Ex draagt minder bij
Voor wie het niet heeft gevolgd: onlangs heeft de rechter mij in een vovo onze huurwoning toegewezen. Mijn ex moet er uiterlijk 31 augustus uit.
Wij hebben de vaste lasten altijd samen betaald. Ik maakte de berekening en we maakten ieder naar ratio over naar onze gezamenlijke rekening. Omdat ik iets minder verdiende betaalde ik net iets minder.
De afgelopen maanden heb ik steeds meer betaald dan hem. Dan heb ik het niet over tientjes, maar over honderden euro's. Dit terwijl hij nog steeds meer dan mij verdient en we hier geen afspraken over hebben gemaakt. Zelfs in de periode dat ik bij mijn moeder zat (drie maanden), betaalde ik meer dan hem. In een maand was het zelfs 450 euro meer.
Als ik hem ernaar vraag, reageert hij niet. Of hij zegt 'dat hij nog wel een berekening zal maken' en komt er vervolgens niet meer op terug. Mijn berekening heeft hij ook.
Volgens mijn advocaat is het een beetje een grijs gebied omdat we getrouwd zijn en kan ik dus niet heel veel. Maar is dit echt zo? Ik snap dat hij wil sparen voor zijn nieuwe woning, maar ik kan (en wil!) zo'n groot verschil niet ophoesten. Maar als er daardoor rekeningen blijven liggen, ben ik net zo goed aansprakelijk als hij. Dus ik ga het ook niet op de spits drijven met een hoop incassokosten van dien. Hij hoeft van mij echt niet meer te betalen dan ik, 50-50 is ook goed. Kan ik dat uiteindelijk terugvorderen bij de bodemprocedure op basis van onze historie, waaruit blijkt dat het altijd gelijk of naar ratio verdeeld was?
Kersje schreef op 01-05-2022 om 15:56:
Ik kom je enkel even een hart onder de riem steken MevrouwKrul, ik word al moe als ik jouw strijd lees, laat staan hoe vermoeiend dit voor jou is!
Dank je wel, Kersje. Toevallig hing ik vanmorgen (en zeker niet de eerste keer) huilend aan de telefoon bij mijn moeder. Ik ben zo doodmoe van steeds die strijd dat zelfs de dagelijkse routine mij zo'n beetje opbreekt. Maar goed, dit gaat voorbij, houd ik mezelf maar voor.
MevrouwKrul schreef op 01-05-2022 om 16:30:
[..]
Dank je wel, Kersje. Toevallig hing ik vanmorgen (en zeker niet de eerste keer) huilend aan de telefoon bij mijn moeder. Ik ben zo doodmoe van steeds die strijd dat zelfs de dagelijkse routine mij zo'n beetje opbreekt. Maar goed, dit gaat voorbij, houd ik mezelf maar voor.
Dit gaat zeker voorbij, maar je voert deze strijd al zo lang en het eind is misschien een beetje in zicht! Geen wonder dat jouw emotionele lontje zo kort is geworden en het is, vanaf de zijlijn, nogal makkelijk roepen dat je nog ‘even moet volhouden’.
Blijf hier vooral van je afschrijven en je hart luchten als dat jou een beetje helpt het vol te houden. Ik weet, je hebt geen andere keus, maar toch! 
Oh, mijn advocaat heeft (zonder overleg) een mail gestuurd naar zijn advocaat om te zeggen dat hij zijn deel moet betalen. Zo kan het ook natuurlijk. Weet niet of ik er heel blij mee ben. Enerzijds wil ik dat hij bijdraagt, anderzijds zijn dit soort dingen allemaal redenen voor hem om weer heel boos te gaan doen. En we zitten toch samen in huis. Maar goed, hij is nog tot woensdag in Marokko dus dan kan hij daar stoom afblazen.
MevrouwKrul schreef op 02-05-2022 om 12:31:
Oh, mijn advocaat heeft (zonder overleg) een mail gestuurd naar zijn advocaat om te zeggen dat hij zijn deel moet betalen. Zo kan het ook natuurlijk. Weet niet of ik er heel blij mee ben. Enerzijds wil ik dat hij bijdraagt, anderzijds zijn dit soort dingen allemaal redenen voor hem om weer heel boos te gaan doen. En we zitten toch samen in huis. Maar goed, hij is nog tot woensdag in Marokko dus dan kan hij daar stoom afblazen.
