remigratie met niet europese partner: bijstand/kinderopvang

bijstand

Volgens mij moet je partner je gewoon onderhouden, dus je krijgt helemaal geen bijstand als zijn salaris boven de norm ligt. Het maakt daarvoor niet uit dat zijn inkomen in het buitenland verdient wordt.

"1. Ik zou eigenlijk de eerste periode niet willen werken om de kinderen aan nederland en vooral de oudste aan school te laten wennen. Dus had ik een uitkering aan willen vragen. Bij de gemeente zeiden ze dat ik `slechts` 50% van de norm zou krijgen omdat mijn man Turks is, komt neer op max. 700€ Klopt dit??"

Hoe kom je op dit onzalige idee? Als dit je wens is, dan zorg je dat je daarvoor genoeg spaargeld hebt. Heel simpel.

Melisa

De leerplicht begint hier met 5 jaar, dus als je zoontje hier naar school gaat, zal hij normaal mee moeten draaien. Als je zoontjes, vooral de oudste, geen Nederlands spreken zou ik daar nu aandacht aan besteden.

Er is in Nederland áltijd vraag naar callcentermedewerkers. Ik kan me heel goed voorstellen dat dat niet je droombaan is, maar dan ben je in ieder geval aan het werk en kun je van daaruit verder kijken. Tenzij je bepaalde diploma's hebt, waarmee je aan het werk zou kunnen gaan natuurlijk, dan zoek je in die richting. Weet je al waar je gaat wonen? Ik verwacht niet dat je meteen een huurhuis in de sociale huursector zult kunnen krijgen.

Ik ben hier totaal niet in thuis, maar stel dat je al een gemeente in je hoofd hebt waar je wilt gaan wonen, dan zou je ze kunnen mailen met de vraag alle informatie te sturen die ze daarvoor hebben.

Succes in ieder geval.

Hand

Ik zou zeggen spaar goed om jezelf in de eerste tijd te voorzien. Daarna moet je zorgen dan je echt werk hebt wellicht kun ja alvast solliciteren en pas verhuizen als je de baan hebt. Het siert je niet om je hand gelijk maar op te willen houden.

Dees

Door de ervaring van mijn vader zou ik geen verhuizing baseren op een toegezegde baan. De ervaring van mijn vader is weliswaar van 63 jaar geleden, maar toch. Hij had werk, dat was zeker, tot hij in Afrika was en men toch geen werk bleek te hebben. Dat gebeurde vaker bij emigranten. Maar ook als je wel aan het werk mag, kan het zijn dat men je niet geschikt vindt en dan sta je alsnog zonder werk. Dus ik vind het op zich wel goed om je daar al in te verdiepen, maar ik ben met je eens dat het niet de insteek hoort te zijn dat je meteen een uitkering moet aanvragen om rustig je leven op poten te kunnen zetten. Tenzij Melisa en haar man een reden hebben om uit Turkije te vertrekken en te weinig tijd hebben om dat rustig aan te pakken. Je weet maar nooit tegenwoordig.

Bevalt het weer in Nederland?

Ik weet niet hoe lang je weggeweest bent, maar Nederland is veranderd én jij bent veranderd. Zolang je jezelf voorhoudt dat je niet naar hetzelfde Nederland terugkeert als waar je vandaan komt, zal het wel goed komen.
Ikzelf krjig tegenwoordig helemaal de kriebels van het rechtlijnige en harde en naar binnen gekeerde van veel Nederlanders. Niet iedereen hoor, maar toch een opvallend grote groep. Plus het feit dat velen het prima vinden om hun mening ongevraagd en luidkeels over je uit te storten. Ook het aangeharkte uiterlijk van veel steden, vooral de Vinex-wijken, vind ik afschuwelijk. Vroeger zag ik dat niet eens. Ik zou er niet meer kunnen aarden, denk ik.

Uitkering

Als je man werkt, zal hij je moeten onderhouden, dan heb je geen recht op een uitkering.

dat kan belgje

Maar als je vanuit Eindhoven de grens overgaat en België inrijdt, zie je niets anders dan vergane glorie. Daar heeft de tijd 20 jaar stil gestaan. Dan heb ik toch liever het aangeharkte

Ieder zijn meug.

emigreren / remigreren...

