Nog maar eens: scholen in duitsland

Erg he?
Mijn ene zoon, op een iets modernere Grundschule, hoeft dat trouwens niet. Maar mijn oudste zoon en mijn dochter wel.
Wij moeten nu kiezen voor onze jongste die nu nog op de Kiga zit. 2 keuzes: 1 school op loopafstand waar al zijn vriendjes ook naartoe zullen gaan, maar waar we slechte ervaringen mee hebben, via oudste zoon die nu godzijdank op het vervolgonderwijs zit. Jongste wil graag met vriendjes mee. Andere keuze is de school waar eennajongste op zit, iets verder weg, de school waar je niet hoeft te gaan staan. Moderner gebouw, fijnere Ogata ook. Maar jongste kent daar niemand...
Wat zou jij doen? (sinds ik naar Duitsland ben verhuisd lijk ik al mijn zekerheden met betrekking tot de kinderen kwijt te zijn geraakt, ik ben hier nu erg onzeker over). Normaal zou ik zo kiezen voor onze keuze, maar wat doe ik hem nou weer aan...

Toen ik op school zat...

...was deze optie voor Ethik er nog niet, maar dat was begin van de jaren 90 in een vrij kleine gemeente.
Bij ons was het toen nog of protestants of katholiek godsdienstonderwijs, afhangelijk van waar je bijhoorde door je ouders.

Ik vind de verschillen tussen NLse en duitse onderwijs trouwens reuze-interessant - mijn moeder viel bijna achterover, toen ze hoorde, dat kinderen hier hun juffen en mesters gewoon tutoyeren... Ook vond zij, dat juffen en meesters hier niet conservatief genoeg bijlopen en dat je hier gewoon echt kan kiezen, of je kinderen op een school met godsdienstonderwijs of zonder gaan, vond ze ook maar niks. Een basisschool zonder godsdienstonderwijs heb je eigentlijk niet in Duitsland, zeker niet op het platteland.

Lijkt mij ook hartslikke moelijk, over te schakelen, als je het toch wat minder formele NLse onderwijs gewennt bent. Eigentlijk raar, dat er zoveel verschil is, het zijn immers buurlanden!

Verschillen

zijn er even sterk met Belgie, en die zijn pas sinds 1830 afgescheiden, taal is in vlaanderen ook bijna gelijk met NL.

Enorm, die verschillen

Vriendinnetje van mijn dochter is naar Belgie verhuisd, en wij dus naar Duitsland. Wij hebben nu last van een cultuurschok, maar vriendinnetje ook, en minstens zo groot. Daar komt nog bij dat haar moeder Belgische is... dus je zou denken dat het voor haar niet helemaal vreemd is allemaal.
Ethik is hier nog niet, jammer genoeg, wel mag je op een van de twee scholen hier kiezen om niet naar Religion te gaan. Maar er komt dan niets voor in de plaats...
Mijn zoon, op de Realschule, kan in de 9e of de 7e geloof ik, kiezen voor filosofie, dat lijkt mij ook leuk. Verder hoeft ook hij niet naar Religion, alleen heb ik hem te laat afgemeld (ja typisch Nederlands, en er dan van uitgaan dat het toch nog wel in orde komt, nou niet dus) hij mag na de Kerst eraf, en dan krijgt hij een soort Mathe Werkstatt, speciale leuke wiskunde-achtige opdrachtjes uitvoeren.
Maar ik weet het nog steeds niet, ik neig toch naar de modernere school, zoon neigt naar de school met de vriendjes...

Tja, toch moderne school

We hebben het er uitgebreid over gehad. Ik ken de dorpsschool redelijk, ik weet welke juf de nieuwe eerste klas gaat nemen, en dat is een zeer strakke, strenge, oudere juf. Mmmm.
In de moderne school komt een jonge juf voor de klas, hij krijgt met zekerheid die jonge juf, en er is nog een andere juf die nu de vierde doet, die is ook vrij nett. Hier zijn de klasjes klein, twee van 17 leerlingen.
Verder heb ik zeer goede ervaring met de OGata hier, en enkele veel slechtere op de dorpsschool.
Inmiddels heeft zoon ook geaccepteerd dat hij naar de moderne school gaat, er is geen strijd over geweest, het is gewoon zo. Vanmorgen de Anmeldung gehad en hij had erg veel zin, wilde heel graag direct al naar school. (dat is zo jammer, hij is zo leergierig... en ze doen daar vrijwel niets mee op de Kiga). Moet je ook dat weer zelf gaan aanbieden werd gezegd.
Dat is denk ik het grootste verschil: in Nld vind ik toch wel dat ouders ontzorgd worden op school, veel gaat via RT'er, IB'er, extra werkjes, extra aandacht.
Hier krijg je vooral te horen dat je je dan maar zelf thuis moet gaan aanpoten met je kind...
Ik heb overigens thuis geen drama's over de schoolkeuze. Hij ligt er niet van wakker. Bovendien zit oudere broer ook op die moderne school. En alles is onprettiger op dat dorpsschooltje: het gebouw oud en somber, de Schulhof, de juffen en meester zijn allemaal vrij oud. En ik vermoed dat hij zijn vriendjes toch wel aanhoudt, veel kinderen lopen ook na school gewoon bij elkaar aan.