Daarom heb je dus een advocaat. Als hij er boos over wordt dan zeg je dat hij bij zijn advocaat moet zijn. Die kan dan weer contact hebben met jouw advocaat. Verder geen discussie met hem aangaan.
MevrouwKrul schreef op 02-05-2022 om 12:31:
Oh, mijn advocaat heeft (zonder overleg) een mail gestuurd naar zijn advocaat om te zeggen dat hij zijn deel moet betalen. Zo kan het ook natuurlijk. Weet niet of ik er heel blij mee ben. Enerzijds wil ik dat hij bijdraagt, anderzijds zijn dit soort dingen allemaal redenen voor hem om weer heel boos te gaan doen. En we zitten toch samen in huis. Maar goed, hij is nog tot woensdag in Marokko dus dan kan hij daar stoom afblazen.
Zijn deel, zowel voor het verleden als de toekomst?
Nou ja, wel goed dat het maar gevorderd is. Soepel zijn en iets prijsgeven om te schikken kan altijd, maar het is eigelijk vreselijk dat hij dat zo bij jou kan afdwingen door steeds maar boos en onredelijk te zijn. Voelt toch niet goed?
Maar ik snap je wel. Je wilt er geen eindeloze ruzie om hebben.
Wel goede timing dat hij nu in Marokko zit als hij het leest.
ArianneH schreef op 02-05-2022 om 16:34:
[..]
Zijn deel, zowel voor het verleden als de toekomst?
Nou ja, wel goed dat het maar gevorderd is. Soepel zijn en iets prijsgeven om te schikken kan altijd, maar het is eigelijk vreselijk dat hij dat zo bij jou kan afdwingen door steeds maar boos en onredelijk te zijn. Voelt toch niet goed?
Maar ik snap je wel. Je wilt er geen eindeloze ruzie om hebben.
Wel goede timing dat hij nu in Marokko zit als hij het leest.
Ja joh, als hij vanaf nu de helft betaalt, laat ik het verder zitten hoor. Ik heb geen zin in nog meer gedoe.
Nou, hij heeft nog geen cent extra overgemaakt. Daarnaast heeft hij, m.u.v. zijn reisje naar Marokko met de oudste, sinds de uitspraak niet meer voor de kinderen gezorgd. Hij komt thuis als ze slapen en gaat vroeg in de ochtend weg.
Hij heeft voor zijn vakantie en net weer meerdere keren gezegd dat ik vanaf nu verantwoordelijk ben voor de kinderen, omdat hij het niet eens is met de omgangsregeling die er nu ligt.
Behalve dat hij nu niet voor de kinderen zorgt en te weinig betaalt aan de vaste lasten, draagt hij financieel ook niet bij aan de boodschappen en hij doet niets in de huishouding, behalve zijn eigen was en afwas.
Ik wil eigenlijk straks nog aan hem vragen wat ik kan verwachten qua financiën en huishouding, en n.a.v. zijn reactie een mailtje naar hem sturen ter bevestiging van ons gesprek. Gewoon heel zakelijk maar dan staat het zwart op wit.
Laatst zei hij dat ik maar bonnetjes aan hem moest geven met de berekening van de boodschappen die alleen voor mij zijn en die voor de kinderen en het huishouden. Dat ga ik natuurlijk niet doen. Ik wil gewoon een vast bedrag per week, want als ik ook al de hele zorg voor de kinderen en het huishouden op me moet nemen, naast mijn baan en studie, heb ik geen tijd om ieder bonnetje te splitsen en alles op te tellen.
Wat denken jullie? Is dit een goed plan?
Pfff, laat ook maar. Hij ontkent glashard dat hij niks heeft bijgedragen. Hij zegt dat hij boodschappen heeft gedaan die ik mocht gebruiken, wat simpelweg niet waar is. Ook wil hij wel ineens koken voor de kinderen. Koken en het voor ze in de koelkast zetten. Alles beter dan mij geld geven, blijkbaar.
