Overnachtingen met school trips

Bijna net zo

maar net even anders. Bij ons ging het om kinderen van de laatste 3 lagere schooljaren ( dus net even ouder dan 8 maar 9 en 10 jarigen waren er zeker wel bij). Afstand was minder ver omdat Belgie nou eenmaal minder groot is. Roken mocht er zeker niet. Hotelkamers waren iets groter, meestal 4 kinderen op 1kamer. Bos- en zeeklassen gaan vaak naar hotels, hotles die eraan gewend zijn dat er hele schoolklassen een week bivakkeren. Leraren in een eigen kamer ergnes op dezelfde gang. kamerindeling wordt duidelijk van te voren al gedaan.

Pfoe

Voor die leeftijdscategorie al zo ver weg voor een sporttrip. Dat zou ik al overdreven vinden, maar goed, ik zit in Nederland en Maleisie is gewoon anders. Hoe gaan de autochtone ouders hier mee om, vinden die het gewoon?

Hier ook

Twee per kamer op schooltrips (ik heb al eens voorgesteld drie per kamer om de kosten te drukken...maar nee...), kinderen van jaar of tien.

Ik denk dat Indonesische ouders er ongeveer hetzelfde over zullen denken als Maleisische ouders...vanaf jaar of 8 gaan ze soms tot twee weken van huis, twee of drie leerkrachten op iets van 40 leerlingen. Die dan wel weer met 1 leerkracht met z'n twaalven in een twee of driekamerappartemant gaan...er passen er best twee in een bed hoor!

Laatste schooltrip hier ) was ingekocht bij Australische organisatie...ook twee kids per hotelkamer.

Een verdieping

Hoorde van een andere ouder dat bij een trip naar Thailand gewoon een hele verdieping was toegewezen aan de groep, alleen toegankelijk met zo'n kaart in de lift. En begeleiders hadden ook een sleutel van alle kamers zodat ze erin konden in geval van nood. En het was een hotel van acceptabele standaard. Maar dat is dus mijn grootste probleem, dat ik geen toegang had. Als er paniek uitbreekt dan is twee kindjes gewoon te weinig. Bij drie of vier is er meer hoop dat iemand koelbloedig blijft en de deur opendoet.
En inderdaad, Dirks mamma, er zijn wat verschillen in opvatting zo binnen de culturen. Zo schijnt het regelmatig voor te komen dat Aziatische kinderen gewoon op het vliegtuig worden gezet richting internationale school in ander land en het dan maar moeten zien te redden. Schoolgeld betaald en een jaar huur voor een flatje en uiteraard bijlessen tot 22uur en verder zoek het maar uit. Deze school kwam erachter dat er kinderen alleen woonden dus ging verplicht stellen dat er soort voogden waren dus nu is er een heel leger van locals dat een flinke smak geld ontvangt voor zetten van een handtekening zonder dat er enige controle is hoe het kind wordt behandeld, waar het slaapt, dat soort dingen. Terwijl er een boarding optie is bij onze school. Waar zijn de (moeder)instincten?! Er is een school counselor die zich bezighoudt met dit soort zaken maar aangezien er allerlei formulieren worden getekend waardoor school niet verantwoordelijk kan worden gehouden voor wat er buiten de schoolpoort gebeurt, kan zij niet veel meer doen dan luisteren naar kind in kwestie en hopen op een goede afloop. Brr.

Advies kreeg ik ook al

Huur gewoon een appartement en een maid en stuur je zoon in de grote stad naar school...Dirk zit nu in het laatste jaar hier, hij ziet boarding nog niet echt zitten, dus we gaan maar een jaartje homeschoolen.
Aantal kinderen van hier gaat naar boarding school in Penang, maar dat is toch altijd nog 2 dagen reizen hier van daan.

Ouders mogen niet mee

School hier vindt het trouwens niet goed dat er ouders meegaan op schooltrips. Iets met liability en police clearance en stranger danger enzo. Zitten hier nogal veel Amerikanen.

Boarding

Wat ik tot nu toe gezien en gehoord heb, is dat de boarding goed geregeld is bij school van zoon (Penang, overigens) en gelukkig wordt het aangemoedigd dat ouders betrokken zijn bij activiteiten. Het wordt ook wel een juridisch gedoe als je ouders waivers laat tekenen voor buiten de poort en vervolgens niet goed vindt dat ze meegaan met school trips. Ik heb nu genoeg verhalen gehoord om zoon niet mee te laten gaan voor fobissea als ik niet mee zou mogen maar, zoals gezegd, ouders mogen gewoon mee. Kost alleen een klap geld . Af en toe komt hier ook iets langs van stranger danger ed maar op deze school niet zoveel Amerikanen dus gebeurt er niets mee. Middenwegen zijn altijd moeilijk te vinden, situaties hier zijn zo anders dan in onze thuislanden, niet te vergelijken. Vandaar dat ik het soms ook moeilijk vind om stelling te nemen.
Sneu he, die kinderen zo alleen. School councilor hier is vriendin me en ze ligt er echt wakker van soms. Van die meiden 12-13-14 jaar bij wildvreemden in huis, spreken de taal niet, idioot is het. Heb al gezegd dat ze er gerust een naar mij mag sturen, mocht het nodig zijn...

