Even terug in de tijd....

hier zal geen sprake geweest zijn van scheiding van tafel en bed

Dat bestaat namelijk nog steeds, en bij een scheiding van tafel en bed kun je helemaal niet hertrouwen.

Voor 1 juli 1994 was een alimentatieverplichting inderdaad levenslang als daar geen andere afspraken over gemaakt waren. Je vader moet naar de rechter als hij wil stoppen met betalen.

Een

scheiding van tafel en bed is niet hetzelfde als een echtscheiding. Door een scheiding van tafel en bed eindigt het huwelijk niet. Wel kan ontbinding van het huwelijk verzocht worden na minimaal drie jaar scheiding van tafel en bed. Deze termijn kan bekort worden. Er moet eventueel een voorziening getroffen worden als uitkeringen bij vooroverlijden. door de ontbindingen verminderen of teniet gaan. Er kan ook gezamenlijk om verzocht worden. Dit is de huidige regelgeving. Geen idee hoe de termijnen indertijd waren.

Sjonge

Sjonge, wat een tijd. En wat een verplichting. Ik snap wel dat jullie geen zin hebben in een procedure bij de rechtbank, maar ik zou toch eens vragen aan je vader hoe het zit. Weet hij of ze nog leeft? En over wat voor bedrag hebben we het? Het gaat wel van jouw erfenis af, voor een vrouw die je niet kent, en van wie hij inmiddels dus al 50 jaar gescheiden is. Hoe lang zijn ze nou helemaal getrouwd geweest? Als je ouders nu bijna 50 jaar getrouwd zijn, moet hij wel echt begin jaren '70 zijn gescheiden.

Bizar inderdaad dat je er nu pas van hoort. Ik zou wel nieuwsgierig zijn. En moeite hebben met die betalingen iedere maand. Maar ja, vroeger gingen dingen wel vaker op een manier die we nu echt niet meer acceptabel vinden. Levenslang pa betalen voor iemand, het zou bijna reden zijn om niet te scheiden!

na 12 jaar

Mijn echtgenoot is in 1983 weg gegaan bij 1e vrouw en in 1986 is eindelijk echtscheiding uitgesproken. Op een gegeven moment is er iets in de wetgeving verandert dat er na 12 jaar geen alimentatie meer aan haar betaald hoefde te worden. Hij had er een hard hoofd in (gezien alle ellende die hij al mee had gemaakt), maar toch een brief naar toen de gemeente geschreven (via gemeente verliep alimentatie), dat gezien die wetgeving hij dus per 1-11-1998 zou stoppen met alimentatie. Gemeente wilde deze datum niet accepteren omdat zij vonden dat de door hem betaalde hypotheek, elektriciteit, telefoonrekeningen enz (6 maanden of zoiets gedaan) niet alsnog als verkapte alimentatie gezien mocht worden. Maar 6 maanden later kon hij die alimentatie iig stoppen. Dus in zijn geval zonder tussenkomst van een rechter.
Idd maar eens informeren of die vrouw nog leeft, wie weet

Argument

Vader is 84 jaar. Hij heeft het 50 jaar zo gedaan. Waarom zou je er nu nog gaan bekijken of je het kunt stoppen?
Dat geeft een boel onrust en irrtaties. Het argument zou dan zijn dat het om jouw erfenis gaat, maar dat vind ik echt zo'n egoïstisch en inhalig argument! Een erfenis is geld waar je zelf niets voor gedaan hebt. Vader heeft zijn hele leven lang ervoor gewerkt en hij heeft zichzelf op een bepaalde manier daarmee benadeeld, maar dat zal hij zelf niet zo zien: hij heeft gedaan wat hij dacht dat het beste was en waarmee hij zichzelf recht in de ogen kon kijken. Dat is heel veel waard. Meer dan het geld van de erfenis van een inhalige dochter.
Just-me, het is zoals je schrijft, in deze fase van zijn leven, met alle emotionele dingen die er toch al spelen, zo aan het einde van je leven, zou ik het verder echt met rust laten en met respect naar je vader kijken: hij heeft het toch maar opgebracht al die tijd, blijkbaar zonder te klagen of zonder gefrustreerd te zijn, zonder zijn nieuwe gezin daarmee te belasten. Petje af.
Ik kan me voorstellen dat je benieuwd bent wie die vrouw dan wel is. Maar het is de vraag of die nieuwsgierigheid rechtvaardigt dat je een hoop verhalen en wellicht ellende uit een heel ver verleden oprakelt. Waarom? Met je nieuwsgierigheid ga je dan ongevraagd ingrijpen in het leven van je vader. Dat is een hoge prijs die hij dan moet betalen. Voor wat?
Stel dat hij onverhoopt, maar toch een keer al komen te overlijden, dan kun je zijn erfenis (niet alleen geld) induiken en wellicht kom je dan een en ander tegen. Ik hoop just-me, dat dit nog lang zal duren.

