Bevallen in buitenland

Bevallen ergens anders

Ik weet niet precies wat voor advies je zoekt maar ik ben van mijn oudste kinderen in het buitenland bevallen. Alleen de jongste twee zijn in Nederland geboren. Ik ben altijd in het ziekenhuis bevallen dus ik heb sowieso niet die romantische gedachten over thuis bevallen. Sterker nog, ik moet er niet aandenken om thuis te bevallen. Dus we gaan denk ik sowieso van een ander uitgangspunt. Ik heb geen idee hoe het in Brazillie is maar ik denk dat thuis bevallen waarschijnlijk erg moeilijk zal gaan omdat er niet voldoende experise aanwezig is. Ik kan me vergissen natuurlijk. Een keizersnee kan je denk ik wel weigeren als het niet medisch noodzakelijk is. Persoonlijk zou ik in jullie geval eerst eens zwanger raken en dan met een gynacoloog ter plekke gaan overleggen over de mogelijkheden. Waarschijnlijk kan je dan in het ziekenhuis gaan bevallen maar medisch niet noodzakelijke ingrepen vermijden.

Weet niets van brazilie

..maar onze middelste is in Wales geboren, waar 30% van de bevallingen met een keizersnee gedaan wordt. Ik heb via google daar wel twee verloskundigen gevonden die ook thuisbevallingen deden, maar ben uiteindelijk wel naar het ziekenhuis gestuurd (medische redenen). Ze hadden ook maar twee of drie mensen per maand die uberhaupt thuis wilden proberen en de verpleging in het ziekenhuis vond mij nogal een alternatieve doorgeschoten freak (ook omdat ik geen pijnstilling wilde). Dat is in Brazilie vast ook zo.
Qua vliegen: maatschappijen hanteren verschillende regels tot welke week je nog mag vliegen. Intercontinentaal is dat misschien nog weer anders. En qua vliegen met baby: de bottleneck bij ons was vooral hoe snel we een paspoort voor het wurm konden regelen. Probeer maar eens van een baby van nog geen week oud een pasfoto te maken die aan de NL regelgeving voldoet in een land waar fotografen nog niet digitaal werken (was in Wales zo). Wij moesten voor het paspoort naar de Nederlandse ambassade, volgens mij zowel voor de aanvraag als voor het ophalen van het paspoort maar dat laatste weet ik niet meer helemaal zeker. Er zijn verder voor zover ik weet geen leeftijdsgrenzen om te mogen vliegen (middelste was bij ons drie weken oud).

dus.
Succes

anne

Frankrijk

Het is niet erg ver van Nederland vandaan maar ik sta op het punt om van mijn 3e kindje in FR te bevallen. In FR wordt ook heel anders tegen bevallen aangekeken. Veel medischer als in NL. Maar ja als je hier woont heb je je nu eenmaal aan het land zijn regels te houden. Maar ik kan me niet voorstellen dat je niet gewoon natuurlijk kan bevallen in Brazilie. Ik denk gewoon eerder dat de vrouwen daar mogen kiezen. Zoals ze dat in meerdere landen mogen. Zo meen ik dat je ook in Duitsland (Zwitserland weet ik zeker) een "afspraak" kan maken om een keizersnede te krijgen. Wilde zelf ook altijd graag thuis bevallen. Maar aangezien dat hier ook niet de normale gang van zaken is werd het dus gewoon een ziekenhuis bevalling. Wat achteraf heel goed is geweest want mijn dochtertje moest met de tang gehaald worden. En dat had dus betekent dat je op het laatste moment alsnog met spoed naar het ziekenhuis moet.
Ze kennen hier geen kraamhulp dus blijf je een aantal dagen in het ziekenhuis. Dit zal in Brazilie ook wel zo zijn. Dat is ook de reden waarom je een aantal dagen in het ziekenhuis moet blijven. Dat vergeten mensen vaak.
Ik zou zeggen probeer je in te lezen en dan een keuze te maken. Wat je zegt, je bent daar een jaar zonder werk, misschien inderdaad een goed moment om een kindje te krijgen.
Groetjes Michaja

Ben geen moeder

Maar heb wel langere tijd in Brazilie gewoond.

