Jouw verhaal over de smartphone in je gezin

oortjes, smartphone in het verkeer

Strikt verbod om oortjes en/of de smartphone te gebruiken in het verkeer op straffe van vernietiging van de desbetreffende telefoon, dat geldt voor ons als ouders en voor de kinderen. Dochter beloofde met hand op het hart om dit niet te doen. Op een ochtend ging mijn man wat later naar z'n werk en deels rijdt hij dan dezelfde route als dochter met de fiets naar school. Hij ziet haar fietsen met oortjes in. Ze ziet hem niet. Hij rijdt haar voorbij, stopt een stuk verderop en ziet haar wederom fietsen met oortjes in, weer niets in de gaten. Hij gaat verder en vlak bij school moet hij wachten voor het spoor, duurt lang en hé daar fietst dochter, met oortjes in, nu ziet ze hem wel. Ze schrikt zich dood, oortjes uit en hoopt natuurlijk dat hij haar niet gezien heeft. Jawel. 's middags dochter ter verantwoording geroepen. Geen goede verklaring, gevraagd of ze weet welke straf erop staat. Ja dat weet ze, huilend en wel smeekt ze ons de telefoon te laten behouden. Dat is dan jammer: dag telefoon, met één klap van de hamer is die definitief onbruikbaar. Hard? Ja, maar liever een kapotte telefoon dan geen dochter meer.
We hebben haar nooit meer betrapt met oortjes in. Er wordt onderweg in de auto ook niet gebeld, ook niet handsfree. Bellen en het verkeer: dat gaat niet samen!

hmm

Ik had dan denk ik in plaats van de hele telefoon te vernietigen, het draadje van de oortjes doorgeknipt. Ik vind deze 'straf' wel behoorlijk buitenproportioneel...

lennest

Ha, ha, je hebt wel gevoel voor dramatiek.

Probleem is een beetje dat je als ouder *ook* belang hebt bij het feit dat je kind een telefoon heeft. Dan kun je ze tenminste bereiken als ze de hort op zijn of dringend naar vioolles moeten.

Mijn kind (arme jongen: 11) moet het voorlopig maar met een dumb-phone doen. Maar binnenkort zal hij ook wel aan de smartphone moeten.

puberzoon

Mijn puberzoon stuurt me regelmatig dingen via Whatsapp.
Is hij met school op een excursie, krijg ik ineens een filmpje dat hij in de bus heeft gemaakt van hoe hij en zijn klasgenoten luid zitten te zingen. Of gewoon als hij op school zit, een foto van een klasgenoot die een vissenkop vast heeft, waren ze vissenkoppen aan het onleden bij biologie. Of een foto van watervlooien die hij door de microscoop gemaakt heeft. Of gewoon een tekstberichtje over iets dat hij leuk vond, of juist stom.
Hij gunt me via de telefoon af en toe spontaan een kijkje in zijn leven en dat vind ik ontzettend leuk.

Verder is het heel praktisch dat ik mijn kinderen als ze op zolder zitten gewoon kan appen dat het eten over X tijd klaar is, scheelt 2 trappen op of heel hard roepen onderaan de trap.

vissenkop

Ik heb een foto dat dochter een kalfshart in plakjes snijdt, ieuw! Maar verder wordt hier geappt als ze even stoom moeten afblazen vanwege een "stomme leraar", of zo. Volgens mij werkt dat kalmerend.

hier de biologieles met het koeie-oog

Een whatsapp berichtje: MAM, KIJK GOED UIT MET HET VOLGENDE BERICHT!
Nieuw berichtje: heb je 't gelezen, kijk goed uit!!!
Foto 1: het koeie-oog
Foto 2: het oog ontleed
Filmpje: how it was done
En ze wéét dat ik doodeng vind!

oh bah

Daar zou ik dan weer minder blij van worden, maar ik denk dat zoon het ontleden van een oog zelf zo vervelend zou vinden, dat ik niet bang hoef te zijn voor foto of videomateriaal.

