Logeren in het thuisland

Geen herkenning

Ik herken het niet zo maar ik snap het wel Langere tijd logeren bij mensen kan best vermoeiend zijn. Je gaat toch mee in het levensritme van een ander en dat kan langdurig erg vermoeiend zijn. Als het financieel toelaatbaar is kan je een vakantie huisje huren. Dan heb je een eigen stabiele basis. Handig als je langer dan een week of 2 gaat.

Ik herken het zelf overigens niet zo van mijn eigen situatie. Wij logeren ook wel langdurig bij familie en natuurlijk zijn er soms wat ergernissen maar meestal is het allemaal wel gezellig. Door de jaren heen heb ik ook geleerd om flexibel te zijn en alles maar over me heen te laten komen. Met een intensieve schoonfamilie wel nodig.

1 keer

De eerste keer hebben we nog het halve land afgelopen om zoveel mogelijk mensen te zien, en dat was nog voor we kinderen hadden. We hebben besloten dat nooit meer zo te doen, het was echt niet leuk meer.

We kiezen nu altijd 1 lokatie om te slapen, en bezoeken hooguit 1 vriend/vriendin, en nodigen 1 ander uit. En dat over een periode van 3 weken. Familie mag langskomen, en spontaan gaan wij wel eens langs, maar altijd als het ons uitkomt. En dat begrijpen ze gelukkig.

Het probleem is dat je anders geen vakantie hebt, dan ben je alleen maar bezig met afspraakjes regelen, van hot naar her reizen, en het is ontzettend onrustig.

Wij slapen trouwens altijd in een vakantiehuisje in nederland, omdat mijn familie niet echt bestand is tegen een gezin met 2/3 kinderen voor een aantal weken. Dit jaar gaan we naar frankrijk en slapen we wel 2 weken bij mijn schoonouders, maar dat is juist heerlijk relaxed voor ons, want ze zijn ontzettend lief en zorgzaam en doen heel veel met de kinderen.

Om je vakantie te redden, zou ik even alle afspraken afzeggen, en kijken of je een vakantiehuisje kunt huren voor de rest van de tijd (of in elk geval 1 vaste slaapplek). Denk eerst even aan je eigen gezin. Als jullie na een paar dagen weer zin hebben om iemand te zien, kun je dat altijd nog regelen.

Je bent zeker nog maar pas expat?

Ik kreeg jaren geleden bij mijn eerste buitenlandbaan van de oudere rotten al het advies om bij bezoek aan het thuisland vooral NIET overal en nergens te gaan logeren en per bezoek niet meer dan één adreswissel te doen 'anders heb je geen vakantie...'

Voor de volgende keer: boek een vast adres op een centraal gelegen punt, wie je zien wil kan naar je toe komen, en de hoogbejaarden vereer je met een dagbezoek zonder slaappartij.

Valt mee

Wat nu vervelend is, is dat man er niet is en mijn zoon erg heftig reageert. Dus tja. We komen er wel, lekker zwemmen morgen

Maar en dus

Ik ben wel heel erg blij dat dit de laatste keer is dat het zo gaat en dat we straks weer alles op 1 plek en in 1 land hebben. Wat dat betreft is het expatgebeuren niet echt iets voor mij, I guess..

Maar nee

Je hoort het van alle ervaringsdeskundigen, die doen het dus niet zoals jij

Als ik alleen met de kinderen in nederland ben, dan ben ik ook op 1 plek, eventueel gaat een kind dan een nachtje bij een familielid logeren, maar ik hou het dan echt makkelijk hoor. Dan komen mensen maar naar mij toe. Met boodschappen

share a pied a terre???

pakkende naam trouwens! hier een gezin met boerderij in polen. omdat we de boerderij niet aan een ander kunnen overlaten gaan we nooit samen weg. daar komt nog bij dat zowel onze jongste als ik door ziekte beperkingen hebben. het verblijf bij familie is voor mij altijd een gruwel gebleken. ik rijd niet zelf,gebruik soms een rolstoel, en zie niet zo goed, en kennelijk is de invasie van 'presumed' afhankelijken voor sommigen te zwaar. hoewel ik erg zelfstandig ben voor zover mogelijk. zelf een centraal gelegen huisje huren is de oplossing. niet dat familie hier langskomt, dan moeten ze misschien wel 100km rijden(...). ik moet zeggen dat het onverbloemd egoisme van sommige nederlandse familieleden me echt enorm gekwetst en teleurgesteld heeft. ik ben nu op zoek naar een mooi centraal plekje om te kunnen 'time sharen' zodat het betaalbaar en onderhoudbaar blijft.

Jetlag

Ook kinderen hebben last van jetlag. Maar ook van het nog niet goed verstaan van familie, omdat ze gewend zijn aan een andere taal. Dat maakt ze erg moe en snel geïrriteerd. Familieleden begrijpen dit niet, of vergeten het...

Advies: volgende keer in een vakantiehuisje, hoef je je minder als een gast te gedragen en je kinderen ook.

Wij verbleven die weken in ons oude huis en sliepen op matrassen maar het was ons vertrouwde plek. De vakantie was alsnog vermoeiend.
Na die ene ervaring, bezoek aan het thuisland bewust een jaar overgeslagen.

nog een keer bevestiging

van alle voorgaande adviezen. Toen wij nog expat waren, hebben we na de eerste vakantie met ook zo'n onrustig heen en weer gereis, de jaren daarna altijd een vakantiehuisje gehuurd. Deel van de familie kwam daar op bezoek, en ander deel van de familie huurden gezellig ook een eigen huisje op hetzelfde park (wij gingen meestal in de kerstvakantie). Dat ging veel beter. We gingen nog wel een ergens heen of op bezoek, maar dan altijd 's avonds terug: dus steeds slapen op dezelfde plek. Want onze zoon reageerde (en reageert) ook vrij heftig op zulke onrust en verandering. Zelf werd ik er trouwens ook erg moe van, dat lange gelogeer bij anderen. Ben ook liever een beetje op mezelf.