Dilemma! Kind in andere stad?
Dag allemaal!
Ik ben nieuw hier en heb een account aangemaakt omdat ik met een dilemma zit waar ik maar niet uit kom. Ongeveer een jaar geleden zijn mijn ex en ik gescheiden. Dat was een zware periode, maar nu zijn we allebei al een lange tijd gelukkig in een nieuwe relatie en hebben we redelijk goed contact. Hoewel het soms nog wat stroef is, gaan we af en toe op de koffie bij elkaar. Ook met de nieuwe partners.
Onze dochter van 3 gaat er goed mee om. Zij woont 50% van de tijd bij mij, en 50% van de tijd bij haar moeder (week op, week af). Tot zover is er gezien de omstandigheden weinig aan de hand.
Maar: ik woon in een tijdelijke woning waar ik nog maximaal een halfjaar kan blijven. Het is voor mij in mijn eentje waarschijnlijk heel moeilijk om een betaalbare woning te vinden in Rotterdam, dus de kans is best aannemelijk dat ik het buiten de stad zal moeten zoeken.
Mijn vriendin en ik zijn erg gelukkig samen en we zouden het liefst ergens in het komende jaar samen gaan wonen. Ze is ook ontzettend gek op mijn dochter (en zij op haar,) dus dat is het probleem niet. Dit zou ook meteen het financiële probleem tackelen: samen kunnen we waarschijnlijk veel makkelijker een huis vinden.
Mijn vriendin woont en werkt in Haarlem, en naar Rotterdam verhuizen is voor haar praktisch heel moeilijk. Zij moet regelmatig om 08:00 beginnen. Zij woont ook al 12 jaar in een heel fijn huis en wil dat -begrijpelijk- niet zomaar opgeven. Zij is bereid tot veel offers, maar liever verzinnen we iets wat beter werkt voor iedereen. Vice versa kan ik niet naar Haarlem verhuizen omdat dat veel te ver weg is van mijn dochter die straks naar school gaat in Rotterdam.
Een optie die we nu willen verkennen is om samen in Leiden te gaan wonen: Haarlem is vanaf daar een stuk makkelijker te bereiken dan vanuit Rotterdam, en Rotterdam is voor mij ook maar een halfuur met de trein of de auto. Mijn dochter zou dan 50% van de tijd bij ons in Leiden wonen, en ik zou haar dan dagelijks naar school brengen in Rotterdam.
Ergens lijkt dit ideaal, maar ik krijg er ook zorgen bij: is dat reizen op en neer naar school wel te doen? Gaat mijn dochter het, als ze ouder is, niet irritant vinden dat ze niet makkelijk naar vriendjes toe kan?
Ik ben erg benieuwd of hier mensen zijn die een soortgelijke situatie zitten of hebben gezeten. Gescheiden ouders die in een andere stad zijn gaan wonen, maar nog wel het grootste gedeelte van de zorg op zich nemen. Ik sta heel erg open voor alle adviezen en ideeën. Alvast enorm bedankt!
Ik begrijp dat je nieuwe vriendin heel lief is, maar zijn jullie de 2-year-itch al voorbij? Nee zeker? Veel relaties, en een nog groter percentage na een scheiding, stranden na 2 of 2,5 jaar, hoe heerlijk ze ook zijn begonnen. Ik zou zeker tot na die tijd wachten om samen te gaan wonen. Kwestie van gezond verstand.
Inderdaad, samenwonen gewoon nog niet doen. Hoe verleidelijk ook. Je kind heeft al aardig wat te verstouwen gehad, voeg daar niet ook nog eens een samengesteld gezin bij. Geldt trouwens ook voor jezelf. Kom eerst eens tot rust. Je schrijft dat de scheiding een zware periode was. En dat nu een jaartje geleden de scheiding een feit was. In die tijd ook alweer een nieuwe relatie. Echt, je gaat te hard. Ook voor jezelf. Een mens heeft tijd nodig om dit soort life changing events te verwerken. Het stof is echt nog niet neergedwarreld. Dus compliceer de zaak niet onnodig door ook nog Haarlem in de mix te gooien.
