Ex heeft nieuwe partner
Ondertussen 2,5 jaar uit elkaar en via een bemiddelaar ook gescheiden sinds voor de zomer.
Mijn ex en ik hebben twee meisjes van 6 & bijna 9 jaar oud. Omdat ons huis, die we samen gebouwd hebben, in zijn geboortedorp ligt en quasi zijn hele familie daar woont, ben ik akkoord gegaan dat hij me mocht uitkopen. Ik heb een huurappartementje gezocht, 10 min van hen vandaag zodat de kinderen naar dezelfde school kunnen blijven gaan.
Onze regeling is week om week en ookal waren we als partners zeer onstabiel, onze co ouderschap ging zeer vlot. Zelfs toen ik een nieuwe vriend kreeg, bleven we respectvol als ouders met elkaar werken. Ik heb mijn vriend voorgesteld aan de kinderen meer dan een jaar nadat ik hem leerde kennen en hij ziet ze om de week in het weekend. (Hij woont zelf 1,5 uur van ons vandaan en heeft een andere regeling met zijn twee kinderen die ik tot op heden ook nog niet ontmoet heb).
3 maanden geleden vertelde mijn ex dat hij iemand van vroeger opnieuw heeft leren kennen en dat het een relatie is. Ik heb hem gevraagd om rustig aan te doen voordat hij de kinderen er bij betrekt. Na twee weken heeft hij ze aan hen voorgesteld, en woonde ze praktisch samen. Zij is een paar jaar jonger en heeft geen kinderen en zag me vanaf het begin als een bedreiging.
Dit weet ik omdat ze de eerste week dat ze de kinderen had, ze 'I love you' briefjes in hun brooddozen stopte. Ik probeerde me vooral te focussen op het feit dat mijn kinderen nu een extra persoon in hun leven heeft die om hun geeft.
Tot op heden heb ik ze nog niet gezien, hij heeft mijn vriend ook nooit ontmoet omdat onze levens redelijk los staan van elkaar. En dat is prima. Maar sinds zij met hem is, verandert er steeds meer ten nadele van onze samenwerking. Ik had echt gehoopt dat ze een positieve invloed zou hebben en hij zich niet meer alleen zou voelen, maar ze heeft zich vooral gefocust op het elimineren van mij in hun leven in plaats van een leven met hen op te bouwen.
Helaas gaat het van kwaad na erger. Al onze afspraken die mijn ex en ik ter goeder trouw mondeling geregeld hadden, heeft ze van de baan geveegd. Hij mag me niet meer contacteren tenzij op vrijdag voor dringende zaken. Ik ben de katten moeten gaan ophalen want ze is allergisch en anders bracht ze ze naar het asiel. Onze hond, die ik in samenspraak met mijn ex, mee nam naar weekendjes ardennen 2 x per jaar, mag niet meer mee. In tegendeel, als ik de kinderen kom afzetten, wilt ze dat de hond binnen blijft zodat ik geen gedag kan zeggen.
Het breekt mijn hart dat al onze afspraken op het laatste moment veranderen. Als ik mijn ex alleen spreek, gaat het prima tussen ons maar dan een paar dagen later stuurt hij een bericht (op vrijdag uiteraard) dat hij nagedacht heeft en dat het toch niet ok is dat we de verjaardagen van de kinderen samen organiseren. Ookal hebben we dit zo vastgelegd bij de bemiddelaar een paar maanden geleden.
Ik ben me erg bewust van haar positie en kan me helemaal inbeelden dat als je geen kinderen hebt, je niet altijd begrijpt dat deze communicatie en samenwerking niets te maken heeft met liefde voor elkaar maar met de liefde voor onze kinderen.
Maar vandaag toen ik onze dochter naar hem bracht door een onverwachte oogarts afspraak, had hij ze aan de telefoon en ze stond op luidspreker. Ze hoorde dat de hond me kwam begroeten en ik was zo blij, dus ze beval mijn ex de hond binnen te halen. Vervolgens hoort ze me zeggen tegen mijn dochter dat ik van haar hou en ze zegt 'Nen echte Hollander' (ze is een Vlaamse aangezien we naar Belgie zijn verhuisd). Ik keek mijn ex vol afschuw aan en zijn ogen zeiden sorry maar hij zei niets. Achteraf toen ie ophing zei hij dat ze me haat maar dat ze dat normaal nooit uitspreekt waar de kinderen bij zijn en dat ze niet wist dat ze op luidspreeker stond.
