Wie woont er in duitsland?

Rustig uitzoeken

Ik woon niet in Duitsland maar mijn man komt ervandaan en wij komen er vaak.
Wat leuk voor je man dat hij zijn droombaan heeft kunnen krijgen! Maar ik kan me voorstellen dat jij nu helemaal in de stress bent van hoe je het allemaal moet regelen. En net nu in de vakantie...
Ik zou zeggen: rustig aan. Het gaat je niet lukken, denk ik, om je kinderen aan het begin van het nieuwe schooljaar in Duitsland op school te krijgen. Neem dan maar liever rustig de tijd om alles uit te zoeken.
- Eerst een 'disclaimer': het onderwijs is in Duitsland per Bundesland apart geregeld. Er kunnen dus verschillende regels zijn in Nordrhein-Westfalen (NRW) waar Dortmund ligt, en in bijv. Beieren. Neem dus niet alle verhalen over Duitsland voor waar aan – ook de mijne niet
- Een harde waarheid: Duitsland is een ouderwets land op het gebied van ouderschap. Het beleid in (West-)Duitsland is jarenlang gericht geweest op het idee dat kinderen de eerste drie jaar bij hun moeder thuis zijn. En dat die moeder daarna eigenlijk ook nog thuis is. Daar komt verandering in, maar wel langzaam. Crèches en BSO zijn moeilijk te vinden. Basisscholen zijn om 13 uur uit, maar 's middags moet er huiswerk gemaakt worden (ja, al vanaf groep 3). Kortom, ik weet niet of je nu werkt, maar ga er maar vanuit dat je in Duitsland in elk geval in het begin thuisblijfmoeder zult zijn.
- In Duitsland is er minder te kiezen op het gebied van basisscholen dan hier, de scholen verschillen minder van elkaar, zo begrijp ik van Duitse vrienden. De aanpak is vrij streng; bijvoorbeeld dat huiswerk, dat moet gewoon allemaal af, ook al is je kind slim genoeg en snapt het alles. Als je echt iets anders wil dan kom je uit bij de Vrije School, die in Duitsland Waldorfschule heet. Daartussenin lijkt niet veel te zitten. Maar goed, dit is een verhaal van een vriendin uit Beieren dus misschien is dat anders in Dortmund. Maar het is wel iets om op te letten als je een huis zoekt: in een voorstadje bij Dortmund is misschien minder keus dan in het centrum.
Ik denk dat je eerst een huis moet zoeken in Dortmund en dan pas een school. Dus na de vakantie gewoon in Nederland in groep 3 beginnen, en dan misschien thuis vast met een cursus Duits beginnen? En Duitse televisie kijken
P.S. Misschien krijg je meer reacties van mensen die in Duitsland wonen als je post onder "Opvoeden in het buitenland".

Tja, ik woon er nu 3 jaar

in de buurt van de grens, waar toch best redelijk wat Nederlanders wonen.
Duits onderwijs is heel ouderwets, en streng. Wat ik hierboven las van iemand klopt wel. Inmiddels heb je wel de OGATA (offener ganztagschule) een soort naschoolse opvang waar je kinderen kunnen eten, huiswerk maken en ook naast het gewone spelen leuke AG's (arbeitsgemeinschaften, wij zouden het cursus noemen) kunnen doen. Het klopt idd wel dat zeker waar wij wonen moeders geacht worden thuis te zijn, altijd in de gelegenheid het kind op te halen wanneer nodig, en dus dat huiswerk te begeleiden, maar in de praktijk heb je dus die OGATA die elke school inmiddels verplicht moet aanbieden. Schooldagen in Dld zijn zeer kort, en als je kinderen niet naar de OGATA gaan heb je ze zeker in de eerste klas (groep 3) soms al om half elf weer thuis (school begint trouwens ook heel vroeg, soms al om kwart voor acht).
Mijn kinderen gaan wel naar de OGATA, omwille van het Duits, de vriendjes en dat huiswerk, en nu vinden ze dat wel leuk. Nadeel is dat de meeste begeleiders gewoon moeders zijn die een 400 euro baantje hebben (een soort 20 uur contract op afroep oid), een qua kwaliteit vergelijkbaar zijn met overblijfmoeders, en dan met een Duitse inslag. Sommigen 'hebben' het wel, en de meesten helaas niet. Hier is de leidster wel een professioneel pedagogisch begeleider.
De OGATA is trouwens erg goedkoop, gaat op basis van inkomen, maar dan nog. Wij betalen voor 2 kinderen opvang tot half 5 ongeveer 50 euro per maand.
School zelf is naar mijn bescheiden mening, eigenlijk een ramp. Heel ouderwets nog, hoewel de modernere, leuke boekjes anders doen vermoeden, alles klassikaal, een snel, slim kind moet maar leren dat het niet om hem gaat en dat hij ook moet wachten op de wat langzamere kinderen. Kinderen zijn ook alleen maar echt slim als ze alles foutloos maken en ademloos in de klas zitten en aan de lippen van de juf hangen. Van verveling zitten kletsen en alle sommen na de eerste twee fout doen omdat het zo saaaai is, daar hebben ze nog nooit van gehoord. Wat je in de kranten leest over moderne opvattingen ed (die hebben ze heus ook in Duitsland, in theorie) ben ik in de praktijk niet tegengekomen. In ieder geval heb ik het niet herkend.
Mijn zoon stroomde halverwege de eerste klas in, en hij heeft het best moeilijk gehad, vooral met lezen en spelling. Nederlands en Duits lijken erg op elkaar, maar op cruciale punten ook heel erg niet. Vooral met lezen en zelf schrijven is dat verwarrend.
Wij hebben vier kinderen, de twee oudsten gaan inmiddels weer in Nld naar school (middelbare), een vrij lange reis maar het is het ze waard.
De twee jongsten gaan ondanks alles goed, hoewel ze geen van beiden school leuk vinden. Hier is school niet leuk, maar een plicht, een zware, serieuze zaak. Leren kan niet leuk zijn, want als het leuk is is het niet echt, dan gaan de ouders, vaak vaders, klagen. Voor onze kinderen een beetje een schizo situatie, omdat wij Nederlanders zijn en blijven, en veel lol in ons leven hebben. Onduitser kan het bijna niet. Vooral ons derde kind, die in Duitsland in de eerste klas begon, kan daar niet altijd goed mee omgaan. Het nare is ook dat de kinderen er door docenten ed. op worden afgerekend, er wordt totaal geen rekening gehouden met hun achtergrond. En dan heb ik het nog niet over de houding tov kinderen gehad, compleet anders dan in Nld, voor onze kinderen was het een regelrechte cultuurshock.
Mijn advies: ik zou het mijn kinderen niet aandoen...
Nu, na drie jaar, zijn we redelijk geland hier, maar alleen maar omdat Nederlands onderwijs mogelijk is, en nu dus ook door mijn twee oudsten wordt gevolgd. Voor de jongsten is dat later ook nog mogelijk, (veel kinderen hier zitten in Nld op het ROC, of de HAN of de universiteit), en als ik die mogelijkheid niet had gehad was ik hier compleet doorgedraaid denk ik.
Laat je man maar lekker forenzen, zou ik zeggen (wel minder gezellig). Overigens heb ik geen spijt, ik ben blij dat we dit hebben doorgezet, maar het onderwijs, dat heeft me tien jaar van mijn leven gekost.