Vreselijk toch, de gedachte dat je ooit straalverliefd bent geweest op elkaar, het bed hebt gedeeld en samen kinderen op de wereld hebt gezet. Lief en leed gedeeld. Het contrast met nu lijkt me enorm.
Elkaar nog geen plak kaas uit de koelkast gunnen en kissebissen wie de kinderen voedt. Financiële, maar ook geestelijke armoede. Drama ook voor jullie kinderen. Die zitten daar dagelijks tussen.
Ook geen gezonde situatie, voor niemand. Kan je ex tot augustus niet ergens onderdak vinden, tijdelijk logeeradres? Of jij zelf?
MevrouwKrul schreef op 05-05-2022 om 20:57:
Pfff, laat ook maar. Hij ontkent glashard dat hij niks heeft bijgedragen. Hij zegt dat hij boodschappen heeft gedaan die ik mocht gebruiken, wat simpelweg niet waar is. Ook wil hij wel ineens koken voor de kinderen. Koken en het voor ze in de koelkast zetten. Alles beter dan mij geld geven, blijkbaar.
hoppa naar de advocaat ermee.
gr Angela
wil40 schreef op 05-05-2022 om 21:50:
Vreselijk toch, de gedachte dat je ooit straalverliefd bent geweest op elkaar, het bed hebt gedeeld en samen kinderen op de wereld hebt gezet. Lief en leed gedeeld. Het contrast met nu lijkt me enorm.
Elkaar nog geen plak kaas uit de koelkast gunnen en kissebissen wie de kinderen voedt. Financiële, maar ook geestelijke armoede. Drama ook voor jullie kinderen. Die zitten daar dagelijks tussen.
Ook geen gezonde situatie, voor niemand. Kan je ex tot augustus niet ergens onderdak vinden, tijdelijk logeeradres? Of jij zelf?
De kinderen merken hier niets van, behalve de afwezigheid van hun vader waar ze niet veel last van lijken te hebben. Ik zorg voor ze, doe het huishouden en de boodschappen. Ex en ik spreken elkaar amper, alleen net ben ik dus even naar hem toe gegaan toen de kinderen al sliepen.
Ik heb een tijd bij mijn moeder gezeten, maar dat kan niet meer. Bovendien kost het mij dan nog meer, financieel en fysiek, want ze zit aan de andere kant van de stad wat betekent dat ik dagelijks drie kwartier extra reistijd heb plus de daarbij horende benzinekosten. Ex gaat echt nergens heen.
Ik gun hem hem heel veel, maar de afgelopen drie weken heb ik 300 euro uitgegeven aan boodschappen die grotendeels voor de kinderen en het huishouden waren. Terwijl het ook zijn kinderen zijn en hij ook gebruik maakt van die spullen (dingen als wasmiddel en zo). Dit gaat niet om een plakje kaas. Dit gaat om een koelkast vol. Ik kan het me niet veroorloven om niet op zijn minst een deel terug te vragen.
Angela1967 schreef op 05-05-2022 om 21:59:
[..]
hoppa naar de advocaat ermee.
gr Angela
Ja, ik hebal een mail voor hem klaarstaan met daarin alle bonnetjes. Maar misschien kan ik die inderdaad beter naar mijn advocaat sturen.
Man, wat ben ik moe van dit gezeik steeds.
Ach, wat een ellende.
Maar die kosten lopen enorm op zo.
Ik zou het toch allemaal wel goed documenteren en vastleggen/regelmatig bevestigen (per mail) aan hem (maar wel eerst even met je advocaat overleggen). Zodat het vastligt.
Kan je het in elk geval later verrekenen . Je moet wel bewijs bewaren.
Ik zou de strijd nu zo min mogelijk opzoeken maar ook niet al die voorgeschoten kosten ook niet kwijtschelden.