Dat kan -lijkt mij- alleen als je er het geld voor hebt. Dus: een flinke spaarpot om woonruimte te bekostigen en de eerste periode tot je een stabiel inkomen hebt door te komen.

Heb je daar het vermogen niet voor, dan is het simpelweg geen optie.

Waarom?

Uit je openingspost blijkt niet waarom je naar Nederland wil verhuizen.

bijstand?

Wat mij eerlijk gezegd verrast, is dat je de eerste tijd thuis wil blijven en daar een uitkering voor wil aanvragen. Je wilt dus naar Nederland komen, de eerste tijd niet werken en hoopt/verwacht dat je dat op kosten van de gemeenschap kan doen. Geen idee wat je rechten zijn hoor, maar ik merk dat dat voor mij toch wat ongemakkelijk voelt.
Zorg gewoon voor voldoende buffer waardoor je in je eigen tempo een leven in Nederland kan opbouwen. Een bijstandsuitkering krijg je sowieso alleen als je geen spaargeld hebt. Ik mag toch hopen dat je niet met een lege bankrekening aan een internationale verhuizing wil beginnen?

forum

Kijk eens hier:

http://www.emigreren.nu/emigreren-forum/remigreren-terugkeren-naar-nederland-na-emigratie/

Zo te zien zit Nederland niet erg op terugkeerders te wachten. Voor sociaal huren moet je gewoon op de wachtlijst en dat kan waarschijnlijk niet vanaf daar. Heb je ouders of andere contacten hier? Dan zou je eerst even alleen daarbij in kunnen trekken om de dingen te regelen voor je gezin, dus ook een baan voor jezelf. Dan weet je ook waar je moet kijken voor een woning. Zijn je kinderen (ook) Nederlanders? Anders kan dat ook nog een hoop heisa geven.

tja

Ik zou zonder de kinderen naar Nederland gaan en alles doen om een baan en een huis te zoeken en dan pas de kinderen en man laten overkomen. Waarom alleen de kinderen mee nemen zodat je je eerst over hen moet ontfermen en geen baan kan zoeken. Waar wil je wonen dan?

nope

Gaat niet lukken die uitkering want je hebt (jaren) niet meebetaald aan de volksverzekeringen. Daarbij moet je (voor kinderbijslag) aan kunnen tonen dat je van plan bent langer in nederland te blijven en hier een sociaal leven op te bouwen. Als je man in Turkije zit zal dat ook lastig zijn. Toevallig weet ik dit ivm vrienden die terugkeerden uit buitenland en beiden wel de nederlandse nationaliteit hebben. Dus wil je terugkomen dan moet je een bak geld meenemen. En terecht, kan niet anders zeggen.

Eh.. dames...

Het is goed mogelijk dat "een pak geld mee naar Nederland nemen" helemaal niet mag van de Turkse overheid (gaat u maar, maar uw vermogen blijft hier). En die Turkse overheid dan weer is in toenemende mate en voor een toenemend aantal (half) nationaliteiten een goede reden om juist wel daar te willen vertrekken. Maar vanwege die overheid kan Melissa daar dan ook weer niet openhartig over zijn.

Melisa, als je terug wil dan zal het leven voor op zijn minst even niet eenvoudig zijn. Heb je familie hier waar je (deels) op kunt terug vallen?

De luxe om je kinderen langzaam aan het nieuwe land te laten wennen heb je niet. Ze gaan in het diepe. Plons. Maar maak je niet druk. Juist kinderen zijn bijzonder veerkrachtig. Het zal ze veel makkelijker afgaan dan je denkt.