Het breekt mijn hart te weten dat dit de invloed is waar mijn ex mijn kinderen aan bloot stelt. En ik weet niet hoe ik dit moet aanpakken. Ik ben van mening dat zwart spreken enkel averechts werkt dus ik heb me nooit uitgesproken over wat er bij hen gebeurt. In tegendeel, als de kinderen me ongerust melden dat zijn vriendin huilt bij hen en hen (emotioneel manipuleert) meedeelt dat zij haar niet leuk zouden vinden, geef ik ze enkel mee dat mensen moeten leren houden van zichzelf en dat zij daar niet veel aan kunnen doen buiten een dikke knuffel geven.
Ik heb haar nog nooit gezien, nooit iets tegen gezegd en dit is hetgeen ik van haar weet nu.
Hoe moet ik nu hopen en geloven dat mijn kinderen in een goede omgeving opgroeien waarin we elkaar ondersteunen en supporten.
In principe heb je gelijk, maar als er problemen over ontstaan moet je het toch relatief bekijken vind ik. Hoeveel conflicten en ergernissen is het je waard?
Tsjor
AnnaPollewop schreef op 20-12-2023 om 11:14:
[..]
Dat kan, maar dan kun je niet eenzijdig opzeggen. En een hond niet meer mogen zien is wel hard. Ik zou daar ook veel moeite mee hebben.
Overigens is co-ouderschap over de hond helemaal niet zo raar. Ik zie geen reden om dat belachelijk te maken.
Dat doe ik dan ook nergens. En een hond is geen kind hè, co ouderschap is dus ook niet mogelijk. TO kan hooguit een verzoek indienen bij de rechtbank om de hond aan haar toe te wijzen. Nu was het meer haar oppashond.
En ik snap de vriendin van pa wel, die zal ongetwijfeld een reden hebben om TO niet steeds in haar leven te willen hebben. Verder zie ik trouwens ook niet in waarom dat de hond begroet moet worden bij het afzetten van de kinderen.
Nick90 schreef op 20-12-2023 om 13:38:
[..]
Dat doe ik dan ook nergens. En een hond is geen kind hè, co ouderschap is dus ook niet mogelijk. TO kan hooguit een verzoek indienen bij de rechtbank om de hond aan haar toe te wijzen. Nu was het meer haar oppashond.
En ik snap de vriendin van pa wel, die zal ongetwijfeld een reden hebben om TO niet steeds in haar leven te willen hebben. Verder zie ik trouwens ook niet in waarom dat de hond begroet moet worden bij het afzetten van de kinderen.
Genoeg mensen die dat wel hebben. Die laten de hond dan vaak met kind(eren) meegaan bij de omgang. Honden missen hun baasjes ook hoor.
Daarbij vind ik het vooral gek dat het sinds de vriendin opeens allemaal niet meer mag en moeilijk is. De vriendin komt erg jaloers over en het is aan de ex van TS om dat een halt toe te roepen en haar duidelijk te maken dat hij niet voor niks is gescheiden, maar dat prettige omgang voor de kinderen wel fijn is.
Ik krijg ook wel een beetje kotsneigingen van briefjes met 'i love you' in de broodtrommel van een kind dat je net kent.
MamaE schreef op 20-12-2023 om 13:45:
[..]
Genoeg mensen die dat wel hebben. Die laten de hond dan vaak met kind(eren) meegaan bij de omgang. Honden missen hun baasjes ook hoor.
Daarbij vind ik het vooral gek dat het sinds de vriendin opeens allemaal niet meer mag en moeilijk is. De vriendin komt erg jaloers over en het is aan de ex van TS om dat een halt toe te roepen en haar duidelijk te maken dat hij niet voor niks is gescheiden, maar dat prettige omgang voor de kinderen wel fijn is.
Ik krijg ook wel een beetje kotsneigingen van briefjes met 'i love you' in de broodtrommel van een kind dat je net kent.