Boarding in penang

Aantal klasgenoten van Dirk gaat dat doen, stel zit er al. In februari is er een skitrip in Japan en inderdaad 1 of 2 ouders van hier gaat mee. Da's meteen een beetje mijn probleem...school trips naar Japan en de Zwitserse Alpen, met alle luxe vind ik persoonlijk minder gewenst, vooral met de bijbehorende spoiled expat brats cultuur...
Plus de verplichting dat je als boarding parent verplicht moet opdraven voor elke PTA-meeting.

Zelfde school

Ah, dan is het dezelfde school. Voor die trip naar Japan hebben ze best moeite moeten doen om genoeg mensen te krijgen. Er was zelfs grote kans dat het afgeblazen zou worden omdat er te weinig gingen. Idioot duur inderdaad. Zoon hier wist al dat-ie het niet eens hoefde te vragen. Zoon zit nog in primary en ik merk niet zoveel van die 'spoiled expat brats cultuur' maar begrijp heel goed waar je het over hebt. Lijkt me in secondary ook een stuk lastiger om je eraan te onttrekken. Kind van vriendin was uitgenodigd voor een verjaardagsfeestje: vliegen van KL naar Langkwawi en overnachten in duur hotel, op kosten van de jarige.... En mag je kind dan mee? Ben blij dat ik er niet over na hoefde te denken. Maar ja, weet ook van cadeautjes die in Australie op private schools gegeven worden. Over $200 komt best voor. Belachelijk, maar ja, wat doe je eraan...

Grappig

ben trouwens wel van plan komend jaar een keer te gaan kijken voor later...bakkie doen?

Welkom!

Zeker, laat weten wanneer je komt, spreken we af! Kan ik je me meteen doorzagen over hoe je dat doet, home schooling. Ik heb er in verschillende landen naar gekeken en overwogen maar zoon gaat zo graag naar school dat ik hem dat niet wil onthouden. Ook hier weer, hoewel ik zelf m'n twijfels heb over de academische uitdaging die hem geboden wordt, maar dat is weer een ander verhaal. Het is een vriendelijke school, wat ik er dan van meegemaakt heb in de afgelopen 6 maanden. Ga je meer scholen bekijken hier?

Twee

Op een kwartier rijden ligt een christelijke amerikaanse boarding school, waar ook een meisje van hier naartoe gaat.

Ik 'ondersteun' nu al jaren thuis wat er op de internationale school gebeurt. PYP klinkt leuk, maar kan toch hartstike vaag uitpakken is mijn ervaring.

Januari ben ik in Nederland, dat wordt qua home schooling voor Dirk een proefmaand...we gaan kijken hoeveel hij in een maand kan leren en hoeveel discipline hij zelf ook kan opbrengen om zijn werk af te hebben.
Hij vind school op zich wel OK, maar mist het niet als hij niet gaat. Terwijl zijn zusje school echt nodig heeft, nietzozeer voor het leren maar vooral vanwege het groepsgebeuren. Zij wil nu al gaan boarden...is pas tien...

Sociaal

Zoon is ook 10 en heeft school nodig voor het sociale aspect. Academisch zou hij beter thuis kunnen zijn, eerlijk gezegd. Staat tegenover dat ik zoon nooit de hoeveelheid sport zou kunnen bieden die hij nu heeft en waar hij vreselijk veel plezier aan beleeft. Het groepsgebeuren is erg belangrijk (enig kind) en, zoals gezegd, hij vindt het gewoon hartstikke leuk op school. Maar ik ben vrij makkelijk in thuis houden om wat extra's/anders te doen als ons dat goeddunkt (moet je in Nederland eens proberen ). Ben het helemaal met je eens dat de invulling van PYP af en toe wat te wensen over laat en ik vind het moeilijk om te toetsen wat er nou eigenlijk echt wordt geleerd.
Buurkindjes van ons gaan naar Tenby, stuk dichterbij ons huis, en dat schijnt ook wel aardig te zijn. We hebben regelmatig sportuitwisselingen met die school (net als met St.Christophers primary) en het is altijd wel gezellig. Niet zolang geleden is St Andrews geopend, dat schijnt van hoog niveau te zijn maar geen IB. Ik vind het concept van IB wel goed dus zal daarvoor kiezen als de mogelijkheid er is maar inderdaad, altijd vinger aan de pols. Maar ik denk eigenlijk dat dat voor alle scholen geldt.
Ik ga aan het werk, ook in Nederland dus het rijtje visite moet afgewerkt. Gelukkig niet al te koud hier.
Fijne vakantie!