de situatie is niet altijd wat het lijkt

Dank allemaal voor de fijne en minder fijne reacties.
Helaas zijn onze omstandigheden zo dat een leven hier niet echt meer mogelijk is, dit zijn prive redenen. Daarnaast MIS ik Nederland gewoon mega erg, al jaren. En daarom willen we terug. Het is absoluut NIET mijn bedoeling om op andermans zak te teren, en zeker de bedoeling om een goede baan te vinden waardoor ik onafhankelijk kan zijn (daarin ben ik Nederlands). maar op dit moment is onze situatie hopeloos. Laag salaris, geen ruimte om te sparen. Mijn oudste heeft wat problemen waardoor ik er na school de eerste periode voor hem wil zijn, maar dat kan niet als ik meteen de hele kinderopvang voor mijn jongste zou moeten betalen.
En als ik naar Nederland kom en meteen een baan heb krijg ik dus geen opvangtoeslag. Dus ik wil gewoon weten hoe andere mensen dit gedaan hebben. Mensen die, net als wij, weinig keus hebben, niet veel spaargeld maar toch deze stap genomen hebben. Ga zeker die link eens bekijken dan je wel!
Groeten

Familie

Het klinkt serieus. Het is al eerder gezegd: heb je familie of vrienden in Nederland waar je op kunt terugvallen? Waar je misschien tijdelijk een kamer kunt krijgen, in ruil voor wat klussen/oppassen/koken of zo?

Ik weet niet of ik het mag voorstellen, maar is het een optie eerst naar België te komen? Dat schijnt gemakkelijker te zijn, heb ik gehoord. Ik heb wat gezocht, maar kan het niet terugvinden. Kun je aan de Belgische ambassade vragen wat je rechten zijn misschien?

Melisa

Je kunt vanuit Turkije ook je vraag voor opvang stellen op Facebook-sites van gemeentes waar je hoopt te kunnen gaan wonen. Wie weet zijn er mogelijkheden, die bewoners kennen. Mijn ouders hebben denk ik zo'n twee jaar gespaard om 'georganiseerd' te kunnen remigreren, maar als je daar geen tijd voor hebt, dan heb je daar gewoon geen tijd voor. Ik heb liever dat je weer terug komt naar Nederland en dat ook snel voor je man mogelijk kunt maken, dan je druk te moeten maken over dat je "op de zak van de gemeenschap teert". (als dat al mogelijk zou zijn)

Melisa, nog een keer

Ik weet dat je de opvang zelf wilt doen, maar ik als je tussen twee kwaden moet kiezen, wat kies je dan? Toch maar naar de opvang, of in Turkije blijven?

goed nadenken

Bedenk eerst wat voor baan je hier zou kunnen krijgen (met jouw opleiding & werkervaring). Welk salaris zou daar bij passen. Je verdient nu misschien weinig (ook samen?) maar de kosten van levensonderhoud zijn in Turkije natuurlijk ook een stuk lager. Als jij in NL woont met de kinderen, en je man in Turkije, dan heb je 2 huizen en nog minder ruimte om te sparen.

ALS je überhaupt in aanmerking zou komen voor een bijstandsuitkering, dan kan je niet sparen want je mag amper spaartegoed hebben of je wordt alweer op je uitkering gekort. Het is geen manier om een leven in Nederland op te starten, het is een laatste vangnet. Gelukkig is Nederland geen luilekkerland.

Waarom zou je, als je werkt, niet in aanmerking kunnen komen voor kinderopvangtoeslag? Is er een mogelijkheid om tijdelijk bij familie te wonen? Eventueel kan familie je kinderen dan uit schooltijd opvangen. Dat lijkt me de enige manier om echt te sparen.

Ik snap dat ik misschien niet zeg wat je wilt horen, maar je zult uiteindelijk zelf verantwoordelijkheid moeten nemen voor je keuzes.

interessante vraag

Ik heb er nooit zo over nagedacht, maar het moet toch mogelijk zijn voor een Nederlander om terug te keren naar zijn/haar eigen land. OK, je maakt zelf de keuze om te vertrekken, maar het zou toch mooi zijn als er iets van opvang was.

In elk geval lees ik op die site vooral dat het beter is om alleen te komen en kwartier te maken voor de rest. Eerst baan en huis vinden. In die volgorde, want dan weet je waar je moet wonen. Wie weet vind je wel een baan in een plaats waar de wachtlijsten voor sociale huur niet zo lang zijn.