Ze hebben toch prettige omgang wbt de kinderen? Enige wat veranderd is dat To nu een paar katten heeft en ze niet meer op de hond hoeft te passen. Ze zijn al 2,5 jaar uit elkaar, honden wennen over het algemeen snel aan een nieuwe situatie. Ik lees ook niks over kosten of zorg delen, alleen dat ie weleens een weekendje mee weg mag en bij haar logeert als haar ex werken is. En ik snap dan wel dat je in een net nieuwe relatie niet steeds met de ex geconfronteerd wil worden. Het lijkt me hier ook niet over de kinderen te gaan maar over de huisdieren. TO zou ook zelf een hondje kunnen kopen toch? En buiten dat vraag ik me ook af waarom alles zo lang geduurd heeft wbt het regelen van het uit elkaar gaan/scheiden
Nick90 schreef op 20-12-2023 om 14:11:
[..]
Ze hebben toch prettige omgang wbt de kinderen? Enige wat veranderd is dat To nu een paar katten heeft en ze niet meer op de hond hoeft te passen. Ze zijn al 2,5 jaar uit elkaar, honden wennen over het algemeen snel aan een nieuwe situatie. Ik lees ook niks over kosten of zorg delen, alleen dat ie weleens een weekendje mee weg mag en bij haar logeert als haar ex werken is. En ik snap dan wel dat je in een net nieuwe relatie niet steeds met de ex geconfronteerd wil worden. Het lijkt me hier ook niet over de kinderen te gaan maar over de huisdieren. TO zou ook zelf een hondje kunnen kopen toch? En buiten dat vraag ik me ook af waarom alles zo lang geduurd heeft wbt het regelen van het uit elkaar gaan/scheiden
Ook die omgang is wel minder dan voorheen, bijvoorbeeld het niet meer contacten op vrijdag.
Het nu hard spelen over de hond blaast misschien wel alles op. De nieuwe vriendin ziet TO als een bedreiging. Wat mij betreft wel overdreven. TO en haar ex zijn al 2,5 jaar uit elkaar. Als het echt nog grote liefde was, dan waren ze wel weer bij elkaar gekomen in die tijd.
Ik snap op zich wel dat al te intensief contact irriteert. En als je zelf geen hondenliefhebber bent, snap ik wel dat je dan afspraken over de hond wat overdreven vindt.
Op een gegeven moment gaan beide voormalige echtelieden wel gewoon verder met ieder hun eigen leven.
Ik denk dat in de praktijk er vaak wel iets veranderd als er nieuwe partners in het spel komen. Soms in positieve zin, omdat mensen dan meer tijd besteden aan hun nieuwe partner i.p.v. ruzie met elkaar maken en soms in negatieve zin.
Dingen als briefjes met "love you" krijg ik wel de kriebels van, net zoals contact over de kinderen ontzeggen.
Het gaat er om dat alle afgesproken regelingen opeens eenzijdig veranderen onder invloed van een jaloerse nieuwe vlam.
Panama831 schreef op 21-12-2023 om 09:41:
[..]
Ook die omgang is wel minder dan voorheen, bijvoorbeeld het niet meer contacten op vrijdag.
Het nu hard spelen over de hond blaast misschien wel alles op. De nieuwe vriendin ziet TO als een bedreiging. Wat mij betreft wel overdreven. TO en haar ex zijn al 2,5 jaar uit elkaar. Als het echt nog grote liefde was, dan waren ze wel weer bij elkaar gekomen in die tijd.
Ik snap op zich wel dat al te intensief contact irriteert. En als je zelf geen hondenliefhebber bent, snap ik wel dat je dan afspraken over de hond wat overdreven vindt.
Op een gegeven moment gaan beide voormalige echtelieden wel gewoon verder met ieder hun eigen leven.
Ik denk dat in de praktijk er vaak wel iets veranderd als er nieuwe partners in het spel komen. Soms in positieve zin, omdat mensen dan meer tijd besteden aan hun nieuwe partner i.p.v. ruzie met elkaar maken en soms in negatieve zin.
Dingen als briefjes met "love you" krijg ik wel de kriebels van, net zoals contact over de kinderen ontzeggen.
Maar je weet niet hoe het eerst was, als er 35 keer per dag over de kinderen geappt moet worden snap ik wel dat je dat graag terug brengt tot één keer per week.
Nick90 schreef op 21-12-2023 om 11:33:
[..]