En ik hoop voor jullie allemaal dat je ex ook zo verstandig is om nog even niet te hard van stapel te lopen. Want als die ook gaat samenwonen met haar nieuwe vlam heeft je kind ineens 2 samengestelde gezinnen waarin het staande moet zien te blijven. Ik geef het je te doen, als 3-jarige...
Je bent een jaar geleden gescheiden en vervolgens schrijf je: " maar nu zijn wel allebei al weer een lange tijd gelukkig in een nieuwe relatie" 
Ha ha.. sorry om cynisch te klinken.. maar dat is natuurlijk geen lange tijd. Of was de relatie er al voordat je ging scheiden?
Niet gaan samenwonen, niet als je ook je kind stabiliteit wil geven. En in Leiden wonen terwijl je kind in Rotterdam naar school gaat. Ha ha.... ook weer cynisch. Dat zal nu nog gaan en ook als ze in het eerste jaar zit maar dan komen de partijtjes, vragen om mee te spelen, sportclubjes, andere hobby's etc. Hoe zie je dat voor je??
Je moet kiezen... of in een sneltreinvaart je relatie voortzetten en gaan samenwonen of je kind 50% van de tijd bij je maar dan niet samenwonen.
Ik snap dat het sowieso moeilijk is om in Rotterdam te blijven wonen en dat het wellicht makkelijker is om samen te wonen ivm financiën. Dus het wordt een heel lastige keuze en het is rot dat de woningmarkt zo beroerd is, het lijkt mij heel moeilijk om een keuze te maken. Maar co-ouderschap en zo ver uit elkaar is een illusie en ook eens met de andere reacties. Er gaan ongelooflijk veel tweede relaties kapot, als je eenmaal gescheiden bent is de kans alleen maar groter. Dat hóeft niet maar zie je wel vaak gebeuren en één van de oorzaken is heel snel in een andere relatie terecht komen.
Ik wens je succes en sterkte met de beslissing.
Dat je dochter je vriendin nu leuk vindt zegt niets over hoe ze het zal vinden als jullie gaan samen wonen. Nu is een tante erbij leuk, straks wordt ze een soort mama. Kinderen zitten daar niet altijd op te wachten. Ik vind dat mensen veel te makkelijk er maar vanuit gaan dat kinderen maar mee moeten met het nieuwe partnerschap van vader of moeder. Ik ben het met bovenstaande mensen eens: voorlopig niet samen wonen.
Ervaring hier : ten tijde van mijn scheiding ben ik tijdelijk ergens anders gaan wonen met de kinderen ivm huiselijk geweld. De afstand tussen mijn woonplaats en ons tijdelijk verblijf was ongeveer 35 km. Iets meer dan een half uur rijden. Ik heb de kinderen een half jaar lang dagelijks naar school gebracht en gehaald en geloof me, het sloopt je. Het is niet te doen. Echt niet. Van werken komt ook weinig terecht want je moet om 8.15 gaan rijden om de kinderen op tijd op school te krijgen. Je bent dan om 09.15 weer thuis en je moet om 14.45 weer gaan rijden. Je bent dan om 15.45 weer thuis. En dan heb ik het nog niet gehad over de files…. Op de woensdagen kun je beter ter plaatse in de cafetaria gaan zitten ipv terug rijden omdat de tijd zo kort is. Misschien kun je voorschoolse en naschoolse opvang regelen, maar dan nog heb je die reistijden (en files!) en je kind maakt dan nog langere dagen. Veel te lang voor zo’n ukkie.
En al snel komt het sociale aspect erbij kijken, zoals je zelf al zei. Ik vind dat je het welzijn van je kind niet voorop stelt als je dit plan doorzet.