Fély, gymnasium

Mijn dochter zat ook op zo'n oud(erwets) Gymnasium. Sowieso kan ik wel huilen als ik het Duitse onderwijs naast het Nederlandse zet. Vanmiddag had ik een heel gesprek met een moeder van een vriendje van een zoon. volgens haar is hier algemeen bekend dat het Nederlandse onderwijs beter is. Maar vooral lockerer.
Veel Duitse ouders kijken echter alleen maar naar de instapleeftijd (4 jaar) en naar de schooldag (tot ongeveer 3 uur). Dat vergelijken ze dan met de Duitse school en dan denken ze dat het in Nederland wel heel verschrikkelijk moet zijn. Als ik uitleg dat ze op onze vroegere basisschool tot 12 ook konden spelen (knex, kapla, lego mindstorms, schaken, enz). dat ze smartboards hebben, powerpoint presentaties maken, nou ja, enzovoorts, dan vallen ze (hier in ieder geval) achterover!
Wel vind ik veel mensen heel aardig, en mijn ene zoon heeft een gouden juf! Dat is fijn.

Gelijke kansen...

...heb je in D niet zo. Als je het je kind niet zelfst kan uitleggen en ook geen bijles betalen, is je kind gauw de pineut.
Ik had ook al vanaf de 1ste klas basisschool huiswerk en mijn ouders vinden het echt gek/gevaarlijk/onverantwoord, dat dochterlief geen huiswerk heeft. Maar ik ben eerlijk gezeggt erg blij met het onderwijs hier in NL, het is i.d.d. stukken beter.

En ouders in D. moeten van alles zelfst kopen voor schoolbegin, hier krijg je alles, zelfst een vulpen, van school. Schriften, kleurpotloden etc moet je in D. ook zelfst kopen. En al jonge kinderen moeten met zwaare tassen sjouwen, de zogenoemde "Schulranzen".

Daarom ben ik elke keer weer blij, als dochterlief met alleen haar handtasje met brood en fruit de school binnenloopt, niet naar school nog bergen van huiswerk moet doen behalve soms tafels leren of een spreekbeurt voorbereiden...

Als ik m'n moeder geloven mag, heeft "meehelpen op school" in D ook veel meer een verplichte karakter dan hier.

Waren jullie niet van tevoren geinformeerd?

Ik schrik hier toch wel behoorlijk van. Zelf kom ik uit Beieren en woon sinds 26 jaar in het oosten van NL. Regelmatig word ik gevraagd of ik niet liever over de grens zou willen wonen. Nee, dus. Niet hier. Ik ben opgegroeid in München, ook wat onderwijs betreft een stad met veel mogelijkheden.
Je kunt NL absoluut niet vergelijken met Duitsland, want het leven op het platteland is gewoon heel anders dan in een grote stad. In NL is het verschil met het platteland lang niet zo groot.

Wat ik me afvraag is, hoe goed jullie waren voorbereid voor de emigratie naar Duitsland?
Wisten jullie echt niets af van het Duitse schoolsysteem en waarom er zo weinig mensen in de grensstreek wonen?

