Alimentatie niet willen betalen
Bijna 10 jaar geleden ben ik bij mijn ex weggegaan wegens zijn drugsgebruik en geestelijke mishandeling naar mij toe. In die anderhalf jaar die volgde heeft mijn kind nog wel contact met hem gehad, maar door zijn drugsgebruik is dat toen gestopt met geen enkele reactie of weerstand van ex. In 2013 heeft de rechter besloten hoe hoog de alimentatie ging worden, maar omdat ex met de noorderzon vertrokken was heeft hij daar nooit op gereageerd. In de jaren daarop heeft hij geen alimentatie betaald, maar in de afgelopen 3 jaar krijg ik 1x per jaar een brief van zijn advocaat over dat hij geen alimentatie kán betalen met daar bij een zielig verhaal over zwervend bestaan, waarop mijn advocaat een reactie gaf maar nooit antwoord heeft gekregen. Dit terwijl hij zelf de keuze had gemaakt om te verdwijnen en bij zijn vriendin en moeder te wonen. Omdat er schuldeisers achter hem aanzaten (En zitten) kon hij mooi op deze manier onder de radar blijven. Hij heeft nooit zijn verantwoordelijk genomen en mij met al de schulden opgezadeld, schuldsanering en loonbeslag tot gevolg. Toen hij na 5 jaar dacht veilig te zijn en een uitkering kreeg werd er beslag gedaan op zijn inkomen. Waardoor nu dus een rechtelijk bevel bij mij kwam voor een zitting. Alimentatie vanaf de uitspraak op nihil zetten. Mijn kind waar ik al de jaren voor gezorgd heb wilt geen contact met hem, is 12 geweest en mag zijn zegje naar de rechter doen als het daar op aankomt.
Via het lbio heb ik afgelopen anderhalf jaar het minimum gekregen, kortom €1400 terwijl hij een achterstand van €62000 heeft. Maar nu heeft hij geen uitkering meer en kan het lbio ook niks betekenen.
Hoe ga ik hier mee om? Via rechtszaak de eis dat hij moet betalen, of zeggen streep eronder en uit ons leven blijven?
Doordat ik zo angstig voor hem ben qua bedreigingen wil ik het liefst afsluiting en al zeker geen contact, ik red het zonder zijn geld net aan, maar mensen om mij heen zeggen "laten betalen, anders heb jij geen troef meer en blijft hij zuigen"
Lang verhaal, what to do....?
Maar
Van een kale kip valt toch niet te plukken? Hoe zuur het allemaal ook is, daar valt toch verder niets te halen?
Hoezo troef?
'"laten betalen, anders heb jij geen troef meer en blijft hij zuigen"'
Welke troef heb jij dan? En hoezo blijft hij zuigen, hij was toch met de noorderzon vertrokken?
Doe maar niet
Je wil geen strijd met iemand die niet goed is en een wankel bestaan leidt. Ja, eigen keuze?
Ga liever je eigen gang en vraag de vader van deze jongen om bij te dragen wat hij wel vrijwillig wil en kan. Geef hem de rekening van je kind zodat hij daar wat op kan storten want naar jou toe is er toch teveel strijd.
Ik weet niet hoe het bij jou zit maar ik was getrouwd en liep ook nog het risico dat ik ex mogelijk alimentatie zou moeten betalen?
Je hebt al genoeg om handen met het op afstand houden van zo'n vader, zorgen dat er zo min mogelijk onveilig contact is met je kind.
Het is echt ontzettend rot voor je maar je kunt wel verwachten dat je ex je compenseert voor de geleden schade maar dat gaat niet gebeuren. Dus houd er over op. Het is voorbij, hopelijk laat je je niet meer zo in de schulden werken door een ander en kun je goed voor jezelf en voor je zoon zorgen.
mijn eerste gevoel is..:
Je verlies nemen en niets met hem en het geld te maken willen hebben.
Niet mijn gebruikelijke reactie trouwens over de andere ouder van het kind. Liefst natuurlijk zo veel als mogelijk samen voor zowel financiën als verzorging en contact zorgen.
Maar als het elke keer veel gedoe en stress is voor 25 euro per maand of zo, dan zou ik het in het geval van deze onberekenbare man maar laten zitten.
Het is wel lastig dat je het blijkbaar zelf ook niet echt breed hebt.
Daardoor wordt het toch weer een beetje een dilemma.
Hoe kan dat?