Wat vindt je ex- vrouw van dit plan om zo met jullie dochter te gaan slepen ? Als het plan doorgaat moet zij jullie dochter in haar week opvangen als jullie kind emotioneel en fysiek uitgeput is van de hectische week die ze bij jou en je nieuwe vriendin heeft doorgebracht. En dat ze uitgeput raakt daar twijfel ik niet aan. Met andere woorden : dan mag mama de brokken opruimen van jullie ambities. Dat lijkt me niet fair, toch ?
Tot slot: je vriendin is bereid om vele offers te brengen ? Dat lijkt me ook al geen goede insteek om een relatie op te bouwen. Offers hebben de neiging om te blijven hangen en zich uiteindelijk te vertalen in spijt, wrok en ongelijkwaardigheid.
Ik denk persoonlijk dat een half jaar tekort is om dit goed te kunnen regelen. Ik heb iets soortgelijks meegemaakt als nieuwe partner (waarbij er wel veel meer aan de hand was)
De verhuizing moet in het belang van je kind zijn, niet in jou belang. Daarbij is het wel belangrijk dat jij je geluk ook hebt. Als je dat niet hebt dan is dat ook niet in het belang van het kind. Wil het kind verhuizen? Om dit te kunnen bepalen, is het goed om dit een aantal keer wat langer te testen. Ga zeker in de zomer een week of twee daar logeren. Haal een bed en een kast in de kringloop en neem wat speelgoed en knuffels van huis mee. Je dochter kan dan alvast een idee krijgen hoe het is om met je nieuwe vriending in een huis te wonen en te slapen. Kijk goed hoe ze reageert. Pas daarna zou ik het gesprek met je ex aangaan.
Ik denk niet dat het in het belang van het kind is om regelmatig lange reistijden naar en van school te hebben. Maandagochtend wegbrengen en/of vrijdagmiddag ophalen is geen probleem in mijn ervaring, maar niet doordeweeks op en neer. Je kunt dus overwegen om met je ex afspraken te maken, maar in alle realiteit is het niet realistisch om te verwachten dat je ex je dochter elk weekend moet missen. Als jij bereid bent om in te leveren denk ik dat je ruimte moet hebben voor dat gesprek. Denk bijvoorbeeld aan om het weekend en de helft van de vakanties bij jou. Als jullie er niet uitkomen dan moiet misschien een rechter er tussen komen. Houd er rekening mee dat een dergelijk proces makkelijk een jaar kan duren.
Ik denk dat je nu duidelijkheid moet hebben over de richting en niet na de zomer pas. 6 maanden om nieuwe woonruimte te vinden is erg kort. Mijn advies: kies nu voor een tussenoplossing waarbij je nieuwe vriendin en jij een lat-relatie hebben en zoek iets in de omgeving van Rotterdam. Een vehruizing naar elders kun je dan later altijd alsnog bekijken.
Dag allemaal,
Bedankt voor jullie snelle en doordachte adviezen. Die neem ik zeer ten harte. Fijn ook om ervaringen te lezen van mensen die in soortgelijke situaties hebben gezeten. Ik heb wellicht een neiging grote veranderingen iets te optimistisch in te schatten, en de woningmarkt oefent nu flink wat druk uit op mijn perspectieven. Daarom nogmaals: ik ben geholpen met jullie antwoorden.
Heeft je vriendin kinderen in Haarlem?
Zo niet, is het dan niet verstandiger dat zij over een paar jaar (als gebleken is dat jullie relatie standhoudt) werk in Rotterdam zoekt en dat jullie dan daar gaan samenwonen?
Co-ouderschap werkt het beste (om niet te zeggen alleen maar) als beide ouders dicht bij elkaar wonen. Dan heeft jullie dochter straks één woon- en sociale omgeving waar al haar schoolactiviteiten, vrienden, clubjes, sport, feestjes en later baantjes zich afspelen. Als jij verhuist, zal ze sneller dan je lief is niet meer willen komen omdat ze dan vanalles moet missen.