Thuishouden

Wij zijn ook stuk makkelijker geworden in thuishouden of buiten vakanties offsite gaan dan in Nederlan mogelijk zou zijn.
Bevalt eigenlijk goed om zelf wat meer regie te hebben. In Nederland kan dochter altijd terecht op oude school. Ook prettig.

Sukran

Ik heb eigenlijk liever twee acht- of negenjarigen op een kamer dan vier of vijf... De kans op gedoe lijkt mij binnen een groepje juist groter.

Punt

Je hebt zeker een punt, hoewel er over het algemeen weinig gedonder is binnen de sportteams. Mij ging/gaat het vooral om de veiligheid en gaat mijn voorkeur uit naar een begeleider op de kamer bij een grotere groep (zoals ik het ken van andere scholen) waarmee hopelijk dan ook gedoe binnen de groep beperkt blijft.

Sukran

In Nederland gaan juist alle alarmbellen rinkelen als er een volwassene bij de kinderen op de kamer zou slapen Waar zie je het grootste gevaar? Dat de begeleiding te ver weg is? Het personeel van het hotel? Dat de kinderen niet alleen durven te slapen?

Niet alleen in nederland

Hier (vooral amerikaanse en australische ouders) wil men juist ook absoluut niet dat er volwassenen bij kinderen slapen. Zijn veel te bang oor misbruik en zo.

Weer terug

Hoi en dank voor jullie reacties. Weer terug en onderwerp nog steeds actueel. Ik begrijp de zorgen rond misbruik maar hoe gaat het dan in Nederland? Toch ook gewoon schoolkamp met een slaapzaal en begeleiding erbij? Mijn grootste probleem zit 'm in het hele pakket van details: - de kinderen hebben nog niet eens de lengte om door het spiekgat te kunnen zien wie er voor de deur staat dus - als er geklopt wordt, moeten ze open doen. Als de ketting/haak erop zit, kan de deur niet verder maar de eerste opening is er. - Met de ketting op de deur, is er geen toegang van buitenaf. Veilig tegen indringers, niet veilig in noodsituaties waarbij toegang moet zijn.
Als ik kijk naar mijn zoon, dan vertrouw ik er niet op, dat hij in een panieksituatie zal handelen. Hij is wereldwijs, kan reizen, is intelligent maar wel een gup van 10 die voor ons onbegrijpelijke dingen doet of laat. Voorbeeld: er valt een glas stuk, hij gaat op blote voeten lopen richting stoffer en blik. Fijn dat-ie 't op wil ruimen, alleen dat eerste stukje: niet handig. En dat is niet 'stom' maar gewoon iets dat nou eenmaal gebeurt bij 10jarigen waar niet alle (neuro)logische verbindingen al gemaakt zijn.
Ik vind twee kinderen van 9-10 jaar op een kamer te weinig. Drie of vier vind ik al anders, toch iets meer steun/verstand bij elkaar. Komt bij dat het goedkope hotels zijn en dus andere mensen aantrekt dan een ****hotel. Klinkt niet aardig maar wel praktijk. Komend hotel downtown KL en de reviews op Tripadvisor zijn niet al te best .
Begeleiders slapen wel op dezelfde verdieping maar dus ook achter gesloten deur en zonder sleutel van de kamers. Ze kunnen de deur dus ook niet op een kier opendoen maar zijn afhankelijk van de kinderen in de kamer.
Het kan allemaal wel dat het 'overal' gebeurt, en 'het altijd goed gaat', 'nog nooit iets meegemaakt' maar naar mijn mening maakt dat het niet dan ook zomaar ok, of 'normaal'. In nogal wat landen mag het gewoon bij de wet niet en anders regels van het hotel, en daar is een reden voor. Bescherming van de kinderen. In Noorwegen moet er iemand van de begeleiding op de gang zitten, wakker, en lossen ze elkaar af. Lijkt me prima oplossing. Het is duidelijk, ik zit ermee. Weinig zin om die ene zeikmoeder te zijn maar het verbaast me gewoon hooglijk dat ik blijkbaar de enige ben die hier vraagtekens bij zet. Vanmiddag een overleg waar we de details horen en vrees dat ik toch niet helemaal niks zal kunnen zeggen. Ben ik echt zo'n zeikerd, medemoeders?

