Game/internetverslaafd

Ik zit al een tijdje hierop te broeden en het moet toch van mijn hart. Ik ben zelf gameverslaafd geweest. Ik ben geen therapeut dus wat ik nu neerzet is mijn eigen inzicht.
Ik zie regelmatig de vraag ergens de vraag dan wel opmerking dat een kind verslaafd is aan een game of een app. Ik ga dit even allemaal onder 1 noemer doen en noem het even voor de makkelijkheid verslaving. Ik noem het kind ook even hij.
Een verslaving is vluchten van de realiteit. Deze realiteit is de trigger en het begin van de verslaving. Voor mij zijn mijn triggers onzekerheid, eenzaamheid en het gevoel hebben er niet toe te doen. Als ik dit voel van binnen dan krijg ik de drang om te gebruiken dus spelen. Dit geeft mij van binnen een goed gevoel en online krijg ik dan het gevoel dat ik er wel toe doe en gaat mijn onzekerheid weg....Dat is wat mijn hersenen registreren. Inmiddels weet ik dat ik dat ik ermee om kan gaan en ben ik bijna 10 jaar clean.
Dan wil ik nu even een aantal dingen ophelderen. Een spel of app of wat dan ook is niet de oorzaak van de verslaving. Dit is het middel wat een verslaafde nodig heeft om zich goed te voelen. Als voorbeeld. Ik ben heel erg verslaafd geweest aan World of Warcraft. Ik was verslaafd aan het sociale gedeelte van het spel. Het dus net zo goed in die tijd Hyves of MSN kunnen zijn. Stel dat het verzamel element wat in het spel zit mij genoegdoening had gegeven had het ook een postzegel verzameling kunnen zijn. Begrijp mij niet verkeerd er zitten in bepaalde spellen zoveel elementen die, op het moment dat iemand er dus gevoelig voor is, de verslaving in stand kunnen houden.
Op het moment dat je kind excessief speelt hoeft je kind geen verslaving te hebben. Een verslaving is verwoestend en heeft absoluut impact op andere dingen. Je ziet altijd verwaarlozing in iets in de realiteit. Bij mij was dat mijn brievenbus en dus mijn rekeningen die ik niet betaalde met alle gevolgen van dien en mijn eetpatroon. Ik at heel slecht en eentonig.
Het kan dus zijn dat je kind het spel oprecht leuk vindt en absoluut niet verslaafd is of misschien verveeld je kind zich gewoon.
Wat ik wel weet is dat een spel weghalen of een computer of wat dan ook weghalen heeft geen zin. Op het moment dat iemand echt verslaafd is en hun fix is weg dan gaan ze opzoek naar een andere fix. Geloof mij... dat wil je niet. Ik denk dat als je het vermoeden heb dat je kind wel verslaafd is ga eerst eens in gesprek. Niet aan de eettafel maar terwijl je kind aan het spelen is. Ga eens vragen stellen over het spel. Wat je moet doen in het spel en dan langzaam kan je vragen stellen als "ok maar dan heb je gewonnen maar wat voel je dan?" Ga niet zeggen je heb een verslaving. Iemand die verslaafd is gaat dat niet toegeven en kan heel boos worden. Maar iemand die niet verslaafd is kan het zelfde reageren.
Iemand die verslaafd is moet hier zelf achter komen en erkennen. Alleen dan kan iemand geholpen worden.
Iemand die verslaafd is hoeft ook niet elke dag heel veel te spelen. Iemand kan ook alleen in het weekend spelen en het verder niet. Ik heb ook periodes gehad dan speelde ik door de weeks helemaal niet en alleen in de weekenden non-stop.

Dat is wat ik wilde delen. Dank je wel voor het lezen.