Slecht lezen

Melisa heeft meteen al gezegd dat ze hier niet kunnen terugvallen op familie. Ze heeft ook al uiteengezet, zonder de reden open en bloot te vertellen, dat er toch wel wat haast bij is. Kunnen we vanuit die boodschap verder meedenken? Ik heb geen idee of het vertrek te maken heeft met de situatie in het land, maar stel dat dat zo is, dan is er gewoon geen ruimte om nog jaren te sparen, van geld wat er amper is.

Poeh

Jeetje Melisa,

Wat een lastige situatie zeg, als ik in een ander land zou wonen zou ik toch ook heel graag naar mijn 'eigen' land terug willen kunnen gaan, maar daar zitten inderdaad nog wel heel veel haken en ogen aan lees ik hier.
Veel sterkte en succes!

solliciteren

Mijn eerste stap zou zijn om te gaan solliciteren. Je bent nu nog flexibel in de zin dat je nog geen huis hebt. Je kunt dus in principe in het hele land solliciteren en aan de slag. Natuurlijk zal je wel een voorkeursregio hebben maar als je een beetje flexibel bent daarin dan vergroot je de kansen.
Als je een baan hebt gevonden dan kan je vervolgens een huis huren. Dat zal particulier moeten tenzij je net toevallig al tig jaar ingeschreven staat in die woonplaats of je ergens gaat wonen waar er nauwelijks wachtlijsten zijn (maar daar is weer geen werk). Particulier is duur maar wel makkelijker te krijgen. Je zal echter wel inkomen nodig hebben of flink spaargeld. Goedkope kan zijn antikraak (maar dat kan vaak niet met kinderen) of (als je in de winter komt) een bungalowpark/stacaravan.
Dus een baan is echt de beste eerste stap. Dan kan je een huis regelen of ander onderdak.
Scholen is geen probleem dat komt vanzelf.

Waarom heb je geen recht op toeslag voor de opvang als je een baan hebt in Nederland? Toen ik remigreerde naar Nederland was dat wel zo maar ja dat is al meer dan 15 jaar geleden dus die regels zijn al 10x veranderd.

Je hebt overigens wel recht op bijstand als je terugkomt, tenzij je man een inkomen heeft. Als hij aantoonbaar geen inkomen heeft dan zou je dat in principe moeten krijgen. Maar bijstand heb je weinig aan. Want je zal ook een sociale huurwoning dan moeten regelen. En die heb je niet zo maar. En particuliere huur met een bijstandsuitkering is zeer lastig. En daarnaast zal je man wel een inkomen hebben en dus heb je misschien helemaal nergens recht op.

Maar bovenal die bedragen zijn gewoon erg laag en je hebt er nog steeds geen huis mee.

Dus ik zou echt eerst op zoek gaan naar werk. Dat is het meest belangrijke.

goed idee

om vanuit daar al te solliciteren. heb ik destijds ook gedaan (weliswaar vanuit een EU land, maar dat zou niet uit moeten maken). Lang leve Internet.

Toeslagen

Jullie hebben gewoon recht op alle toeslagen. EU-nationaliteit is daarvoor niet nodig, een verblijfsvergunning is voldoende. Als jullie allebei werken heb je recht op kinderopvangtoeslag.

Bijstand is de uitzondering. Daar heeft je man geen recht op. Niet-Nederlanders uit EU landen trouwens ook niet*. Maar zijn inkomen telt wel mee voor jou recht op bijstand, want het is een gezinsuitkering. Het 50% verhaal heb ik niet eerder van gehoord, maar klinkt wel logisch. Hoe dan ook valt daar onmogelijk van te leven, dus je zult een plan zonder bijstand moeten maken.

* Of eigenlijk: een EU-onderdaan heeft juridisch gezien wel recht op bijstand, maar Nederland heeft vervolgens het recht om die persoon per direct uit te zetten.

Een betaalbare woning en een baan zijn de twee belangrijkste zaken om te regelen. Kinderopvang (kdv / bso) gaat heel makkelijk en is goed betaalbaar.