De kogel is door de kerk..
Na circa 10 maanden relatietherapie heeft mijn partner gister aangegeven te willen scheiden. We zijn elkaar kwijtgeraakt als partners. Ben nog in shock, ondanks dat ik me bewust was van de spannende tijd waarin we zaten.
Ik voel me leeg, boos, verdrietig, emotioneel. Ik wil het even rustig laten bezinken.. maar hoe? Hoe kom ik deze tijd door? Hoe laat ik dit bezinken? Door m'n dagen uit te zitten in m'n verdriet en leegte.. welke stappen moet ik nemen?
Alles in mij zegt: dit wil ik niet!!
Nou niet eigenlijk.
Hij wil scheiden laat hem het werk maar doen.
Laat jezelf niet wegzwelgen in je verdriet.
Dat klinkt hard, je hebt uiteraard je emoties, maar je zult zien dat als je je dagelijkse ritme in stand houdt dat dat je redding zal zijn.
Kijk voor jezelf wat je doen kunt qua financiën, behuizing evt werk.
Je bent meer waard dan een man die niet bij je wil zijn tenslotte.
Volgens mij is in je andere topics ook het advies gegeven om in jezelf te investeren. Ga (meer) dingen doen die je leuk vindt, investeer in jezelf. En zorg ook dat je voldoende inkomen hebt (meer uren werken als je niet fulltime werkt). Laat man af en toe alleen met de kinderen. En wacht af of hij nu daadwerkelijk stappen gaat ondernemen.
Je bent eigenlijk best heel passief. Dit moddert al een jaar aan en het lijkt alsof je, behalve relatietherapie, niet veel hebt gedaan om de relatie leuker te maken. Ook hier schrijf je veel maar vind je het niet altijd nodig om te reageren. Je zal echt initiatief moeten nemen, linksom of rechtsom om zélf je éigen leven leuker te maken. Met of zonder hem. Ook een goed voorbeeld voor je kinderen!
Ik sluit me aan bij de anderen. Heb je voor jezelf al duidelijk of je meer uren moet gaan werken, of het haalbaar is in de huidige woning te blijven en meer van dit soort zaken? Want het komt niet als een donderslag bij heldere hemel dat hij wil scheiden al hoopte je op een andere uitkomst.
Uiteraard zou ik het aan hem overlaten de procedure in gang te zetten.
Misschien is het fijn voor je om eerst eens een weekend/week alleen weg te gaan en alles rustig op een rijtje te zetten? En praat erover met vrienden/familie of als je daar behoefte aan hebt een hulpverlener
Inderdaad hebben we je al genoeg tips gegeven. Lees nog maar eens een paar x terug maar derhalve wens ik je sterkte.
Ik zie nu pas dat je ook topic hoe vind ik een nieuwe partner had geopend. Beetje vroeg want je zit zo in een rebound relatie. Snap je paniek had ik ook maar eerst zelf sterker worden.
Het is logisch dat je overstuur en aangeslagen bent. De beste tip die ik kreeg, tijdens de eerste dagen van de scheiding, was om met de dag te leven. Je hoeft alleen deze dag maar te halen. Morgen zie je wel verder. Je zorgt voor je kinderen, zorgt voor jezelf, volgt de normale dagroutine waar dat helpend is maar laat ook verplichtingen los die je teveel belasten. Wees lief en mild voor jezelf en doe goede dingen voor jezelf. De belangrijkste is denk ik: zoek lieve mensen op die het beste met je voor hebben, praat daarmee en laat je helpen, ook bijvoorbeeld praktisch met de kinderen. Er komt vanzelf een moment dat je weer wat verder vooruit kunt kijken, dat je hoofd opklaart, je gevoel minder zwaar en chaotisch is. Nu hoef je niet zoveel. Alleen maar op een zo goed mogelijke manier het eind van de dag te halen.
Sterkte Sabine!