De gezondheidszorg in Brazilie is in de steden goed, zeker voor de betalende patient. In Sao Paulo en Rio zitten bijzonder moderne ziekenhuizen met vaak internationaal opgeleide artsen. In Sao Paulo zijn redelijk wat Duits opgeleide artsen bijvoorbeeld.

Ik ken wel een paar Nederlandse vrouwen die in SP gewoon bevallen zijn maar dat is alweer een tijdje geleden. Wel inderdaad in het ziekenhuis en niet thuis.

Het makkelijkste zou zijn om via de ambassade, consulaat of Nederlandse School of vrouwengroup wat informatie in te winnen.

Als je dat via het Internet niet kan vinden kan ik wel even voor je navragen bij mijn moeder voor info.

Mariel

Buitenland

Tja, heel erg afhankelijk van het land waar je woont. Ik ben in Nieuw Zeeland bevallen en gewoon thuis. Nu woon ik in Australie, kan wel thuis maar een stuk moeilijker. Brazilie is een ander verhaal. Of het mogelijk is om daar thuis te bevallen weet ik niet. Maar er is wel een enorm groot percentage aan keizersnedes, zeker in prive ziekenhuizen. Heeft o.a. te maken met de obstetricians die dan meer geld kunnen krijgen. Je kunt nu eenmaal meer keizersnedes in een dag krijgen dan een lange bevalling . Ik denk dat je sterk in je schoenen zal moeten staan en kijken of er inderdaad een verloskundige is die je daarmee kan helpen. Je hebt de steun van je man dan ook hard nodig lijkt me want als ze aanhet bevallen bent, is het houden aan je plan een stuk moeilijker als je niemand hebt waar je op kan rekenen. Grote steden lijkt me wat dat betreft ook een stuk moeilijker. Maar zoek goed rond wat er is.

Tot wanneer je mag vliegen, voor een lange reis is het meestal rond de 32 weken, afhankelijk van de maatschappij. Ik weet niet precies wanneer je met een baby mag vliegen, rond de 4-6 weken denk ik.

Je moet goed gaan nadenken wat voor jou het belangrijkste is, samen bij je man zijn, thuisbevallen (en daar moet je je ook weer niet compleet aan vast zetten want dingen gaan niet altijd helemaal volgens plan), vertrouwde verloskundige, etc.

Succes met het uitzoeken en bedenken.
Juul

Netwerk

Als je geld hebt kan er in Brazilië veel hoor.

Maar voor je zwanger wordt: bouw een netwerk op! Zoek contact met Nederlandse of andere expatvrouwen (om eens lekker te kunnen mopperen op die gekke Brazilianen) en Braziliaanse vrouwen (zodat je goed kunt inburgeren en de weg leert kennen in je nieuwe land).

Ga nu alvast serieus Portugees leren, dat maakt het wennen straks veel gemakkelijker.

Als je een netwerk opgebouwd hebt voor je kind er is is het allemaal veel gemakkelijker. Anders kun je als moeder met kind in een vreemd land zonder veel contacten flink eenzaam zijn!

Thuisbevallen in brazilië

http://www.midwiferytoday.com/international/brazil.asp

Zo deed ik het

Ik woonde ooit in Vietnam, ook veel keizersnedes etc daar. Dus ik ben voor beide bevallingen teruggevlogen met week 35. Dat kan niet bij alle airlines, bv KLM stopt met 32 weken dus dat moet je eerst uitzoeken. Mijn man kon ook geen maanden vrijnemen maar dat hoeft ook helemaal niet. Hij kwam naar NL met 39 weken, en ging een week na de geboorte terug. Gokje dus, maar het leven in het buitenland is nu eenmaal spannender dan thuis...Als je baby gewoon gezond is kan je verder terugvliegen met je baby wanneer je wilt, daar is geen richtlijn voor. Ik vloog met de eerste na 4 weken terug en met de tweede na 3 weken. De eerste was door omstandigheden aan de fles, de tweede aan de borst. Is prima gegaan, even laten drinken bij opstijgen en dalen voor de oortjes en verder slapen ze vooral...door de herrie..
Ik hoop dat je hier iets aan hebt, anders vraag je maar weer
groetjes