Maar je weet niet hoe het eerst was, als er 35 keer per dag over de kinderen geappt moet worden snap ik wel dat je dat graag terug brengt tot één keer per week.
Ja, ben ik het met je eens. Het klinkt alsof de vriendin van de ex van TO wel wat extreem is, maar ex-en die nog de hele dag in de weer zijn met elkaar, dat zal natuurlijk ook andere potentiële partners, die minder extreem zijn dan de vriendin van de ex van TO, ergeren.
Nick90 schreef op 20-12-2023 om 14:11:
[..]
Ze hebben toch prettige omgang wbt de kinderen? Enige wat veranderd is dat To nu een paar katten heeft en ze niet meer op de hond hoeft te passen. Ze zijn al 2,5 jaar uit elkaar, honden wennen over het algemeen snel aan een nieuwe situatie. Ik lees ook niks over kosten of zorg delen, alleen dat ie weleens een weekendje mee weg mag en bij haar logeert als haar ex werken is. En ik snap dan wel dat je in een net nieuwe relatie niet steeds met de ex geconfronteerd wil worden. Het lijkt me hier ook niet over de kinderen te gaan maar over de huisdieren. TO zou ook zelf een hondje kunnen kopen toch? En buiten dat vraag ik me ook af waarom alles zo lang geduurd heeft wbt het regelen van het uit elkaar gaan/scheiden
Cecile91 schreef op 19-12-2023 om 10:57:
[..]
We hebben bij de bemiddelaar vast gelegd dat de huisdieren op zijn adres blijven wonen vanwege de ruimte en de grote tuin.. maar gingen beiden akkoord dat we samen verantwoordelijk zijn voor dierenartskosten en dat onze hond in co ouderschap verblijft. Op die manier kon ze met me mee op vakantie of kon ik er mee gaan wandelen.
Misschien toch iets beter lezen?
RoodVruchtje schreef op 21-12-2023 om 11:46:
[..]
[..]
Misschien toch iets beter lezen?
Dierenarts kosten oké. Maar wat betreft eten, snacks, speelgoed, poepzakken, noodzakelijke dingen als vlooien/wormen bestrijding ? En wat te denken van de tijd die je kwijt bent ermee, 4-5 keer per dag wandelen, dagelijks stofzuigen/dweilen. Een hond als huisdier is wel wat meer dan alleen dierenartskosten.
Nick90 schreef op 21-12-2023 om 11:52:
[..]
Dierenarts kosten oké. Maar wat betreft eten, snacks, speelgoed, poepzakken, noodzakelijke dingen als vlooien/wormen bestrijding ? En wat te denken van de tijd die je kwijt bent ermee, 4-5 keer per dag wandelen, dagelijks stofzuigen/dweilen. Een hond als huisdier is wel wat meer dan alleen dierenartskosten.
Dat betaalt hij dan misschien. Hij zal nu ook weer niet met het mes op de keel zijn gedwongen om die hond in huis te houden. Zou wat zijn als TO ook de helft van de tijd de hond moet komen uitlaten en zo. Dan zou ik de vriendin van de ex van TO wel begrijpen als ze daar een probleem mee heeft.
Panama831 schreef op 21-12-2023 om 12:18:
[..]
Dat betaalt hij dan misschien. Hij zal nu ook weer niet met het mes op de keel zijn gedwongen om die hond in huis te houden. Zou wat zijn als TO ook de helft van de tijd de hond moet komen uitlaten en zo. Dan zou ik de vriendin van de ex van TO wel begrijpen als ze daar een probleem mee heeft.
Of misschien is het probleem dat TO alleen lusten van die hond heeft en de nieuwe vooral de lasten. Uiteraard hadden ze ook kunnen kiezen om de hond te laten zijn waar de kinderen zijn of alle kosten samen delen. Want nu heeft zij hoogstwaarschijnlijk een keer per jaar een klein kostenpostje en de ex elke maand een behoorlijke kostenpost. Ik heb zelf ook 2 honden en die kosten maandelijks al gauw zo'n 400-500 euro per maand. Nu lijkt het me wat te vrijblijvend.
Ik zou trouwens verder niet moeilijk doen om een hond, genoeg andere honden tenslotte.
