Scheiding [terug naar NL]

Wat zijn de wetten van je land?

Als je zomaar met je kinderen naar Nederland vertrekt verspeel je al je rechten en ben je waarschijnlijk je kinderen voorgoed kwijt.

Kijk eerst wat de wettelijke regelingen in je land zijn en welke rechten je als moeder hebt voor je verdere stappen neemt.

Als je als spijtoptant terugkomt naar Nederland heb je nergens recht op: geen woonruimte, geen uitkering, niets. Hooguit na een paar maanden wat bijstand, maar dat hangt af van de gemeente waar je woont.
Als je naar Nederland komt zul je dus ofwel een aantal maanden bij familie of vrienden moeten wonen, ofwel je moet van te voren regelen dat je werk hebt en op die wijze woonruimte regelen.

Klopt, is een drama

Wanhoopje, ik wil je absoluut niet de put inpraten, maar terug keren naar NL op deze manier is een flink stuk ellende. Een vriendin van me woonde al zo'n 10 jaar niet meer in NL. Woonde met haar NL-echtgenoot in dat andere land, was daar ook met hem getrouwd en daar zijn haar kinderen geboren. Ze is nu bijna een jaar terug (scheiding) en loopt tegen een vreselijk stuk bureaucratie aan. Gelukkig kon zij eerst bij haar ouders terecht en via haar moeder aan het werk, heb je niet zo'n achtervang en wat kruiwagens, is het heel erg lastig! Net zoals Dirksmama al zegt, je moet van tevoren eigenlijk al woonruimte en werk hebben en kom daar nu maar eens om.

Regelen

via de ambassade kreeg ik idd ook te horen dat een terug keer niet zo makkelijk is. Ben nu bezig via de gemeente hulp te krijgen in onze woonplaats. zij willen evt helpen als er aantoonbare problemen zijn, ook voor de kinderen, met het drankgebruik van echtgenoot. zo kan ik misschien een uitkering krijgen ( met werkverplichting) zodat ik een eigen woonruimte kan zoeken en een baan. Kan ik niet terug naar nederland, maar als ik al zelfstandig kan zijn met mijn kids ben ik al tevreden. Zal elke baan moeten aanvaarden ( totdat ik de taal goed lees/schrijf), maar daar zal ik wel overheen komen. De vooruitzichten om naar nl te gaan zijn minder rooskleurig.
Vind dit wel moeilijk, je kan dan niet op steun van familie terugvallen maar het is misschien wel beter voor de kinderen als ze in hun eigen omgeving blijven.
Ik hoop dat ik het volhoud.

Advocaat zoeken

Als je de kinderen mee terug wilt nemen naar Nederland zou ik je echt dringend aanraden om eerst contact op te nemen met een advocaat die gespecialiseerd is internationaal privaatrechtelijke zaken en daarnaast ook nog in het plaatselijke familierecht.

Je kinderen zomaar meenemen zonder toestemming van je man kan echt veel ellende geven.

Maylise

Meegemaakt als kind

Als kind (toen 9) ben ik met mijn twee zusjes ook met vader weer terug naar Nederland geemigreerd. Ik ben geboren in Zuid afrika. Moeder heeft hier toestemming voor gegeven en is daar achter gebleven. Ik weet niet hoe belangrijk jouw man voor hun kinderen is? Maar ik heb het altijd heel erg gevonden om mijn moeder te verliezen. Helaas heeft ze ook geen contact gehouden. Dit heeft mijn zelfvertrouwen gebroken. Als je moeder je al niet moet, wie dan wel, waren mijn gedachten. Het blijft een moeilijke keuze. Ik kan me ook wel goed voorstellen dat je weer terug wilt. Als je huwelijk niet goed gaat en als hij ook nog een drankprobleem heeft lijkt me dat heel erg moeilijk. Ik kan me goed voorstellen dat je hiervan weg wilt. Jeetje moeilijk.
Toen wij in Nederland kwamen hebben ik en mijn zusjes eerst een jaar in een kindertehuis gezeten. We hadden wel tantes en oma hier. Maar niemand wou of kon ons in huis nemen. Dus echt opgevangen door familie zijn we niet. Sprak geen woord Nederlands, best een moeilijke periode. Veel verdrietig geweest. Heb je wel iemand om mee te praten? Sterkte met alles.