In nederland bevallen

Hoi Meet

Ik heb er voor gekozen om in Nederland te bevallen. Eerst vanuit Zimbabwe en daarna vanuit Ecuador. Mijn man kwam bij de 2e uit Ecuador gevlogen zo rond de 37e week, kind in week 38 geboren en hij is 3 weken na de geboorte teruggevlogen. Ik ben gegaan toe mijn zoon 10 weken was. Maar dit had te maken met mijn zwangerschapsverlof. Bij de 1e werkte ik alleen.
Ik ken wel een echtgenoot die vond dat hij kon wel wachten tot de 39 week, hij miste de eavalling.
Maar ook in Ecuador waren groepen van bevallen natuurlijk waar je info kon krijgen over bevallen zonder keizerssnee.

Ik voelde me in Nederland meer vertrouwd met de taal en mijn familie erbij.

Ik heb zelf bij de 1e nog gevlogen in de 36e week met de KLM die me zelf nog een alcoholisch drankje aanboden. Maar dit was vanuit Italie. Je moet het zelf ook niet willen na de 32e week omdat het stijgen en landen weeen opwekkend kan zijn.

succes met je beslissing.
Saar

35 weken

Bij mijn oudste ben ik met 35 weken naar Nederland gevlogen (air france vanuit afrika), manlief kwam met 38 weken naar ons toe, kind kwam in week 42, toen ging papa al weer bijna weg.

Bij de jongste zou papa 11 dagen voor de uitgerekende datum komen. Toen zag hij zijn dochter voor het eerst toen ze 6 dagen was.

3 verschillende landen

Ik ben in drie verschillende landen bevallen, Chili, Dominicaanse Republiek en VS. Ikzelf vond het juist wel prettig dat ik niet naar een verloskundige, maar naar gyneacologen ging. Een zwangerschap is dan wel geen ziekte, maar wel een toestand die medische begeleiding nodig maakt. En dan heb ik graag een specialist.

Ik ken ook vrouwen die juist liever terug gingen naar Nederland om daar te bevallen. Ik denk dat het vooral heel belangrijk is om te doen waar jij je het prettigst bij voelt, dat kan een ander je niet vertellen. En in elk land is het weer anders bevallen (weet ik dus uit ervaring), daarom zou ik je aanraden om eens te gaan praten met vrouwen die in jouw nieuwe woonplaats zijn bevallen, ga daar ook eens praten met een gyneacoloog. In Latijns Amerika bevallen veel vrouwen via een keizersnee, maar dat wil nog niet zeggen dat daar geen afspraken over te maken zijn met je gyneacoloog. Ik heb veel kunnen bespreken met ze, ook over pre-natale testen en andere ingrepen.

Muusje

In nederland en in buitenland

Ik ben van de eerste in Nederland en van de tweede in Portugal bevallen. Allebei een keizersnee, waarvan de tweede gepland (zou in NL ook een keizersnee geweest zijn).

Inderdaad, zoals al gezegd werd, voor alle controles naar de gyneacoloog en heel veel echo´s. Ik vond dat wel geruststellend.

En mijn man kon er gewoon bij zijn, omdat het een privé kliniek was. Hij had zelfs kunnen blijven slapen. Het enig nadeel van een baby krijgen in het buitenland vond ik dat er geen kraamzorg was. Maar verder vond ik het allemaal prima geregeld en heb ik goede ziekenhuiservaringen. O ja, er worden hier zeker niet zomaar keizersnedes gedaan. Wel worden veel vrouwen kort voor de 40ste week ingeleid, om niet het risico te lopen dat ze van heinde en ver naar een ziekenhuis moeten.

Ga vooral Portugees leren, zodat je voor, tijdens en na de bevalling aan iedereen goed duidelijk kunt maken wat je wilt. En ga ene keertje kijken in een ziekenhuis of privé kliniek. Ik heb ruim voor de geboorte een rondleiding gehad en met de hoofdverpleegkundige gesproken van kraamafdeling en dat is wel een prettig gevoel, dan weet je war je terecht komt.