Je zegt": 'terwijl hij een achterstand van €62000 heeft.' Dat over 10 jaar. Dus dan zou hij per jaar 6200,-- hebben moeten betalen. Dat is ruim 500,-- per maand. Dat is veel! Dan moet hij indertijd wel heel erg goed verdiend hebben, ondanks (of dankzij?) zijn drugsgebruik.Bovendien ben je door blijven rekenen, ook toen hij blijkbaar in de schulden zat etc. Tsja, dan kom je wel aan een enorme teleurstelling. Als je dat verhaal rondvertelt in je kennissenkring (hij heeft een achterstand van 62.000 euro) dan zal iedereen ontzettend veel medelijden met je hebben. De werkelijkheid is dat hij een herberekening had kunnen aanvragen toen hij op een uitkering zat, of zelfs zonder uitkering en dan was het op 0 gezet. Dat heeft hij niet gedaan, maar jij maakt op deze wijze de put voor jezelf wel heel erg diep, onrealistisch diep volgens mij.
Hij heeft ondertussen het LBIO (en wellicht ook andere schuldeisers) achter zich aan en dat is een fanatieke schuldeiser. Dus ja, zodra hij ergens opduikt komt het LBIO achter hem aan en wordt er beslag gelegd op inkomen, of als hij iets van waarde koopt. Ik heb wel eens mensen ontmoet die om die reden zichzelf helemaal hebben laten verdwijnen, weg uit alle bestanden. Net als je ex. Domme beslissingen, want het lost uiteindelijk niks op. Gebrek aan moed om de koe bij de horens te pakken en zaken op te lossen. Hij gaat hier niet meer uit komen, dus voor je eigen gemoedsrust zou ik zeggen: laat het gaan. Wellicht ben je blij dat je een kind gekregen hebt van hem. En dat je van hem af bent. Dat zijn dan zijn twee grootste verdiensten.
Tsjor
nepgeld
Tsjor wijst in haar posting op twee punten. Ten eerste: de oorspronkelijke alimentatie lijkt vrij hoog te zijn vastgesteld. Dat kan zijn omdat hij destijds genoeg verdiende. Het kan ook zijn omdat er gewoon een vrij hoog bedrag is gevraagd - dat gebeurt altijd, want je kan wel minder krijgen dan je vraagt, maar iha niet meer - en dat hij geen verweer heeft gevoerd.
Een tweede punt dat Tsjor aankaart, is dat deze man op enig moment geen of maar heel weinig inkomen had. Hij had toen inderdaad nihilstelling van de alimentatieverplichting kunnen aanvragen (sterker, dat kan misschien nog altijd wel, en met terugwerkende kracht), maar dat heeft hij niet gedaan, waarschijnlijk omdat zijn leven een zootje was.
Er is dus nu een gigantische achterstand, maar eigenlijk is die waarschijnlijk grotendeels nep, althans, op lucht gebaseerd. Namelijk: gebaseerd op een inkomen dat er helemaal niet was.
Van een kale kip kan je niet plukken. Of de kaalheid aan de kip te verwijten valt maakt daarbij op een gegeven moment ook niet meer uit.
Groeten,
Temet
theoretisch geld
Als ik bij mijn oude werkgever had kunnen blijven en niet weggepest was door een nare collega, dan had ik heel veel meer kunnen verdienen. Als ik dat optel kom ik tot een astronomisch bedrag over de laatste 20 jaar. Op die manier kan ik mezelf doodongelukkig maken, alleen al door mijn denken. Zodra 'als' in het spel komt heb je een theoretische mogelijkheid, maar of dat ook praktijk kan worden is een heel ander verhaal.
Die 62000 is theoretisch geld, als, als, als. Maar als is geen werkelijkheid, het is theorie.
Tsjor
Alimentatie
Eens met de vorige posters. Heel rare en niet helpende instelling om van je ex geld te verwachten dat er niet is. Niet goed voor de verstandhoudingen...
Sterker nog, ik denk dat als je ex er een zaak van maakt, waarbij hij omgang met je kind vraagt en alimentatie van jou wil ontvangen, hij best nog wel eens kans maakt.
Ik raad je aan om er gewoon een streep onder/door te zetten. Je redt het zelf, wees daar trots op en blij mee. Hoe minder je met je ex van doen hebt hoe beter lijkt me in dit geval. Wil je kind later toch contact dan kan dat altijd. Reken jezelf niet rijk met gebakken lucht, gooi die negatieve gedachten weg. Accepteer dat je ex een beoordelingsfout was, waar je nu gelukkig vanaf bent. Focus je op jezelf en je kind. Nu je kind ouder wordt en zelfstandiger krijg je meer ruimte voor jezelf, voor je sociale leven en wellicht kun je jezelf op werkgebied verder ontwikkelen zodat je door kan groeien naar een baan waarin je meer verdient.
Dank
Dank jullie wel voor de reacties.
Destijds verdiende hij idd goed en is door advocaat ook hoog ingezet. De rechter zal waarschijnlijk met de inkomsten van afgelopen jaren op 0 of laag bedrag komen.