Tjee

Een moeilijke situatie hoor! Ik zou idd goed kijken naar alle rechten voor jou zowel als je man. De kinderen meenemen naar een ander land zonder toestemming moet je voorzichtig mee zijn. Inderdaad eerst uitzoeken hoe dat allemaal zit. In dit geval is het misschien maar 'gelukkig' dat je man een drankprobleem heeft, dan heb je misschien meer kans dat dit makkelijker is. Nu weet ik niet hoe ver jullie van Nederland afwonen en je moet er ook over nadenken hoe contact te houden met de familie van je man. Voor hun zou het ook niet leuk zijn als contact zou verwateren neem ik aan. Ik zelf woon in Nieuw Zeeland en ja, af en toe na een hevige ruzie denk ik ook na wat ik zou doen. Ik ben gelukkig hier en zou niet terug naar NL willen en daarnaast is mijn man geweldig met de kinderen en geen problemen of wat dan ook dus zou ik het mijn man niet aan kunnen doen. Ik ken ook een vriendin die getrouwd is met iemand, en die heeft 2 andere zonen met een andere vrouw. De vrouw is verdwenen met 1 van die zonen en hij heeft nooit meer van haar gehoord, of zijn zoon. De andere zoon woont bij hem en heeft dus geen contact met zijn moeder. Heel sneu allemaal.

Maar goed, ik neem aan dat je hier goed over na zal denken. Kan je helaas niet helpen met alle dingen die in Nederland geregeld moeten worden. Kinderen kunnen zich vaak heel goed aanpassen hoor, maar het hangt er allemaal vanaf hoe ze er mee omgaan als ze opeens zonder vader zitten. Ik hoop dat je eruit komt en je uit deze situatie komt zo dat het het beste is voor iedereen. Heel veel sterkte voor jou en je kinderen.
Juul

De kinderen

zijn helemaal gek op hun vader, op het moment dat hij er is en in dit opzicht vind ik het erg moeilijk om ze van hem te scheiden. Dit zal voor allemaal heel moeilijk zijn. Met zijn familie is er al jaren geen contact, met de mijne eigenlijk alleen via internet.
Het feit dat je in nl nergens recht op hebt ( heb toch 15 jaar gewerkt en premie betaald) maakt de situatie erg gecompliceerd.

Marriage counseling

Is er in jullie woonplaats geen mariage counseling te krijgen? Of via jullie kerk o.i.d iets van hulp te vinden?

Ik heb teveel vervelende gevallen gezien bij internationale scheidingen, dat wens je niemand toe. Ik zou toch eerst kijken of je kunt redden wat er te redden valt.

In je woonland blijven is voor je kinderen als die het Nederlands niet goed beheersen en erg gehecht asn hun vader zijn so wie so minder schokkend. Als je zelf al zoveel jaar ergens woont, dan kan de landstaal toch geened belemmering meer zijn voor het vinden van werk?

En verder: Nederland gaat erg slordig om met Nederlanders in het buitenland. Zelfs als je in het buitenland jaarlijks netjes je AOW/AAW premie betaalt heb je bijna terugkeer weinig asnsprask. Tenzij je dan al 65 bent.

Ik ben gebleven...

Een jaar geleden zijn mijn man en ik uit elkaar gegaan. Wij wonen in Spanje, hij spaans, ik nederlands. De scheiding was zijn keuze...niet de mijne, en mijn eerste reaktie was dan ook om met kind terug naar Nederland te gaan. Toen ik erachter kwam hoe moeilijk dat wettelijk allemaal ligt heb ik besloten hier toch te blijven. Moet er wel bijzeggen dat ik werkte (en nog steeds werk) en daarvan net rond kan komen, verder heb ik een huurflat en een omgangsregeling met mijn ex.
Ik vind het zwaar, zo zonder familie om op terug te vallen, ik heb in het afgelopen jaar een nieuw sociaal vangnet op moeten zetten en ook mijn verdriet een plaats moeten weten geven, maar wonder boven wonder lukt het, en ben ik eigenlijk best gelukkig. Zeker voor mijn zoontje (6jr) is het de beste beslissing geweest...hij heeft de scheiding aardig verwerkt in het afgelopen jaar.
Maar ik moet toegeven dat het knokken is. Ik wil niet teveel in de toekomst denken en kijken...als het hier en nu goed gaat probeer ik daarmee tevreden te zijn.
Mijn toekomstdroom is als een zeepbel uit elkaar gespat, maar ik ben er van overtuigd dat er weer mooie dingen zullen komen.
Ik heb eigenlijk weinig tips, wilde je alleen even een hart onder de riem steken
Sterkte
Mamaita