Angelika

Gek genoeg wel

Ik heb me juist ontzettend goed ingelezen van tevoren. Maar er zijn dingen die ik nergens heb ontdekt.
Als je zoekt op onderwijs (ook op fora) zul je merken dat heel veel zaken ook vergelijkbaar zijn: alle problemen die in Nederland bekend zijn (geld, gebrek aan leraren, problemen met jeugd, discipline, nieuwe onderwijsvormen vinden enz.) kom ik in Duitsland in de media ook tegen. Daarbij komt dat in Duitsland behoorlijk veel in beweging is, en dat zeker in vergelijking met vroeger al veel verandering is doorgevoerd.
Verder heb ik vantevoren veel meegelezen met fora van Nederlanders in Duitsland ed. Maar daar kwam ik de problemen waar ik nu tegenaan loop echt niet tegen. Ik denk dat wij toch een redelijk unieke positie innemen, met vier kinderen op verschillende schoolleeftijden, zodat je heel goed kunt vergelijken. De meeste Nederlanders die emigreren hebben ofwel al oudere pubers, en die blijven in Nld op school, ofwel jongere kinderen die in Nld nog niet naar school gingen, en die dus geen vergelijkingsmateriaal hebben. Verder blijven veel Nederlanders met kinderen wel in de schoolleeftijd hun kinderen in Nld naar school brengen. En dat is nou net wat wij niet wilden, wij wilden wel integreren in deze maatschappij.
Inmiddels zijn we een jaar verder, spreken de kinderen vloeiend Duits, en hebben ze ook weer hun vriendenkringen. Daarnaast heb ik me erbij neergelegd dat echt integreren voor mij niet is weggelegd, ik ben gewoon te Nederlands. Ik ben deze streek steeds meer als grensgebied gaan zien (wat het natuurlijk ook is) en pluk de voordelen van beide kanten, ook wat betreft scholen en dergelijke.
Het grappige is dat ook voor Duitsers dit begint te komen. Veel, heel veel Duitse jongeren studeren in Nijmegen of Arnhem, in Nijmegen is zelfs een HBO/Universitair instituut, de HAN, die Duitstalige opleidingen verzorgt. Veel jongeren studeren daar en doen de stage hier, in Duitsland.
Verder spreek ik erg veel ouders die heel blij zijn met onze kritiek, en met het feit dat wij (Nederlanders) meestal niet bang zijn die kritiek te uiten.
En ja, ik wist, we gaan naar een uithoek verhuizen, maar wel een uithoek met ontzettend veel import, veel Nederlanders, maar ook veel mensen uit Frankfurt, Keulen, Berlijn, noem maar op. Alleen al in ons straatje wonen nog drie Nederlandse gezinnen, een Italiaans gezin, en een half Engels gezin.
Verder heeft in NRW 30% van alle kinderen minstens één niet Duitse ouder. Naïef als ik was ging ik er dus maar van uit dat men daar in het onderwijs veel meer op was ingesteld.
Ik denk dat mijn probleem is dat ik het gevoel had dat ik het allemaal onder controle had, en dat blijkt niet helemaal zo te zijn. Daarbij komt dat ik van huis uit zelf docent ben, en ik kijk dus ook nog eens met een andere bril. Sommige dingen vind ik gewoon onzin, en dan vind ik het erg moeilijk mijn kinderen te stimuleren iets toch te doen.

Mirreke...

...nu ben ik van duits komaf, maar ik kan me niet voorstellen, om ooit terug te gaan naar Duitsland. Voel me hier in NL veel te lekker om terug te gaan. En heb geen beetje heimwee, maar als ik in D ben, heb ik wel heimwee - naar NL. Kan me ook echt niet meer voorstellen, om ergens anders te wonen, want hier hebben we al onzere vrienden, werk en dochterlief is een vrijdenker, dus hiermee zal zij op een plattelands-school in D erg problemen krijgen en inmiddels praat zij beter NLs dan duits.

En inderdaad is er een heel verschil tussen het platteland en steden - ik ben op het platteland op gegroeit en daar lopen de klokken echt nog wat jaartjes achter vergeleken met NL. Op elk gebied.

Vrijdenkers

dat zijn wij ook. Dat was voor de kinderen ook echt erg moeilijk. Toch is er inmiddels denk ik meer tolerantie voor dan vroeger. En het ís mogelijk, mocht het echt niet gaan, de kinderen in Nederland op school te doen. Voor mij geeft die mogelijke 'vluchtweg' een hoop lucht.
Nogmaals, toch is deze streek een heel 'komische' mengeling van import, oude dorpse families, en ook vrijdenkers ja, ook Duitsers zelf (die het hier ook moeilijker dan gemiddeld hebben).

Balletmama

uit welk 'land' kom jij dan? Daar zit ook nog verschil in. Ik meen me te herinneren aan de Oostgrens, of heb ik het nu helemaal mis?

Ik kom...

uit een dorpie tussen Göttingen en Kassel, Weserbergland. Bijna precies in het midden...

Erg conservatieve omgeving, veel sociale dwang/controle, veel geroddel als je op welke manier dan ook uit het plaatje vallt, door bijvoorbeeld je eigen ideen te hebben over hoe je wil leven, reputatie is alles.