Wat een gedoe over die hond, er wordt van alles ingevuld en aangenomen. Er is een regeling getroffen en het is op zijn zachtst gezegd vreemd dat ex daar eenzijdig vanaf wil. Dat mag TO best vinden. Het zou mij ook enorm veel pijn doen. Misschien is afspreken dat de hond meedoet aan de week-op-week-af regeling (dus meegaat met de kinderen) wel een bespreekbaar alternatief?
Daarnaast, dat is helemaal niet het grootste punt van TO, maar onderdeel van een groter geheel. Ze ziet zich ineens geconfronteerd met een heks van een nieuwe vriendin (weer eens wat anders dan de gebruikelijke hex). Ik zou daar ook van schrikken, en nogal balen van alle veranderingen op zo korte termijn die deze dame wil doorvoeren. Maar, TO, ik denk dat deze dame haar eigen glazen aan het ingooien is. Je ex is zo te lezen ook niet zo blij met dit soort acties, en je dochters ook niet. Hopen dat ze zichzelf snel onmogelijk maakt.
Ik ben het (dus) eens met Izza. Laat je niet opfokken, blijf rustig en afstandelijk en vriendelijk tegen en over haar. Laat je dochters weten en voelen dat jíj hun moeder bent en blijft. En dat het fijn is dat de nieuwe vriendin van papa ze blijkbaar ook erg lief vindt. Want dat is natuurlijk echt zo, het is heel prettig als de nieuwe vrouw in hun leven ze graag ziet en lief voor ze is. En hou je voorlopig gewoon aan de nieuwe spelregels. Stoken in de relatie van je ex zal meer kapot maken dan je lief is. Dus in die zin eens met Tsjor, richt je meer op jezelf en je eigen leven, accepteer dat nu na 2,5 jaar de relatie met je ex in een nieuwe fase terecht is gekomen en maak daar het beste van. Zolang je maar gewoon op elk moment contact met je dochters kunt hebben, en misschien het contact met de hond anders in kunt richten, zou ik er geen strijd over aangaan en vooral accepteren.
Nick90 schreef op 21-12-2023 om 12:31:
[..]
Of misschien is het probleem dat TO alleen lusten van die hond heeft en de nieuwe vooral de lasten. Uiteraard hadden ze ook kunnen kiezen om de hond te laten zijn waar de kinderen zijn of alle kosten samen delen. Want nu heeft zij hoogstwaarschijnlijk een keer per jaar een klein kostenpostje en de ex elke maand een behoorlijke kostenpost. Ik heb zelf ook 2 honden en die kosten maandelijks al gauw zo'n 400-500 euro per maand. Nu lijkt het me wat te vrijblijvend.
Ik zou trouwens verder niet moeilijk doen om een hond, genoeg andere honden tenslotte.
Hij heeft natuurlijk ook wel het grootste deel van het jaar lusten van die hond. Neem tenminste aan dat hij het leuk vindt om die hond in huis te hebben.
Als je het vervelend vindt om te wandelen met de hond, brokken te gaan kopen en zo, dan kun je beter geen hond in huis hebben.
Panama831 schreef op 21-12-2023 om 12:52:
[..]
Hij heeft natuurlijk ook wel het grootste deel van het jaar lusten van die hond. Neem tenminste aan dat hij het leuk vindt om die hond in huis te hebben.
Als je het vervelend vindt om te wandelen met de hond, brokken te gaan kopen en zo, dan kun je beter geen hond in huis hebben.
Dat geldt andersom toch hetzelfde? Eén hond is veel werk en niet goedkoop, katten idem. Co ouderschap is alles samen delen, dus ook de kosten en zorg. Dat lees ik hier niet echt terug dus om dan te claimen dat de hond ook nog steeds van jou is en vinden dat je recht op omgang hebt vind ik ook wat ongepast, zelf heeft ze ook een nieuwe relatie, gun hem dat dan ook zonder ex steeds te claimen als vader, of om steeds de vroegere gezinshond te moeten begroeten omdat je er toevallig toch bent, neem dan zelf een hond of spreek een duidelijkere regeling af en accepteer dat de hond nu niet meer van jou is en je dus geen rechten kunt ontlenen via de hond en eens per week contact lijkt mij ook genoeg en buiten dat doet ze er beter aan om zich te focussen op haar eigen leven en hun kinderen ipv op pa z'n nieuwste verovering en de huisdieren.