Ik neig ook naar streep eronder en van alles af te zijn, zonder lukt het me al.die tijd ook ondanks dat het soms dubbeltjes omdraaien is red ik het wel.
Vandaag advocaat gesproken, die zegt dan weer "niks er van: hij moet minimale betalen." Maar ja.... morgen afspraak en dan zien wat verdere opties zijn. En idd van een kale kip valt niet te plukken.
Iedereen bedankt voor jullie kijk en mening erop!
Het minimale
Prettig, zo'n advocaat. Je, zelfs als je ex niks heeft heb je recht op een minimum van 25 euro per maand. Dat is 300 euro per jaar. Bedenk goed hoeveel je daarvoor over hebt. Is het zo dat je met dat bedrag niet meer dubbeltjes hoeft om te draaien, dan zou ik ervoor gaan. Maar wellicht zijn er andere mogelijkheden. Een folderwijkje brengt al 60 euro op.
Is de ondersteuning van het LBIO gestopt?
Tsjor
wat voor soort vordering heb je?
Alimentatie vanaf uitspraak op nil gaat volgens mij alleen over toekomstige alimentatie. Dat betekent volgens mij geen kwijtschelding. Dat moet je even checken met de rechtshulp. Als die rechtszaak alleen maar gaat over toekomstige alimentatie en de openstaande schuld aan jou niet ter discussie staat, geef 'm dan lekker z'n zin. Dat scheelt weer een hoop strijd en kosten.
Was het LBIO alleen bezig met de 'huidige' alimentatie te innen, of waren ze ook bezig om achterstallige alimentatie voor je te innen?
Als LBIO ook achterstallige alimentatie aan het innen was, dan was dat dus een vordering die juridisch al erg officieel was. Naar de rechter heeft dan geen zin; dat maakt de vordering niet officieler dan het al is. Als die schuld in de huidige rechtszaak niet ter discussie staat, dan hoef je niet nu met spoed iets te doen met die situatie. De schuld blijft gewoon openstaan. Je hoeft nu niets te doen en niets te beslissen. Je kunt over een paar jaar besluiten om eens een aangetekende brief te sturen om te zorgen dat die schuld niet verjaart.
Als LBIO geen achterstalige alimentatie wilde innen, dan zal dat zijn omdat de juiste gerechtelijke uitspraak daarover nog ontbrak. Tja, dan moet je dus wel naar de rechter om die schuld vast te stellen. Maar dan kan het ook zijn dat de rechter vindt dat het een stuk minder is dan 62000 euro.
Vraag: kwijtschelden en belasting?
Even een vraag voor de belastingexperts op dit forum.
Partneralimentatie is aftrekbaar van de inkomstenbelasting. En je hebt er geen gerechtelijke uitspraak voor nodig, je kunt het gewoon onderling overeenkomen.
Is het mogelijk voor Jenz om de schuld van haar ex 'kwijt te schelden' op een dusdanige manier dat het door de belastingdienst als (afkoopsom) partneralimentatie wordt gezien? Zodat ze een flinke aftrekpost krijgt bij de belastingaangifte?
En als een aftrekpost voor Jenz niet mogelijk is en topic starter desondanks besluit het bedrag kwijt te schelden, is ex dan 30% schenkbelasting verschuldigd?
Syboor
"Alimentatie vanaf uitspraak op nil gaat volgens mij alleen over toekomstige alimentatie. Dat betekent volgens mij geen kwijtschelding. Dat moet je even checken met de rechtshulp"
Ex-rechtshulp hier: je kan alimentatie wel degelijk met terugwerkende kracht laten verlagen, zelfs tot nihil, als je kan aantonen dat de alimentatie vanaf een in het verleden gelegen datum (mogelijk zelfs de datum van de oorspronkelijke uitspraak) op onjuiste uitgangpunten gebaseerd was/niet aan de normen voldeed.
Alleen: wat al betaald is, kan niet worden teruggevorderd.
Groeten,
Temet
Temet, Tsjor en syboor
Het LBIO heeft 26 maanden kunnen innen, op achterstallig én /of lopende alimentatie, omdat ex na jaren eindelijk een uitkering had. sinds juli '20 heeft lbio niks kunnen innen omdat de uitkering gestopt is. Ik kreeg het minimum van €24,80 van wegen zijn bijstandsuitkering. Waarschijnlijk duikt hij weer onder om alle schuldeisers te ontlopen.
Als de berekeningen van zijn inkomsten van de afgelopen jaren worden bekeken, zal de rechter hoogstwaarschijnlijk tot conclusie komen dat hij het toen vastgestelde bedrag niet kan betalen omdat er na de uitspraak geen inkomsten meer waren. Er is dus wel degelijk de mogelijkheid op nihil stelling. Het zal.dus afwachten zijn wat de rechter beslist.