Succes met al je overwegingen

Lusitaantje

Ook chili

Grappig Muusje, dat jij ook in Chili bevallen bent. Ik dus ook en ik kan er alleen maar positief op terugblikken. Ik ging inderdaad ook naar een gynaecoloog, hoewel er aan het eind van de rit ook een verloskundige bij kwam. Ik had een complicatie dus het moest een keizersnee worden, maar deze verloskundige had liever een natuurlijke bevalling gezien. De dagen in de kliniek waren prima, geen last nergens van en na 4 dagen mocht ik naar huis. Nee, inderdaad geen kraamhulp, maar gelukkig ben ik niet zo´n watje en deed ik alweer gauw alles zelf, met behulp van vriend natuurlijk.
Ik ben heel blij dat ik in Chili mijn kind heb gekregen, want ik weet nl. niet of het in Nederland ook allemaal zo van een leien dakje was gegaan, met de complicatie die ik had. Als ik de verhalen van Nederlandse bevallingen en alles wat daar omheen speelt, mag geloven, denk ik zelfs weleens dat ik het allemaal niet zo goed zou zijn verlopen.

Groetjes, Maria

Maria

Dat is grappig, waar en wanneer ben jij bevallen? Ik in Clinica Las Condes in Santiago, in april 1998. Ik moest ook 4 dagen in het ziekehuis blijven, had geen complicaties, maar dat hoorde daar gewoon. Bij wijze van hoge uitzondering mocht ik een dag eerder naar huis. Ik was die 'lastige' buitenlandse die haar kind voortdurend bij zich wilde hebben en uitsluitend borstvoeding wilde geven .

In mijn directe omgeving heb ik ook wat staaltjes van onkunde gezien in Nederland, dus ik ben altijd erg blij geweest dat mijn zwangerschappen wel als een serieuze medische toestand gezien werden. Ik heb hele makkelijke zwangerschappen gehad en ongecompliceerde bevallingen, maar ben nog steeds blij dat ik hele kundige artsen had, die onmiddelijk zouden hebben ingegrepen mocht het nodig zijn geweest. Dan beval je toch wat prettiger.

Muusje

Kraamhulp

Wij hadden ook geen kraamhulp. In Chili en de Dominicaanse Republiek hadden we een Nlse verzekering en die keerde wel een bedrag uit hiervoor. In Chili hebben we onze hulp toen wat vaker laten komen. In de Dom Rep was dit niet nodig, want toen hadden we inwonende hulp. In de VS hebben we de hulp (op eigen kosten, want de Amerikaanse verzekering vergoedt geen kraamzorg) ook elke dag een uurtje laten komen.

Ik ben te eigenwijs om me veel te laten vertellen over hoe ik mijn baby moet verzorgen, dat had ik allang dankzij het internet uitgezocht. In Chili leverde dat een leuke discussie op met de kinderarts, zij vond dat onze borstgevoede dochter te langzaam op gewicht kwam. Ik wist dat dit (zeker bij een eerste kind) wel wat langer kon duren dan bij flesgevoede kinderen. Zij was voornamelijk flesgevoede kinderen gewend en het was toen normaal voor de nanny om daar wat extra voeding in te doen, want dan sliep de baby lekker door... Tja, dan was mijn meisje natuurlijk maar een mager scharminkel. Uiteindelijk groeide ze als kool toen mijn lichaam eenmaal goed werk begon te leveren. Alsof er pokon in zat... (Dat was natuurlijk ook weer niet goed

Muusje

Muusje

Hallo Muusje,

Mijn dochter is in mei 96 in de Clinica Santa Maria in Santiago (Providencia) geboren. Ik had een ontzettend leuke gynaecoloog (Dr. Onetto) en bij de geboorte was een fantastische kinderarts aanwezig... helemaal onze stijl. Hij was een groot voorstander van exclusief borstvoeden de eerste 6 maanden. Het was een vrij dure kinderarts (ik was geen expat of zo, maar gewoon in Chili "blijven hangen" en had het niet vreselijk breed), maar dat hadden we er helemaal voor over.
Ik had dus ook geen hulp in de huishouding o.i.d. maar ik moet zeggen dat het prima ging, samen met mijn vriend, ook al omdat ik supersnel weer op de been was en de eerste tijd toch niet veel meer te doen had dan voor mijn dochter zorgen .
He.... ik word er helemaal nostalgisch van....

Groetjes, Maria