Qua zorg voor de kinderen. Wat gebeurt er als jij weg gaat als hij er nog is (op een moment dat hij voor ze zou moeten zorgen)? Gaat hij het dan toch weg en laat hij ze dan alleen?
ik kan me voorstellen dat het voor jou wel eens fijn is om me time te hebben (waar dan ook, al is het maar even liggend in het gras of zittend in een cafetje of bij een vriendin). Kan je die dus niet een keer voor jezelf organiseren? Moet je dus wel het huis uit. Hij zal ze toch niet alleen laten?
Dus misschien een keer in het weekend ‘s ochtends vroeg weg gaan en hem als je weg bent appen dat je weg bent en even een dag voor jezelf neemt omdat hij de zorg al maanden volledig aan jou overlaat. En dat je dus ook evt appjes of berichtjes van hem niet leest. Dat hij het die dag even zelf oplost. Zoiets?
Of heb je die behoefte aan me time niet?
ArianneH schreef op 05-05-2022 om 22:20:
Ach, wat een ellende.
Maar die kosten lopen enorm op zo.
Ik zou het toch allemaal wel goed documenteren en vastleggen/regelmatig bevestigen (per mail) aan hem (maar wel eerst even met je advocaat overleggen). Zodat het vastligt.
Kan je het in elk geval later verrekenen . Je moet wel bewijs bewaren.
Ik zou de strijd nu zo min mogelijk opzoeken maar ook niet al die voorgeschoten kosten ook niet kwijtschelden.
Qua zorg voor de kinderen. Wat gebeurt er als jij weg gaat als hij er nog is (op een moment dat hij voor ze zou moeten zorgen)? Gaat hij het dan toch weg en laat hij ze dan alleen?
ik kan me voorstellen dat het voor jou wel eens fijn is om me time te hebben (waar dan ook, al is het maar even liggend in het gras of zittend in een cafetje of bij een vriendin). Kan je die dus niet een keer voor jezelf organiseren? Moet je dus wel het huis uit. Hij zal ze toch niet alleen laten?
Dus misschien een keer in het weekend ‘s ochtends vroeg weg gaan en hem als je weg bent appen dat je weg bent en even een dag voor jezelf neemt omdat hij de zorg al maanden volledig aan jou overlaat. En dat je dus ook evt appjes of berichtjes van hem niet leest. Dat hij het die dag even zelf oplost. Zoiets?
Of heb je die behoefte aan me time niet?
Echt precies alles wat jij zegt. Nee, ik wil niet overal een strijd van maken. Maar ja, de kosten lopen wel te hoog op. Dus inderdaad documenteren, overleg met mijn advocaat en aan hem iets communiceren.
En ja, ik heb tijd voor mezelf nodig. Ik ben sinds kort mentor van twee klassen met vluchtelingen uit Oekraïne met maar 1 collega ter ondersteuning, ik zit in de laatste loodjes van mijn studie, ben in mijn eentje verantwoordelijk voor de kinderen en het huishouden, en dan dit gedoe met mijn ex en daardoor de financiën er bovenop. Oh ja, en ik ben ADHD'er, dus een gewone dag is voor mij al een uitdaging.
Als ik gewoon ga, zorgt hij voor ze. Dus dat ligt zeker ook in mijn planning. Al is het maar een dag in het weekend, en zal de meeste tijd dan naar mijn studie gaan, ik moet echt ergens lucht krijgen want ik loop echt op mijn tenen.
Aan de andere kant zitten er ook voordelen aan zijn houding. Ik weet waar ik aan toe ben en kan nu mijn netwerk inschakelen voor hulp met het huishouden en de kinderen. En hij is veel weg waardoor ik geen last heb van de spanningen en nervositeit die ik voel als hij thuis is. Ik hoef alleen nog een modus te vinden in het financiële deel en dan red ik het wel. Tot hij weer iets nieuws vindt, natuurlijk.
Inderdaad doorgeven aan je advocaat. Die schrijft dan aan zijn advocaat, die gaat hem dan vragen hoe het zit en hem hopelijk uitleggen dat dit bepaald niet de bedoeling is. Incasso kan vervolgens, maar hoeft niet.
Mijn hoop is dat hij naar zijn advocaat luistert.