Vraag aan remigranten.

Wat is je vraag?

Vervelend dat je je zo voelt, maar wat is precies je vraag? Wil je reacties van remigranten over hun positieve of negatieve ervaringen?

Ik ben emigrant, maar herken t gevoel wel. Toch niet helemaal "thuis" in buitenland. In NL omringt door vrienden en familie voel ik wel "de warme deken van liefde", maar "thuis" voel ik me niet meer daar.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Zo vervelend voelt het niet hoor.

Misschien zit ik hier wel verkeerd en posten remigranten hier niet meer. Maar een reactie zoals die van jou heb ik ook iets aan, ook ik voel me niet meer helemaal thuis in Nederland meer, heb er ook jaren niet aan moeten denken om weer terug te moeten, maar op een of andere manier is dat gevoel weg. Misschien omdat ik er al zo lang zit? Ik voel me niet meer "tussen twee werelden" maar meer als een buitenlander die in Nederland een betere toekomst wil opbouwen, een soort gastarbeider dus, maar dan wel met een kant-en-klaar sociaal netwerk. Heb ik letterlijk last van heimwee? Komt dat meer voor na zoveel jaar? Of ben ik in allerlei dingen teleurgesteld en wil ik daarom maar terug naar huis, waar alles niet ideaal maar tenminste wel vertrouwd is?

Helemaal verkeerd gelezen!

Ik moet aan een bril!!
Net jouw posting weer gelezen en begrijp nu dat mijn posting an sich niet vervelend was, maar de situatie die ik schetste.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Wil je dan perse naar nederland vanwege dat netwerk?

Ik snap het toch ook niet helemaal. Je woont nu 10 jaar ergens anders, en vindt het leuk en aardig, maar je voelt je niet vreselijk op je plek. Dus je zou wel weg willen en kiest dan net als sommige andere would-be emigranten ervoor om naar Nederland te gaan. Maar waarom dan uitgerekend Nederland? Vanwege je kant-en-klare netwerk? Je vrienden en familie en evt kinderen van tien jaar geleden?
Kijk ook even verder dan dat. Want Nld is erg aan het veranderen (hou je ook bv. de politiek bij?). Als je een zak geld meebrengt kun je nu wel goed een huis/flat kopen, maar anders is dat ook behoorlijk lastig. De woningmarkt zit eigenlijk potdicht en komt steeds dichter te zitten, ook voor huurders, en zeker als je niet al jaren bent ingeschreven (missch. heb je nog ergens een inschrijving lopen?).
Wat betreft werk ziet het er ook steeds minder rooskleurig uit. De gevolgen van de bezuinigingen zullen pas vanaf januari duidelijker merkbaar worden, en als ik de berichten zo lees zullen er behoorlijke ontslagen gaan volgen. En dan vind ik de sfeer ook steeds onverdraagzamer worden. Hoewel natuurlijk niet kenmerkend voor iedereen schrik ik zelf altijd behoorlijk van de commentaren onder nieuwsberichten in de Telegraaf (toegegeven, niet het meest prettige ochtendblad van Nederland). Dan kom je ook nog eens in een land dat (IMHO) niet de beste politieke keuzes maakt om een crisis te verhelpen dan wel te voorkomen. Alleen al de plannen voor het onderwijs vind ik rampzalig.
Het lijkt me dat het dan waar jij zit wel heel vreselijk moet zijn wil je daar weer vrijwillig tussen gaan zitten.
En hee, ik merk aan mijn reactie dat ik Nld al een stuk losser heb gelaten dan een jaar geleden. Ik heb zelf vrij lang heimwee gehad en voel me onder veel Nederlanders nog steeds erg goed, maar bij veel ook niet meer.
Ach, je hebt waarschijnlijk niets aan mijn bijdrage. Ik snap m zelf niet eens

Waarom nederland?

Naar een wildvreemd land dat ik hooguit van een vakantie zou kennen, me alwéér aanpassen aan een andere cultuur, geen hond kennen, onzekerheid over werk (want de crisis is overal), irritante politici (ik ken geen enkel land met een echt prettig regime).