In de tussentijd kun jij iets kleins zoeken in de buurt van je ex. In de week dat jullie dochter bij haar moeder is, kun je regelmatig naar Haarlem om bij je vriendin te zijn (en zij bij jou).
Vind je het reizen na verloop van tijd niet zo leuk meer? Denk dan 3x extra na voordat je dat je jonge dochter aandoet! Je vriendin heeft een keuze, je dochter niet. Zet je dochter dus op 1.
Rotterdam is een half uur heen en een half uur terug vanuit Leiden. En dat elke dag. Vriendjes en vriendinnetjes van school zullen ook wel in Rotterdam wonen. Best kans dat als ze wil gaan sporten of bij een vereniging wil, dat ook in Rotterdam zal zijn.
Ik denk dat je er wat te lichtzinnig over denkt. En ja, dat op en neer rijden, zal haar vast een keer tegen gaan staan.
A12345 schreef op 30-05-2022 om 16:06:
Rotterdam is een half uur heen en een half uur terug vanuit Leiden. En dat elke dag.
Van deur tot deur waarschijnlijk nog langer. Als er file staat nog langer.
Zonne2017 schreef op 30-05-2022 om 12:26:
Tot slot: je vriendin is bereid om vele offers te brengen ? Dat lijkt me ook al geen goede insteek om een relatie op te bouwen. Offers hebben de neiging om te blijven hangen en zich uiteindelijk te vertalen in spijt, wrok en ongelijkwaardigheid.
Dit dus, want over welke ‘offers’ heb je het dan WJ? Als jouw vriendin geen kinderen heeft die zij ‘achterlaat’ in Haarlem, dan zie ik niets als ‘offer’. Voor jouw kind zie ik echter alleen maar offers voor de toekomst. Jouw vriendin kiest namelijk niet alleen voor jou, maar ook voor jouw kind en dát alleen zou prioriteit moeten zijn! Jullie gaan, zoals mijn voorgangers al schreven, echt veel te snel!
Los van dat (nu al noodgedwongen) samenwonen (geen goed plan), is week op week af iedere dag van Leiden naar Rotterdam heen en weer voor school zowel voor dochter als voor jou een enorme belasting. Mijn kind zat in de volgende stad, 15 km, op school op de basisschool (gr 5-8) en dat had al grote nadelen: iedere dag heen en weer (gelukkig wel gedeeld met een paar andere ouders) en voor afspreken, moest altijd vooraf iets worden afgestemd. Spontaan was moeilijk. Ze zijn altijd afhankelijk van jou en jij zit altijd met je volwassen planning. Even snel bij een schoolvriendje langs ging niet. Het was een hele leuke school en kind had het er enorm naar zijn zin maar het sociale aspect was echt niet fijn. Jij zou dat dan de hele lagere schooltijd moeten doen, en over een veel grotere afstand. Ik zou daar nooit aan beginnen. De kans is groot dat het uitdraait op beëindigen co-ouderschap omdat het voor je kind gewoon niet te doen is. Dit is een volwassen forenzenleven. Ik zou het niet willen voor mijn kind, en ook niet voor mezelf als taxichauffeur, als ik een keuze had.
Ik zou daar niet aan beginnen. Als je co-ouderschap hebt is de voorwaarde dat je niet al te ver uit elkaar woont. Is dat wel zo, dan is co-ouderschap niet haalbaar dan wel niet wenselijk. Die reistijd gaat je opbreken, elke dag. Jou en het kind. Afspreken met vriendjes, sporttrainingen, etc. is allemaal niet te doen. Zeker als sport niet direct na school is maar je in de avond nog een keer op en neer moet.
Sowieso ben je nog niet zo lang samen met je partner dus ik zou niet te snel gaan samenwonen. Een tweede scheiding is voor kinderen ook niet fijn.
Zet het belang van je kind voorop.