Alimentatiegedoe

Ik zou zeggen LBIO. En dan ook aangeven dat dit al eerder nodig geweest is.

Je kan twee dingen doen. Je kan je er (al dan niet knarsetandend) bij neerleggen dat je ex een ... is, en het laten zitten. Dan krijg je dus geen alimentatie meer. 

Je kan ook gewoon achter die alimentatie aan, en de manier daarvoor is via het LBIO. Maak hem dat ook duidelijk: op tijd betalen, ik ga niet meer met je in discussie, als je weer niet/te laat betaalt schakel ik zonder waarschuwing het LBIO in. Ja, dan gaat hij weer roepen dat je liegt en dan alsnog betalen, maar dit is dan de tweede keer. Vervolgens betaalt hij weer niet, hup, weer naar het LBIO. Uiteindelijk leert hij het wel af. 

En dan gaat hij iets anders vinden om mee te zieken, want hij vindt het leuk om te zieken. Want hij merkt dat jij er last van hebt. Zoveel mogelijk doen alsof je er geen last van hebt, dan is voor hem de lol eraf. En zorgen dat hij er wel last door krijgt. Als hij meer last ervaart dan lol van de last die jij ervaart, houdt hij wel een keertje op. 

"Dat ik me erbij moet neerleggen dat hij een ….. is, lijkt me sowieso al een feit"

Inderdaad, daar heb je helemaal gelijk in. 

Hier ook zo'n ex. Ik denk dat als ik alles zou optellen wat hij niet heeft betaald aan kinderalimentatie (hier ook geen PA) dat ik gemakkelijk nog 20.000 euro van hem zou krijgen (dochter was anderhalf toen we uit elkaar gingen en heeft tot haar 24e gestudeerd). Hij wilde het niet betalen, want dan zou ik van zijn geld dingen voor mezelf gaan kopen en dat gunde hij me niet. Het ging om 150 euro per maand, hoe duur denkt hij dat een kind is?
Ik heb er uiteindelijk voor gekozen het maandenlang te laten zitten en dan ineens toe te slaan met een deurwaarder of het LBIO. Gewoon om terug te zieken op het moment dat hij het niet verwachtte. Soms nam hij ontslag om ervoor te zorgen dat ik geen beslag op zijn salaris kon laten leggen. Prima joh, leg dat maar uit aan je nieuwe vrouw. 
Later, toen dochter het huis uit was, ging hij wel rechtstreeks aan haar 100 euro per maand storten. Maar toen kwam vrouw 3 in beeld en die vond dat niet nodig, dus toen hield het weer op. Dochter in alle staten, die liep toen coschappen en kon er niet bij werken én was van de pechgeneratie, dus geen studiefinanciering. Elke cent was welkom. 
Uiteindelijk heeft dochter ervan geleerd dat haar vader totaal onbetrouwbaar is. Niet alleen qua geld, ook qua afspraken. Zij ziet hem hooguit 2x per jaar. Dus als je ex weer loopt te zieken, houd dat dan in je achterhoofd. Hij mag dan nu denken dat hij je kan treiteren, hij verziekt op den duur de band met zijn eigen kinderen. 

Ah, ik had ook een ex die graag zijn gal spuwde op de overschrijving van de ka. De meest verbazingwekkende drek kwam voorbij. Dat moet je helemaal negeren, echt.
Gedoe over te laat of niet betalen van ka laat je over aan het LBIO. Dat zou ik niet eens melden aan hem, en als hij je erover aanspreekt,  zeg je luchtig: "Oh, dat regelt het LBIO wel joh".
En mocht hij weer beweren dat jij liegt en hij op tijd betaalt: dat is natuurlijk eenvoudig te weerleggen door de overschrijvingen (Ja, die met de belachelijke omschrijvingen!) over te leggen aan het LBIO en/of de deurwaarder of rechter. Zien die ook direct wat voor type de ex is

LBIO gaat max 6 maanden terug, toch? Ik zou erover zwijgen tegen je ex en steeds na 4 of 5 gemiste/foute betalingen pas naar het LBIO stappen. Zonder waarschuwing. En er verder niet met hem over communiceren. Hij kent de uitspraak, hij weet wat hij moet doen, daar hoef jij hem niet aan te herinneren.
Zo hou je het zo rustig mogelijk voor jezelf.

Om hoeveel geld gaat het eigenlijk? Ik begrijp dat hij moet betalen. Maar dit kost continu bakken met negatieve energie natuurlijk. En continu procedures. Ik ken iemand die daar uiteindelijk mee is gestopt. Iedere keer grove scheldwoorden op de bijschrijving (denk aanverwijzingen naar prostitutie). En inderdaad nare verhalen tegenover de kinderen (papa is ziek, heel verdrietig, misschien moet ik dit huis uit etc). Je krijgt ook een behoorlijk bedrag aan KGB en kinderbijslag. Naast je eigen inkomen. Als het niet teveel is en jij kunt je redden is dat een overweging. Kennis is er uiteindelijk overspannen van geworden. Nu kan ze dat loslaten. 

Vervelende is wel dat deze ex dan waarschijnlijk over iets anders gaat zieken. Liever geziek met geld dan geziek zonder geld, ben ik dan geneigd te denken. 

Jouw ex zal waarschijnlijk blijven zoeken naar dingen om over te zieken. Ik zou hem niet telkens blijven herinneren aan de betaling. Dat doe je ook niet voor zijn hypotheek of zorgverzekering of andere rekening van hem. Hij weet dat hij moet betalen en doet hij dat niet, dan komt het LBIO om de hoek kijken.
Kan hij vanalles gaan roepen en schelden in zijn stortingen, dat zegt alles over hem en niks over jou.

Naar de kinderen toe kun je ook gewoon uitleggen dat alimentatie een bijdrage van papa is aan mama voor hun kosten. Omdat ze grotendeels bij jou wonen en jij dus alle dingen als kleding, schoenen, schoolspullen, clubjes etc. voor ze moet betalen. En omdat die dingen een verantwoordelijkheid van beide ouders is, betaalt de ene ouder daar indirect aan mee via de andere ouder.