Wel fijn dat je werd gewaarschuwd

Tjonge Innest

Hoe voelt dat, de telefoon van je dochter vernielen? Waar zal nu voor haar het grootste gevaar liggen, bij haar vader of bij de telefoon in het verkeer? Compliment hoor, doortastend optreden tegen puber, daar wordt de wereld een stuk beter van

On topic

Even terug naar de vraag van ts: de telefoon is niet zo'n issue hier. Ze (16jr) gebruikt hem veel voor dingen die voor mij onzinnig lijken. Maar daar ben ik haar moeder voor. We praten wel eens over wat ze doet: veel netflix Engelse series en NL ondertiteld. Voor een dyslect is dat alleen maar goed, hoewel de kwaliteit van de ondertiteling te wensen overlaat. Ik klaag niet dat ze de hele dag op smartphone zit. Als ik met haar wil praten kan ik dat gewoon doen natuurlijk, tijdens het eten zeg ik wel eens dat de telefoon weg moet. Ze heeft een hobby met haar handen waar ze helemaal in kan opgaan. In gezelschap gedraagt ze zich, ik vind het allemaal heel keurig. Ik herken me niet zo in ouders die zo klagen over die kinderen tegenwoordig die niet meer communiceren door telefoongebruik. Zelf was ik vroeger veel erger: ik praatte thuis met niemand en ik sloot me volledig af en ik kwam mijn kamer niet uit. En ja, in het verkeer heeft ze oortjes zachtjes aanstaan. Ze appt niet op de fiets. Maar ik ga niet met de auto achter haar aan om dat de controleren. Er wordt aandacht aan besteed op school en thuis.
Ze heeft in groep 8 door schade en schande geleerd met soc media om te gaan. Er was veel gedoe over in de klas en dat hield maar niet op. Nu weet ze hoe het moet. Ik ken veel mensen die hun kind straffen als er iets verkeerds gebeurt met de telefoon. Ik doe dat eigenlijk nooit.

oortjes

Stimuleer je kind om met 1 oortje in te fietsen ipv 2.

Trivia

Goeie tip, dankje!

vader en zoon

Mijn oudste zoon krijgt pas een echte smartphone in de zomervakantie. Hij ziet er nu al verlangend naar uit. Mijn man daarentegen heeft een hekel aan de hele tijd bereikbaar zijn. Hij heeft wel een smartphone, maar die vergeet altijd mee te nemen. Vorige week bleek mijn zoon wel heel braaf vroeg naar bed te gaan, in de vakantie nog wel. Ik kreeg opeens een mail dat er met een vreemd toestel geprobeerd was in te loggen op zijn gmail. Sindsdien zorgt mijn man dat hij z'n telefoon bij zich houdt. Eindelijk!

Trivia

Ik gaf de tip aan mijn dochter. Reactie: ja, dûh, doe ik al jaren )

Telefoon

Ik wil geen telefoons aan tafel maar verder maakt het me niet zoveel uit. Verkeer inderdaad ook niet maar mijn kinderen fietsen nooit ergens, alleen mountainbiken voor hun plezier en dat is niet op de weg. Dat kan hier namelijk niet echt goed (helaas).
Maar aan tafel niet.

Verder heb ik niet zo'n last van al zitten ze inderdaad veel op hun telefoon. En inderdaad elke dag een eindeloze stroom berichtjes met allerlei mededelingen. Dat vind ik inderdaad ook wel gezellig. Het is ook heel makkelijk om spontaan een foto/video/berichtje te delen met elkaar.

