Waar kom je vandaan?
Zomaar, uit nieuwsgierigheid, omdat het regelmatig gevraagd wordt: 'waar kom je vandaan?' Wat zeg je als je overal maar een paar jaar gewoond hebt en Nederland niet je woonland is geweest en/of zal worden?
'Vroeger' was het iets aparts, in het buitenland wonen, tijdelijk, het expatleven. Tegenwoordig een stuk normaler en er zijn behoorlijk wat kinderen die een aantal leeflanden op hun lijstje hebben staan. Hoe doen jullie dat?
Mijn zoon: 3 jaar in Egypte (daar ook geboren), 2 jaar in Engeland, 4 jaar Australië en nu in Maleisië. Dat laatste is een tijdelijke actie, over 2 jaar gaan we weer terug naar Australië waar we ook een huis hebben. Zoon heeft Nederlandse nationaliteit, wij (ouders) zijn ook Nederlands en thuis wordt ook Nederlands gesproken, hoewel voor zoon Engels als eerste taal beschouwd kan worden.
So: where are you from? 
So: where are you from?
Is het een vraag voor jezelf of voor je zoon? Wat zegt hij als iemand aan hem vraagt waar die vandaan komt?
antwoord meestal met de plaats waar ik nu woon
Als ik merk dat dat niet het juiste antwoord is zeg ik erbij dat ik oorspronkelijk uit Nederland kom.
Onze oudste zoon "is" ook zo'n leuke combinatie: hij is Koreaan van geboorte, heeft de Nederlandse nationaliteit woont nu (nog) in Londen (en is getrouwd met een Amerikaanse ).
Onze blonde dochter wordt vaak van Scandinavische afkomst verdacht en onze jongste zoon is zooooo Schots, daar schrikken mensen van als hij Nederlands begint te praten.
Hier
is het ook thema, maar alleen als mensen de andere/een vreemde identiteit willen opdringen. Want dat geeft het gevoel van er niet bij horen.
In singapore
Toen ik in Singapore was, stelde men die vraag ook vaak. En dan was het antwoord bijvoorbeeld 'from India'. Terwijl het dan om mensen gingen met roots in India, maar zelf geboren en getogen in Singapore, misschien zelfs nog nooit in India geweest! Kennelijk vindt men daar de etnische achtergrond belangrijker dan waar je je gewoond hebt, zelfs als dat je hele leven dezelfde plaats is. Gaf wel stof tot denken.
Hier
Hier ook een mix.
Mijn man is Libanees/Syrisch, ik ben Nederlands en we wonen nu in Frankrijk.
Ik merk aan de kinderen dat ze allemaal anders reageren op de vraag waar ze vandaan komen. Mijn jongste kinderen (opgegroeid in Nederland) zeggen altijd Nederland op deze vraag.
Mijn oudere kinderen (deels opgegroeid in Nederland, deels in andere landen) zeggen soms Nederland, soms wat anders.
Ze indentifieren zich ook meer met Libanon dan met Syrie. Waarschijnlijk omdat we meer Libanese familie in de buurt hebben en ook meer vrienden uit Libanon. Ze zeggen ook vaak dat ze half Libanees half Nederlands zijn.,
Mijn oudste kinderen dan weer niet want die hebben een andere vader. Ondanks dat ze het grootste deel van hun leven in Frankrijk hebben gewoond zeggen ze meestal toch dat ze uit Nederland komen. Als we buiten Frankrijk zijn dan zeggen ze soms wel weer Frankrijk. Maar het verschilt nogal. Ik geloof niet dat ze hier een definitief antwoord op hebben gevonden
I'm dutch
Where are you from? is een dubieuze vraag vind ik.
Ik ben Nederlander. Als er wordt gevraagd where are you from, dan geef ik gewoon mijn woonplaats.
Als ze echt willen weten waar ik vandaan kom dan geef ik mijn geboorteplaats, niet het land.
Vs, nederland, australie
Onze jongens van 10 en 8 zijn Amerikaans en Nederlands (mijn man is Amerikaan), zijn geboren in Maine, hebben later 2 1/2 jaar in Nederland gewoond maar voornamelijk in de VS (Maine, Connecticut en Pennsylvania) en we staan nu op het punt om te verhuizen naar Australie. Ik ben erg benieuwd hoe dat gaat bevallen en idd hoe dat hun identiteit (en hun accent) zal veranderen.. ze voelen zich nu nog voornamelijk Amerikaan maar zijn zich ook erg bewust van hun Nederlandse afkomst.
Nynke!! ot
Oh, wat jammer !Ik had nog hoop dat jullie deze kant op zouden komen
Leuk, australie...
Ik zag je Nemo foto op FB en zag je vraag of we nog in NL waren. Helaas waren we net weer terug in Californie.
En mijn zoon is Amerikaans en Nederlands. Als men vraagt waar ik vandaan komt, dan zeg ik altijd Nederland. Mijn zoon zegt Amerikaans. Soms zegt hij erbij dat hij in NL is geboren. Ik voel me vooral nog een Nederlander in het buitenland, al ben ik helemaal ingeburgerd hier. Ik weet de weg en hoe de dingen gaan,maar als we naar NL gaan met vakantie zeg ik altijd : ik ga een paar weken naar huis.
En als ik daar weer weg ga, dan ga ik ook weer hier naar huis. Het blijft voor mij altijd met een been in elk land.
Tanneke
Helaas elkaar net gemist dus, ik hoop dat jullie hier ook een leuke tijd hebben gehad! zal vast wel.. voor mij voelt dit ook nog meer thuis dan de VS hoewel ik daar liever woon, dus ook een beetje dubbel...