik dit kan zien en dat het blijkbaar een talent is.
Muizemeis
Krasje
Dank je wel voor je lieve woorden
Muizemeis
Natuurlijk
mag je trots op jezelf zijn, dat moet je zelfs! Mens, dit is een heel groot inzicht en een groot goed voor jezelf en je kinderen! Je komt er wel. Echt.
Inderdaad muizemeis
Als niet-ervaringsdeskundige qua scheiden kan ik er eigenlijk weinig over zeggen, maar ik lees ook met bewondering jouw postings! Ik vind je zo duidelijk en eerlijk tegenover jezelf, en daardoor ook juist sterk. Ik wens je toe dat het ook snel zo gaat voelen.
Je ex mag in zijn handen knijpen...
...met zo'n lieve ex! De meeste vrouwen (inklusief mijzelfst) zullen gezeggt hebben: "Zo, jij wil mij het huis uitschoppen en met je nieuwe vriendin hier gaan wonen? Jammer joh, gaat niet gebeuren! Zoek het maar lekker uit waar je gaat wonen."
Dat jij dit niet gedaan heb laat al zien dat je een geweldige mens bent. Beter dan hem en haar bij elkaar. Want een andere vrouw de man afpakken en dan nog haar huis inpikken ook tuigt niet bepaald van een goede karakter in mijn ogen.
En bij hun emoties moet je ook verder niet stil staan. Ex en misschien zelfst niew vriendin heeft last van slecht geweten (bewusst of niet) en wil daarom dat jij goed over de weg kan met zijn nieuw vriendinnetje - laat hem/hun koken in zijn/hun eigen soepje en doe vooral, wat jezelf goed laat voelen - jij hoeft hun niet gelukkig te maken. Ga vooral voor de kinderen en voor jezelf.
Misschien hoop je ook (bewusst of niet), dat hij terug komt als je braaf meedoet in zijn plannen - maar zul je hem nog willen? Al zal hij het willen, je heb VEEL beter verdient!!!
Dit helpt mij
Hoi Muizemeis,
Heel goed dat je kan zien dat de vriendin van je ex met je kind omgaat. Dat is echt heel knap. Een vriendin van mij vertelde dat zij het heel moeilijk vond toen de nieuwe vriendin van haar ex haar kind een aai over de bol gaf. Het was toen al heel lang over met haar ex. Mijn coach zij ooit dat wanneer een relatie over is mannen heel vaak vluchten in een nieuwe relatie en vrouwen in de kinderen. Maar jij vlucht niet.
Je hebt aangeven dat je het moeilijk vond dat het bij je ex misschien gezelliger is voor je kinderen dan bij jou. Ik denk niet dat je je daar zorgen over hoeft te maken. De band die kinderen met hun moeder hebben is enorm. Blijf goed bij jezelf. wil je geen koffie met vriendin drinken dan doe je dat niet. Vind je dat je te onaardig tegen/over ex bent geweest dan zeg je hem dat. En daar mag je best bij zeggen dat jij het moeilijk hebt. Richt je verder op je eigen toekomst. Nu het punt wat mij hierin heel erg helpt. (mijn man is vreemd gegaan, na een hele lange poging ons huwelijk te redden liggen we nu in scheiding en heeft mijn man een relatie met die andere vrouw) Als ik merk dat ik heel veel bezig ben in mijn hoofd met mijn a.s. ex en zijn nieuwe vriendin dan lees ik het volgende van Maktub
Wanneer de toekomst bij je aanklopt. Zullen alle mogelijke ideeen - behalve die welke vooroordelen bevatten- zich kunnen aandienen en door de mensen naar waarde geschat worden. Wat geen nut heeft verdwijnt. Je mag je naaste niet veroordelen, omdat je niet de rechter van hun dromen bent. Om in je weg te geloven hoef je niet te bewijzen dat de weg van de ander verkeerd is. Wie dat doet vertrouwt niet op zijn eigen stappen.