Hier gelukkig geen foto's van enge biologie lessen want mijn kinderen weigeren om daar aan mee te doen.

telefoon kapot

Het klinkt inderdaad hard, de telefoon vernielen en dat is het ook. De regels hebben we samen gemaakt, de kinderen zijn er mee akkoord gegaan. Nee, natúúrlijk hebben wij geen telefoon in de hand op de fiets, of oortjes in. Wij houden er niet van om wel te dreigen, maar niet te doen. Dus ja, die telefoon is vernietigd en ze heeft zelf een nieuwe moeten kopen, deze had ze van ons gekregen. Een heel harde les, ook voor zoon die zag dat we het meenden. Dochter is een week boos geweest, heeft daarna met ons gepraat, oprechte excuses aangeboden en gezegd dat ze het nooit meer zal doen. In het gesprek hebben wij vooral verteld waarom wij de smartphone en het verkeer zo gevaarlijk vinden. Ik heb het verhaal van Tommyboy laten lezen, de filmpjes laten zien. Dat het beter is dat de telefoon kapot is dan dat wij onze dochter kwijt zijn. En echt, ze hoort niets met oortjes in, dat is thuis ook al zo, ze gaat er zo in op en dat mag, maar niet in het verkeer. Soms is een heel harde les nodig.

Gestoord

Echt een absurde actie om zo'n telefoon met veel bombarie stuk te slaan. Onfraai staaltje machtsmisbruik ook. Dat had heel goed anders gekund en ik betwijfel of het leidt tot verandering van het gedrag of juist tot meer oplettendheid van de kinderen om het stiekem te doen.

Soms

kan zo'n harde actie juist heel goed werken. Je moet het niet te vaak doen want anders maakt het natuurlijk geen enkele indruk meer. Maar juist een buiten-proportionele harde actie kan soms wel iemand flink wakker schudden. En soms is dat ook nodig, zeker bij gevaarlijk gedrag.

En inderdaad maakt het op de andere kinderen in het gezin ook indruk. Tot ver na de de datum. In de loop de jaren wordt het verhaal namelijk veel groter en veel sterker en veranderd in een fantastische legende waarbij de jongste kinderen sidderen als ze dat verhaal horen en zich voornemen nooit maar dan ook nooit die fout te begaan

precies phryne

Stiekem, dat is vaak de oplossing.

Waarom niet eerst de oortjes stuk geknipt met de waarschuwing dat het de volgende keer de smartphone zelf is en waarom stimuleer je je kind niet gewoon om met 1 oortje in te fietsen (kabel achter je nek langs).

vernielen

Ik probeer mijn kind te leren dat je andermans spullen niet kapot mag maken, ook niet als er iets gebeurt wat je niet aanstaat. En dan heb ik het ook over subtiel oortjes doorknippen. Belachelijk gewoon.

Emma

De oortjes doorknippen zijn nog logisch maar natuurlijk doe je dat niet zonder waarschuwing. Het is in mijn ogen de meest toepasselijke straf als je zo streng bent als hier beschreven is.

Vernielen

Ik vind spullen vernielen heel erg, in dit geval volkomen geschift eigenlijk. Begrijp niet waarom die telefoon niet gewoon ingenomen is. Dat is toch afdoende?

ipv vernielen

had ze 'm verplicht kado kunnen doen aan iemand die een smartphone niet kan betalen. Of het equivalent van de nieuwprijs aan een goed doel geven.
gr Angela

Bij ons

Ouders die veel vaker op de telefoon zitten dan de 12 jarige

Tien

Mijn dochter kreeg een oud schuiftelefoontje toen ze tien was. smartphone had je toen nog niet. Ze had drie middagen bso per week, maar ze wilde ook vaak mee met vriendinnen. Twee middagen van de drie mocht dat van mij. Afspraak was dat ze zelf de bso afbelde en mij per sms liet weten waar ze zat. Het werkte als een trein. Er waren goede afspraken met de bso en ik kon doorwerken zonder steeds te worden gestoord.

Later kreeg ze een smartphone en was er vaak gedoe over en met whatsapp en facebook in de klas. Ze belde me om de haverklap, vaak in paniek. Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad voordat ze wist hoe de dingen werken en ik weer mijn werk kon doen zonder steeds te worden gebeld door haar. Het altijd maar bereikbaar zijn heeft ook hele vervelende kanten. Nu is ze wat ouder en wijzer en gaat het prima. Ik vind het nog steeds de uitvinding van de eeuw, die telefoon, maar qua opvoeding is er een dagtaak bij gekomen voor ouders en leraren.