Dirksmama, home schooling

Terugkomend op home schooling.... Het was een goede, leuke vakantie, tijd om eens in alle rust te kijken naar wat er nou eigenlijk gedaan is in de eerste, lange term. Voor de zomervakantie is er over gesproken zoon een jaar over te laten slaan maar toch besloten om hem bij z'n leeftijdsgroep te laten met de belofte van school dat er extra aandacht zou zijn, zelfs een speciale juf die zich bezig zou gaan houden met de kinderen die wat meer in hun mars hebben. Conclusie teleurstellend. Nergens die juf en zoon stond op een gegeven moment huilend te roepen dat hij 'vroeger leerde zo snel als een leopard en nu voelt het als een slug'. Zo sneu. Kind wil zo graag leren maar het komt maar niet van de grond, krijgt niet voldoende aangeboden.
Ik ben in korte tijd een stuk wijzer geworden over de mogelijkheden tot home schooling hier en ben helemaal verrast. Had ik dat maar eerder geweten! Heb gister een gesprek gehad bij een Home school groep, bijzonder goed gevoel bij, en International school Dalat biedt zelfs de mogelijkheid voor home schoolers om deel te nemen aan de extra curricular activities (dus sportprogramma ook geen probleem meer) en je kan je kind opgeven voor lessen per vak. Hoe super is dat! Ik had de link niet gelegd dat Dalat Amerikaans is en in Amerika is home schooling groot dus logisch dat zo'n school een lijntje uitgooit.
Als novice ben ik heel benieuwd naar jouw ervaringen met home schooling. Doe je echt alles zelf of maak je, zoals hier kan gebruik van alle mogelijkheden als tutors, etc.?

Ook nog nieuw voor me hoor

De afgelopen jaren was het onderwijs thuis vooral op peil houden van Nederlands, dus lezen, taal, spelling. Ik heb materialen in huis van mijn oude school en Wereldschool, maar ik probeerde vooral in te spelen op waar ze mee bezig waren.
Jongste heb ik anderhalf jaar parttime thuis gehad, en thuis hebben we het aanvankelijk lezen, deels met Veilig Leren Lezen, deels met de Leeslijn gedaan.

Daarnaast pak ik af en toe dingen uit de geschiedeniscanon (www.entoen.nu) vooral als het aansluit op een unit of enquiry op school.

Voordeel van Amerikanen is absoluut dat ze thuisonderwijs als een gezonde, normale optieof aanvulling zien. Heel verfrissend als je alle Nederlandse herrie er over leest.

Op Facebook is een Nederlandse groep van thuisonderwijzers actief, daar valt best nog wat goede info te vinden.

Dirk gaat deze maand beginnen aan Wereldschool wiskunde. Internationale school gafte weinig uitdaging, eens kijken hoe dit gaat (VWO/HAVO...ik hoop dat het niet te simpel blijkt).

Voor komend schooljaar maak ik zelf een programma. Wat meer zwaartepunt op taal en geschiedenis, dat is er in het Internationaal onderwijs beetje tussendoor geschoten. En wat Taalkunde, staat wel niet in eindexamencurricula, maar mijn ervaring is dat veel pubers dat toch wel interessant vinden.

Na de meeting

Lang verhaal kort: toch een vraag gesteld over wie er toegang heeft tot de kamers en er werd me op het hart gedrukt dat er echt helemaal niemand in zou kunnen. Waarop ik de vraag heb gesteld of ik echt de enige ouder was die een probleem daarmee had. Van de 30 ouders waren er nog 2 die aangaven zich zorgen te maken en, zoals dat gaat, na het overleg buiten allemaal groepjes van ouders die het toch ook allemaal maar foute boel vonden maar tijdens het overleg hun mond niet opendeden. Door toeval later nog een uitgebreid gesprek met een andere moeder en de principal (leuk mens, heel ervaren, veel vertrouwen in en ze gaat ook mee met trip). Geeft principal in dat gesprek aan dat er 's nachts gepatrouilleerd wordt, altijd iemand op de gang, etc. Nou ja, prima natuurlijk, maar waarom zeg je dat dan niet in dat overleg?! Heel sneu voor die ouders die NIET bij dit na-praatje waren en nu thuis zitten te overwegen om hun kind maar niet te laten gaan. De volgende trips ga ik mee (kan ik me er fijn mee bemoeien ) maar dat achterhouden van informatie tijdens die meeting, vind ik maar raar. Lijkt me toch dat je begint met zorgen wegnemen...Er was geen gelegenheid om daar verder nog op in te gaan, maar dat ga ik nog wel even doen maandag.

Misschien?

was die opmerking van patrouille s nachts een zoet houdertje? Ik vind t nl ook erg raar dat dat niet eerder werd vermeld. Werd t misschien geopperd zodat ze van jouw 'gezeur' af zouden zijn?

Het lijkt mij ook erg eng en goed dat je zulke dingen aankaart bij school. Misschien in de vorm van: wat is jullie procedure (op papier graag) als er een brand in t hotel uitbreekt?

Succes, moeilijk hoor

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.