Dyslexie
Ik ben op zoek naar ervaringen van / met kinderen die als thuistaal het nederlands hebben en een andere omgevingstaal, bij ons het frans, en daarbij / daarnaast een vorm van dyslexie hebben.
Mij gaat het om hoe een kind te testen, waar vind ik info en hoe school te overtuigen dat er iets aangedaan moet worden.
Ik krijg nu alleen als commentaar " het kind is tweetalig, dus daar ligt het aan".
Nu zijn er naar mijn inzicht genoeg tweetalige kinderen zonder taalverwerkingsproblemen, maar school heeft duidelijk een andere mening.
Het gaat om een kind in de onderbouw van de lagere school, nederlandse groep 4.
Ja, hier ervaring
Wij wonen in Engeland en spreken thuis Nederlands. Onze zoon van nu 9 leerde maar niet goed lezen en spellen, ondanks het feit dat hij slim is, vloeiend Engels sprak, erg talig is en al heel vroeg alle letters kende.
Gelukkig werd er bij ons wel eerst gecheckt of het tweetalig zijn een rol zou kunnen spelen, maar dat bleek niet het geval te zijn. Het is zeker niet waar dat tweetalige kinderen per definitie minder goed zouden leren lezen, onze jongere dochter leert juist heel vlot lezen.
Onze zoon is op school getest door onderwijspsycholoog van de lokale onderwijsautoriteit. Zijn werkgeheugen is getest, intelligentie, visuospatiele verwerking en nog wat zkaen en op basis daarvan is een cognitief profiel opgemaakt. Dyslectische kinderen laten vaak een slecht werkgeheugen zien, en het lage leesniveau kan niet door (verbale) intelligentie en woordenschat verklaard worden. Bij onze zoon was het overduidelijk wat er aan de hand was.
Hier heeft de diagnose wel voor begrip op school gezorgd, maar vergeleken met NL zijn ze hier nog niet zo op de hoogte van alle mogelijkheden om dyslectische kinderen goed te helpen. We hebben een aantal dingen (zoals specialistische software) zelf moeten ontdekken.
Ik zou overigens eens uit proberen te vinden of er uberhaupt een dyslectiebeleid is op school. Vaak worden dezelfde methoden toegepast voor dyslectische kinderen en gewoon zwakke lezers. Het zou wel handig zijn om erachter te komen of ze al alles doen wat ze kunnen om je zoon te helpen.
Laat maar weten als je nog meer vragen hebt!
groeten,
Jose
Lastig
dochter is in het begin van het jaar, klas 2 / groep 4, bekeken door een medewerkster van de schoolbegeleidingdienst, of ze ook logopeed is oid geen idee. De conclusie was dat er nog geen ( duidelijk) sprake kon zijn van dyslexie omdat nog niet alle letters/ klanken waren behandeld. Daarbij kwam dat het kind pas net van school was gewisseld omdat wij op de "oude " school al totaal geen medewerking kregen.
Verder kwam eruit naar voren dat er een probleem zo zijn op het gebied van het vocabulair. Haar woordenschat zou minder zijn dan van haar leeftijdsgenootjes.
Ik ben hier in zoverre mee eens dat ik me kan voorstellen dat haar franstalige vocabulair minder zou kunnen zijn, omdat er minder input is , maar daar in tegen heeft ze een zeer goede vocabulair nederlands.
( ze verbeterd regelmatig haar lerares nederlands)
Ik zelf zie echter bij het lezen in het nederlands dat ze letters niet leest, omdraaid of woorden zelf verzint.
Maar wel dat ze een verhaaltje, wat ze zelf gelezen heef,t redelijk na kan vertellen in haar eigen woorden.
Dit doet ze ook in het frans, maar doordat wij de taal niet heel goed machtig zijn, is het moeilijker voor ons om dit te corrigeren.
Schrijven is echter in allebei de talen rampzalig.Ze schrijft fonetisch. Dit wordt door school nog niet als problematisch aangegeven.
Een beleid voor dyslexie is er echter niet, je kan, als de begeleidingdienst dit aangeeft, een logopeed gaan zoeken.
De aanwijzingen die de juf gekregen heeft aan het begin van het jaar om veel na te vragen bij dochter of ze het begrepen heeft zijn echter al weer "vergeten".
Dochter geeft zelf ook niet aan wat ze begrijpt en wat niet, wat het natuurlijk ook niet makkelijk maakt voor de juf.
Ik wil niet als een zeur overkomen, maar ik ben zo bang dat het kind straks zo veel moeite gaat krijgen op school terwijl dit waarschijnlijk met wat hulp op te lossen valt.