Tsjor

Verschil

Ik vroeg me wel af op wat voor manier je er vorige week pas over hoorde en hoe het komt dat je wel weet dat zij zijn naam nog steeds draagt. Was het toeval? Of een verhaal dat je vader je wilde vertellen? Of iets wat in de emoties rond het overlijden van je oom naar boven kwam? Wilde je vader dat je dit verhaal kende?

Tsjor

Chiquita

Voor de ex van je echtgenoot maakt het niet zoveel uit, zij krijgt evenveel. Alleen de gemeente moet meer betalen.

Tsjor

Scheiding van tafel en bed

Waar komt de suggestie 'scheiding van tafel en bed' vandaan? zoals iedereen al heeft gezegd: dan ben je officieel nog getrouwd en zou je vader dus niet met je moeder hebben kunnen trouwen. Dat lijkt mij wel een belangrijk punt om op te helderen: is je vader wel echt met je moeder getrouwd?
Mocht dat neit zo zijn, dan is zijn eerste vrouw nog steeds zijn echtgenote, zijn eventuele kinderen van haar zijn kinderen (ook al heeft hij ze nooit gezien) etc. en ben jij niet wettig zijn kind.
Ik kan het me niet voorstellen, maar soms doen mensen in een scheiding heel vreemde dingen om de ander zoveel mogelijk te ontlasten en dan zou het kunnen dat er een scheiding van tafel en bed is uitgesproken (en zij dus terecht nog zijn naam mag dragen) en dat er een gearrangeerd soort huwelijk is geweest, wat lijkt op.
Nogmaals, ik kan het me niet voorstellen, maar het is vreemd dat je nu komt met 'scheiding van tafel en bed'. Ik zou dat even ophelderen bij degene van wie je het gehoord hebt. soms kletsen mensen ook maar als een kip zonder kop op basis van 'horen zeggen', zonder dat ze iets weten.
Ik vermoed het volgende: wellicht is er aanvankelijk sprake van een scheiding van tafel en bed, maar enige tijd later is dat omgezet in een formele scheiding, zodat je vader kon trouwen met je moeder. Dat laatste is met weinig ophef gebeurd, omdat de regelingen er toch al waren. Het was dus een administratief gebeuren, waar verder niemand last van heeft gehad. Wellicht kennen mensen uit de toenmalige omgeving wel het verhaal over de scheiding en de uitkomst daarvan (scheiding van tafel en bed) maar niet meer het verhaal over de latere omzetting in een definitieve scheiding.

Tsjor

Wel iets doen

Ik vind dat als je bij leven iemand ondersteunt, zeker als die situatie kennelijk "levenslang" is, dat je dan ook iets geregeld moet hebben (erfenis, levensverzekering) voor als je dood gaat.

Als die ex geen legitieme claim meer heeft, dan moet vader dat NU aankondigen, en beginnen met langzaam afbouwen van het maandbedrag, zodat ex NU aan de situatie kan wennen en niet na zijn overlijden voor een abrupt financieel probleem komt te staan en/of in conflict gaat komen met de erfgenamen uit wanhoop of door onterecht veronderstelde rechten.

@just-me, Je kunt eens aan je vader vragen wat er na zijn dood gaat gebeuren met zijn ex? Hoe gaat zij rondkomen? Waar denk je vader dat ze recht op heeft? Waar denk zij dat ze recht op heeft?

Zijn beslissing

Na aanleiding op zijn reactie waarom TS zo door bleef vragen, krijg ik de indruk dat hij haar wilt blijven onderhouden maar dat TS dat niet wilt zien.

En hoe en wat als hij komt te overlijden; of die ex daarom nu al zou moeten wennen aan een afbouw, begrijp ik niet. Waar moet zij aan wennen terwijl je haar niet persoonlijk kent. Je kent hun voorgeschiedenis niet omdat je vader die niet met je deelt. Waarom zou je je vader daarmee lastig vallen. Kun je de keuze van je vader laten voor wat hij is, voor je eigen band met je vader een knauw krijgt.

PS mijn vader heeft ook ‘stomme’ dingen gedaan in voordeel van iemand. Hij weigerde dit te veranderen. In belang van onze band, heb ik het los gelaten en hem er niet meer mee lastig gevallen. Dat kon hij gewoon niet meer aan.

Nou , snap ik heel goed hoor, justme.
Gecondoleerd nog.
Heb jij haar laten weten dat je vader was overleden, of hoe is dat dan gegaan?