Ik was bv net van mijn ex weg, toen zei mijn vader, dat ik snel weer moest gaan trouwen, omdat een gescheiden dochter in huis slecht is voor ZIJN reputatie. Ik was nogal met een Kroaat getrouwt (een doodzekere manier om je reputatie voorgoed te vernielen in deze omgeving, haha).
Als meisje op straat roken - oh my, dat mocht ook niet.
Atheist zijn en erachter staan kan ook niet door de beugel.
En idd, als ik bij mijn ouders op visite ga, krijg ik geregelt een cultuurschock - hun buren/vrienden kijken nu echt anders tegen mij aan, (omdat ik weer een ring om mijn vinger heb) dan toen ik een single-mama was. De hele omgang met elkaar, veel formeler dan hier.

Ik was er trouwens al 2 jaar niet meer en mis het echt niet! Ben inmiddels veel te "vernederlandst" om me daar nog enigsinds op mijn gemak te voelen... Altijd een zucht van opluchting gelaten, toen we weer vertrokken...

Haha dat klinkt wel erg ja

En zo erg is het hier echt niet. Vroeger schijnbaar wel, maar sinds de grens open is en de euro een feit, is er hier echt heel erg veel veranderd. Er komen enorm veel Nederlanders, niet alleen boodschappen doen maar ook huizen kopen, en die brengen ook de Nederlandse gemakkelijkheid en openheid mee. Veel mensen hier vinden dat erg leuk, ik krijg eerlijk gezegd alleen maar complimenten over Nederland en Nederlanders hier

Waar jullie wonen... (beetje o.t.)

...klinkt idd een heel stuk gezelliger dan in het dorpie waar ik opgegroeit ben.

Ik wist eigentlijk als kind al, dat ik daar niet oud wilde worden, immigrieren was altijd mijn droom.

Als kind/tiener was ik vaak in NL en altijd helemaal verbaasd over hoe tolerant het hier toegaat, de sfeer hier is gewoon heel anders. En ik moet zeggen, dat deze mening alleen maar bevestigt is, sindsdien ik hier woon, alweer bijna 6 jaar. Er is veel meer personlijke vrijheid, en wij wonen ook op het platteland hier, niet in een grote stad.

Dat kan je al aan de kledij van de mensen een beetje zien, ik heb in D NOOIT een vrouw van mijn leeftijd (33) in echt jeugdige kleding zien rondlopen, mijn vriendinnen van vroeger zijn allemaal stomverbaasd, dat ik nog bleached jeans aandoe met een leuk topje erbij - dat doen hun nooit meer. Zodra ze getrouwd waren, begonnen ze ook vrijwel meteen, erg conservatief bij te lopen of in slobber-fleecetruien, zodat niemand op het idee komt, dat ze nog op mannenjacht zijn.

Zodra mijn moeder een vrouw van mijn leeftijd ziet, die nog een beetje leuk/jeugdig bijloopt, is deze in haar ogen ook "op mannenjacht". Nu loop ik in haar ogen ook veel te jeugdig bij, en zij kan het niet laten mij te vertellen, dat ik foute signalen uitzend met mijn kledij. En ik draag echt geen minirokjes ofzo, maar gewoon een leuke jeans met een leuk topje erbij en make-up. Maar in mijn dorpie kan al dat niet door de beugel.

Maar wat vinden jullie eigenlijk van de kindergarten

Ik erger me er wild aan. De kinderen mogen alleen maar spelen en een beetje ongestructureerd rondrennen. De leidsters zijn lief en zo, maar kinderen willen ook graag structuur en input. Een kind, juist van die leeftijd, wil zo graag leren, en dat mogen ze nou net niet. Leren is op de Kiga (in onze regio iig) gewoon een vies woord. Ik vind het onvoorstelbaar. Deze theorie is afkomstig van ene Armin Krenz, die alleen in Duitsland bekend is (en ik meen dat een van zijn boeken in het Pools is vertaald, arme Polen). Hij theoretiseert dat de Amoklaufen van de laatste tijd het gevolg zijn van het feit dat die kinderen in hun jonge jeugd te weinig hebben gespeeld. Een kind moet volgens hem minstens 8 tot 10 uur per dag spelen. En schijnbaar hoort dat dan niet echt gestructureerd te worden. De Vorschulkinder in de Kiga krijgen wel Angebot, maar dat is lachwekkend gewoon, ik doe meer met hem in een half uurtje. Tja, zegt dan de juf van de basisschool waar hij is aangemeld, dat moet je dan zelf thuis doen. Zucht, vier kinderen van wie eentje met pdd-nos, je werk, alles regelen, ik kan niet nog meer thuis aanbieden. Ik zou hem wel willen leren lezen, maar kan gewoon niet consequent genoeg tijd vrijmaken. En de anderen hebben ook hun aandacht nodig.
Ik heb ook al ergens gelezen (toen ik hier al woonde en ging zoeken omdat ik dit allemaal zo verbijsterend vond) dat de pedagogiek in Duitsland van een bedroevend niveau is.