Nee alsjeblieft, niet nog een keer. Dan maar Nederland.

Gedaan

Ongeveer 12 jaar terug zijn wij vanuit het buitenland terug gegaan naar Nederland. Niet vanwege werk of omdat we zo graag wilden maar vanwege wat visa gebeuren wat we toen beter konden regelen vanuit Nederland. We zouden voor 2 of 3 jaar gaan maar zijn uiteindelijk 11 jaar gebleven. Ik vond het wel weer even wennen. Er ging zeker een jaar overheen voordat ik weer een beetje gewend was. Wij moesten trouwens wel alles van het begin opbouwen. Mijn man had nooit in Nederland gewoond en sprak de taal niet eens. Ik had sinds het begin van mijn studietijd niet meer in Nederland gewoond. Ik had dus ook geen enkel netwerk meer behalve mijn (kleine) familie.

Uiteindelijk was het een prima keuze. Na ongeveer 1 à 2 jaar was ik weer helemaal gewend. Toen we vorig jaar redelijk onverwacht weer uit Nederland weggingen hoefde dat van mij ook niet echt. Inmiddels woon ik al weer een jaar in Frankrijk en nu ben ik weer in het stadium dat ik hier wel gewend ben, nieuwe gewoontes heb opgebouwd maar nog wel af en toe heimwee heb naar mijn oude routine. Mijn ervaring is dat je toch wel een jaar nodig hebt om weer goed te wennen.

Daarnaast als je lang bent geweest heb ik het idee dat je nooit meer helemaal ergens thuis bent. Terug naar huis kan ook niet meer. Het zal toch nooit meer zo zijn als het vroeger was. De mensen zijn anders, het werk is anders, je omgeving is anders. Zoals Faulkner schreef you can no longer go home. It only exists in the mothballs of your memory.

Je moet toch weer helemaal overnieuw beginnen voor het grootste gedeelte. Dat is natuurlijk deels ook gewoon leuk en avontuurlijk. Ik weet niet waar je nu woont maar Nederland heeft binnen Europa redelijk lage werkeloosheid cijfers al zijn die natuurlijk ook minder rooskleurig dan vroeger. Dus het kan inderdaad zijn dat je in Nederland meer kansen hebt, afhankelijk van ervaring en opleiding natuurlijk.

Maar in elk geval is mij ervaring met remigreren grotendeels positief.

Maylise

Kijk, zulke verhalen daar zit ik op te wachten. Dat je je nooit meer ergens helemaal thuis zult voelen besef ik ten volste, in Nederland voel ik tegenwoordig ook altijd verwantschap met buitenlanders en ik merk dat ze het prettig vinden om te praten met een geboren en getogen Nederlander die ooit in hun schoenen heeft gestaan. Ik woon trouwens in zo'n land dat ze graag uit de Europese Unie zouden willen schoppen dus ik weet dat ik Nederland hoe dan ook financieel beter af ben. Hik wel erg aan tegen de Hollandse kou.

Financieel

Ik weet niet of je er rekening mee hebt gehouden, maar een flinke tijd in het buitenland wonen wordt in Nederland afgestraft met een flink AOW-gat. Waardoor je later dus misschien in Nederland helemaal financieel niet zo lekker zit.
Ook vraag ik me af wat je kansen in Nederland zijn op een fatsoenlijke baan en huis. Als je nu financieel krap zit ben je in Nederland waarschijnlijk op sociale huur aangewezen en je moet natuurlijk helemaal onderin de wachtlijsten beginnen.
Persoonlijk denk ik dat je waarschijnlijk de laatste tijd teleurgesteld bent en daardoor devoordelen van Nederland wat scherper ziet dan de nadelen. Veel dingen zijn veranderd en ik denk dat een netwerk in real-life toch anders zal zijn als hoe je ontvangen wordt als je hoogsten één keer per jaar eens langs komt.
In het dagelijkse nederlandse leven wordt de kennis en je wijdere blik die je hebt opgedaan dankzij je buitenlandervaring over het algemeen niet op prijs gesteld in nederlandse de regels-zijn-regels mentaliteit. Zie bijv. http://www.rnw.nl/nederlands/article/terugkeer-naar-nederland-levert-vaak-problemen-op
Met de Nederlandse kou zou ik desnoods wel weer kunnen leven (met moeite), maar niet met de nederlandse vochtigheid. Mijn hier voornamelijk latente gewrichtsklachten zijn dan gelijk acuut en 10 keer zo erg. Ik vraag me wat dat betreft ook af hoe een Nederlandse verzekering ons gezin met nu bekende chronische kwalen zou ontvangen.
Groeten Primavera