Hiermee wil ik niet zeggen dat je niet heel boos/verdrietig mag zijn om wat je a.s. ex nu doet. Alleen dat het lezen van dit mij helpt om me weer op mezelf te concentreren. Het gaat er niet om wat mijn a.s. ex doet, maar om wat ik verder met mijn leven wil. Heel veel van wat hij doet, doet me nog wel verdriet, en dat verdriet mag er zijn. Soms moet ik het gedicht wel heel vaak lezen hoor
Jullie zijn wel heel mild
Ik heb ook echt wel nare dingen geroepen en ook gedaan. Ik ben echt niet heilig, maar ik durf inderdaad wel naar mijzelf te kijken. Ik probeer ook na uit de bocht gevlogen te zijn(wat ik zeker doe geloof me) wel weer vooral met mijzelf bezig te zijn, leerzaam proces.
Muizemeis
Ik probeer naar twee dingen te leven: I am only human
en
Elke dag kun je het weer opnieuw proberen
Overleven
Ik heb inderdaad tegen ex gezegd dat ik de bocht uit gevlogen ben en dat ik daar niet trots op ben. Wat hij daar nu mee doet, is aan hem.
Ik vind je gedicht mooi, maar het is niet wat mij nu aanspreekt, maar dat geeft niet, ik heb heel erg veel aan de tekst van het liedje van Destenies Child, surviver, dat hangt op de wc 
Naast het liedje van Eminem, not afraid er zitten twee mooie stukjes in, die me helpen:
Yeah, It's been a ride...
I guess I had to go to that place to get to this one
Now some of you might still be in that place
If you're trying to get out, just follow me
I'll get you there
Bovenstaand stukje helpt me om te accepteren dat je soms door een pijnlijk proces moet gaan om er beter uit te komen.
I'm not afraid to take a stand
Everybody come take my hand
We'll walk this road together, through the storm
Whatever weather, cold or warm
Just let you know that, you're not alone
Holla if you feel that you've been down the same road
Bovenstaand stukje geeft me kracht, en ook het vertrouwen dat ik niet alleen sta, soms voel ik me alleen en dan helpt dit.
Muizemeis
Muizemeis
Wat een mooie tekst. Fijn is dat he, om even steun in te vinden.
Ik vind overigens niet dat "we" mild zijn. Het is gewoon niet niks waar je mee te dealen hebt. En het is zoals je zelf zegt, your only human. En mensen maken fouten. Jij bent zo ver dat je je eigen fouten inziet en zo dapper ze toe te geven. Dat maakt je enorm sterk. Pff. Ik heb ook echt stomme dingen gedaan hoor. Tja, ik ben ook maar een mens
Mijn spreuk is en was, het komt goed, ook al komt het niet goed.
Wat betreft mijn onzekerheid nu en naar de toekomst vind ik de speech van Mandela, laat jezelf zien heel mooi:
Onze diepe angst is niet dat we onmachtig zouden zijn.
Onze diepste angst betreft juist onze niet te meten kracht.
Niet de duisternis, maar het LICHT in ons is wat we het meeste vrezen.
We vragen onszelf af; ” Wie ben ik wel om mezelf briljant, schitterend, begaafd of geweldig te achten?”
Maar, waarom zou je dat niet zijn? Je bent een kind van God!
Je dient de wereld niet door jezelf klein te houden.
Er wordt geen LICHT verspreid, als de mensen om je heen hun zekerheid ontlenen aan jouw kleinheid.
We zijn bestemd om te stralen, zoals kinderen dat doen.
We zijn geboren om de glorie Gods die in ons is, te openbaren.
Die glorie is niet slechts in enkelen, maar in ieder mens aanwezig.
En als we ons LICHT laten schijnen, schept dat voor de ander de mogelijkheid hetzelfde te doen.
Als we van onze diepste angst bevrijd zijn, zal alleen al onze nabijheid anderen bevrijden.
Overleven
Die teks van Nelson Mandela is ook mooi inderdaad.
Muizemeis