Financien

Het hangt natuurlijk helemaal af van je huidige situatie of je het in Nederland financieel beter kan krijgen. De werkeloosheid is in Nederland na Oostenrijk het laagst van de Eurozone. Er is dus gewoon meer werk dan in veel andere landen. Maar natuurlijk hangt een en ander samen met je ervaring en papieren.

Een van de grote voordelen van Nederland vind ik nog altijd het gemak waarmee je flexibel (parttime) kan werken. Ik weet niet hoe oud je kinderen zijn maar hoewel ik zelf meestal fulltime heb gewerkt vond ik het toch handig dat deze mogelijkheid bestond.

Toen wij naar Nederland teruggingen (maar dit is natuurlijk al even geleden) hadden we ook geen recht op sociale huurwoning. Wij konden wel kopen maar niet gelijk aangezien alle papieren natuurlijk in orde moesten zijn. We zouden wat via een makelaar gaan huren maar hebben uiteindelijk via via een huis kunnen huren. Dat was erg handig al was het maar voor een korte periode. Dat zal natuurlijk ook afhangen van het netwerk wat je nu in Nederland hebt en welke stad je wilt wonen.
Er zijn nog wel afgelegen streken zonder wachtlijst maar goed daar is dan ook weer weinig werk

In elk geval is het een stuk goedkoper om in het informele circuit wat te huren dan via een makelaar.

Basisverzekering is verplicht je te accepteren. Je bent immers ook verplicht die verzekering te hebben.

Terug verhuizen is inderdaad bureaucratisch gedoe maar dat is elke internationale verhuizing. Reken op een aantal maanden voor je alles weer enigszins op de rails hebt. Toen wij vorig jaar naar Frankrijk verhuisden duurde het ook wel een half jaar voor alle papieren en gedoe in orde was.

Denkdenk, pieker

AOW-gat valt denk ik wel mee omdat ik in het andere land ook enige rechten heb opgebouwd, bovendien heb ik het grootste deel van de tijd vrijwillig de Nederlandse AOW-premie doorbetaald.

Je hebt wel een punt met dat visites aan familie en vrienden in de huidige situatie heel anders zijn dan als ik weer gewoon een van hen ben. Heb ik veel over nagedacht en weet domweg niet hoe het uit zal pakken. Velen zeggen "kom lekker terug, gezellig" maar hoe gaat dat als ik er eenmaal weer ben?

Primavera, volgens mij moet een ziektekostenverzekering je gewoon accepteren op gewone voorwaarden, kwalen of niet. Wat jij schetst is op mij gelukkig niet van toepassing. Huis en werk zal wel lukken. Interessante link trouwens.

Hoe waren ze vroeger

weet je dat nog. Hadden jullie toen veel contact of zagen jullie elkaar een enkele keer alleen bij een verjaardag. Als jullie toen hulp nodig hadden bij bv een verfklus wie hielp er dan. Ik zou ervanuitgaan dat er (nog) minder hulp zal zijn dan toen.

Anonymous

Anonymous, als jij bent wie ik denk dat je bent, dan denk ik dat het gevoel waarschijnlijk ook veel te maken heeft met veranderingen op een heel ander vlak de laatste tijd. Ik zou even wachten tot dat allemaal weer bezonken is alvorens een beslissing te nemen.
De link gaf ik omdat je denk ik zo wie zo op die site wel een heleboel nuttige informatie en ervaringen over terug naar Nederland zal vinden.
Groeten Primavera